Παίδες εν καμίνω

Νίκος Παπαδογιάννης Νίκος Παπαδογιάννης
Παίδες εν καμίνω
Ο Νίκος Παπαδογιάννης προσπαθεί να καταπιεί την απογοήτευση του αποκλεισμού και αναζητεί το χαμένο μέταλλο της Εθνικής.

Η Εθνική έφερε το παιχνίδι με την Τσεχία εκεί ακριβώς όπου το ήθελε και κατόρθωσε να χάσει την πρόκριση. Επειδή έτσι τσούζει περισσότερο, νομίζω ότι θα ήταν προτιμότερη μία ωραία ωραία ήττα, μετά το 32-33 του πρώτου ημιχρόνου.

Έτσι όπως «ηττήθηκε», θύμισε τον παλιό στρατιώτη, του μακαρίτη του Μαχαιρίτσα. Η δεύτερη φορά που πέθανε ήταν καλύτερη απ’ την πρώτη...

Για την προσπάθεια των παικτών και για το πάθος τους, ουδείς δικαιούται να εκφράσει παράπονο.

Ακόμα και όταν η φίλαθλη Ελλάδα παράδιδε τα όπλα μπροστά στις τηλεοράσεις και στους υπολογιστές (στο 37-42 του 23ου λεπτού), οι διεθνείς βρήκαν δύναμη να ξεπεράσουν τα προβλήματα και να τουμπάρουν το ματς, με ένα σερί που έφτασε το 26-9.

Όταν το ταμπλό έγραψε 63-51, με λέι-απ του Παπανικολάου μετά από έξυπνη επαναφορά του Καλάθη, μόνο παλαβός θα πόνταρε τα λεφτά του στην Τσεχία.

Απέμεναν 7 λεπτά και 45 δευτερόλεπτα και η Εθνική ετοιμαζόταν να ξαναρίξει στην τσόχα το πιο βαρύ χαρτί που υπάρχει. Ο Γιάννης Αντετοκούνμπο ήταν φορτωμένος με 4 φάουλ, αλλά το μάτι του γυάλιζε και δεν κρατιόταν με τίποτε.

«Δεν θα σφυρίξουν εύκολα το πέμπτο στον MVP του ΝΒΑ, εκεί όπου έφτασε το ματς, είπα μέσα μου ή ίσως έξω μου, δεν είμαι πια βέβαιος.

Να, όμως, που ήμουν βαθιά νυχτωμένος. Η επιστροφή του Γιάννη κράτησε 62 αγωνιστικά δευτερόλεπτα.

Η επόμενη επέλασή του, με σάουντρακ τα επιφωνήματα προσμονής από Κινέζους και Έλληνες, ολοκληρώθηκε με επιθετικό φάουλ, απέναντι στον θεόρατο Μπάλβιν που πάσχιζε όπως όπως να σταθεί στον διάδρομο που χώριζε τον Γιάννη από το καλάθι.

Το σκορ ήταν 67-57 και η Εθνική ήταν έτοιμη να ανεβάσει ξανά τη διαφορά στο επιθυμητό +12 ή ίσως στο +13 με κάποιο από τα συνηθισμένα έμμεσα τρίποντα του Greek Freak.

Πέσαμε πάνω στον διαιτητή που ήθελε να διηγείται στα εγγόνια του, ότι κάποτε απέβαλε τον καλύτερο παίκτη του κόσμου, απλώς επειδή μπορούσε. Ο κόσμος αποδοκίμασε, αλλά του κάκου.

Περίεργο, θα πείτε, που δεν σεβάστηκε τον Τσαγκρώνη ή κάποιον άλλον από τους μεγαλόσχημους ηγέτες της ελληνικής Ομοσπονδίας.

Από την άλλη, και οι Λιθουανοί σφάχτηκαν με μπαμπάκι και έχουν για πρόεδρο ολόκληρο Σαμπόνις...

Ήταν δίκαιο το σφύριγμα; Ήταν άδικο; Δεν έχει πια σημασία. Το κοντέρ γράφει και δνε ξεγράφει.

