Η πολλαπλή αξία του 8/8 και ο κωδικός "Κίνα"!

Παιχνίδι από παντού στη Novibet με κινητό και τάμπλετ

Εικοσιέξι διαφορετικοί παίκτες, εκ των οποίων μόνο ο Παναγιώτης Βασιλόπουλος έπαιξε και στα 8 παιχνίδια(στα επτά δε ήταν βασικός)! Οκτώ διαφορετικές αρχικές πεντάδες και ισάριθμες διαφορετικές 12άδες! Ελάχιστη έως μηδαμινή βοήθεια από ΝΒΑer (ο Ντόρσεϊ είχε συνολική συμμετοχή 12 λεπτά σε δύο αγώνες, χωρίς να σκοράρει) και σχεδόν το 1/3 της συνολικής συνεισφοράς - σε συγκριτική βάση - από τους παίκτες της Euroleague (έχουν το 34,3% των πόντων, το 32,9% των ριμπάουντ και το 34,1% των ασίστ).

Τέσσερις νίκες στις λεπτομέρειες, που κρίθηκαν στο τελευταίο δίλεπτο, εκ των οποίων οι δύο με buzzer-beater (η πρώτη στο Λέστερ επί της Μεγάλης Βρετανίας και η τελευταία στην Τυφλίδα επί της Γεωργίας). Ανύπαρκτος χρόνος προετοιμασίας, εντελώς καινούριο τεχνικό επιτελείο, με τον Θανάση Σκουρτόπουλο να προβιβάζεται σε θέση head-coach και να αποτελεί τη μοναδική σύνδεση με το staff του περασμένου Eurobasket, εκπλήσσοντας ευχάριστα με την δουλειά του αλλά και τα αποτελέσματα ακόμη και την ηγεσία της ΕΟΚ που τον επέλεξε.

Πολύ κέφι, μπόλικος ενθουσιασμός και περίσσια αυταπάρνηση και επιθυμία να στηρίξουν την προσπάθεια και να εκπροσωπήσουν επάξια το ελληνικό μπάσκετ, από μία δεκάδα παικτών που δεν είχαν ξαναπεράσει ούτε απ' έξω από τις προπονήσεις της «επίσημης» αγαπημένης (Μαργαρίτης, Γιαννόπουλος, Λαρεντζάκης, Γκίκας, Σάκοτα, Κόνιαρης, Σαλούστρος, Κασελάκης, Λούντζης, Μποχωρίδης και Μήτογλου) και συνεπικουρούμενοι από μερικές παλιές «καραβάνες» (Βασιλόπουλος, Μαυροειδής, Αθηναίου και Κατσίβελης), όχι απλά «κολύμπησαν» στα βαθιά, αλλά ήταν και καθοριστικοί, κερδίζοντας με το «σπαθί» τους την εκτίμηση του κόσμου και την αναγνώριση των πιο «μπαρουτοκαπνισμένων» συμπαικτών τους.

Ένας συγκλονιστικός Γιάννης Μπουρούσης, που αν και το βράδυ της περυσινής ήττας από την Ρωσία και του αποκλεισμού από τα ημιτελικά του Eurobasket, προσπαθούσε να «χωνέψει» ότι σταματάει από την Εθνική ομάδα, όχι απλά έκανε δύο φορές το «πήγαινε έλα» από την Κίνα, όχι απλά έπαιξε με παιδιά που καλά-καλά δεν γνώριζε, αλλά βγήκε μπροστά όσες φορές χρειάστηκε, ηγήθηκε της προσπάθειας μέσα κι έξω από το παρκέ κι όταν πλέον σιγούρεψε την πρόκριση με παρ' ολίγον triple-double (κόντρα στη Σερβία), πήρε ένα δικαιωματικό "off" για να επιτελέσει μία αυστηρά προσωπική του υπόθεση, πριν ξαναπετάξει για τα βάθη της Ασίας ενόψει της νέας σεζόν.

