Βέλλιος στο gazzetta.gr: «Στην Ελλάδα θα μας είχαν κάψει!»

Θάνος Σαρρής
Βέλλιος στο gazzetta.gr: «Στην Ελλάδα θα μας είχαν κάψει!»

bet365

Ο Απόστολος Βέλλιος έπαιξε το πρώτο του τοπικό ντέρμπι με τη φανέλα της Νότιγχαμ Φόρεστ και μίλησε στο gazzetta.gr για το αγγλικό ποδόσφαιρο, τον Ηρακλή, την Εθνική και φυσικά την Ελλάδα. ΑΠΟΣΤΟΛΗ ΣΤΗΝ ΑΓΓΛΙΑ: ΘΑΝΟΣ ΣΑΡΡΗΣ.

Παρότι δεν έχει κλείσει καν 25, ο Βέλλιος έχει βιώσει στην καριέρα του εμπειρίες και παραστάσεις που για άλλους χρειάζονται μια ολόκληρη ποδοσφαιρική ζωή. Αντικατοπτρίζεται αυτό στη στάση του. Μετρημένος, σοβαρός, εργατικός και υπομονετικός. Όταν στα πρώτα ματς με τη φανέλα της Νότιγχαμ Φόρεστ δεν έβρισκε δίχτυα, η πίεση που δέχθηκε από το πάντα απαιτητικό περιβάλλον της δις Πρωταθλήτριας Ευρώπης ήταν αφόρητη. Την αντιμετώπισε με περισσότερη δουλειά και με κάποια εντυπωσιακά γκολ, που έκαναν το Trent End να παραμιλάει.

Στα 20 του, ο διεθνής φορ κέρδισε το βραβείο του καλύτερου νέου παίκτη για την Έβερτον μετά από ψηφοφορία του κόσμου. Το μέλλον έμοιαζε περισσότερο από λαμπρό. Η καριέρα του δέχθηκε ωστόσο κάποια χτυπήματα. Έπαιξε στη Μπλάκπουλ, την Λιρς και την Βεστσάελαντ και τελικά επέστρεψε στον... δικό του Ηρακλή για να δείξει σε όσους του είχαν ξεχάσει την αξία του, όντας ο καλύτερος Έλληνας σέντερ φορ που αγωνίστηκε πέρυσι στη Σούπερ Λιγκ.

Ο δρόμος για την αγαπημένη του Αγγλία είχε ανοίξει και πάλι. Παρά τις σειρήνες που χτυπούσαν από τους μεγάλους του εσωτερικού. Αυτή τη φορά στη Νότιγχαμ Φόρεστ, μια ομάδα με τεράστια ιστορία που όμως αγωνίζεται στην Championship. Ποιος είπε ότι εκεί τα πράγματα είναι ευκολότερα;

Μετά την «βαριά» ήττα με 3-0 στο ντέρμπι μίσους με τη Ντέρμπι Κάουντι, το gazzetta.gr συνάντησε τον Βέλλιο στο Νότιγχαμ και ο Έλληνας φορ ανέδειξε μέσα από τις συγκρίσεις το που έγκειται η μεγάλη διαφορά της Αγγλίας με τους υπόλοιπους. Παράλληλα, αποκάλυψε στοιχεία για τον χαρακτήρα του, έστειλε το μήνυμά του στον κόσμο του Ηρακλή και έπαιξε ένα... προσωπικό τετ-α-τετ!

Ήταν ευκολότερη η απόφαση να φύγεις από την Ελλάδα την πρώτη φορά ή τώρα;

«Ειλικρινά, το ήθελα και τις δύο φορές το ίδιο. Την πρώτη φορά ήταν η μεγάλη ευκαιρία να πάω στην Premier League που ήταν για εμένα κάτι άγνωστο, αλλά ήθελα να πάω στο εξωτερικό γιατί ήξερα ότι υπάρχει δουλειά, ότι υπάρχει γενικά υφίσταται ένα διαφορετικό ποδόσφαιρο από την Ελλάδα και ήμουν σίγουρος ότι η εξέλιξή μου δεν θα ήταν η ίδια. Τώρα αυτή τη φορά, που ήρθα στη Νότιγχαμ Φόρεστ, αποφάσισα πιο εμπειρικά, ήξερα τι μου γίνεται, έζησα και άλλες χώρες και κατά τη γνώμη μου, το αγγλικό ποδόσφαιρο είναι στα καλύτερα αν όχι το καλύτερο του κόσμου, ακόμα και η δεύτερη κατηγορία».

