Όταν κάνεις το σωστό

Οι μεγαλύτεροι αγώνες στην Sportingbet. Παίξε νόμιμα με πριμ 5% στο Γκέτεμποργκ – Χάλμσταντ (21+).

Οφόε, Εμενίκε, Καρσελά. Και αν όλα πάνε καλά σήμερα, Βούκοβιτς. Τέσσερις μεταγραφές εντεκάδας, δυο εβδομάδες και κάτι, πριν από την έναρξη των προκριματικών. Και όχι τυχαίες επιλογές. Αλλά επί της ουσίας οι πρώτοι ή έστω οι δεύτεροι στόχοι του προπονητή σε κάθε θέση. Σπουδαία λεπτομέρεια στην οικονομία της κουβέντας. Παίρνει αυτούς που θέλει, όχι ότι βρίσκει διαθέσιμο στην αγορά...

Συν Ρομαό και Μάριν που πέρσι δεν ακολούθησαν την προετοιμασία και τέλος πάντων ταλαιπωρήθηκαν αρκετά μέχρι να βρουν ρόλο στην ομάδα. Συν τον Ομάρ που έχει επιστρέψει με...γκάζια, θυμίζοντας ότι πρόκειται για ποδοσφαιριστή-πολυτέλεια για τη Σούπερ Λιγκ.

Συν τον Κούτρη που μόλις ήρθε και προς το παρόν ο Χάσι τον πάει για βασικό. Συν τον Πάρντο που επέστρεψε... μισός για να κερδίσει το δικαίωμα στην δεύτερη ευκαιρία. Συν τον Ταχτσίδη, τον Σιώπη, τον Γιαννιώτη παιδιά της εθνικής μας ομάδας που ήρθαν για να διεκδικήσουν σε μια χρονιά που όλα ξεκινούν από την αρχή.

Ένας άλλος Ολυμπιακός. Επί της ουσίας μια «ντουζίνα» προσθήκες πλάι σε Φορτούνη, Καπίνο, Ρέτσο, Ανδρούτσο, Φιγκέιρας, Σεμπά που ήταν ότι καλύτερο είχε να επιδείξει ο περσινός πρωταθλητής. Και έχει δρόμο μπροστά. Έχει τουλάχιστον τέσσερις-πέντε μεταγραφές παρακάτω. Κάποιες Ιούλη, κάποιες Αύγουστο.

Ο Ζιλέ, ο Ελισέου, ο Φόσεν, ο Κοσάνοβιτς είναι κάποιοι από αυτούς που ενδιαφέρουν, σε ότι αφορά στα... προσεχώς. Ακόμη και για τον Ντεφούρ, ο Χάσι είπε μια ατάκα προχθές στο Βέλγιο. Η ελπίδα πως τέλη Αυγούστου μπορεί και να προκύψει η ευκαιρία.

Οι Ερυθρόλευκοι λοιπόν όχι μόνο πάτησαν το κουμπί της επανεκκίνησης, αλλά έχουν ήδη ξοδέψει καμία δεκαριά εκατ ευρώ για να αποδείξουν πως κατάλαβαν το περσινό λάθος. Πως δεν έχουν καμία διάθεση να το επαναλάβουν. Το κάνουν μάλιστα στο σωστό timing. Και μένει να φανεί μέσα από τους προκριματικούς αν η μπάλα θα τους... δικαιώσει.

Στα χρόνια Μαρινάκη υπήρξαν τρία αντίστοιχα καλοκαίρια. Όχι στα λεφτά, καθώς άλλη η Ελλάδα του 2010 και άλλη του 2017. Αντίστοιχα στην διάθεση. Το πρώτο που επί της ουσίας επανέφερε τον Ολυμπιακό στην κορυφή. Αυτό του ΄13 όταν ο Μίτσελ έφερε στην Ελλάδα Ρομπέρτο, Κάμπελ, Σαβιόλα και σια σχηματίζοντας την ομάδα που έφτασε ως τους «16» του Τσάμπιονς Λιγκ. Συνέβη και το ΄15 με τον Μάρκο Σίλβα. Γίνεται και τώρα. Η ιστορία διδάσκει λοιπόν πως όταν κάποιος παίρνει στα σοβαρά τον προγραμματισμό, δικαιώνεται.

Προφανώς δεν θα αποδειχθούν επιτυχημένες όλες οι μεταγραφές. Δεδομένα οι Ερυθρόλευκοι γνωρίζουν ότι πάνε... χαλαρά στην προετοιμασία λόγω Τσάμπιονς Λιγκ και αυτό μπορεί να έχει κόστος στη συνέχεια. Πιθανότατα θα βρεθούν απέναντι και σε μια εμπειρία πλέι-οφ για το πρωτάθλημα (αλήθεια θα γίνουν;). Κανείς τέλος πάντων δεν μπορεί να εγγυηθεί το αποτέλεσμα.

Κανείς δεν μπορεί να παραβλέψει όμως και ότι κάνουν το σωστό. Άργησαν να πάρουν μπρος, αλλά έχουν ήδη καλύψει το χαμένο έδαφος. Δουλεύουν πάνω σε ένα σχέδιο. Ακούν τον προπονητή τους. Προσπαθούν να ικανοποιήσουν τον κόσμο τους, που περιμένει να δει το κλαμπ να λειτουργεί τεχνοκρατικά. Το κάνουν. Και έχει σημασία να το αποδεχθεί κάποιος προκαταβολικά, είτε η πρώτη διαδρομή που έρχεται οδηγήσει ως τους ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ, είτε βρεθεί και φέτος κάποια Μπέερ Σεβά.