Ο κόσμος, η αξιοπρέπεια και η συγκλονιστική στιγμή!

100% Επιστροφή* χρημάτων στον αγώνα ΜΟΛ Βίντι - ΠΑΟΚ! (21+, *Ισχύουν Όροι και Προϋποθέσεις)

Προφανώς και η ήττα από την Μπάγερν Μονάχου συνιστά το αναμενόμενο αποτέλεσμα για οποιαδήποτε ελληνική ομάδα (και όχι μόνο) τη συναντήσει στο δρόμο της και δη σε ομίλους του Champions League... Αυτό ίσχυε και για την ΑΕΚ προτού δώσει αυτά τα δυο ματς σε Αθήνα και Μόναχο. Υπάρχει όμως διαφορά και απόσταση -μεγάλη- από ήττα σε... ήττα! Κάτι που εννοείται πως αντιλαμβάνεται όλος ο ποδοσφαιρικός κόσμος και οι φίλαθλοι όλων των ομάδων αφού η διαφορά μεταξύ της πρωταθλήτριας Γερμανίας, η οποία ταυτόχρονα αποτελεί και ένα από τα top 5 club στον πλανήτη, με την αντίστοιχη (όποια κι αν είναι αυτή) της Ελλάδας είναι χαώδης σε όλα τα επίπεδα. Η Ένωση είναι η πραγματικότητα γνώρισε δυο ήττες με μεγάλη αξιοπρέπεια...

Αρκεί αυτό; Για το σήμερα είναι δεδομένο ότι αρκεί... Για το αύριο του συλλόγου που έχει βρει ξανά την ταυτότητά του, είναι επίσης δεδομένο, πως δεν είναι αρκετό. Ότι δεν του πρέπει (σ.σ.: του συλλόγου) να συμβιβάζεται με δυο ήττες που μπορεί να μην ήρθαν με ατιμωτικό τρόπο (και με πεντάρες όπως περίμεναν και ήλπιζαν οι εντός συνόρων αντίπαλοι οπαδοί), αλλά ήταν επί της ουσίας το αναμενόμενο να συμβεί και σχετικά... σβηστά. Το γεγονός ότι οι «κιτρινόμαυροι» απείχαν κάποια σημαντικά χρόνια απ' όλη αυτή τη γιορτή και την εμπειρία είναι πασιφανές ότι έχει παίξει τον ρόλο του στην αδυναμία να πετύχει νύχτες ανάλογες με Ρεάλ Μαδρίτης, Ίντερ, Μίλαν και ας μην αρχίσω να γράφω αντιπάλους διότι δεν θα τελειώσουμε ούτε αύριο.

Εδώ στο Μόναχο και μετά την κάκιστη εικόνα (κυρίως σε επίπεδο διάθεσης και επιθυμίας) στο ντέρμπι με τον Παναθηναϊκό η ομάδα του Ουζουνίδη έκανε βήματα προς τα μπροστά. Διότι εκτός του τεράστιου αντιπάλου που ήταν υποχρεωμένο το ποδοσφαιρικό τμήμα της ΑΕΚ να αντιμετωπίσει, όφειλε να διαχειριστεί και μια δύσκολη κατάσταση μετά το ντέρμπι που δεν είχε βιώσει έως σήμερα με τον Μαρίνο Ουζουνίδη στον πάγκο της. Ο Έλληνας τεχνικός και το επιτελείο του παίρνουν άριστα στο κομμάτι της διαχείρισης της κατάστασης στα αποδυτήρια, όπως και οι ποδοσφαιριστές της πρωταθλήτριας. Αρκεί να κάνουν νίκη την Κυριακή στο ΟΑΚΑ με τον Ατρόμητο. Κάτι πολύ σημαντικό όχι μόνο για το πρωτάθλημα και τη διεκδίκηση αυτού έως το τέλος της σεζόν.