Κάπως έτσι μεταφράζονται, εν συντομία, όλες οι παράμετροι που σημάδεψαν τον ανηφορικό δρόμο του αντιπροσωπευτικού συγκροτήματος στα πρώτα τέσσερα «παράθυρα» των προκριματικών. Χωρίς να παραγνωρίζεται η υπεραξία που προσέφεραν στα δύο πρόσφατα παιχνίδια σε Ηράκλειο και Τυφλίδα, οι εννέα παίκτες του Παναθηναϊκού, του Ολυμπιακού και της Φενερμπαχτσέ, που σήκωσαν το συντριπτικό βάρος των δύο τελευταίων νικών, οι οποίες σφράγισαν το εισιτήριο μας για την 8η συμμετοχή της Ελλάδας σε Παγκόσμιο Κύπελλο, στις 9 προηγούμενες διοργανώσεις.

Μέσα σε όλα τα παραπάνω, θα πρέπει να συνυπολογίσετε ότι η πρωταθλήτρια Ευρώπης, Σλοβενία, βρίσκεται στο χείλος του αποκλεισμού και χρειάζεται ένα θαύμα για να τα καταφέρει, η παραδοσιακά ισχυρή Κροατία, θα στερηθεί από τα δύο τελευταία «παράθυρα» τους τέσσερις NBAers (Σάριτς, Μπογκντάνοβιτς, Ζούμπατς και Ζίζιτς) και μοιραία δεν θα έχει με το μέρος της πιθανότητες πρόκρισης, ενώ η 4η πέρυσι στην Πόλη, Ρωσία, θα παίξει την πρόκριση στα δύο ματς του Νοεμβρίου και του Φεβρουαρίου με την Φινλανδία.

Για να μην σας θυμίσω ότι η δευτεραθλήτρια Ευρώπης, Σερβία, δεν μπορεί ακόμη να ετοιμάζει τα «διαβατήρια» της, καθώς εκκρεμούν οι δύο μάχες με το Ισραήλ και με την ελληνική ομάδα στο Βελιγράδι, παιχνίδια στα οποία θα παραταχθεί χωρίς τους Γιόκιτς, Τεόντοσιτς, Μαριάνοβιτς, Μπογκντάνοβιτς και Μπιέλιτσα, που θα είναι στην άλλη άκρη του Ατλαντικού! Κι όλα αυτά, την ώρα που η «επίσημη αγαπημένη» αγνοεί ακόμη την ήττα! Είπατε τίποτε;

Με δεδομένο, λοιπόν, ότι η Ελλάδα είναι ήδη μία από τις έξι χώρες (Γερμανία, Τσεχία, Νιγηρία και Τυνησία και η διοργανώτρια Κίνα), οι οποίες έχουν ήδη εξασφαλίσει την πρόκρισή τους και από τις 32 συνολικά, που θα μπουν στην κληρωτίδα των ομίλων του τουρνουά (στις 7 Μαϊου του 2019 στην πόλη Γκουανγκζού), πάμε να δούμε ποιοι παίκτες θα πρέπει να θεωρούνται σίγουροι για την τελική 12άδα και ποιοί ανήκουν στην «δεξαμενή», από την οποία θα επιλεγούν εκείνοι που θα συμπληρώσουν τις τελευταίες θέσεις του ρόστερ.

Γιάννηδων παρόντων πάσα αρχή παυσάτω!

Με την αναγκαία συνθήκη της άκρως υγιούς χρονιάς για όλους τους παίκτες μας, το μπλοκάκι του 53χρονου προπονητή έχει πάνω-πάνω δύο ονόματα. Πρώτο αυτό του «Μπουρούσαρου», που είναι δικαιωματικά ο φυσικός ηγέτης της Εθνικής και που όλο το χρόνο θα κάνει «προθέρμανση» στα κινεζικά γήπεδα για την μεγάλη γιορτή του καλοκαιριού. Ο ίδιος άλλωστε, πανηγύρισε με τον δικό του τρόπο την χιτσκοκική νίκη-πρόκριση στην Τυφλίδα, με μία χιουμοριστική, αλλά και "to the point" ανάρτηση στο instagram.

