Tώρα τι είναι ο Ρανιέρι, προπονηταράς ή αποτυχημένος;

Ο Ιταλός τεχνικός πραγματικά δημιούργησε το δικό του κεφάλαιο στην ιστορία του παγκόσμιου ποδοσφαίρου. Οσο γρήγορα κατέπληξε τους πάντες και κατέκτησε τον τίτλο στην Premier League άλλο τόσο γρήγορα απολύθηκε από την τεχνική ηγεσία της ομάδας, λίγους μόνους μήνες μετά από αυτό που αποκάλεσαν, «το μεγαλύτερο θαύμα στην ιστορία του ποδοσφαίρου».

Ο Ρανιέρι «πλήρωσε» κυρίως τα αρνητικά αποτελέσματα στο πρωτάθλημα με την ομάδα του να είναι μόλις ένα βαθμό πάνω από τη ζώνη του υποβιβασμού, γεγονός που οδήγησε τη διοίκηση στην απόφαση να του δώσει τα παπούτσια στο χέρι. Ο προπονητής της χρονιάς πέρσι στην Αγγλία, πλέον είναι χωρίς δουλειά με τον ίδιο αλλά και τους φίλους των «Αλεπούδων» να ψάχνουν να βρουν τι φταίει.

Σίγουρα τα δύο πρόσωπα της Λέστερ μέσα σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα δεν είναι εύκολο να αναλυθούν. Ούτε o 65χρονος προπονητής έγινε ξαφνικά κακός μάνατζερ, ούτε οι παίκτες του ξέχασαν το ποδόσφαιρο. Αν θέλετε την προσωπική μου άποψη, η Λέστερ έχασε το στοιχείο του αιφνιδιασμού που είχε πέρσι και την έστειλε τρένο ως τον τίτλο. Πλέον όλοι την ήξεραν και όλοι την περίμεναν, με αποτέλεσμα να γίνει η πιο εύκολα αντιμετωπίσιμη ομάδα στην Premier League. Με τον βασικό κορμό να διατηρείται ίδιος και με τον Ρανιέρι να μην αλλάζει τίποτα σε σχέση με πέρσι, η Λέστερ μεταβλήθηκε στον πιο... αναμενόμενο σύλλογο της Premier League.

Στη διαμάχη για το αν ο Ρανιέρι είναι τελικά καλός ή όχι προπονητής, περίοπτη θέση έχουν οι Ελληνες φίλαθλοι που συνεχίζουν το debate το οποίο ξεκίνησε για την αξία του, από τότε που απολύθηκε από την Εθνική ομάδα. Στην αρχή ήταν loser o Iταλός, μετά έγινε ο προπονηταράς που εμείς οι Ελληνες δεν μπορέσαμε να εκτιμήσουμε και τον διώξαμε και τώρα, ακούγονται ξανά περισσότερες φωνές που αμφισβητούν τις ικανότητες του.

Ελάχιστες είναι οι ψύχραιμες απόψεις που λένε ότι ένας προπονητής δεν κρίνεται από μόνο μία του δουλειά αλλά το ταμείο γίνεται από το σύνολο της καριέρας και φυσικά δεν γίνεται από τη μία μέρα στην άλλη, να μεταμορφώνεται από προπονηταράς σε αποτυχημένος, ή το αντίθετο. Πάντα στην Ελλάδα βάζουμε με ευκολία ταμπέλες και αρνούμαστε να δεχτούμε τη διαφορετική άποψη κάτι που κάναμε και στην περίπτωση του Ρανιέρι!

Κρίνοντας αντικειμενικά την πορεία του Ιταλού στην Εθνική μας ομάδα, ήταν μία παταγώδης αποτυχία και ευθύνεται αποκλειστικά ο ίδιος που ήθελε να αλλάξει το ποδοσφαιρικό dna των Ελλήνων ποδοσφαιριστών μετατρέποντας μία επιτυχημένη αμυντικογενή ομάδα, σε ομάδα που θα παίζει επιθετικό ποδόσφαιρο. Το αποτέλεσμα το ζήσαμε, όπως το έζησαν και οι κάτοικοι των Νησιών Φερόε που δεν θα ξεχάσουν ποτέ την Εθνική Ελλάδας.

Οσοι μιλούσαν για τη θητεία του Κλάουντιο Ρανιέρι στην Εθνική δεν έκαναν ποτέ τον κόπο να προσμετρήσουν τις ιδιαιτερότητες που έχει μία Εθνική ομάδα σε σχέση με έναν σύλλογο και τον διαφορετικό τρόπο προπονητικής σκέψης και παιχνιδιού που υπαγορεύει το αντιπροσωπευτικό συγκρότημα, με την επιλογή μεν των καλύτερων παικτών μίας χώρας, αλλά με το πραγματικά μικρό διάστημα που έχεις να δουλέψεις με αυτούς.

Θέματα που δεν αντιμετώπισε στη Λέστερ ο Ρανιέρι και ποντάροντας στο ταλέντο παικτών όπως ο Βάρντι, ο Μαχρέζ, ο Ντρινκγουότερ και ο Σμάιχελ και με όπλο το οικογενειακό κλίμα και την άριστη ψυχολογία, έφτασε στην κατάκτηση του τίτλου. Ολο αυτό, όμως, δηλαδή το βάρος της πρωταθλήτριας ομάδας και οι προσδοκίες που δημιουργήθηκαν, αποδείχθηκαν ασήκωτο βάρος στις πλάτες του Ρανιέρι και φτάσαμε στην απόλυση του.

Οπως και να έχει, δεν υπάρχει λόγο για κατηγορίες στον Ιταλό. Δημιούργησε μία από τις πιο όμορφες ιστορίες στα χρονικά του παγκοσμίου ποδοσφαίρου, μία έκπληξη που θα θυμόμαστε σε όλη μας τη ζωή...