Η επιλογή του 3-5-2 δικαίωσε τον Μαρίνο Ουζουνίδη. Κάποιοι θα πουν ότι μπορεί να ήταν διαφορετική η τύχη της ΑΕΚ έως σήμερα αν το είχε δοκιμάσει πιο νωρίς, όπως στο Άμστερνταμ για παράδειγμα, αλλά κάτι τέτοιο ακυρώνεται αυτόματα αν δει ξανά κανείς το ματς με τον Άγιαξ στην Ολλανδία και το πρώτο ημίχρονο στη διάρκεια του οποίου η πρωταθλήτρια δεν απειλήθηκε καθόλου και ενώ έπαιζε με 4-4-2 (ή 4-4-1-1 αν προτιμάει κανείς). Επίσης το ίδιο ισχύει και για την αναμέτρηση με την Μπενφίκα αλλά και εκείνη με την Μπάγερν στο ΟΑΚΑ. Απλά στην Γερμανία με αντίπαλο την Μπάγερν σωστά ο Ουζουνίδης επέλεξε να μην πάει να παίξει η ΑΕΚ το παιχνίδι της και ότι βγει.

Τεράστιο όφελος οι εμπειρίες από αυτές τις δυο συναντήσεις με την Μπάγερν. Προίκα και για το ματς που ακολουθεί στον όμιλο με τον Άγιαξ (που για μένα συνιστά την ομάδα που 'χει παίξει καλύτερα έως σήμερα από οποιαδήποτε άλλη στον όμιλο) τον οποίο η Ένωση πρέπει να κάνει τα πάντα για να τον κερδίσει και να ζωντανέψει τη διεκδίκηση της 3ης θέσης στο γκρουπ μετά το 1-1 του Αίαντα στην Πορτογαλία. Προσοχή σημειώνω ότι πρέπει να κάνει τα πάντα, όχι ότι «σιγά τον Άγιαξ, αν δεν τον κερδίσουν θα είναι αποτυχία»! Όσο όμως υπάρχουν ελπίδες έστω και με μηδέν βαθμούς πρέπει να τις διεκδικήσει...

Από το ματς στο Μόναχο υπάρχουν πολλά κέρδη και σε αγωνιστικό επίπεδο. Το μεγαλύτερο είναι ο Άλεφ και η ανταπόκρισή του στα χαφ. Έχει σημασία ότι αυτή ήρθε σε ματς που η ομάδα έπαιξε με τρεις (και τον Μάνταλο που επέστρεφε τέσσερις) χαφ: Σιμόες κόφτης, Γαλανόπουλος – Άλεφ δίδυμο μπροστά του σαν εσωτερικοί μέσοι. Το κορμί του Βραζιλιάνου και το βαρύ σκαρί του, ή έστω έτσι δείχνει ότι δυσκολεύεται να κουμαντάρει το κορμί του, είναι τα στοιχεία που τον δυσκολεύουν να ανταποκριθεί ως δεύτερος μοναδικός χαφ. Με άλλους δυο όμως και περιορισμένο χώρο ευθύνης στο ανασταλτικό κομμάτι, ο Άλεφ λύνεται και έχει τη δυνατότητα να προσφέρει πολλά και σημαντικά στο παιχνίδι της ΑΕΚ.

Κορυφαίος της αναμέτρησης εννοείται πως ήταν ο Βασίλης Μπάρκας. Λογικό σε ένα τέτοιο ματς και με ένα τόσο μεγάλο αντίπαλο. Όχι και αναμενόμενο πάντα άσχετα αν προσωπικά έχω σημειώσει και εμπεδώσει ότι ο Έλληνας γκολκίπερ της πρωταθλήτριας είναι στο δρόμο της εξέλιξης ενός τερματοφύλακα που θα γράψει μεγάλη ιστορία στο ποδόσφαιρο είτε συνεχίσει για χρόνια στην ΑΕΚ είτε κάποτε στο μέλλον πάει σε άλλο πρωτάθλημα απ' τα κορυφαία της Ευρώπης. Ενώ και ο Χούλτ τα πήγε περίφημα και συνιστά από όλους όσους αγωνίστηκαν -μετά τον Μπάρκα- και τα πήγαν καλά η αλήθεια είναι τον αμέσως επόμενο καλύτερο.