Η Εθνική μπορεί να πέτυχε την ανατροπή χωρίς ιδιαίτερη βοήθεια από τον Γιάννη (ο οποίος χρεώθηκε το 4ο φάουλ του στο 24’, με το σκορ στο 39-42), αλλά στο τέλος δεν είχε ούτε κουράγιο ούτε καθαρό μυαλό ούτε την αμυντική αποτελεσματικότητα που έως τότε έκανε τη διαφορά.

Η διαφορά έπεσε σε μονοψήφιο νούμερο με 4/4 βολές των υποδειγματικά εύστοχων από τη γραμμή Τσέχων και έμεινε εκεί, στα χαμηλά, αφού οι αμυντικές νίκες στέρεψαν.

Η Εθνική προξένησε πανικό όταν απλώθηκε στο γήπεδο για να πιέσει σε όλα τα μήκη και πλάτη του, έκλεψε μπάλες, βρήκε εύκολα καλάθια, έβαλε παίκτες στην εξίσωση, έφερε το ματς στα δικά της μέτρα.

Όταν η διαφορά σκαρφάλωσε στους 12 πόντους, οι Τσέχοι έμοιαζαν απογοητευμένοι, αλλά και σκασμένοι από την υπερπροσπάθεια. Καλά καλά, δεν μπορούσαν να φτάσουν στη σέντρα.

Είχαν, ωστόσο, τα στοιχεία που έλειψαν από την Εθνική μας στη ζυγαριά του παιχνιδιού: τρίποντο με Μπόχατσικ-Χρούμπαν (8/20 έναντι 8/25) και πάνω απ' όλα βολές (21/22 έναντι 10/18).

Ο Γιάννης αστόχησε 4 φορές από τη γραμμή, ο Παπαπέτρου 2 στην τελευταία περίοδο, ακόμα και ο Σλούκας έστειλε 2 στο σίδερο. Οι Τσέχοι αξιοποίησαν κάθε σφύριγμα, ακόμα και αυτό της τεχνικής ποινής που αδικαιολόγητα εισέπραξε ο ελληνικός πάγκος στο 65-53.

Οι τέσσερις μαζεμένοι πόντοι που δέχθηκε η Εθνική μας σε εκείνο το σημείο (αφού ακολούθησε τρίποντο του Μπόχατσικ) ήταν φιλί ζωής για τον πεσμένο στο καναβάτσο αντίπαλό της.

Η Εθνική έπαιξε εξαρχής την άμυνα που έμοιαζε εκ των, ων ουκ άνευ στην οικονομία του παιχνιδιού. Ακόμα και οι άσφαιροι παίκτες της πήραν καλό βαθμό στα μετόπισθεν, με κομβικό στοιχείο την εξουδετέρωση του Σατοράνσκι.

Ο ηγέτης της Εθνικής Τσεχίας απελευθερώθηκε στην τελική ευθεία του αγώνα, αλλά νωρίτερα ζορίστηκε άσχημα. Δεν είναι συνηθισμένο νούμερο, τα 12 λάθη που εκμαίευσε η ελληνική ομάδα στο α' ημίχρονο.

Το νερό μπήκε από νωρίς στο γαλάζιο αυλάκι (26-17 στο 13’, με τρίποντο του Παπανικολάου), αλλά χύθηκε όλο όταν ο Ισραηλινός προπονητής των Τσέχων έστησε άμυνα ζώνης και ξεγύμνωσε τις γνωστές αδυναμίες της Εθνικής σε «σετ» παιχνίδι.

Οι ίδιες φανερώθηκαν ξανά στο τέλος, όταν οι δικοί μας αναζήτησαν στο περιφερειακό σουτ τις λύσεις που θα τους ξανάκαναν αφεντικό του αγώνα, μετά το 63-70.

Από τις πέντε συνεχόμενες άστοχες επιθέσεις που ακολούθησαν, οι τέσσερις εκδηλώθηκαν με «τούβλα», από ισάριθμους διαφορετικούς παίκτες: Θανάση, Παπαπέτρου, Σλούκα, Καλάθη.

