Κούκλες πάνω στο ράφι

Με το PulseBet*, νιώθεις το παλμό του Live στοιχήματος όπως ποτέ ξανά– Ισχύουν Όροι & Προϋποθέσεις

To μίνι σήριαλ Αντετοκούνμπο ολοκληρώθηκε με περίεργη σιωπή από την πλευρά της Ομοσπονδίας (η οποία υποτίθεται ότι θα διαβεβαίωνε για τους «ανοιχτούς διαύλους επικοινωνίας» εν όψει 2019), οπότε προχωράμε στο παρασύνθημα, το οποίον είναι σημαντικότερο και από το σύνθημα.

Το ρεαλιστικό στοίχημα για την Εθνική του Σεπτεμβρίου ουδέποτε ήταν να φέρει τον Γιάννη στην Ελλάδα. Το στοίχημα ήταν, και παραμένει, να συσπειρώσει τους υπόλοιπους παίκτες της και ιδίως εκείνους που αγωνίζονται σε συλλόγους της Εuroleague.

Ο εχθρός του λαού δεν είναι το ΝΒΑ, αλλά τα «παράθυρα», η κόντρα των Φιμπαίων με τους Μπερτομαίους και η απαξίωση που δημιουργήθηκε από το αλλοπρόσαλλο καλεντάρι.

Η Εθνική ευτελίζεται όταν υποχρεώνεται να παρακαλάει (όχι τους Μπακς και τον Αντετοκούνμπο, αλλά) τους Αγγελόπουλους, τους Γιαννακόπουλους, τους Αλικοτσαίους και τους ίδιους τους αθλητές, που θα έπρεπε να σπεύδουν ταχέως, αντί να σφυρίζουν αδιάφορα.

Ευτυχώς για όσους επιμένουν να χαρακτηρίζουν την ταλαίπωρη Εθνική «επίσημη αγαπημένη», υπάρχουν παραέξω παίκτες που θεωρούν το εθνόσημο τιμή και υποχρέωση, αντί αγγαρείας. Το 6-0 του πρώτου γύρου έγινε βάλσαμο στις χαίνουσες πληγές και εχέγγυο ομαλής μετάβασης στην επόμενη ημέρα.

Από τους τεσσερισκαίδεκα επιλέκτους που αναμένονται στις 5 Σεπτεμβρίου στο ΟΑΚΑ, οι εννέα ταξίδεψαν στο Eurobasket 2017 (μαζί με τους έκτοτε αποκλεισμένους Αγραβάνη, Παππά και τον Μπόγρη), ενώ δύο άλλοι (Λαρεντζάκης, Μήτογλου) κόπηκαν την τελευταία στιγμή.

Μόνο οι Βασιλόπουλος, Μαργαρίτης ανήκουν στο γκρουπ των «υπηρεσιακών» που κλήθηκαν να καλύψουν τα συμπτώματα λειψανδρίας, μέσα στον βαρύ χειμώνα του μπάσκετ. Δεν ξέρω πώς θα ένιωθα σήμερα, εάν ήμουν ο Γιαννόπουλος ή ο Κατσίβελης ή ο Μποχωρίδης ή ο Σάκοτα.

Η σειρά των τελευταίων θα ξανάρθει τον Νοέμβριο, αλλά δεν είναι δα ιδανικό για τον εγωισμό ενός αθλητή, να αισθάνεται σαν κούκλα που ανεβοκατεβαίνει από το ράφι, ανάλογα με τις ανάγκες.

Από την άλλη, άπαντες γνώριζαν εξαρχής τα δεδομένα. Και το παραφουσκωμένο «εγώ» ουδέποτε ήταν πρόβλημα για τα παιδιά των παραθύρων.

Το πρόσωπο κλειδί στο επόμενο προσκλητήριο –πέρα από τον Θανάση Σκουρτόπουλο, ο οποίος πασχίζει εναγωνίως να κρατήσει ισορροπίες και να παίξει διπλωματικό σκάκι μέσα στο τρελάδικο- είναι φυσικά ο Τάιλερ Ντόρσεϊ.

Οι Γιάννης Αντετοκούνμπο και Κώστας Κουφός δεν κλήθηκαν, οπότε ο 22χρονος γκαρντ των Ατλάντα Χοκς καλείται να περάσει μόνος τον Ατλαντικό και να ξαναφορέσει τα μπλε, μετά από 26 μήνες απουσίας.

Η «ρούκι» παρουσία του στο ΝΒΑ ήταν παραπάνω από ικανοποιητική, όπως και τα στατιστικά του: 7,2 πόντοι σε 17,4 λεπτά συμμετοχής, με 36% στο τρίποντο, σε 56 αγώνες.