Τα υπόλοιπα αγωνιστικά τα έχετε πει ήδη, τα έχετε αναλύσει σχετικά με την αναμέτρηση, οπότε μου δίνεται η ευκαιρία να εστιάσω και σε άλλα πολύ μεγάλα και ευχάριστα μαντάτα. Πρώτο και πλέον σημαντικό η αντίδραση του κόσμου της Ένωσης στην αλλαγή του Μάνταλου η οποία ήταν συγκλονιστική.

Δυστυχώς τα social media μας έχουν υποχρεώσει να βλέπουμε το δέντρο και να χάνουμε το δάσος. Το... ανάθεμα σε επίπεδο αηδίας προς τον αρχηγό από μερικούς ''φίλους'' της ΑΕΚ επειδή εννοείται πως ΔΕΝ ήταν καλός (εκτός ματς και όχι μόνο γράψαμε εδώ και πως έπρεπε να βγει στο ημίχρονο) στο παιχνίδι με τον Παναθηναϊκό και το... ξέσπασμα ορισμένων δεκάδων, άντε εκατοντάδων στο facebook, άνοιξε μια γελοία συζήτηση. Εκεί μας πήγε ότι εστιάσαμε στο... δέντρο και όχι στο δάσος επαναλαμβάνω. Χθες εδώ στο Μόναχο στην αλλαγή του Μάνταλου συγκλονίζει το standing ovation του κόσμου. Όρθιοι οι 4.000 στο τρίτο διάζωμα χειροκροτούν και το ίδιο βλέπεις να γίνεται από χίλιους ακόμη φίλους της πρωταθλήτριας που είναι σε γωνιές – γωνιές παρέες με ελληνικές σημαίες και κασκόλ της ΑΕΚ για να δουν την αγαπημένη τους ομάδα.

Η στιγμή είναι πολύ δυνατή με όσα έχουν προηγηθεί. Είναι βαθιά Ενωσίτικη και εκφράζει το τι είναι ο οπαδός της ΑΕΚ (όχι οι νέοΑΕΚτσήδες). Όσο σκληρή -και ήταν πολύ- γλώσσα χρησιμοποίησα στην κριτική μου για την ομάδα, αντίστοιχα σκληρή θα είναι και για τους λίγους Ενωσίτες που έφτασαν στο σημείο να ρίχνουν μέσω του facebook κατάρες στον αρχηγό της πρωταθλήτριας (τον πλέον επιτυχημένο με πρωτάθλημα και Κύπελλο στη συλλογή του, θυμίστε πολλούς να το 'χουν πετύχει) με την φανέλα της οποίας ο... αδιάφορος έχει υποστεί 2 χιαστούς.

Εγώ μικρός μάθαινα από τον κόσμο της ΑΕΚ ότι «οι ποδοσφαιριστές μας, όσο φοράνε την φανέλα μας, όσα και αν μπορούν να δώσουν για τον σύλλογο, είναι οι καλύτεροι στον κόσμο για μας και τους αγαπάμε», όπως επίσης πως «στα δύσκολα εμείς στηρίζουμε, τα εύκολα και στα εύκολα είναι για άλλους και δεν έχει και μεγάλη σημασία». Για την πλατιά μάζα του κόσμου της πρωταθλήτριας που δεν βλέπουν και αντιμετωπίζουν την ομάδα μέσα από τα social media ως προέκταση του όργανου που έχουν στο παντελόνι τους και μέσα από το εσώρουχο ισχύει το «με τον άνεμο κόντρα έχει τιμή να πετάς», οι υπόλοιποι ας μάθουν να αγαπούν περισσότερο από όσο μισούν...

Η στιγμή αυτή στην αλλαγή του Μάνταλου αξίζει πολλά και το σημαντικότερο θα αποφέρει πολλά κέρδη στην ομάδα και στον ίδιο τον αρχηγό. Πρέπει να καταλάβουμε όλοι ότι οι πολλοί έχουν σημασία, οι λίγοι (παντοιοτρόπως) εξαφανίζονται και δεν πρέπει να έχουν καμία θέση κοντά και γύρω από την ομάδα. Κι ας είναι ΑΕΚ, κι ας λένε ότι πάνε παντού και έχουν διαρκείας, κι ας... γαβγίζουν για να διαφημίσουν ότι την αγαπάνε... Δεν της αξίζουν!

