• «Αναζητώ μάνατζερ για το παιδί μου». Οι δέκα εντολές

Στην αρχή είμαστε όλοι ενθουσιασμένοι χαζομπαμπάδες παρατηρώντας πόσο υπέροχο και ξεχωριστό είναι το παιδί μας. Σιγά σιγά αρχίζουμε να υποψιαζόμαστε ότι έχει αναπτυγμένες κινητικές δεξιότητες. Βλέπει κάποιον να αθλείται και μιμείται τις κινήσεις με ζηλευτή ακρίβεια. Η τοποθέτηση του σώματος όταν του πετάς τη μπάλα, το πλασέ, το σπάσιμο του καρπού, το πιάσιμο της ρακέτας, μας κάνουν να νομίζουμε ότι χάρη στα αξεπέραστα και πανίσχυρα γονίδιά μας, γεννήθηκε ο νέος Μέσι, ο Ντόντσιτς, ο Τζόκοβιτς! Ωραία τα όνειρα, αλλά καλύτερα να εστιάσουμε σε κάτι πιο ρεαλιστικό και ας υποθέσουμε ότι το παιδί ακολουθεί τη φυσιολογική πορεία ενός ταλαντούχου μικρού ποδοσφαιριστή. Ξεκινάει από τις τοπικές ακαδημίες, τον επιλέγει κάποια ΠΑΕ, γίνεται βασικός, συμμετέχει στα αναπτυξιακά πρωταθλήματα της Super League και εκεί διακρίνεται.

Eίναι η ώρα να εξετάσετε το ενδεχόμενο εκπροσώπησης από κάποιον εξειδικευμένο διαμεσολαβητή ποδοσφαίρου.

Οι κατηγορίες είναι συγκεκριμένες. Υπάρχουν αυτοί που προέρχονται από το χώρο του ποδοσφαίρου (ως επί το πλείστον πρώην ποδοσφαιριστές) και οι αυτοδημιούργητοι που ασκούσαν άλλα επαγγέλματα παλαιότερα. Επίσης, υπάρχει κι η κατηγορία «φίλοι και οικογένεια» που δεν είναι η πλέον ενδεδειγμένη. Είναι σύνηθες τα τελευταία χρόνια την εκπροσώπηση να αναλαμβάνουν άτομα του στενού οικογενειακού περιβάλλοντος, αφενός επειδή υπάρχει αυξημένο αίσθημα εμπιστοσύνης, αφετέρου για να μένουν τα χρήματα... στο σπίτι. Όμως οι περιπτώσεις αυτές αφορούν διεθνώς καταξιωμένους ποδοσφαιριστές (Κιλιάν Εμπαπέ, Χάρι Κέιν), που δεν έχουν πλέον ανάγκη κανέναν για να εξασφαλίσουν ένα μεγάλο συμβόλαιο. Για να φτάσουν στο σημείο αυτό, όμως, η προεργασία έγινε από έμπειρους και επαγγελματίες agents. Συνεπώς η λύση «friends and family» μπορεί να ακούγεται ελκυστική για πακέτο δωρεάν χρόνου ομιλίας από εταιρία τηλεφωνίας, όχι όμως για την εκπροσώπηση ενός νεαρού Έλληνα ποδοσφαιριστή.

Το Gazzetta σας παρουσιάζει τη βίβλο της αναζήτησης σωστού agent, για επίδοξους επαγγελματίες ποδοσφαιριστές και όχι μόνο, αφού οι βασικές αρχές διέπουν και το χώρο του μπάσκετ, όπου τα τελευταία χρόνια έχουν παρεισφρήσει διάφοροι... περίεργοι. Το ηλικιακό γκρουπ στο οποίο απευθύνεται αυτός ο «Δεκάλογος» ξεκινά από τα 15-16 που θεωρείται η μικρότερη δυνατή ηλικία για να αποκτήσει μάνατζερ το παιδί (νωρίτερα είναι υπερβολή και δεν έχει το παραμικρό νόημα). Τι πρέπει να προσέξετε τη στιγμή της επιλογής, σε ποιους τομείς να εστιάσετε και πώς να αντιμετωπίσετε τη συνεργασία.

«Αναζητώ μάνατζερ για το παιδί μου». Οι δέκα εντολές

1. Ποτέ δεν πληρώνουμε προκαταβολικά. Για οποιαδήποτε συμφωνία, ο νόμος προβλέπει συγκεκριμένη προμήθεια, η οποία μάλιστα μπορεί να αυξηθεί από τις ατομικές διαπραγματεύσεις του agent με τον σύλλογο. Συνεπώς, δεν υπάρχει κάποιου είδους «αμοιβή» για να αναλάβει κάποιος την εκπροσώπηση ενός παίκτη. Τα συμβόλαια που υπογράφονται μεταξύ μάνατζερ και ανήλικου ποδοσφαιριστή είναι μέγιστης διάρκειας δύο ετών. Εάν κάποιος σας ζητήσει χρήματα απλώς και μόνο για να «αναλάβει» ή για να «συμβουλεύει», απομακρυνθείτε πάραυτα!

