Ο Σπανούλης , ο Μπλατ και… ο Σλούκας!

Στο παιχνίδι με τον Παναθηναϊκό στην 3η κρίσιμη αλλά κυρίως κομβική περίοδο ο Μπλάτ έβλεπε για ώρα τον Σπανούλη να ταλαιπωρείται από την εξαιρετική άμυνα του Αντετονκούμπο.

Δεν τον τράβηξε όμως στον πάγκο.

Ο Σπανούλης το πήρε προσωπικά! Προσπάθησε να απαντήσει με παρατραβηγμένες επιλογές οι οποίες δεν του βγήκαν. Αποτέλεσμα αυτής της κατάστασης ήταν να χάσει το μυαλό του και μαζί του η ομάδα να χάσει την διαφορά πόνων που την χώριζαν από τον αντίπαλο , τον ρυθμό της και φυσικά τον αγωνιστικό της προσανατολισμό.

Μια σκέψη ήταν ότι ο κόουτς δεν τράβηξε στον πάγκο τον Σπανούλη γιατί ήθελε απ’ αυτόν το σκοράρισμα. Υπάρχει όμως και ο αντίλογος. Και ο αντίλογος προκύπτει από την εικόνα του παιχνιδιού μέχρι εκείνη την στιγμή.

Ο Ολυμπιακός στο 48-41 του πρώτου μέρους είχε πάρει μόλις 2 πόντους από τον Σπανούλη- χωρίς φυσικά αυτό να σημαίνει ότι ο Kill Bill είχε κλείσει ταμείο-, πόντους από το ζωγραφιστό και τρίποντα από την δαιμονιώδη ευστοχία του Τίμα έξω από την γραμμή των 6,75.

Η λογική κυρίως επιβάλλει στην άσκηση πίεσης από τον αντίπαλο οι ερυθρόλευκοι να αντιτάξουν μια αθλητική πεντάδα που θα χτυπά την μπάλα όσο το δυνατόν λιγότερο στο παρκέ, ώστε να συνεχίσουν να σημαδεύουν το ζωγραφιστό, εκεί που οι Πράσινοι έδειχναν σημάδια αποσύνθεσης, αλλά και τις αδύναμες πλευρές.

Όταν η πεντάδα (Γκος- Τουπάν-Παπανικολάου-Πρίντεζης-Μιλουτίνοφ) με αθλητικά προσόντα πάτησε παρκέ ο Ολυμπιακός πέτυχε ένα 5-0 σβηστό.

Ο Μπλάτ όμως επανέφερε τον Σπανούλη , παρόλο που η ομάδα είχε βρει λύση στο σκοράρισμα , ο οποίος εμφανίστηκε κουρασμένος κυρίως πνευματικά από την ταλαιπωρία που είχε υποστεί, με αποτέλεσμα το σχήμα να μην λειτουργήσει. Πάμε ώρα στα πιο πρόσφατα.

Με την Φενέρ το ματς κρίθηκε στις λεπτομέρειες. Αυτό μαρτυρά το τελικό σκορ , αλλά δεν λέει όλη την αλήθεια. Όπως και έχει πάντως από τις λεπτομέρειες οι ερυθρόλευκοι προδόθηκαν. Θα φτάσουμε όμως κι εκεί…

Η αλήθεια είναι πως ο Ομπράντοβιτς δοκίμασε θέσεις , ρόλους γεγονός που του επέτρεπε η άνεση του 5-1 στην διοργάνωση. Έδειξε πως δεν καιγόταν να πάρει το ματς , όχι πάντως ότι δεν το ήθελε για να μην παρερμηνευτώ.

Απέναντι στις αλχημείες της Φενέρ οι ερυθρόλευκοι εμφανίστηκαν λιγότερο ανταγωνιστικοί από κάθε άλλη φορά τα τελευταία χρόνια. Στην άμυνα σε γενικές γραμμές λειτούργησαν σωστά. Οι λεπτομέρειες έκριναν το ματς.

Μια εξ’ αυτών και από τις πιο σημαντικές, ότι οι ερυθρόλευκοι τελείωσαν το παιχνίδι με 2 φάουλ. Είχαν φάουλ να δώσουν και δεν το έκαναν. Πόσο συγκεντρωμένη μπορεί να είναι μια ομάδα που …ξεχνά να κάνει φάουλ…

Το πλήρωσαν μάλιστα ακριβά με τα δυο τρίποντα του Σλούκα. Το πρώτο ήταν έμμεσο και προήλθε από τις βολές. Στις λεπτομέρειες επίσης εμπίπτει το γεγονός ότι ο Ολυμπιακός πήρε πολλά κι σ’ αυτό το παιχνίδι από το ζωγραφιστό , αλλά στα κρίσιμα δευτερόλεπτα δεν το σημάδεψε!

Στις λεπτομέρειες θέση έχει η παρουσία μέχρι εξάντλησης του Πρίντεζη και η μηδενική συμμετοχή του Βεζένκοφ. Στις λεπτομέρειες επίσης ότι οι τελευταίες επιθέσεις δεν εκδηλώθηκαν , ούτε ολοκληρώθηκαν με τις καλύτερες προϋποθέσεις.

Καθ’ όλη την διάρκεια της αναμέτρησης οι ερυθρόλευκοι είχαν πρόβλημα στην επιθετική τους έκφραση. Και δεν ήταν η πρώτη φορά! Δεν είναι μόνο θέμα παικτών , γιατί διαβάζω αλλά και ακούω ότι πέφτουν «χρεώσεις» σε πρόσωπα.

