Εσύ και άλλοι 26,3 εκατομμύρια άνθρωποι!

Τα έλεγα εγώ στον Τσίγκα, αλλά δεν με πίστευε. Χρειάστηκε απλά να προσγειωθούμε στον 9^ο πιο πολυσύχναστο αερολιμένα του κόσμου (πέρυσι υποδέχτηκε περίπου 75 εκατομμύρια ταξιδιώτες) για να συνειδητοποιήσει ότι η ατμόσφαιρα στην Σενζέν με την οποία και σοκαρίστηκε, δεν μπορεί να συγκριθεί όχι με την Σαγκάη, αλλά ούτε καν με το Πεκίνο, το οποίο θα επισκεφτούμε για την τελική φάση του Παγκοσμίου Κυπέλλου.

Φτάνοντας, λοιπόν στο αχανές διεθνές αεροδρόμιο “Pudong”, οι εκπλήξεις είναι απανωτές. Για να πάρετε μία τάξη μεγέθους, από το traffic στην πίστα μέχρι την αποβίβαση και την παραλαβή των αποσκευών, πέρασε κάτι λιγότερο από μιάμιση ώρα, με την απόσταση που περπατήσαμε από το αεροσκάφος μέχρι την έξοδο, να ξεπερνάει εύκολα το χιλιόμετρο.

Η ηλιοφάνεια που επικρατούσε εκείνη τη στιγμή καθησύχασε για την ώρα τον τίμιο Βασίλη, αλλά λίγο πριν φτάσουμε στο ξενοδοχείο, ο ουρανός μαύρισε, ο ορίζοντας γκρίζαρε και σε συνδυασμό με την βροχή που άρχισε να πέφτει, η υγρασία εκτινάχτηκε στο κόκκινο! Αυτό ήταν το καλωσόρισμα στην μεγαλύτερη πόλη του κόσμου, που θα διεξαχθούν ο 2^ος και ο 4^ος προημιτελικό της διοργάνωσης και η οποία φιλοξενεί 26,3 εκατομμύρια κατοίκους!

Την ώρα που γράφονταν αυτές οι γραμμές η αποστολή της Εθνικής ομάδας, που ήρθε στην Κίνα με μεγάλες προσδοκίες, βίωνε το απόλυτο κοντράστ και ταξίδευε οδικώς για το Χονγκ-Κονγκ, απ’ όπου και πέταξε με τελικό προορισμό την Αθήνα. Στη Σαγκάη, όπου πριν από 8 χρόνια γράφτηκε η πιο χρυσή σελίδα στην ιστορία του γυναικείου πόλο (χρυσό μετάλλιο στο Παγκόσμιο πρωτάθλημα), συναντήσαμε πολλούς γνώριμους Ισπανούς συναδέλφους, οι οποίοι ήθελαν να μάθουν τι συνέβη με την Εθνική Ελλάδας, μη μπορώντας να πιστέψουν την απουσία του MVP από τα προημιτελικά.

Η «Ρόχα» βλέπετε φοβόταν μία ενδεχόμενη διασταύρωση στα ημιτελικά με την γαλανόλευκη και είχε βάλει τον όμιλο της Σενζέν στο μικροσκόπιο! Μάλλον μας υπολόγιζε περισσότερο απ’ όσο αξίζαμε… Όπως είδαμε την Ισπανία στο “Oriental Sports Center”, που είναι το πιο σύγχρονο γήπεδο της διοργάνωσης, μπορούμε να πούμε ότι ίσως είναι η ομάδα με την μεγαλύτερη βελτίωση από την έναρξη του τουρνουά.

Ήρθε στην Σαγκάη με την καλύτερη άμυνα στο World Cup (μ.ο. 63,9) και χωρίς να έχει δεχθεί σε κανένα ματς (5-0) περισσότερους από 69 πόντους, ενώ μετά την υποφερτή εικόνα που είχε απέναντι σε Ιράν και Πουέρτο-Ρίκο και την δύσκολη νίκη επί της Ιταλίας, εκτροχίασε τους Σέρβους στέλνοντας τους «στο στόμα των λύκων» από την Αργεντινή!

Ως ανταμοιβή, η ομάδα του Σέρτζιο Σκαριόλο πήρε το ζευγάρωμα με την σαφώς υποδεέστερη Πολωνία, που πάντως πούλησε πολύ ακριβά το τομάρι και χάρη στον πρώην «πράσινο», Έϊ Τζέϊ Σλότερ (19π. & 6ασ.) ήταν «ενοχλητική» μέχρι και το 34^ο λεπτό, πλησιάζοντας στο -4. Οι Ίβηρες, όμως, απάντησαν με ένα γρήγορο 11-0 και αφιέρωσαν την πρόκριση (90-78) στον Ρίκι Ρούμπιο (19π. & 9ασ.), ο οποίος έφτασε τις 111 ασίστ και προσπέρασε τον Πάμπλο Πριχιόνι στην κορυφής της λίστας με τους κορυφαίους πασέρ στην ιστορία της διοργάνωσης.