2. Στη σχέση αυτή υπάρχει ισότητα και ειλικρίνεια. Ο agent δεν είναι κάποιος «ανώτερος», είναι απλώς ένας μεσολαβητής ο οποίος θεωρεί πως μπορεί να βγάλει χρήματα χάρη στο ταλέντο ενός παίκτη. Συνεπώς ρωτήστε τον για τα πάντα και ενοχλήστε τον όσο συχνά θέλετε. Είναι βασική υποχρέωσή του και αποτελεί κριτήριο αξιολόγησής του, να μαθαίνει τι γίνεται στα «ενδότερα» των συλλόγων. Παράδειγμα: Ο παίκτης ξαφνικά βρέθηκε στον «πάγο» και απευθύνεστε στον agent για να μάθετε την αιτία. Το «δεν γνωρίζω» είναι ένδειξη παραμέλησης των καθηκόντων του. Μιλήστε «στα ίσια», δεν θα προσβληθεί εάν δεν έχει τίποτα να κρύψει. Εάν όντως δεν γνωρίζει, είναι ανεπαρκής.

3. Οι υποσχέσεις και το πλάνο του ακούγονται «too good to be true»; Εμπιστευτείτε το ρεαλισμό και όχι την γονική φαντασίωση. Το παιδί σας δεν έχει αγωνιστεί ποτέ σε υψηλό επίπεδο, άρα δεν γίνεται να ενδιαφερθεί αμέσως μια μεγάλη ομάδα χωρίς να υπάρξει ενδιάμεσο στάδιο. Οκ, η περίπτωση Δημήτρη Σταματάκη είναι η εξαίρεση που επιβεβαιώνει τον κανόνα, αλλά κάτι τέτοιο αφενός είναι πολύ σπάνιο, αφετέρου σχετίζεται με την ιδιαιτερότητα της θέσης του τερματοφύλακα. Ο σωστός agent οφείλει να θέτει από την αρχή τα όρια και να μη δημιουργεί απατηλές προσδοκίες, εμπλέκοντας τη Γιουβέντους, την Ίντερ και τη... Μικτή Γαλαξία.

4. Τσεκάρετε με μεγάλη προσοχή το βιογραφικό του agent. Είναι πλέον πάρα πολύ εύκολο. Μάθετε εάν έχει τα τυπικά προσόντα, εάν δηλαδή έχει υπάρξει πιστοποιημένος FIFA Agent, εάν έχει νομικό σύμβουλο, εάν διαθέτει εταιρία και γραφεία ή κλείνει τις δουλειές σε... καφετέριες; Αυτή τη στιγμή δραστηριοποιούνται «μάνατζερ» στο χώρο των υποδομών που δεν εμφανίζονται ούτε στο google search (κυριολεκτικά).

5. Μην «θαμπωθείτε» από τη αστερόσκονη που περιβάλλει έναν agent. Επικεντρώστε την προσοχή σας αποκλειστικά στο τι έχει κάνει τα τελευταία δύο-τρία χρόνια. Είναι πάρα πολλά τα παραδείγματα διαμεσολαβητών που θα παρουσιάσουν κάποιες επιτυχίες του παρελθόντος ως αποδεικτικά στοιχεία επάρκειας και υπεροχής. Το θέμα είναι πόσο μακριά εκτείνεται αυτό το παρελθόν.

6. Η καριέρα στο εξωτερικό ούτε αυτοσκοπός είναι, ούτε αυτονόητη για όλους. Εφόσον ένας agent αποπειραθεί να σας δελεάσει παίζοντας το χαρτί της διεθνούς εξέλιξης, ανατρέξτε πάραυτα στο Νο4. Τι δουλειές έχει κάνει και κυρίως σε ποιες χώρες. Γιατί εξωτερικό είναι η Ιταλία και η Ισπανία όπου έχουν πάει αρκετοί Έλληνες, εξωτερικό και η Εσθονία που –για παράδειγμα- παίζει ο μέχρι πρότινος αρχηγός της Κ19 της ΑΕΚ, Τσιβελεκίδης και η Λιθουανία που αγωνίζεται το άλλοτε «παιδί θαύμα» του ΠΑΟΚ, Γκαργκαλτζίδης. Άλμα καριέρας δεν το λες.

