ΨΥΧΑΓΩΓΙΑ

Boy Harser: «Η Αθήνα είναι μια τόσο όμορφη και μυστήρια πόλη» (pics & vids)

Γιάννης Κονταξής 25 Ιουνίου 2019 - 16:03

Δύο ημέρες πριν εμφανιστεί ξανά μπροστά στο αθηναϊκό κοινό, το αμερικανικό ντουέτο των Boy Harser μιλάει στον Γιάννη Κονταξή και το Gazzetta για την πόλη που ζουν, τη μουσική τους και τι θυμούνται από το προηγούμενο live τους στην ελληνική πρωτεύουσα.

Coldwave, drone, ebm, electronic, darkwave, minimal synth, όπως και να χαρακτηρίσεις τη μουσική των Boy Harser, το μόνο σίγουρο είναι ότι αυτοί θα διαφωνήσουν μαζί σου. Τους αρέσει να αφήνουν λιγάκι ασαφές το πως αυτοπροσδιορίζονται οι ίδιοι μουσικά και να τονίζουν ότι κάνουν μουσική αναλόγως με το πως νιώθουν την εκάστοτε στιγμή.

Ίσως για αυτό να ευθύνεται το background τους. Ο Augustus Muller γνώρισε την Jae Matthews στον αμερικάνικο νότο και τώρα ζουν στον αμερικάνικο βορρά, μετουσιώνουν σε στίχους τα δύσκολα προσωπικά τους βιώματα και αγαπούν τα '80s παρότι δεν μεγάλωσαν τότε. It's complicated, δηλαδή.

photo credit: εδώ

Μόλις δύο εικοσιτετράωρα πριν τους δούμε στην Τεχνόπολη, ο Gus και η Jae μάς μίλησαν για τον φετινό τους δίσκο, πώς αντιλαμβάνονται τη μουσική τους, πώς τους έχει βοηθήσει η δημιουργία της δικής τους δισκογραφικής, θυμούνται πόσο ωραία είχαν φάει στην Αθήνα και πόσο πολύ ανυπομονούν να βιώσουν το Plisskën Festival.

Γνωριστήκατε στη Σαβάνα της Τζόρτζια, το 2012. Δύο χρόνια αργότερα κυκλοφορήσατε το “Lesser Man” EP. Τι συνέβη κατά τη διάρκεια αυτών των δύο ετών; Ήταν εύκολο να αντιληφθείτε ότι υπήρχε κάτι μοναδικό στη σχέση σας; Μια σκοτεινή δύναμη που σας έσπρωχνε να εξερευνήσετε τα μουσικά σας όρια παρότι ζούσατε στον ηλιόλουστο Νότο;

Gus: Είχα ερωτευτεί την Jae, και ως άνθρωπο και ως καλλιτέχνη. Έκανε καταπληκτική δουλειά και πέθαινα να συνεργαστώ μαζί της με κάθε τρόπο. Η Jae μού έδωσε κίνητρο να δουλέψω πιο σκληρά. Το πρώτο μας πρότζεκτ ήταν να κλείνουμε DIY events. Ξεκινήσαμε λοιπόν να διοργανώνουμε μουσικά και καλλιτεχνικά shows σε όλη την πόλη και στην γκαλερί από όπου ξεκινήσαμε. Το πρώτο μας πρότζεκτ ήταν λοιπόν αρκετά πειραματικό και προσπαθούμε με αυτόν τον τρόπο να γνωρίσουμε ο ένας το στυλ και την αισθητική της άλλης.

Jae: Βασικά, χρειαστήκαμε κάποια χρόνια για να βρούμε τι θέλουμε και για να είμαι ειλικρινής, ακόμα το ψάχνουμε.