Η απόδοση των παικτών βρίσκεται σίγουρα σε συνάρτηση με την ποιότητα και τις ικανότητες τους , αλλά πρωτεύοντα ρόλο διεκδικεί η απόφαση του, τι μπάσκετ θέλεις να παίξεις , με ποιους και σε ποιούς ρόλους Σ’ αυτό το κομμάτι ο Ολυμπιακός φανερώνει ασάφειες.

Η ασάφεια αποτυπώνεται εξάλλου στην απόφαση του Μπλάτ να κρατήσει στον πάγκο τον Σπανούλη δίνοντας την κρίσιμη επίθεση στον Γκος. Προσωπικά πιστεύω ότι πολύ καλά έκανε και πως αυτός είναι ένας από τους ποικίλους τρόπους ώστε ο παίκτης να «μεγαλώσει».

Αλλά γιατί να μην έχει δυο επιλογές στην επίθεση με παρόντα και τον Σπανούλη. Δίνοντας έτσι την δυνατότητα στον Γκος να κινηθεί πιο ελεύθερα με τους αντιπάλους να πέφτουν λογικά πάνω στον Kill Bill!

Ο Σπανούλης δεν παίζει όση ώρα θέλει , ούτε πληρώνεται με χρονοχρέωση για να τον ενδιαφέρει. Παίζει όση ώρα κρίνει το προπονητικό τιμ. Ούτε μπαίνει , ούτε βγαίνει από μόνος του.

Αν θέλεις έναν Σπανούλη περισσότερο εκτελεστή η περισσότερο δημιουργό , αυτό είναι θέμα σχεδιασμού. Αν όμως επιθυμείς τον Σπανούλη δημιουργό που συνδυάζεται μόνο με καθαρό μυαλό , δεν τον αφήνεις να τρώει ξύλο!

Αν τον θέλεις σε ρόλο εκτελεστή δεν τον κρατάς έξω με την Φενέρ στην τελευταία επίθεση ανεξάρτητα από το ποιος θα πάρει το σουτ.

Αλλά αυτό δεν συμβαίνει μόνο με τον Σπανούλη. Συμβαίνει και με άλλους παίκτες , με αποτέλεσμα οι ρόλοι να είναι ακόμα σκοτεινοί. Ενώ στην ομάδα δεν περισσεύει κανείς , παίκτες «ξεχνιούνται» στον πάγκο!

Ασάφεια συναντάμε επίσης στον τρόπο παιχνιδιού. Ο Ολυμπιακός με τον Μπλάτ θα παίξει γρήγορο μπάσκετ. Αυτό ήταν το προγραμματισμένο! Μέχρι στιγμής δεν παίζει γρήγορο μπάσκετ , ούτε βγαίνει τόσο συχνά, όσο είχαμε φανταστεί, στο ανοιχτό γήπεδο.

Ούτε και σετ μπάσκετ μπορεί να παίξει. Τώρα αν χτυπά η ομάδα πολύ ώρα την μπάλα στο παρκέ και αυτό είναι θέμα σχεδιασμού αλλά και επιλογής προσώπων σε συγκεκριμένους ρόλους. Οι ερυθρόλευκοι εμφανίζουν μια ερμαφρόδιτη εικόνα στο παιχνίδι τους.

Ούτε αργά παίζουν ούτε γρήγορα! Όταν παίζουν άμυνα δεν παίζουν επίθεση και το αντίστροφο. Μοιάζουν περισσότερο με ομάδα παικτών παρά συνόλου!

Γι’ αυτό όταν βγήκαν νωρίς οι ατομικές πρωτοβουλίες η ομάδα κέρδισε. Προϊόντος όμως του χρόνου όταν έπρεπε να αντιδράσει το σύνολο τα παιχνίδια χάθηκαν (κλασική περίπτωση το ματς με Αρμάνι).

Στο χέρι του πολύπειρου Μπλάτ είναι να ξεκαθαρίσει το τοπίο. Να βρει τρόπο παιχνιδιού με σαφή χαρακτηριστικά και να τον εφαρμόσει πιστά χωρίς παρεκκλίσεις.

Μόνο έτσι θα βρει τον χρόνο του καθένα στο παρκέ αλλά και τους ρόλους. Εκτός αν το πλάνο δεν βγαίνει με τους παίκτες που έχει στην διάθεση του, με αποτέλεσμα να έχει μπλεχθεί και ο ίδιος σε ένα λαβύρινθο! Όσο αργεί πάντως το κουβάρι θα τυλίγεται γύρω από τον λαιμό της ομάδας και οι συνέπειες θα είναι δυσάρεστες.

Όσο για τον Σλούκα, ο διεθνής γκάρντ αποδεικνύεται-σε σύγκριση με τους πρώην συμπαίκτες της γενιάς του στον Ολυμπιακό- ο πιο εξελίξιμος και σταθερός παίκτης απ’ όσους δημιούργησαν υπεραξία φορώντας την ερυθρόλευκη φανέλα!

Κι αυτό είναι κάτι που θα φροντίζει να το υπενθυμίζει στους ανθρώπους του Ολυμπιακού με την απόδοση του και όχι με τον άγαρμπο πανηγυρισμό του.