Ο 28χρονος νεοαποκτηθείς point-guard των Φίνιξ Σανς είναι μακράν ο ηγέτης της εφετινής Ισπανίας (μ.ο. 15,3π. & 5,5ασ.), που παρουσιάζει μία αρκετά ανανεωμένη αγωνιστική πρόταση με ένα κράμα νέων αλλά κι έμπειρων παικτών. Από τους πρώτους, ξεχωρίζουν τα αδέρφια Ερνανγκόμεζ που βγάζουν το ψωμί τους στο ΝΒΑ, με τον μικρό Χουάντσο των Νάγκετς (14π. με 3/6 τριπ.) να «βγάζει τα κάστανα από τη φωτιά» στο 1^ο μέρος και τον πρεσβύτερο, Ουίλι των Χόρνετς (18π. & 4ρ.) να «καθαρίζει» την μπουγάδα στο 2^ο μέρος.

Η ευχάριστη έκπληξη, όμως, ακούει στο όνομα Βίκτορ Κλαβέρ, ο οποίος παίζει σχεδόν 25 λεπτά και έχει την πιο πολύπλευρη προσφορά στην ομάδα, έχοντας ως highlight την εξαιρετική εμφάνιση (14π., 7ρ., 2ας., 3κλ. & 2κοψ.) απέναντι στην Σερβία.

Μ’ αυτά και με εκείνα, οι Ισπανοί έγιναν η πρώτη ευρωπαϊκή ομάδα που πήρε το εισιτήριο για τα ημιτελικά και πλησίασαν ακόμη περισσότερο στην απευθείας πρόκριση στους Ολυμπιακούς Αγώνες. Το ένα από τα δύο εισιτήρια από την ευρωπαϊκή ζώνη θα καταλήξει στα χέρια τους, ακόμη κι αν μείνουν εκτός βάθρου. Αρκεί η Αυστραλία και οι Ηνωμενες Πολιτείες να είναι οι νικήτριες του 3^ου και του 4^ου προημιτελικού (με Τσεχία και Γαλλία αντίστοιχα).

Σ’ αυτή τημδιόλου απίθανη περίπτωση, αυτομάτως οι αγώνες κατάταξης για τις θέσεις 5-8, θα αποκτήσουν άγρια ομορφιά, όχι μόνο γιατί θα αποτελέσουν καθαρά ευρωπαϊκή υπόθεση. Αλλά κυρίως γιατί η 5^η θέση θα χαρίσει και το 2^ο εισιτήριο για το Τόκιο (2020). Σε αντίθετη περίπτωση, η Σερβία θα κληθεί να μπει στην διαδικασία του προολυμπιακού, καθώς το πατατράκ από τους «γκαούτσος», ήταν η μεγαλύτερη «βόμβα» που έσκασε στα κινεζικά γήπεδα.

Οι εύκολοι αντίπαλοι στα πρώτα τέσσερα παιχνίδια του τουρνουά δημιούργησαν μία εσφαλμένη δυναμική (με πρώτο θύμα τον υπογράφοντα) για την ομάδα του Τζόρτζεβιτς, ενώ η βάσει αριθμών εξαιρετική αμυντική της παρουσία (μ.ο. παθητικού 62,5π.) εξετέθη από την Ισπανία, για να έρθει η Αργεντινή του ασυναγώνιστου Καμπάτσο (27π. & 12ασ.) και του εντυπωσιακού Σκόλα (21π. & 5ρ.), να της δώσει η χαριστική βολή. Το τελικό 97-87 υπέρ της χώρας του τανγκό, έβαλε τέλος στην μέχρι σήμερα πανίσχυρη υποψηφιότητα του Μπόγκνταν Μπογκντάνοβιτς (μ.ο. 20,7π., 4,2ρ. & 4,3ας. με 52,5% τριπ.) για το βραβείο του MVP του τουρνουά.

Υγ1.: Μέχρι τώρα κρατιόμουν και δεν είχα αναφερθεί εκτενώς στα τεράστια προβλήματα της διοργάνωσης όσον αφορά την λειτουργία του διαδικτύου (το VPN έρχεται και φεύγει ανά πάσα στιγμή), την επικοινωνία και τη συνεννόηση στο θέμα της VISA και τη διαμονής, για να μην συζητήσουμε το σύστημα διεξαγωγής, βάσει του οποίου, την τελευταία στιγμή (αμέσως μετά τον αγώνα) είσαι αναγκασμένος να ψάξεις εισιτήρια και να επιβεβαιώσεις την κράτηση για το ξενοδοχείο που θα μείνεις στην 2^η φάση, στα προημιτελικά και στα ημιτελικά.

Υγ.2: Η «πόρτα» που… φάγαμε από τους διοργανωτές, φτάνοντας στο “Oriental Sports Centet” της Σαγκάης για τον προημιτελικό Ισπανίας-Πολωνίας, αποτέλεσε τη σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι της υπομονής, όχι μόνο για τους λιγοστούς Έλληνες, αλλά κυρίως για τουλάχιστον 15 Ισπανούς συναδέλφους που οδηγήθηκαν μαζί μας στο κέντρο διαπίστευσης της εγκατάστασης (ένα τετράγωνο μακριά) μέχρι να βρεθεί λύση για το ζήτημα. Τι είχε συμβεί; Η αστυνομία δεν είχε εγκρίνει τις διαπιστεύσεις των συναδέλφων που έρχονταν από άλλες πόλεις και μετά πολλά, οι Ίβηρες απεσταλμένοι λίγο έλλειψε να χάσουν το τζάμπολ! Ειλικρινά σας μιλάω στα 24 χρόνια που γνωρίζω τον Βασίλη Σκουντή, δεν τον έχω ξαναδεί έτσι. Ποιος τον είδε και δεν τον φοβήθηκε…