H Euroleague χωρίς αμφιβολία είναι μακράν η κορυφαία διασυλλογική διοργάνωση της Ευρώπης. Πρόκειται για μία Λίγκα υψηλού επιπέδου παικτών και πολλών απαιτήσεων.

Δεν είναι εύκολη διοργάνωση και σίγουρα δεν αρκεί ένας παίκτης να έχει απλά μπασκετικές ικανότητες για να αγωνιστεί σε αυτήν.

Αρκετές ομάδες της Euroleague ελλείψει χρημάτων αναγκάζονται να ρισκάρουν με παίκτες από άλλα πρωταθλήματα. Η κύρια πηγή του είναι η G League, το Eurocup και εσχάτως το BCL.

Το gazzetta.gr ασχολείται με τους παίκτες που έπαιξαν πέρυσι στο BCL και με όσα παρουσίασαν έδειξαν πως αξίζουν μία ευκαιρία στο κορυφαίο επίπεδο της Ευρώπης.

Κατά τη διάρκεια της φετινής σεζόν τρεις παίκτες άφησαν το BCL στη μέση για χάρη της Euroleague.

Ο Σακιέλ ΜακΚίσικ άφησε την Μπεσίκτας για τον Ολυμπιακό. Ο Χάουαρντ Σαντ Ρος την ΑΕΚ για την ΤΣΣΚΑ Μόσχας και ο Ντρου Κρόφορντ την Γκαζιαντέπ για την Αρμάνι.

Όλοι άρπαξαν την συγκεκριμένη ευκαιρία και έδειξαν πως είναι παίκτες επιπέδου Euroleague.

To gazzetta.gr παρουσιάζει 6 παίκτες που με την απόδοσή τους έδειξαν ως αξίζουν μία ευκαιρία στην κορυφαία διοργάνωση.

Να σημειώσουμε πως αναφερόμαστε σε παίκτες που δεν έχουν αγωνιστεί ποτέ στην Euroleague και όχι σε κάποιους που αγωνίστηκαν σε αυτή στο παρελθόν (Χουέρτας, Κλαρκ, Λάνγκφορντ, Σερμαντίνι κλπ.)

ΕΜΜΑΝΟΥΕΛ ΤΕΡΙ (Μπαντίρμα/Χάποελ Ιερουσαλήμ)

Μέσα σε λίγους μήνες ο Αμερικανός σέντερ (2.06) φρόντισε να κάνει την διαφορά και είναι χωρίς αμφιβολία παίκτης υψηλού επιπέδου.

Ο 23άχρονος στο πρώτο του πέρασμα στην Ευρώπη αγωνίστηκε στην Μπαντίρμα και ακολούθως λόγω οικονομικών προβλημάτων της τουρκικής ομάδας συνέχισε στην Χάποελ Ιερουσαλήμ.

Το συμβόλαιό του με την ισραηλινή ομάδα έχει Euroleague out.

Στο BCL φέτος πρόσφερε 10.4 πόντους, 8.7 ριμπάουντ και 1.7 ασίστ.

Πρόκειται σέντερ με πλούσια αθλητικά προσόντα τα οποία κι εκμεταλλεύεται στις δύο πλευρές του γηπέδου. Στην άμυνα είναι εξαιρετικός rim protector και στην επίθεση «βουτάει» στην ρακέτα μετά το pick ‘n’ roll.

Δεν σουτάρει καλά, είναι άπειρος, αλλά σίγουρα αξίζει θέση σε ρόστερ της Euroleague.

ΡΙΤΣΑΡΝΤ ΣΟΛΟΜΟΝ (Ντιζόν)

Άλλο ένα πεντάρι (2.10) που ξεχώρισε στο φετινό BCL αγωνιζόμενος στην γαλλική Ντιζόν.

Ο Ρίτσαρντ Σόλομον πρόσφερε στην διοργάνωση της FIBA 11.2 πόντους και 4.3 ριμπάουντ.

Πρόκειται για εκπληκτικό αθλητή με μέγεθος, τεράστια χέρια και καταφέρνει να δυσκολέψει τους αντιπάλους όταν αμύνεται. Για το ύψος και το σώμα του μπορεί να παίξει καλή άμυνα τόσο στο low post όσο και ψηλά στον αέρα να προστατέψει τη στεφάνη.

Το μεγάλο του πλεονέκτημα όμως είναι το σουτ του. Για σέντερ σουτάρει καταπληκτικά και φέτος είχε 62% στα δίποντα, 74% στις βολές και 46.2% στα τρίποντα.

Δεν επιχειρεί πολλά σουτ πίσω από τα 6.75, αλλά δεν αισθάνεται ο προσωπικός του αντίπαλος αν τον αφήσει ανενόχλητο.

ΜΑΡΚΟΥΣ ΦΟΣΤΕΡ (Χάποελ Χολόν)

Παικταράς από όποια άποψη κι αν το δεις. Σίγουρα θα βρει συμβόλαιο στην Euroleague το θέμα είναι ποια ομάδα θα τον εμπιστευτεί και αν θα συμβεί την επόμενη ή την μεθεπόμενη σεζόν.