Γιατί από μικρός σου είχε καρφωθεί ο στόχος του εξωτερικού;

«Ήμουν με την εθνική ομάδα πολλά χρόνια, είχα έτσι τη δυνατότητα να ζήσω διαφορετικούς πολιτισμούς στα παιχνίδια που πηγαίναμε έξω και παίζαμε. Έβλεπα εθνικές ομάδες που είχαν άλλο επίπεδο. Όχι μόνο μέσα στο γήπεδο, αλλά και εξωαγωνιστικά και ήξερα ότι ήθελα να εξελιχθώ. Στα 15-16 είχα την ευκαιρία και δοκιμάστηκα σε μια ομάδα του εξωτερικού και είδα έναν άλλο κόσμο. Μετά από αυτό επιδίωκα να φύγω στο εξωτερικό... με τα χίλια».

Ποιο ήταν το πρώτο πράγμα που είδες και λες "εδώ θα μείνω";

«Η οργάνωση. Όταν είδα την οργάνωση έπαθα πλάκα. Από προπονητές, από γήπεδα, ποδοσφαιριστές. Από παντού. Αυτό σε μικρή ηλικία. Μετά νομίζω καθενός Έλληνα ποδοσφαιριστή το όνειρο είναι να φύγει έξω, πόσω μάλλον σε μια Premier League, στην οποία πήγα και μικρός».

Άλλαξε τίποτα στην Ελλάδα στο διάστημα που έλειψες;

«Δεν άλλαξαν πολλά. Ίσα-ίσα τα άσχημα έγιναν ακόμα χειρότερα. Και μιλάω και για την εικόνα την ποδοσφαιρική ως ελληνικό πρωτάθλημα. Το άσχημο είναι ότι με την κρίση είχαμε τουλάχιστον την δυνατότητα να βγάλουμε πολλούς Έλληνες αθλητές. Κατά τη γνώμη μου αυτό δεν το εκμεταλλευτήκαμε. Ελπίζω στο μέλλον να πάνε καλύτερα τα πράγματα».

Το 2012 στην Έβερτον σε ανέδειξαν καλύτερο νεαρό παίκτη. Μετά τι δεν πήγε καλά;

«Και εγώ τότε, εκείνη τη στιγμή, αν μου έλεγες τι θα γινόταν στο μέλλον μετά από 1-2 χρόνια δεν θα το πίστευα, θα σε κορόιδευα, όταν έπαιρνα το βραβείο μου. Ήταν η αγαπημένη μου χρονιά. Κοίτα, είναι απλό. Την επόμενη σεζόν κιόλας πήραμε δύο-τρία μεγάλα ονόματα και αναγκαστικά έκατσα στον πάγκο. Πάγωσα για κάποια στιγμή. Μετά αλλάξαμε και προπονητή, ο οποίος είχε άλλες βλέψεις και έτσι δεν πήρα και κάποιες ευκαιρίες που ήθελα με τον νέο τεχνικό και γι' αυτό έφυγα από την Αγγλία, έπρεπε να κάνω ένα νέο ξεκίνημα».