Ο Ντόρσεϊ έλαβε το βάπτισμα του πυρός, σε μία ομάδα βολική για να ανθίσει ένα νέο ταλέντο δίχως απαιτήσεις. Και με τεχνικό καθοδηγητή (Μάικ Μπάντενχολζερ), τον επόμενο προπονητή του Γιάννη στους Μπακς!

Η προηγούμενη συμμετοχή του στην Εθνική Ανδρών, το καλοκαίρι του 2016, ολοκληρώθηκε με τρόπο τραυματικό, αφού ο Ντόρσεϊ ήταν ο τελευταίος που αποκλείστηκε από τη 12άδα πριν το Προολυμπιακό τουρνουά του Τορίνο.

Ο ίδιος σχολίασε τον απρόσμενο εξοστρακισμό με ένα εύγλωττο «WTF?» και επέστρεψε απογοητευμένος στις ΗΠΑ.

Αγωνιστικά, η επιλογή μπορεί να ήταν ορθή, αφού η αποδεκατισμένη Εθνική του 2016 χρειαζόταν περισσότερο την πείρα του Γιάννη Αθηναίου, τόσο στο παρκέ όσο και στα αποδυτήρια.

Επικοινωνιακά, ωστόσο, η απόφαση του Φώτη Κατσικάρη άγγιζε τα όρια του καταστροφικού, αφού έκλεινε την πόρτα στα μούτρα ενός πολυτάλαντου νεαρού παίκτη απολύτως απαραίτητου για το μέλλον.

Όταν κύλησε αρκετό νερό κάτω από τις γέφυρες, ο Ντόρσεϊ δήλωσε πρόθυμος να ενισχύσει την ομάδα στον δρόμο για το Μουντομπάσκετ του 2019. Τώρα καλείται να μετουσιώσει τα λόγια σε έργα, στις διαταγές ενός από τους τότε βοηθούς του ΝΒΑer Κατσικάρη.

Θα είναι χρήσιμος. Πολύ χρήσιμος. Αρκεί να έρθει στ’ αλήθεια και να μη μείνει απλή αναφορά στο προσκλητήριο. Εγώ πάντως πρώτα θα τον δω (όπως και όλους τους άλλους) και μετά θα το πιστέψω.

Οι Σέρβοι υπόσχονται ότι θα παρατάξουν στο Ηράκλειο όλα τα κανόνια τους, αλλά ισχύει και στη δική τους περίπτωση το «πλην Λακεδαιμονίων»: ο δικός τους Αντετοκούνμπο, Νίκολα Γιόκιτς, μάλλον θα απόσχει.

Ακόμα και χωρίς τον αστέρα των Ντένβερ Νάγκετς, η 12άδα τους αποκλείεται να είναι χειρότερη από αυτή που κατέκτησε το ασημένιο μετάλλιο πέρυσι στην Κωνσταντινούπολη.

Η Γεωργία του Ηλία Ζούρου θα είναι η γνωστή καλή ομάδα που στις τελευταίες διοργανώσεις σκόρπισε ζημιές (ρεκόρ 5-7 στα δύο πρόσφατα Eurobasket με νίκες επί Κροατίας, Λιθουανίας κ.α.), ενώ σε κάποια άλλη γωνιά του Ομίλου –μακριά από εμάς- η Γερμανία του Ντένις Σρέντερ θα σφραγίσει εύκολα το εισιτήριό της χτίζοντας πάνω στο δικό της 6-0.

Το ερωτηματικό των ημερών δεν είναι ούτε οι Σέρβοι ούτε οι Γερμανοί ούτε οι Γεωργιανοί, αλλά οι Έλληνες, οι οποίοι καλούνται να αφήσουν τις ομάδες τους για 13 ημέρες μέσα στην τούρλα της φθινοπωρινής προετοιμασίας για να παίξουν στην Εθνική.

Αυτή τη στιγμή, δεν υπάρχει ούτε ένα ορατό άλλοθι (τραυματισμού ή υποχρεώσεων) για όποιον από τους 14+10 δοκιμάσει να αποδράσει. Ούτε οι σύλλογοι έχουν δικαίωμα να εκδώσουν απαγορευτικό.

Για πρώτη φορά από τότε που καθιερώθηκαν τα ρημάδια τα «παράθυρα», θα χρειαστεί να πέσουν οι μάσκες. Όπως έλεγε η μακαρίτισσα η γιαγιά μου, δεν υπάρχει «δεν μπορώ», αλλά «δεν θέλω».