Ο Αμερικανός γκαρντ (1.90) της Χολόν διαθέτει άπειρους τρόπους να σκοράρει και να δημιουργήσει στην επίθεση.

Ίσως το καλύτερο coring guard του BCL και πολλές ομάδες ψάχνουν παίκτη με τα συγκεκριμένα χαρακτηριστικά.

Φέτος πρόσφερε 17.8 πόντους, 2.9 ριμπάουντ και 3.8 ασίστ σε κάθε ματς. Σούταρε με 61.9% στα δίποντα και 35.4% στα τρίποντα.

Point guard που σκοράρει, πασάρει και τρέχει το παρκέ. Στο τέλος των αναμετρήσεων που οι ομάδες είναι κοντά στο σκορ, οι αποφάσεις του συνήθως είναι σωστές.

Στα μειονεκτήματά του το ύψος του (190 εκ.), η απειρία του και ο ενθουσιασμός του που πολλές φορές τον κάνει παρορμητικό στο παρκέ και… θολώνει.

ΝΤΟΥΕΪΝ ΕΒΑΝΣ (Σάσαρι)

Ο Αμερικανός μπορεί να καλύψει και τις δύο θέσεις των ψηλών ανάλογα με τις απαιτήσεις του προπονητή. Η επιτομή του undersized ψηλού αφού βλέπει τον κόσμο από τα 201 εκατοστά.

Ο 28άχρονος δεν αφήνει κατοχή χωρίς να «παλέψει» για αυτή,, χρησιμοποιεί την δύναμή και τα αθλητικά του προσόντα κατά τη διάρκεια του παιχνιδιού.

Στην Σάσαρι φέτος πρωταγωνίστησε με 15.3 πόντους, 5.1 ριμπάουντ και 2 ασίστ σε κάθε ματς. Σούταρε με 68.6% στα δίποντα, 28.3% στα τρίποντα και 85.5% στις βολές.

Ο Αμερικανός με τον Ποτσέκο στον πάγκο έμαθε να λειτουργεί υπό πίεση

Για ρολίστας στην Euroleague αξίζει μία ευκαιρία.

ΤΖΕΪ ΚΟΒΑΝ ΜΠΡΑΟΥΝ (Χάποελ Ιερουσαλήμ)

Η επιτομή του σκόρερ και του δημιουργού. Μπορεί η αδυναμία του στην άμυνα να είναι ένα από τα μειονεκτήματά του (όχι το μοναδικό φυσικά), αλλά στην μπροστινή πλευρά του παρκέ είναι απολαυστικός.

Μπορεί να σκοράρει με σουτ από μακρινή ή μέση απόσταση, μπορεί να φτάσει μέχρι μέσα στο καλάθι, πασάρει ιδανικά, παίζει άριστα το pick ‘n’ roll και παίρνει σωστές αποφάσεις στα κρίσιμα σημεία. Γενικά διαθέτει ισχυρή προσωπικότητα μέσα στο παρκέ και δεν φοβάται.

Τον είχαμε γνωρίσει στην Ελλάδα έχοντας αγωνιστεί σε ΚΑΟΔ και ΑΕΚ.

Φέτος στην Χάποελ έδινε σε κάθε αγώνα 14.3 πόντους, 3.8 ριμπάουντ και 4.9 ασίστ σουτάροντας με 37.6% πίσω από τα 6.75.

Ο Κόβαν Μπράουν είναι τρομερό ταλέντο, αλλά δύσκολα τον εμπιστεύεται κάποιος προπονητής γιατί είναι αρκετά παρορμητικός.

Δεν είναι αθλητικός, είναι κοντός (1.88), αλλά μιλάμε για καλαθομηχανή.

ΣΤΙΒ ΒΑΣΤΟΥΡΙΑ (Ράστα Βέχτα)

Ο Αμερικανός γκαρντ πραγματοποίησε εξαιρετική σεζόν φέτος με την γερμανική ομάδα. Ο Βαστούρια έδινε σε κάθε παιχνίδι 11.8 πόντους, 3.9 ριμπάουντ και 5.4 ασίστ.

Πρόκειται για παίκτη που ο τρόπος παιχνιδιού του μοιάζει πάρα πολύ με αυτόν του Μάικλ Ρολ. Δεν διαθέτει αθλητικότητα, δεν είναι καλός σουτέρ τριών πότων, αλλά είναι εκπληκτικός παίκτης ομάδας.

Κάνει πολλές δουλειές μέσα στο παρκέ, μπορεί να μαρκάρει τον καλύτερο αντίπαλο, δεν κάνει λάθη και είναι αρκετά δημιουργικός.

Για βοηθητικός παίκτης σε ομάδα Euroleague αποτελεί εξαιρετική περίπτωση.