Υγ: Ο Ούρος Τσόσιτς δεν έκανε απλά... πατάτα με τον Χουλτ, έκανε κάτι που μόνο η αντίδραση του ΠΑΝΤΟΥ μετά το τέλος του ματς μπορούσε να το διορθώσει. Διαφορετικά θα έπρεπε να μείνει εκτός ομάδας για κανά δίμηνο και να του επιβληθεί πρόστιμο τουλάχιστον 100.000 ευρώ! Όμως όσο γελοιοποιείται σε όλο τον κόσμο με την ενέργειά του, τόσο μεγαλώνει και αναδεικνύεται ότι είναι κύριος και σωστός όταν live, μπροστά σε κάμερες και δημοσιογράφους, λέει αυτά τα λόγια που είπε για τον εαυτό του ζητώντας τουλάχιστον 4 φορές συγγνώμη απ' όλους. Να παραδέχεται ότι είναι γελοίο αυτό που έκανε, πως δεν έχει καμία δικαιολογία, ότι ντρέπεται για τον εαυτό του και είναι απαράδεκτος, μπροστά σε όλους, είναι τίμιο και αντρίκειο. Άλλη δικαιολογία δεν έχει. Αλλά έκανε ένα λάθος και τέλος, μεγάλο, αλλά τέλος!

Υγ2: Η κριτική μετά το ντέρμπι με τον Παναθηναϊκό ήταν σκληρή. Πολύ... Κι από μένα εδώ... Όμως δεν υπήρξε αμφισβήτηση στην ομάδα. Αντιθέτως το γεγονός ότι κρίναμε όλοι σκληρά αναδεικνύει τι προσδοκίες και πόσο πιστεύουμε την ομάδα. Δεν έχει να κάνει με την ικανότητα του Ουζουνίδη και των συνεργατών του, άλλωστε και μετά το ματς με τον ΠΑΟ έγραψα ότι είναι ευλογία για την ΑΕΚ να τον έχει, ούτε βέβαια για τις ικανότητες και αρετές των παικτών. Επειδή υπάρχουν αυτά δεν δικαιολογείται η εικόνα της ομάδας. Μπορείς να μην έχεις καλή μέρα, δεν μπορείς να δείχνεις τόσο χαλαρός στα όρια του αδιάφορου...

Υγ3: Την Κυριακή πρέπει και υπάρχει για την ομάδα ΜΟΝΟ η νίκη... Το τρίτο δύσκολο ματς στη σειρά, δεύτερο στο ΟΑΚΑ χωρίς κόσμο, είναι με τον Ατρόμητο από τον οποίο η ΑΕΚ ηττήθηκε μόνο μέσα στην έδρα της (από τότε, τον Οκτώβριο του 2017, έχει να χάσει εντός) και ήταν πάλι κεκλεισμένων των θυρών η αναμέτρηση. Νίκη και διακοπή και μετά όλα θα γίνουν... Το κακό είναι ότι δεν εξαρτάται πλέον η ΑΕΚ από την ίδια. Όμως ένα κακό ματς δεν αλλάζει το γεγονός ότι παραμένει η καλύτερη ομάδα από τους βασικούς διεκδικητές του τίτλου. Εμείς δεν βάζουμε κάτω από το... χαλάκι την κάκιστη εικόνα σε ένα ματς επειδή μπορούμε και ας μην έχασε η ομάδα, ή αν θα κέρδιζε. Αυτά είναι για εκείνους που γράφουν έπειτα από εντολή. Ξέρουν αυτοί ποιοι είναι.

Υγ4: Έχετε διαβάσει τι γράφουν για το ματς του Ολυμπιακού στην Πάτρα και τα επεισόδια με την αστυνομία; Έχουν φτάσει να λένε για συλλήψεις στο ματς ΑΕΚ – Ολυμπιακός για να δικαιολογηθούν. Γελοιοποιούνται... Αυτό τίποτα άλλο.