Ο Ντέιβιντ Μόγιες ήταν εκείνος που σε πίστεψε. Πώς ήταν ως προπονητής και γιατί πιστεύεις δεν πέτυχε στη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ;

«Για εμένα ο Ντέιβιντ Μόγιες ήταν δάσκαλος. Ο δάσκαλός μου. Ο άνθρωπος που με πήρε από το χέρι και μου έδειξε τα πάντα. Είδα λίγο από τον παράδεισο, που λένε. Μου έδωσε την ευκαιρία να πάρω 20 με 25 συμμετοχές στην Premier League. Είναι ένας άνθρωπος old school, δουλεύει πολύ, θέλει να δείχνεις πάθος. Όσον αφορά την Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ δεν ταίριαξε, αλλά νομίζω ότι δεν ήταν ο μόνος που δεν ταίριαξε, να πεις ότι ήρθε ο επόμενος και έκανε θαύματα. Πέρασε μία κρίση η ομάδα όπως συμβαίνει με αρκετούς συλλόγους και εθνικές. Βλέπεις εκεί που είναι ψηλά, ξαφνικά χάνουν το έδαφος από κάτω. Έκατσε αυτό που λέμε κακό τάιμινγκ, το λάθος μέρος στη λάθος στιγμή».

Είχες πει παλιότερα ότι σε πεισμώνουν οι καταστάσεις έλλειψης εμπιστοσύνης. Ισχύει τώρα και για τη Φόρεστ; Το βίωσες στην αρχή της σεζόν, μετά μπήκες, έβαλες κάποια εντυπωσιακά γκολ και στα τελευταία ματς πάλι δεν ξεκινάς.

«Σίγουρα. Το αγαπάω πολύ το ποδόσφαιρο. Νομίζω και βασικός αναντικατάστατος να ήμουν και να είχα 15-20 γκολ ήδη, η δουλειά θα ήταν ίδια και ακόμα περισσότερη. Απλά η ομάδα έχει τρία σέντερ φορ, ένα το οποίο είναι μεγάλο όνομα από πιο παλιά για τη Νοτιγχαμ όπως ο Ασομπαλόνγκα, ένα άλλο μεγάλο όνομα που ήρθε τώρα, τον Μπέντνερ, οπότε παλεύω για τη θέση μου. Σίγουρα όταν βλέπεις ότι δεν παίζεις για κάποιους λόγους θέλεις να προσπαθήσεις παραπάνω. Δεν είναι το πιο ευχάριστο, αλλά έτσι είναι το ποδόσφαιρο και η ζωή».

Τι περνάει από το μυαλό του φορ σε αυτό το επίπεδο πριν σηκωθεί για να κάνει ένα ψαλίδι όπως αυτό που έκανες με τη Ρόδεραμ;

«(γέλια) Τίποτα, νομίζω! Γενικά έχω δουλέψει πολύ στα τελειώματα. Είναι η αγαπημένη μου στιγμή στην προπόνηση όταν υπάρχουν τα τελειώματα, όπως και για κάθε σέντερ φορ. Έτσι όταν την είδα την μπάλα εκεί ψηλά αισθάνθηκα να κάνω αυτό το ψαλίδι. Το επιδίωκα σε πολλά ματς και στη Δανία και στο Βέλγιο, αλλά η μπάλα πήγαινε δοκάρι. Τώρα μου το έκανε το χατήρι!»

Η Φόρεστ είναι μια ομάδα με τεράστιο παρελθόν, αλλά μοιάζει να είναι εγκλωβισμένη σε αυτό. Δημιουργείται περισσότερη πίεση στους παίκτες από τον κόσμο και από όλο το περιβάλλον της ομάδας, προκειμένου να επιστρέψει εκεί που ανήκει;

«Ναι, ισχύει αυτό. Η Νότιγχαμ έχει κάνει πράγματα και θαύματα που άλλες ομάδες δεν τα έχουν κάνει ποτέ. Έχει μεγάλο fan club από πίσω και αυτή η πίεση υπάρχει, όπως και όταν παίρνουμε κάποια νίκη αυτό της δίνει μεγαλύτερο νόημα, γιατί βλέπουμε τους φιλάθλους πόσο πολύ το χαίρονται. Γενικά αυτό συμβαίνει στην Αγγλία, δεν θα έλεγα μόνο στη Νότιγχαμ. Επειδή όμως έζησα κι άλλες καταστάσεις στην Μπλάκπουλ και την Έβερτον νομίζω ότι εδώ το ζουν με το παραπάνω».