Ακολουθεί εκείνο του πληρέστερου Έλληνα μπασκετμπολίστα και εκ των δέκα κορυφαίων του κόσμου, η επιστροφή του οποίου στις αγωνιστικές επάλξεις της «γαλανόλευκης», μοιάζει τη δεδομένη στιγμή, «κλειδωμένη» και φυσικά θα εκτοξεύσει τις δυνατότητες μας για διάκριση και για πραγμάτωση του «ολυμπιακού ονείρου»! Αν είναι καλά, ο Γιάννης Αντετοκούνμπο θα είναι ο αγωνιστικός ηγέτης της Εθνικής στο Παγκόσμιο και σε λίγους μήνες από τώρα, τόσο οι λάθος χειρισμοί, όσο και τα όποια (δικαιολογημένα) παράπονα και εγωισμοί, τον έχουν απομακρύνει από την ομοσπονδία, θα έχουν παραμεριστεί μπροστά στο κοινό συμφέρον!

Το «φονικό» δίδυμο στα guards!

H ταυτόχρονη συνύπαρξη του Καλάθη με τον Σλούκα, που «έβγαλε μάτια» κόντρα σε Σέρβους και Γεωργιανούς, θα είναι από τα σημαντικά «όπλα» στην «φαρέτρα» της ελληνικής ομάδας στο Παγκόσμιο. Ο "Nick the quick" και ο "Slouky Luke", που συνδυάζουν ταχύτητα και ποιότητα στην εκτέλεση και την δημιουργία, θα είναι από τους βασικούς στυλοβάτες της επιχείρησης "Κίνας". Είναι χαρακτηριστικό ότι σε ολόκληρη την 3η περίοδο του αγώνα με την Γεωργία, οι δύο τους, είτε πέτυχαν (16 συνολικά, 9π. ο Νικ και 7π. ο Κώστας), είτε δημιούργησαν (3ασ. ο πρώτος και 4ασ. ο δεύτερος), τους 25 από τους 27 πόντους της Ελλάδας .

Ο Άϊ Γιώργης οι δύο "Παπ" και ο "Elevator"

Την αναντικατάστατη 8άδα που θα σχηματίσει τον βασικό κορμό της Εθνικής ομάδας στο Παγκόσμιο, συμπληρώνουν ο πιο "unguardable" power-forward της Ευρώπης με την πληθώρα των επιθετικών κινήσεων, Γιώργος Πρίντεζης, δύο παίκτες με μεγάλη εμπειρία και υπολογίσιμα αθλητικά αθλητικά που μπορούν να κάνουν πολλές δουλειές και να χρησιμοποιηθούν από την θέση "2" έως και το "4" (Κώστας Παπανικολάου και Ιωάννης Παπαπέτρου), καθώς επίσης και ο "μπαλαντέρ", Θανάσης Αντετοκούνμπο, που μαζί με τον αδερφό του, θα εκτινάσσουν τον δείκτη της εκρηκτικότητας και της αθλητικότητας στην ομάδα και θα δίνουν άλλη διάσταση στο παιχνίδι γύρω από την στεφάνη, σε άμυνα κι επίθεση.

Από 'κει και πέρα και λαμβάνοντας υπ' όψιν ότι ο Σκουρτόπουλος θα έχει στην διάθεσή του δύο καθαρόαιμα guards, ένα "5άρι", τον πιο "all-around" παίκτη της διοργάνωσης, ένα αυθεντικό "4άρι" και τρεις παίκτες που μπορούν να καλύψουν πολλαπλές θέσεις, καταλαβαίνετε ότι οι άλλοι τέσσερις που θα τους πλαισιώσουν, θα εξαρτηθούν από τις ανάγκες της ομάδας και την φιλοσοφία του coach.

Λογικά θα επιλεγούν ένας ακόμη σέντερ, δύο ακόμη κοντοί και ίσως ένας power-forward. Ιδού οι παίκτες από τους οποίους θα προκύψουν οι τέσσερις εναπομείνασες θέσεις, βάσει πάντα της μπασκετικής λογικής και με δεδομένο ότι δεν θα έχουμε απρόοπτα.

