Μόνο ο Ολυμπιακός…Έχει ξαναέρθει, στα 30 του, πρώτος σκόρερ 2,5 χρόνια στην Πόρτο;

Κανονικά δεν θα έπρεπε να χρειάζονται ιδιαίτερες «συστάσεις» για τη μεταγραφή του Τικίνιο στον Ολυμπιακό. Θα έπρεπε να αρκεί το ρητορικό ερώτημα που αποτελεί τον τίτλο του σημερινού άρθρου: έχει ξαναέρθει στην Ελλάδα, και δη στα 30 χρόνια, του, σέντερ φορ που ήταν πρώτος σκόρερ στην Πόρτο επί 2,5 χρόνια;…

Για όποιον δεν το ξέρει, ο Βραζιλιάνος επιθετικός ήταν 3,5 χρόνια στην Πόρτο και τα 2,5 ήταν ο πρώτος της σκόρερ στα παιχνίδια της ανά σεζόν σε όλες τις διοργανώσεις. Στη μία σεζόν, το 2017-18, δεν ήταν πρώτος σκόρερ κατά βάση γιατί είχε τρεις τραυματισμούς, που τον άφησαν εκτός δράσης σε συνολικά 15 παιχνίδια. Έτσι, τότε ήταν κορυφαίος σκόρερ της ομάδας ο Αμπουμπακάρ με 26 γκολ σε 44 παιχνίδια, δεύτερος ο Μαρεγκά με 23 γκολ σε 43 παιχνίδια και τρίτος ο Τικίνιο με 11 γκολ σε 36 παιχνίδια (34 βασικός).

Να προσέξουμε ότι ο Τικίνιο πήγε στην Πόρτο το Γενάρη του 2017 και στο δεύτερο μισό εκείνης της σεζόν, 2016-17, ήταν εύκολα ο πρώτος σκόρερ της ομάδας του, με 12 γκολ σε 17 παιχνίδια (όλα βασικός). Πρώτος σε ολόκληρη τη σεζόν ήταν ο Πορτογάλος διεθνής Αντρέ Σίλβα (αμέσως μετά έφυγε για Μίλαν και Σεβίλλη, ενώ φέτος έβαλε 28 γκολ στην Μπουντεσλίγκα με την Άϊντραχτ) με 21 γκολ σε 46 παιχνίδια. Βάζοντας όμως μόλις έξι γκολ (κι από αυτά τα τρία με πέναλτι…) από τότε που πήγε ο Τικίνιο.

Ο νέος άσος του Ολυμπιακού ήταν Νο 1 γκολτζής της Πόρτο και το 2018-19 με 23 γκολ σε 43 παιχνίδια (τα 41 βασικός), έναντι 21 του Μαρεγκά, αλλά και το 2019-20 με 19 γκολ σε 54 παιχνίδια (48 βασικός), έναντι 15 του Μαρεγκά. Όπως ήταν πρώτος σκόρερ και της Νασιονάλ τη σεζόν 2015-16 με 14 γκολ σε 34 παιχνίδια (30 βασικός). Αν μη τι άλλο λοιπόν μιλάμε για έναν καθαρόαιμο γκολτζή. Και στο πρώτο εξάμηνο της σεζόν 2015-16, στο οποίο συνεργάστηκε με τον Πέδρο Μαρτίνς, στην Γκιμαράες, είχε εννιά γκολ κι ο Μαρεγκά στο ίδιο διάστημα 10.

Κοινώς, στις πέντε τελευταίες σεζόν του στην Πορτογαλία είχε στην καριέρα του κατά σειρά 14 γκολ (Νασιονάλ), 21 γκολ (Γκιμαράες και Πόρτο), 11 γκολ (Πόρτο), 23 γκολ (Πόρτο) και 19 γκολ (Πόρτο). Ο μέσος όρος του λοιπόν ήταν 17 με 18 γκολ ετησίως, σε ενάμιση χρόνο στη Νασιονάλ και σε τρεισήμισι στην Πόρτο. Να σημειώσω ότι ήρθε στην Ευρώπη το Γενάρη του 2015, στα 24 χρόνια του κι είχε ένα εξάμηνο προσαρμογής στο πορτογαλικό πρωτάθλημα, παίζοντας 12 ματς αλλαγή με τη Νασιονάλ, με την οποία όμως και στο ξεκίνημα του είχε…προλάβει να κάνει δύο γκολ.

Δύο διευκρινίσεις:

Πρώτη, ο Τικίνιο από όλα αυτά τα γκολ του στην Πορτογαλία μόνο τα πέντε τα έβαλε με πέναλτι.