Έπαιξες το πρώτο σου East Midlands Derby με τη Ντέρμπι Κάουντι. Πώς ήταν η ατμόσφαιρα;

«Να σου πω την αλήθεια ήταν ένα ωραίο ματς, όσον αφορά την ατμόσφαιρα. Διαφορετικό από τα άλλα σίγουρα, απλά το περίμενα με λίγο περισσότερη βαβούρα, να τους νιώθουμε τους φιλάθλους πιο πολύ. Ήταν ένα εκτός έδρας παιχνίδι με μια ομάδα που, πέραν του στοιχείου του ντέρμπι ήταν πολύ καλή. Αλλά ναι, ήταν ένα διαφορετικό παιχνίδι σίγουρα».

Η ζωή του σέντερ φορ στην Αγγλία είναι δυσκολότερη από ότι στην Ελλάδα;

«Είναι διαφορετική. Δεν θα έλεγα πιο δύσκολη. Έχει κάποιους τομείς που είναι δυσκολότερη, αλλά θα έλεγα ότι μου ταιριάζει αυτό το στιλ, γι' αυτό και προσπαθούσα να φύγω από την Ελλάδα μικρός και ειδικά για την Αγγλία. Είναι εντελώς διαφορετικό το στιλ παιχνιδιού, όπως και από την Premier League στην Championship. Υπάρχει πολύ ξύλο, τρέξιμο, χρειάζεται τεχνική κατάρτιση, πρέπει να είσαι συνέχεια μέσα στο κουτί, υπάρχουν μεγάλες διαφορές».

Είναι η πιο σκληρή κατηγορία που έχεις παίξει η Championship;

«Είναι η πιο σκληρή, ναι. Και μετά από αυτή αν όλα πάνε καλά θα είναι ένα πολύ μεγάλο μάθημα».

Είπες ότι το πρωτάθλημα ταιριάζει στο στιλ σου, θεωρείς ότι όπως εξελίσσεται το ποδόσφαιρο επιθετικοί με το δικό σου στιλ θα σπανίζουν όλο και περισσότερο;

«Σιγά-σιγά εξαφανίζονται γιατί πολλές ομάδες και από την Ισπανία και από τη Γερμανία, ακόμα και στην Ελλάδα, αρχίζουν να παίζουν πιο στρωτό ποδόσφαιρο. Φεύγει και είναι και πιο δύσκολο πλέον για τον φορ να παίζει συνέχεια στην περιοχή».

Το καλοκαίρι είχε πει ο πατέρας σου ότι Η ΑΕΚ είχε κάνει την καλύτερη πρόταση για σένα. Είχε να κάνει με το οικονομικό το να μην συνεχίσεις Ελλάδα και να έρθεις εδώ;

«Όχι, οικονομικό δεν ήταν. Κάθε άλλο. Γιατί και όταν ξαναγύρισα στον Ηρακλή υπήρχαν προτάσεις μεγαλύτερες όσον αφορά τα χρήματα και δεν τις επέλεξα. Απλά σε αυτή την ηλικία που βρίσκομαι κοιτάω το επόμενό μου βήμα να είναι το σωστό και όχι το χρηματικό. Σίγουρα όταν πας σε κάποια ομάδα και σου δίνει περισσότερα λεφτά σε βλέπει διαφορετικά, αλλά νομίζω κοίταξα καθαρά το μέλλον μου.»

Νοιάζεσαι τον Ηρακλή και σε νοιάζονται. Παρακολουθείς τα όσα λαμβάνουν χώρα στην ομάδα;

«Παρακολουθώ, ναι. Είναι λογικό να είναι μια ομάδα που την νοιάζομαι και με νοιάζεται γιατί είμαι από τα πέντε μου εκεί, περάσαμε πολλές δύσκολες καταστάσεις πέρυσι και στο παρελθόν και γενικά βλέπω ότι τα πράματα χειροτερεύουν».