Ο Γιάννης ήταν ήδη έξω και το λάδι στο καντήλι λιγόστευε. Η χαριστική βολή δόθηκε από το επιθετικό ριμπάουντ (και καλάθι) του ανενόχλητου Σατοράνσκι 50’’ πριν το φινάλε, με το σκορ στο 68-75.

Κάποιοι, στο τέλος, θυμήθηκαν τον αγώνα με την Κροατία στο Προολυμπιακό τουρνουά του 2016. Όταν γυρίζεις ματς από το -17, όπως ουσιαστικά συνέβη σήμερα, μέσα σε μισό ημίχρονο μάλιστα, δεν το χάνεις, διάβολε.

Ο ρέφερι που απέβαλε τον Γιάννη μας πρόσφερε ένα χρήσιμο άλλοθι, αλλά μέχρι εκεί και μη παρέκει. Δεν παίζω ποτέ το παιχνίδι της διαιτησίας και δεν πρόκειται να παρασυρθώ σήμερα.

Οι «παίδες εν καμίνω» του δεκαλέπτου που υπενθύμισε την ισχύ, την ορμή και τα ειδικά χαρακτηριστικά αυτής της ομάδας άξιζαν την πρόκριση.

Αλλά ο καπνός εξανεμίστηκε γρήγορα και το τσουκάλι έγινε μαύρο σαν κατράμι. Το καμίνι έκαψε τα δικά μας δάχτυλα, όπως συνέβη το 2017, το 2016, το 2015, το 2014, το 2013, το 2012, το 2011, το 2010.

Η Εθνική προσγειώθηκε στην 9η θέση, όχι πολύ μακριά από την πραγματική της δυναμικότητα (για να είμαστε ρεαλιστές), αλλά πολύ μακριά από εκεί που την έβλεπαν διάφοροι ειδήμονες και την θέλαμε όλοι εμείς.

Ουδείς είναι σε θέση να προβλέψει ποια θα είναι η δωδεκάδα που θα παραταχθεί στις 7 Ιουλίου 2020 στο ένα από τα τέσσερα Προολυμπιακά τουρνουά και πόσες πιθανότητες θα έχει η Εθνική για πρόκριση στο Τόκυο.

Το βέβαιο είναι, ότι το Μουντομπάσκετ του 2019 θα μείνει στην ιστορία ως η διοργάνωση που ξεκίνησε με πανστρατιά και με τη συμμετοχή του MVP του ΝΒΑ, αλλά ολοκληρώθηκε με μία, ακόμη, απογοήτευση.

Περισσότερα θα πούμε στο live chat που ακολουθεί, ενώ το μαύρο κουτί θα πρέπει να το ανοίξουμε με πρόσθετη ψυχραιμία, μόλις περάσει η αρχική σκασίλα και φύγουν από το πάλκο οι ανθρωποφάγοι.

Διάβασε όλα τα τελευταία νέα της αθλητικής επικαιρότητας. Μάθε για όλους τους live αγώνες σήμερα και δες τις αθλητικές μεταδόσεις της ημέρας και της εβδομάδας μέσα από το υπερπλήρες Πρόγραμμα TV του Gazzetta.

Νίκος Παπαδογιάννης
Νίκος Παπαδογιάννης

Ανέμων, υδάτων και ακραίων καιρικών φαινομένων το ανάγνωσμα. Μπήκατε στο λημέρι του μπάσκετ, αλλά κινδυνεύετε να διαβάσετε ό,τι άλλο βρέξει ο ουρανός. Το πορτοκαλί ένδυμα υποχρεωτικό, το χαμόγελο προαιρετικό. Εδώ δεν χαϊδεύουμε αυτιά, ούτε κρύβουμε λόγια. Αυτές είναι οι αρχές μας. Αν σας αρέσουν, αφήστε τα έγχρωμα γυαλιά στην είσοδο και κοπιάστε. Αν δεν σας αρέσουν, έχουμε κι άλλες.

Μοναδικός απαράβατος κανόνας είναι ότι όλα επιτρέπονται.