Δεύτερη, στην Μπενφίκα είχε πετύχει μόνο ένα γκολ. Αντίθετα, είχε σκοράρει έξι φορές κατά της Σπόρτινγκ και οκτώ κατά της Μπράγκα.

Τρία σημαντικά:

Ένα. Ξέρει από πρωταθλητισμό, καθώς πήρε δύο πρωταθλήματα με την Πόρτο (το 2018 και το 2020) και ένα (το 2019) το έχασε για μία ισοπαλία! Μάλιστα, στο 2020 πήρε νταμπλ, καθώς στέφθηκε και κυπελλούχος, κερδίζοντας την Μπενφίκα σε ένα τελικό στον οποίο πάντως δεν είχε παίξει. Αντίθετα, είχε παίξει στον τελικό του 2019, όταν έχασε την ευκαιρία για ένα ακόμη νταμπλ, με ήττα στα πέναλτι από την Σπόρτινγκ (ο ίδιος είχε ανοίξει το σκορ στο 2-2 του 90λεπτου).

Δύο. Τα νούμερα του στις ασίστ δείχνει ότι δεν είναι εγωϊστής. Έχει 23 ασίστ, τις 19 με την Πόρτο. Δύο σεζόν μάλιστα είχε από εφτά ασίστ. Μία τέσσερις, μία τρεις και μία δύο. Κι είναι σπουδαίο για έναν κλασικό φορ-γκολτζή, να έχει κι ασίστ.

Τρία. Δεν βγάζει συχνά τραυματισμούς. Σε 5,5 χρόνια στην Ευρώπη έλειψε λιγότερο από ενάμιση μήνα Αύγουστο και Σεπτέμβρη του 2018 και έχασε και τα 15 παιχνίδια (σπαστά σε τρία διαφορετικά σημεία) τη σεζόν 2017-18.

Αν θέλουμε να βρούμε μειονεκτήματα;

Πρώτον, δεν έκανε πολλά γκολ παίζοντας με την Πόρτο στην Ευρώπη: δύο είχε βάλει στην ελβετική Γιάνγκ Μπόις κι άλλα τρία σε Ρόμα, Μονακό και Φέγενορντ. Ίσως, πάντως, γιατί η Πόρτο δεν παίζει πολύ επιθετικά στο Τσάμπιονς Λιγκ και προτιμάει να έχει γρήγορους κυνηγούς μπροστά κι όχι κλασικό φορ κι έτσι δεν έπαιξε ο Τικίνιο και πάρα πολλά παιχνίδια στα κύπελλα Ευρώπης: 16, εκ των οποίων στα 11 βασικός.

Δεύτερον, έχει να παίξει από τις 12 Δεκέμβρη, στην Κίνα, στην οποία είχε πάει τέλη του περασμένου Σεπτέμβρη, με μεταγραφή από την Πόρτο, όμως η ασιατική ομάδα (Τέντα) διαλύθηκε οικονομικά στις αρχές του έτους. Θα χρειαστεί οπότε ένα διάστημα προσαρμογής στον Ολυμπιακό, αν κι έκανε ατομικές προπονήσεις για 10-15 μέρες τις προάλλες με την πρώτη ομάδα του στην Βραζιλία.

Γενικά, με τα συν και τα πλην νομίζω ότι ο Τικίνιο είναι μία ακόμη μεταγραφή, που μόνο ο Ολυμπιακός μπορεί να κάνει στην Ελλάδα…

Παρεμπιπτόντως, πολύ σημαντικό κι ότι δεν παίζει στην Εθνική του! Όπως κι ο Γκιγιέρμε δεν έπαιζε! Δεν θα υπάρχουν ταξίδια στην Βραζιλία κι εξτρά κόπωση, την στιγμή που σχεδόν όλοι οι άλλοι βασικοί παίκτες του Ολυμπιακού (πλην Εμβιλά) τρέχουν κάθε τρεις και λίγο στις Εθνικές τους.

Άσχετο: Άντε του χρόνου να βλέπουμε και τον Ολυμπιακό Β στην τηλεόραση. Με τον Αλγκασίμ Μπα και τα δύο ακόμη Αφρικανάκια 18-19 ετών που θα φέρει ο σύλλογος, με τους Κωστή, Μαρίνο (δανεικοί φέτος στο Λεβαδειακό), τους Νίκολιτς, Φοντέ Καμαρά (δανεικοί φέτος στα Χανιά), τον Μπέλιτς, τον Μαυρουδή και φυσικά και νεαρούς παίκτες από την πρώτη ομάδα που δεν θα είναι στην 20άδα (π.χ. Τζολάκη).