Δεν βλέπεις φως στο τούνελ δηλαδή;

«Δεν ξέρω, είναι δύσκολο. Και μόνο οι παίκτες θα μπορούσαν να αλλάξουν κάπως την εικόνα της ομάδας, αλλά τα αποτελέσματα δεν έχουν έρθει όπως θέλουμε. Υπάρχει στεναχώρια, γκρίνια, όλο αυτό που είναι πολύ άσχημο για έναν ποδοσφαιριστή να το ζει».

Τι θα ήταν αυτό που θα συνιστούσες σε μια τέτοια περίοδο στον κόσμο της ομάδας;

«Στον υγιή κόσμο τον Ηρακλή, που νομίζω γνωρίζει πως είναι η κατάσταση και τι λούκι τραβάνε τα παιδιά και πόσο δύσκολο έργο έχουν, το μονο που έχω να πω είναι να στηρίξουν. Να στηρίξουν την ομάδα γιατί είναι η πιο δύσκολη χρονιά στη Σούπερ Λιγκ».

Το αγγλικό ποδόσφαιρο γιατί διαφέρει από τα υπόλοιπα; Είναι θέμα κουλτούρας;

«Νοοτροπίας. Είναι ακριβώς αυτό. Από τη μέρα που γεννιέται το παιδί και μετά πηγαίνει στην ακαδημία, αυτά που του μαθαίνουν και του δείχνουν αλλάζουν τον τρόπο σκέψης και το μέλλον είναι εντελώς διαφορετικό. Χάσαμε ένα ντέρμπι (με την Ντέρμπι Κάουντι) απίστευτο και μετά από δέκα λεπτά είπαμε πάμε για την Τετάρτη. Μας χειροκρότησε ο κόσμος. Στην Ελλάδα θα μας είχαν κάψει όλους οι φίλαθλοι, όλα τα site θα μας βομβάρδισαν. Μας χειροκρότησαν και στο τέλος. Εγώ έδωσα αυτόγραφο σε ένα παιδάκι που κρατούσε σημαία Ντέρμπι. Έβαλα πάνω στη σημαία της Ντέρμπι την υπογραφή μου. Φαντάζεσαι τώρα να γίνει Παναθηναϊκός-Ολυμπιακός, να έχει χάσει κάποιος τρία μηδέν και να βάλει ο παίκτης την υπογραφή του πάνω στη σημαία του αντιπάλου;»

Εδώ μια φωτογραφία έβγαλε ο Διαμαντίδης με οπαδό του Ολυμπιακού και έγινε χαμός...

«Αυτό. Είναι θέμα παιδείας. Ξεκινάει από τα σχολεία και πηγαίνει παντού».

Γιατί δεν βλέπουμε πολλούς Έλληνες να στεριώνουν εδώ; Είναι θέμα νοοτροπίας ή αγωνιστικού στιλ;

«Και τα δύο. Όπως γνωρίζεις είναι από τα πιο απαιτητικά πρωταθλήματα στον κόσμο και θέλει πολλή υπομονή. Είναι και στο στιλ παιχνιδιού επίσης».

Η Εθνική ήταν ένα όνειρο που έγινε πραγματικότητα;

«Σίγουρα. Το περίμενα από τα προπαίδων που ήμουν. Σκεφτόμουν από τότε να πάνε όλα καλά στο μέλλον να φορέσω το εθνόσημο ξανά στην ανδρών. Ένα όνειρο που έγινε πραγματικότητα. Δούλεψα πάρα πολύ, το ήθελα πάρα πολύ από την Έβερτον, από τη Λιρς, από τον Ηρακλή την πρώτη μέρα που υπέγραψα. Ήταν και ένας σημαντικός λόγος που γύρισα στην Ελλάδα, για να μπορεί να έχει μια πιο καλή εικόνα ο προπονητής».

Είσαι αισιόδοξος ότι θα ακολουθήσει και το όνειρο της συμμετοχής στο Μουντιάλ;

«Πρώτα ο Θεός να έχουμε όλα τα παιδιά υγεία, μέχρι στιγμής δείχνει ότι έχουμε μια θετική εικόνα στο να πάμε στο Μουντιάλ. Βέβαια τώρα τα πράγματα είναι πιο δύσκολα, έχουμε σημαντικά παιχνίδια για τη συνέχεια. Ελπίζουμε και γι' αυτό παλεύουμε σε κάθε αγώνα».