Guards: Βαγγέλης Μάντζαρης (Ολυμπιακός), Γιαννούλης Λαρεντζάκης (ΑΕΚ), Τάϊλερ Ντόρσεϊ (Ατλάντα Χοκς), Γιάννης Αθηναίου (ΠΑΟΚ), Δημήτρης Κατσίβελης (Προμηθέας)

Forwards: Παναγιώτης Βασιλόπουλος (Περιστέρι), Χάρης Γιαννόπουλος (ΑΕΚ), Βασίλης Χαραλαμπόπουλος (Λαύριο)

Centers: Ντίνος Μήτογλου (Παναθηναϊκός), Γιώργος Παπαγιάννης (Παναθηναϊκός), Κώστας Κουφός (Σακραμέντο Κινγκς), Βαγγέλης Μαργαρίτης (ΠΑΟΚ).

Υγ.1: Απίστευτα πράγματα από τον Νικ Καλάθη (31π.) που ευστόχησε σε 7 τρίποντα (ρεκόρ καριέρας), μοιράζοντας ισάριθμες ασίστ και παρασύροντας την Εθνική σε διπλάσια εύστοχα τρίποντα με 50% ευστοχία (14/28).

Υγ.2: Ο τρόπος με τον οποίο προήλθε το νικητήριο καλάθι του Παπανικολάου καταδεικνύει το πόσο πειθαρχημένοι είναι οι διεθνείς, καθώς και το πόσο έχουν αποδεχθεί τους ρόλους τους. Το ότι ο "Παπ" παίρνει το αμυντικό ριμπάουντ μεταξύ βολής και τριπόντου και με το χρονόμετρο στα 4", έχει το καθαρό μυαλό να ψάξει την πάσα και να κόψει στον δεξί (όχι στον καλό του) διάδρομο για να φτάσει στο lay-up, δείχνει τον αυτοματισμό που χαρακτηρίζει τις περισσότερες συνεργασίες και την αρτιότητα στις κινήσεις των Ελλήνων παικτών.

Υγ.3: Ο Ηλίας Ζούρος, που είχε ετοιμάσει άρτιο πλάνο και με μόλις μία πεντάδα ποιοτικών παικτών μας έβγαλε την ψυχή, απέδειξε για μία ακόμη φορά πόσο αδικημένος είναι που δεν εργάζεται στην Euroleague ή σε κάποια από τις ποιοτικές λίγκες της Ευρώπης. Οι φωνές του συνεργάτη του, Γιώργου Λημνιάτη για το foul που δεν έγινε πριν το τελευταίο καλάθι του Παπανικολάου (οι Γεωργιανοί είχαν να δώσουν) έφτασαν μέχρι την Ελλάδα, από τον ήχο χώρου της τηλεοπτικής μετάδοσης.

Υγ.4: Ο 19χρονος σέντερ (2,11), Γκόγκα Μπιτάτζε, που πρόλαβε και «αγκαζάρισε» ο πολυμήχανος Σέρβος ατζέντης, Μίσκο Ραζνάτοβιτς (αγωνίζεται στην σερβική Μέγκα Λεκς, που είναι ομάδα των πελατών του), θύμισε κατά πολύ τις κινήσεις του θρυλικού Ντίνο Ράτζα και με την ποιότητα, την οξυδέρκεια και την αντίληψη που διαθέτει, δικαιολόγησε απόλυτα τον «θόρυβο» που γίνεται (μεταξύ των scouter του ΝΒΑ) γύρω από το όνομά του. Τελικός απολογισμός: 17π., 5ρ. & 1κοψ. με 7/8 διπ. σε 21'!

Υγ.5: Ο ακριβοπληρωμένος power-forward της Μπασκόνια, Τορνίκε Σενγκέλια (22π., 13ρ., 3ασ. & 2κλ.) είναι από τους μετρημένους στα δάχτυλα του ενός χεριού superstars της Euroleague, που θα έπαιζε σ' όλο το 2ο μέρος με διάστρεμμα.