«Το Νορθάμπτον είναι γνωστό ως ένα ακαδημαϊκό, καλλιτεχνικό και μουσικό μέρος, με έντονες δόσεις αντικουλτούρας. [...] Σύμφωνα με την ιστοσελίδα Epodunk, το Νορθάμπτον είναι η πιο φιλελεύθερη (σ.σ. με την έννοια του σεβασμού στα ατομικά δικαιώματα και όχι με την οικονομική έννοια) πόλη μεσαίου μεγέθους στις ΗΠΑ. Είναι μια πόλη όπου αρκετοί κάτοικοι δηλώνουν γκέι και λεσβίες, πολλά νοικοκυριά αποτελούνται από άτομα του ίδιου φύλου και αποτελεί έναν δημοφιλή προορισμό για την LGBT κοινότητα. [...] Ακόμα και οι Sonic Youth το αποκαλούν “σπίτι τους”». Αυτά είναι μερικά από τα πράγματα που μπορεί να διαβάσει κανείς στη Wikipedia για την πόλη στην οποία ζείτε. Στη σύγχρονη Αμερική του Τραμπ, πρέπει να είναι αρκετά ανακουφιστικό να ζείτε σε μια πόλη που σέβεται τη διαφορετικότητα.

Gus: Είναι όντως ανακουφιστικό να ζεις σε ένα μέρος όπου οι τοπικές Αρχές δεν είναι εντελώς κακές. Εκτιμώ πολύ την πρόοδο που έχει κάνει η Μασαχουσέτη στην παροχή καθολικής υγειονομικής φροντίδας και άλλων κοινωνικών προγραμμάτων. Η κοινότητά μας βοηθά επίσης τους πρόσφυγες και παίρνει θέση κατά της ξενοφοβίας, κάτι που οφείλουμε να τονίζουμε όλο και πιο συχνά στις μέρες μας.

Jae: Μερικές φορές αναρωτιέμαι πως θα ήταν, αν είχαμε μείνει στο Νότο. Το Νορθάμπτον είναι ένα απίθανο μέρος και νιώθω πραγματικά τυχερή που μένω εδώ. Ξέρω όμως ότι εδώ ζω στη «γυάλα» μου, καθώς αν ζούσα στο Νότο, θα έπρεπε να παλεύω για όλα τα βασικά πράγματα που εδώ τα θεωρούμε δεδομένα.

Τι σημαίνει “Boy Harser”; Γιατί διαλέξατε αυτό το όνομα;

Gus: Θεωρούσαμε απλώς ότι ακούγεται cool.

Στην εποχή μας, που κυκλοφορούν χιλιάδες τραγούδια κάθε χρόνο, πόσο εύκολο είναι για κάποιον να διαβάσει τους στίχους ενός τραγουδιού και να προσπαθήσει να σκεφτεί τι θέλει να πει ο καλλιτέχνης; Τι σας εμπνέει για να γράψετε τη μουσική και τους στίχους των τραγουδιών σας; Είναι ένας δημιουργικός τρόπος για να ελαχιστοποιήσετε τον πόνο;

Jae: Οι στίχοι που γράφω είναι προσωπικοί και βασίζονται στις εμπειρίες που αποκομίζω από τη ζωή μου. Συνήθως εστιάζω σε ό,τι με πληγώνει ή με εξοργίζει και προσπαθώ να κατευθύνω την ενέργειά μου στους στίχους. Ίσως αυτό να ακούγεται σαν κάθαρση, αλλά ουσιαστικά είναι μια μανία. Προσπαθώ να απλοποιώ τη σκέψη μου μέχρι να μου μείνει μόνο μια ιστορία ή μια δήλωση να διηγηθώ.

Είναι εμφανές στα βίντεο που σκηνοθετείτε ότι αγαπάτε τα ‘80s. Ωστόσο, η μουσική σας είναι πιο μοντέρνα, πιο σύγχρονη από ό,τι τα βίντεό σας. Πώς καταφέρνετε και δίνετε σάρκα και οστά σε αυτή την αντίθεση με τόσο δημιουργικό τρόπο;

Jae: Η αισθητική των ‘80s μάς συναρπάζει. Αυτός ο ακατέργαστος μινιμαλισμός. Όμως, η σύγχρονη “high definition” εποχή που ζούμε, είναι λιγότερη αυθεντική και δυσκολευόμαστε να τη συνδυάσουμε με τις εμπειρίες μας.