Αρκετοί διεθνείς έχουν σταθεί στο νέο κλίμα της εποχής Σκίμπε. Τι έχει αλλάξει;

«Κοίτα, εγώ δεν έζησα την ομάδα πριν από το Σκίμπε. Απλά από αυτό που βλέπω τώρα είναι ότι η Εθνική ομάδα γίνεται και πάλι μια οικογένεια».

Θα επέστρεφες στην Ελλάδα;

«Όπως είπα και πριν όταν ήμουν 19 χρονών και πήρα την πλακέτα του καλύτερου παίκτη στην Έβερτον αν μου έλεγες τι θα συνέβαινε στο μέλλον θα γελούσα. Οπότε ποτέ μην λες ποτέ. Απλά αυτή τη στιγμή απολαμβάνω την καθημερινότητά μου, την προπόνησή μου και κάθε αγώνα χάνουμε-κερδίζουμε-φέρουμε ισοπαλία είμαι ευχαριστημένος».

Αν σε ρωτούσε σε μια καθημερινή κουβέντα ένας Άγγλος συμπαίκτης σου γιατί το ελληνικό ποδόσφαιρο έχει τόσα προβλήματα τι θα του απαντούσες;

«Νομίζω ότι το ελληνικό ποδόσφαιρο είχε πάντα προβλήματα, δεν συμβαίνει μόνο τώρα. Πέρα από κάποιες ομάδες που έπαιζαν ή παίζουν στο Champions League εδώ στην Αγγλία δεν ξέρουν άλλες. Την ομάδα που έπαιζα εγώ έπρεπε να τους την πω τρεις-τέσσερις φορές για να την καταλάβουν. Πλέον δεν πάνε τόσο καλά στην Ευρώπη, βάλε και την κρίση που υπάρχει. Είναι πολλά που χτυπάνε σε όλους τους τομείς, όχι μόνο στο ποδόσφαιρο».

Τετ α τετ

Αγαπημένο νούμερο: 39. Ήταν το πρώτο μου νούμερο στον Ηρακλή και μου το έδωσε ο Άνχελ Πεντράθα που δεν είναι πια στη ζωή.
Φαγητό: Παστίτσιο
Video game: Call of Duty
Eλεύθερος χρόνος: Call of Duty!
Αγαπημένος ποδοσφαιριστής: Ζλάταν Ιμπραΐμοβιτς
Τρόπος χαλάρωσης: Σινεμά, μουσική, Call of Duty!
Αγαπημένη ταινία: 300
Αγαπημένος ηθοποιός: Τζέραρντ Μπάτλερ
Αγαπημένος τραγουδιστής: Παντελής Παντελίδης
Μότο: Κάθε εμπόδιο για καλό
Tattoo: Έχω μέσα στο μανίκι την ασπίδα των Μαορί, αριθμούς, ονόματα, γραμμές γονιών και οικογένειες, σκίτσα που μου άρεσαν, όπως και την χελωνίτσα που συμβολίζει την τύχη.
Όνειρο: Premier League
Ευχή: Να πάω Μουντιάλ
Ματς που δεν θα ξεχάσεις ποτέ: Το ντέρμπι, Έβερτον-Λίβερπουλ
Γκολ που δεν θα ξεχάσεις ποτέ: Το πρώτο στην Αγγλία, απέναντι στη Γουίγκαν
Μια ευχή ενόψει 2017 για το ελληνικό ποδόσφαιρο: Υγεία σε όλους τους ποδοσφαιριστές

Διάβασε όλα τα τελευταία νέα της αθλητικής επικαιρότητας. Μάθε για όλους τους live αγώνες σήμερα και δες τις αθλητικές μεταδόσεις της ημέρας και της εβδομάδας μέσα από το υπερπλήρες Πρόγραμμα TV του Gazzetta.

 

Τελευταία Νέα