Τα τρία συν ένα βήματα του τίτλου

Φυσικά και προσφέρεται, το χρονικό σημείο έστω αν (και) σήμερα οι περισσότεροι θα ψάξουν τον δρόμο για κάποια παραλία. Η αφετηρία του νέου πρωταθλήματος, η θύμηση της προηγούμενης εικόνας, η αναπόφευκτη σύγκριση και το εύκολο συμπέρασμα: Δεν έχει σχέση ο Ολυμπιακός που έκλεισε τέλη Απρίλη την περασμένη σεζόν, με την ομάδα που ετοιμάζεται απόψε να ξεκινήσει την επόμενη. Και μιας και το περασμένο το κατέκτησε σχετικά εύκολα, η απορία γεννάται αυτομάτως. Θα μπορέσουν οι άλλοι να τον ακολουθήσουν ή θα είναι και φέτος η διαδρομή του μοναχική;

Πρέμιερ Λιγκ, Σουόνσι – Μαν. Γιουνάιτεντ, ώρα 14:30. Παίξε νόμιμα και με ασφάλεια στις συναλλαγές (21+)!

Δεν υπάρχει απάντηση φυσικά. Ποδόσφαιρο είναι. Υπάρχει όμως η αίσθηση ότι ο κερδισμένος του καλοκαιριού είναι ο πρωταθλητής και όχι όσοι δηλώνουν ανταγωνιστές του. Μεγάλο το δέλεαρ των προκριματικών του Τσάμπιονς Λιγκ και το οικονομικό bonus που το συνοδεύει. Ο Ολυμπιακός όμως δεν ενισχύθηκε έχοντας αποκλειστικά κατά νου το.. σεντόνι. Το θέλει αυτό το πρωτάθλημα περισσότερο από κάθε άλλο. Εάν και εφόσον το 8ο σερί. Εκεί που δεν έφτασε ποτέ κανείς.

Τι έκανε στους μήνες που μεσολάβησαν από την φιέστα ως την βραδιά που έρχεται στο Φάληρο κεκλεισμένων των θυρών κόντρα στη Λάρισα; Γέμισε εμφατικά το ρόστερ του. Και αν όσα ακούγονται τα τελευταία 24ώρα επιβεβαιωθούν; Έρχεται ένα ακόμη κύμα ενίσχυσης ως τα τέλη του Αυγούστου. Ο Τζούρτζεβιτς δεν είναι ο μόνος που κρατά ανοιχτό το μεταγραφικό παράθυρο.

Ο Φορτούνης, ο Καπίνο, ο Ρέτσος, ο Ρομαό, ο Μάριν, ο Σεμπά, ο Φιγκέιρας, ο Ανδρούτσος είναι ο περσινός κορμός που έμεινε στη θέση του. Ο Καρσελά, ο Οφόε, ο Ζιλέ οι μεταγραφές που ήδη δείχνουν τι... θα ακολουθήσει. Περιπτώσεις σαν τον Κούτρη και τον Μπεν θέτουν υποψηφιότητα για ομολογουμένως πολύ ευχάριστες εκπλήξεις. Επιστροφές σαν του Ομάρ και του Πάρντο ανεβάζουν την ποιότητα.

Και περιμένουν στην...σειρά τους τόσοι ακόμη. Από τον Εμενίκε των 2 εκατ ευρώ τον χρόνο ως τον Βούκοβιτς που ήρθε για να αναλάβει ηγετικό ρόλο στην άμυνα μέχρι τον Ταχτσίδη, τον Μίλιτς, τον Σισέ που ακόμη δεν έχουν επίσημο λεπτό συμμετοχής. Παίκτες κλειδιά της περσινής ομάδας (Μάρτινς, Ανσαριφάρντ, Ελιονούσι, Μποτία) είναι αυτή τη στιγμή στις τελευταίες θέσεις του ρόστερ και άγνωστο αν θα παραμείνουν σε αυτό. Και μόνο να σκεφτεί κάποιος αυτή την εικόνα καταλαβαίνει και την αλλαγή της δυναμικής.

Θα είναι καλύτερος ο Ολυμπιακός. Ειδικά αν του πάει καλά το ματς στη Ριέκα, καθώς το συγκεκριμένο 90άλεπτο θα παίξει τεράστιο ρόλο στην...ατμόσφαιρα ολόκληρου του οργανισμού για μεγάλο χρονικό διάστημα. Έχει το βάθος, τις επιλογές, τον χαρακτήρα. Για τους άλλους; Να δούμε. Ο πρωταθλητισμός θέλει 70 βαθμούς. Μόνο πέρσι κρίθηκε κάτω από αυτό το όριο (Ολυμπιακός 67, ΠΑΟΚ 61) λόγω της ραγδαίας πτώσης των Ερυθρόλευκων στο δεύτερο μισό. Στην 7ετία που προηγήθηκε καμία ομάδα πλην εκείνων πάντως δεν έφτασε τους 70. Τελευταίος ήταν ο Παναθηναϊκός το 2009-10 όταν και το κατέκτησε ακριβώς με αυτή τη βαθμολογική συγκομιδή.

Για να πας ως τους 70 βαθμούς τα βασικά ζητούμενα είναι η αποτελεσματικότητα της έδρας και η ειδική διαδρομή της επαρχίας που και φέτος είναι πάνω από το 50% της Λίγκας. Το τι θα πάρεις από αυτά τα 24 ματς που είναι το 80% της σεζόν. Πρόπερσι οι Ερυθρόλευκοι έφτασαν ως τους 85 β. Και αυτή είναι λοιπόν μια συνθήκη που θα παίξει τον ρόλο της. Το τι θα επιτρέψει η ομάδα του Χάσι στην κουβέντα του ανταγωνισμού. Όσο πιο ψηλά ανεβάσει τον πήχη τόσο λιγοστεύουν και οι πιθανότητες των άλλων.