Gus: Το πρότζεκτ μας ξεκίνησε με εμένα να συνεργάζομαι για μικρά βίντεο με την Jae γυρισμένα σε κασέτα. Η αληθινή πηγή του πρότζεκτ μας είναι τα lo-fi βίντεο.

Έχετε παίξει σε πολλά μέρη, γνωρίζετε συνεχώς νέο κόσμο και μιλάτε συνεχώς με τους fans σας μέσω social media. Νιώθετε πως τα social media ρουφούν κάθε σταγόνα της ενέργειάς σας;

Jae: Αρχίζει και με κουράζει πολύ όλη αυτή η φάση. Λατρεύω τους οπαδούς μας και εκτιμώ πολύ την αφοσίωση που μας δείχνουν, αλλά ο συνεχής συνδυασμός «περιοδεία + εξάρτηση από τα social media» έχει αρχίσει να μας ταλαιπωρεί. Ανυπομονώ να γυρίσω σπίτι και να επισκεφτώ τον ψυχαναλυτή μου, χαχαχα.

CDs, LPs, cassettes, long-sleeves, tote bags, t-shirts. Το merchandise σας είναι γεμάτο με προϊόντα, τα οποία μάλιστα γίνονται σύντομα sold-out. Μου αρέσει πολύ αυτό που κάνετε με το merch σας γιατί κάνετε τους fans σας να νιώθουν πιο κοντά στο συγκρότημα.

Jae: Στην αρχή, ονειρευόμασταν να τυπώνουμε τα πάντα στο υπόγειό μας. Κάτι τέτοιο αποδείχτηκε σενάριο επιστημονικής φαντασίας. Γίναμε τόσο πολυάσχολοι που ήταν πραγματικά αδύνατο να το αναλάβουμε και αυτό. Ωστόσο, ακόμα σχεδιάζουμε εμείς τα προϊόντα μας ή δουλεύουμε πολύ στενά με φίλους για να δημιουργήσουμε κάποια σπέσιαλ items. Υπάρχει ένα αμερικάνικο συγκρότημα που λέγεται ADULT και κατάφεραν να βρουν την εξής λύση: Ένα σπίτι που να απηχεί τις ευαισθησίες τους, με μια αποθήκη για να κάνουν πρόβες και να τυπώνουν το merch τους και ένα μεγάλο δωμάτιο στη σοφίτα για να γράφουν μουσική. Είναι πραγματικά τρομερό αυτό που έχουν κάνει. Αυτός είναι και εμάς ο στόχος μας.

photo credit: εδώ

Έχουν περάσει ήδη κάποιοι μήνες από το “Careful” LP. Είστε ευχαριστημένοι από την υποδοχή που του επιφύλαξαν κοινό και κριτικοί; Προσωπικά, το βρήκα λιγότερο «σκοτεινό» από τις προηγούμενες δουλειές σας. Είναι πιο «αισθησιακό», πιο «ποπ», πιο εκστατικό, με πολύ πιασάρικες και άγριες συνάμα μελωδίες. Μπορούμε να πούμε ότι είναι ένα βήμα προς έναν πιο «αισιόδοξο» ήχο;

Gus: Σε αυτόν τον δίσκο δώσαμε μεγάλη βαρύτητα στη μελωδία. Για αυτό, ίσως να ευθύνονται τα νέα όργανα που πήρα, ένα synthesizer “Prophet 6” και ένα “d-50 VST”. Βρήκα επιτέλους τον ήχο που ήθελα και που ταίριαζε στο πρότζεκτ μας.

Jae: Πάντα μας ρωτάνε για το πως καθορίζουμε τον ήχο μας. Σίγουρα υπάρχει πρόοδος στο πως αντιλαμβανόμαστε αυτό που κάνουμε, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι το κάνουμε σκόπιμα. Δημιουργούμε τη μουσική που νιώθουμε σωστή για την εκάστοτε περίοδο, προσπαθούμε να βγάλουμε κάτι πολύ «οικείο» και οριακά «στενόμυαλο». Και δεν νομίζω ότι κάτι τέτοιο μπορεί να βγει σωστά, αν το προγραμματίζουμε.