7. Επιλέξτε τον καλύτερο agent για τις δικές σας ανάγκες και μόνο. Το παιδί σας δεν είναι (ακόμα) ο Λουκάκου, άρα δεν χρειάζεστε τον πολυβραβευμένο Φεντερίκο Παστορέλο. Εκείνος που θα σκύψει πάνω από τον πελάτη του και θα τον αντιμετωπίσει πρωτίστως ως άνθρωπο και μετά ως δυνάμει επαγγελματία, είναι ο καταλληλότερος. Άρα απαντήστε πρώτα στο δίλημμα: «Θέλω την καθημερινή επαφή ή τις διασυνδέσεις;» Και τα δύο δεν θα τα έχετε εκτός κι αν είστε ήδη σούπερ σταρ, οπότε άδικα διαβάζετε τόση ώρα! Εάν επιδιώκετε προσωπική σχέση και τακτική επαφή γιατί θεωρείτε ότι είναι απαραίτητη για την ψυχολογία του παιδιού, επιλέξτε κάποιον που μπορεί να μην έχει μεγάλα «ονόματα» ως πελάτες, αλλά θα είναι σίγουρα σε θέση να αφιερώσει περισσότερο χρόνο. Ο top agent έχει και top πελάτες, συνεπώς θα ασχοληθεί προσωπικά με αυτούς, ενώ το παιδί σας θα αναλάβει κάποιος νεότερος συνεργάτης του γραφείου.

8. Αποφύγετε συναισθηματικούς δεσμούς του τύπου «έχω έναν φίλο που ξέρει κόσμο και το αγαπάει το παιδί» και αστειότητες «έχω έναν γνωστό, που έχει έναν γνωστό, ο οποίος θα τον στείλει στη Μπαρτσελόνα». Για να μάθει αγγλικά ο γιος σας, τον στέλνετε στον αυτοδίδακτο συγχωριανό που τα έμαθε με τουρίστες το καλοκαίρι ή σε επαγγελματία καθηγητή ξένων γλωσσών; Αν επιλέγετε το πρώτο, καλή τύχη στο Β΄ τοπικό.

9. Οι υπόλοιποι πελάτες του έχουν ανοδική πορεία από τότε που τους ανέλαβε; Αγωνίζονται στις ομάδες τους ή τους έχει... φάει ο πάγκος και η μετριότητα. Από την επιλογή μιας ομάδας που εξασφαλίζει χρόνο συμμετοχής στον πελάτη του, φαίνεται σε απόλυτο η επάρκεια του διαμεσολαβητή. Εάν μία ομάδα –όσο φημισμένη κι αν είναι- δεν δίνει την παραμικρή ευκαιρία στον ποδοσφαιριστή αποδεικνύεται de facto πως η επιλογή ήταν κάκιστη. Άρα, όταν σας παρουσιάζουν κάποιες μεταγραφικές επιτυχίες τους, να μην σας ενδιαφέρει σε ποια ομάδα πήγε κάποιος παίκτης, αλλά εάν έπαιξε και πόσους αγώνες πήρε στα πόδια του. Σε αυτές τις ηλικίες είναι το μόνο που μετράει.

10. Το τελευταίο το απομονώσαμε ως ερώτημα, γιατί έχει ίσως τη μεγαλύτερη σημασία από όλα και δείχνει σε μεγάλο βαθμό τη νοοτροπία ενός agent:
Πόσο «κόβει» το μάτι του και πότε διέκρινε το ταλέντο του παιδιού σας; Σας πλησίασε γιατί παρατήρησε κάποιες ιδιαίτερες αρετές, κάποια ξεχωριστά χαρίσματα που αποτελούν σημαντικά εφόδια για την μελλοντική εξέλιξή του; Ή μήπως «είδε φως και μπήκε», όταν έμαθε ότι η ομάδα στηρίζει πολλά στον συγκεκριμένο παίκτη και ότι διάφοροι agents ενδιαφέρονται για συνεργασία;

- Οι καλοί μάνατζερ πηγαίνουν εκεί που γίνεται «ντόρος». Αξιοποιούν τις γνωριμίες τους στις ΠΑΕ, μαθαίνουν ποιοι παίκτες αποτελούν projects και στη συνέχεια χτυπάνε την πόρτα για συνεργασία. Κάποιες φορές παίρνουν παίκτες μόνο και μόνο για να μην τους πάρουν τα ανταγωνιστικά γραφεία.

- Οι εξαιρετικοί μάνατζερ, όμως, εντοπίζουν οι ίδιοι τον παίκτη και καταρτίζουν ένα πλάνο καριέρας, ανεξάρτητα από τη στάση που μπορεί να έχει ο σύλλογος. Επιλέγουν παίκτες τους οποίους πιστεύουν πραγματικά και χτίζουν γύρω τους ένα μακροπρόθεσμο πλάνο, αδιαφορώντας για τον ανταγωνισμό.
Να θυμάστε, τέλος, ότι δεν χρειάζεται πανικός. Αφήστε το χρόνο να κυλήσει και να είστε σίγουροι ότι εάν κάποιος ενδιαφέρεται πραγματικά για το παιδί σας στα 14 και στα 15, είναι βέβαιο ότι θα ενδιαφερθεί και στο μέλλον. Δεν υπάρχει κάποια «ευκαιρία» που πρέπει να αρπάξετε, αλλιώς θα χαθεί. Και το βασικότερο όλων: η τελική απόφαση πρέπει να ανήκει στον ίδιο τον νεαρό ποδοσφαιριστή και σε καμία περίπτωση στους γονείς του.

Καλή τύχη!