Ενα πρωτάθλημα που δεν έχει πλέι οφ είναι χωρίς δεύτερη κουβέντα, de facto για να συνεννοηθούμε, καλύτερο από ένα με πλέι οφ. Ενα ελληνικό πρωτάθλημα είναι όμως καλύτερο χωρίς πλέι οφ; Δεν θα απαντήσω, θα αφήσω τον καθένα να έχει την άποψη του. Απλώς θα θυμίσω ότι όπως τώρα βαρεθήκαμε αυτή την αηδία με τα πλέι οφ, κάπως έτσι φτάσαμε αναγκαστικά σχεδόν στην δημιουργία των πλέι οφ γιατί το πρωτάθλημα είχε γίνει τόσο βαρετό και με τόσες αδιάφορες ομάδες μετά τα Χριστούγεννα στην προ πλέι οφ εποχή που είχαμε σιχαθεί τον εαυτό μας και τα πέντε οι έξι αδιάφορα ματς κάθε αγωνιστική. Εδώ θα είμαστε για να δούμε πως θα λειτουργήσει αυτό το νέο μοντέλο τον Γενάρη, τον Φλεβάρη...

Αφού άφησα αυτό εδώ για τροφή για σκέψη, επιστρέφω στα νέα δεδομένα. Δεν έχουμε πλέον απλώς πρωτάθλημα χωρίς πλέι οφ, αλλά πρωτάθλημα 30 αγωνιστικών και αυτό σημαίνει ότι είναι ένα από τα μικρότερα σε διάρκεια πρωταθλήματα της Ευρώπης αν όχι το μικρότερο. Τι σημαίνει αυτό. Οπως καταλαβαίνει κάποιος που ξέρει απλά μαθηματικά, ότι πρόκειται για ένα πρωτάθλημα που το λάθος είτε δεν διορθώνεται, είτε διορθώνεται πολύ δύσκολα. Τόσο απλά. Και το λάθος που κάνεις το βρίσκεις μπροστά σου όλη τη σεζόν σε σχέση με όλους, όχι μόνο με τον πρώτο.

Ο ΠΑΟΚ άφησε δύο βαθμούς στη Λειβαδιά. Αυτούς τους δύο βαθμούς μπορεί να τους βρει μπροστά του όχι μόνο σε σχέση με την κορυφή, αλλά και σε σχέση με την δεύτερη ή την τρίτη θέση της βαθμολογίας. Πράγμα που όλα τα προηγούμενα χρόνια δεν συνέβαινε. Το λάθος των μεγάλων αφορούσε μόνο την κορυφή και όχι την γενική κατάταξη, τώρα πλέον δεν είναι έτσι. Δεν έχει κανείς ΠΑΟΚ, κανείς Παναθηναϊκός, κανένας Ολυμπιακός ή καμία ΑΕΚ την δυνατότητα να διορθώσει το λάθος της κανονικής διάρκειας στα πλέι οφ. Το λάθος πληρώνεται εδώ και τώρα και έχει μεγάλη σημασία. Ο ΠΑΟΚ σήμερα δεν είναι δύο πίσω από τον Ολυμπιακό, είναι δύο βαθμούς πίσω και από την ΑΕΚ. Ο Παναθηναϊκός (έχοντας στην πλάτη και το -2) δεν είναι τέσσερις πίσω από τον Ολυμπιακό, είναι και 4 πίσω από τον Πανιώνιο.

Αν το ξεκίνημα στις 3-4 πρώτες αγωνιστικές είναι άσχημο για κάποιον μεγάλο, είναι πιθανό τα πράγματα να γίνουν μη αναστρέψιμα, διότι δεν μιλάμε για την Πρέμιερ Λιγκ που όλοι θα χάσουν βαθμούς σε πάρα πολλά ματς, αλλά μιλάμε για την Super League. Πόσα ματς δεν θα νικήσει αυτός που θα πάρει πρωτάθλημα στην Ελλάδα. Τέσσερα, πέντε, έξι, κάπου εκεί, περισσότερα αποκλείεται, εκτός κι' αν το έχει πάρει από πολύ νωρίς και έχει χαλαρώσει στο τέλος της σεζόν, χάνοντας ματς που δεν έχουν βαθμολογικό νόημα...

Το ίδιο ακριβώς ισχύει και για τις ομάδες με τους υπόλοιπους στόχους. Μεγάλο πρόβλημα η ήττα του Αστέρα αν όντως στοχεύει στην πέμπτη θέση και την Ευρώπη, ιδίως από την στιγμή που είναι εντός έδρας από τον ΠΑΣ που ενδεχομένως να έχει τους ίδιους στόχους. Οπως μεγάλη είναι η νίκη του Πανιωνίου στην Κέρκυρα. Πόσοι από αυτούς που στοχεύουν στην πέμπτη θέση (αφήνω έξω τους τέσσερις μεγάλους δηλαδή) θα κάνουν εύκολα διπλό στην Κέρκυρα. Ο Αστέρας, ο ΠΑΣ, ο Ατρόμητος, η Ξάνθη;

Ολα αυτά έχω αμφιβολία αν τα έχουν συνειδητοποιήσει κι' αν τα έχουν κάνει ήδη δεύτερη φύση τους ως οφείλουν οι ομάδες που μετέχουν στο πρωτάθλημα. Το ξεκίνημα, και δεν αναφέρομαι στα αποτελέσματα μόνο, αλλά στην εικόνα των ομάδων, αυτό μου έδειξε...