Και το “Careful” LP και το “Country Girl” EP διανέμονται από την Nude Club Records, τη δική σας δισκογραφική εταιρεία. Τα τελευταία χρόνια είναι πολύ σύνηθες για αρκετούς καλλιτέχνες να διανέμουν τη μουσική τους από τις δικές τους δισκογραφικές εταιρείες. Γιατί όλο και περισσότεροι καλλιτέχνες γυρνούν την πλάτη τους στις μεγάλες εταιρείες και προτιμούν να κυκλοφορούν τη δουλειά τους είτε από μικρά ανεξάρτητα labels είτε από τα δικά τους labels;

Jae: Όσον αφορά εμάς, στην αρχή, καμία δισκογραφική εταιρεία δεν ενδιαφερόταν για τη δουλειά μας. Έτσι, κοιτάξαμε μπροστά και προχωρήσαμε μόνοι μας. Τώρα που έχουμε τα πάντα υπό τον έλεγχό μας, δύσκολα θα μπορούσαμε να συμβιβαστούμε με κάποια άλλη δισκογραφική εταιρεία.

Gus: Επανακυκλοφορήσαμε όλη τη μουσική μας με τη Nude Club. Είναι πιο εύκολο έτσι να επιβλέπεις το στοκ και να ξέρεις τι πουλάει και τι όχι. Το να τυπώνεις δίσκους είναι μια πραγματικά ακριβή ασχολία και για αυτό πρέπει να είμαστε αποτελεσματικοί. Επίσης, είναι πραγματικά ωραίο να έχεις εσύ τον έλεγχο επί της δημιουργίας σου.

View this post on Instagram
A post shared by BOY HARSHER ||| Jae + Gus (@boyharsher) on Apr 27, 2018 at 10:02am PDT

Έχετε εμφανιστεί ξανά στην Αθήνα στο παρελθόν, σε μία sold-out συναυλία, που όποιος πήγε, πέρασε υπέροχα. Πώς είναι να παίζετε σκοτεινή μουσική σε μια ηλιόλουστη χώρα;

Jae: Την αγαπάμε την Αθήνα. Είναι μια πολύ ιδιαίτερη πόλη και νιώθουμε τυχεροί που έχουν κοινό στα μέρη μας. Ανυπομονούμε να ξαναπαίξουμε.

Gus: Είχαμε μείνει πολύ λίγες μέρες στην Αθήνα, αλλά είχε μακροχρόνια επίδραση πάνω μας η αύρα της πόλης. Είναι τόσο όμορφη και μυστήρια.

Θυμάστε να σας συνέβη κάτι περίεργο, όταν ήρθατε την πρώτη φορά;

Jae: Δεν θυμάμαι να συνέβη κάτι περίεργο. Ήταν μια συνηθισμένη, ήσυχη μέρα. Επισκεφτήκαμε την Ακρόπολη και νιώσαμε την ευλάβεια που αποπνέει αυτός ο τόπος. Α ναι, είχαμε φάει καταπληκτικά το προηγούμενο βράδυ και ελπίζω να ξαναπάμε σε αυτό το εστιατόριο, χαχα.

Gus: Είχε αναποδογυρίσει ένα αμάξι έξω από το μέρος που παίζαμε. Το όριο ταχύτητας ήταν 30 χλμ. και το αμάξι ήταν αναποδογυρισμένο στο δρόμο! Τι στο διάολο συνέβη;

Jae: Ω ναι, το είχα ξεχάσει αυτό!

Θα σας απολαύσουμε στο Plisskën Festival μαζί με τους Lebanon Hanover, τον θρυλικό Giorgio Moroder και πολλούς ακόμα καλλιτέχνες. Πώς αισθάνεστε για αυτό;

Jae: Ανυπομονώ να δω τον Giorgio Moroder και τους Lebanon Hanover, ενώ ελπίζω να προλάβω και τους Giant Swan.

Gus: Εγώ ελπίζω να καταφέρω να μείνω ξύπνιος για να δω κάποια από μεταμεσονύκτια sets στο Aquarium.