Ο 33χρονος σέντερ των Σανς έκανε μια ανάρτηση στο facebook, θέλοντας να μιλήσει με την «δύναμη» που του δίνεται, για τον ρατσισμό, με αφορμή το θάνατο του Τζορτζ Φλόιντ και τις διαδηλώσεις στις ΗΠΑ.

Ο Μπέινς αποκαλύπτει πως μικρότερος υπήρξε «αδαής και αμόρφωτος», αλλά πλέον «η σύζυγός μου είναι μαύρη καιτα παιδιά μας είναι μιγάδες» και θεωρεί χρέος του καθενός να αλλάξει τον κόσμο, αρχίζοντας από μια συζήτηση με τα παιδιά του.

Αναλυτικά:

«Λένε ότι η άγνοια είναι ευτυχία. Λέω πως είναι βλακείες. Η άγνοια είναι μια δικαιολογία και ένα δεκανίκι, φίλοι μου, κι αυτό είναι που θα τραβήξει αυτόν εδώ τον κόσμο προς τα κάτω, εάν δεν είμαστε προσεκτικοί.

Πιστέψτε με, ξέρω για τι μιλάω.

Μεγάλωσα αδαής. Μεγάλωσα αμόρφωτος. Μεγάλωσα ως μέρος του προβλήματος - μέρος της λευκής πλειοψηφίας σε μια μικρή αυστραλιανή πόλη.

Μην με παρεξηγήσεις. Δεν είναι ότι αντιπαθούσα κάποιο συγκεκριμένο άτομο εξαιτίας της φυλής ή της κουλτούρας του. Αλλά δεν τους υποστήριζα κιόλας, το οποίο ήταν εξίσου κακό. Ήμουν ένας ήσυχος θεατής. Δεν είχα την γνώση ή την επιθυμία, για να υπερασπιστώ αυτούς που καταπιέζονταν ή που ήταν στο περιθώριο.

Δεν καταλαβαίνω από πρώτο χέρι πώς αισθάνεται μια ζωή ή κάποιες γενιές ανθρώπων που καταπιέζονται. Αυτό που ξέρω είναι ότι διαλύει την καρδιά μου το ενδεχόμενο οι άνθρωποι να έκριναν τα παιδιά μου ή οποιοδήποτε άλλο παιδί αποκλειστικά λόγω του χρώματος του δέρματός τους. Τώρα καταλαβαίνω ένα μέρος του φόβου, του θυμού, της έλλειψης βοήθειας και της αντοχής που απαιτείται για τη μάχη για ισότητα.

Ως πατέρας, νοιάζομαι περισσότερο για τα παιδιά μου και την ευτυχία τους, παρά για τη δική μου. Αντί να το καταπνίγω και να δουλεύω προς μια τέτοια κατεύθυνση με τον δικό μου ήσυχο τρόπο, όπως έκανα στο μεγαλύτερο μέρος της ζωής μου, θέλω να το βγάλω από μέσα μου, να αναπνέω για τις πεποιθήσεις μου μέσα από τα λόγια μου. Να μιλήσω γι' αυτά τα θέματα.

Ήταν κάπου κοντά στα 16 μου, όταν ήμουν σε θέση να καταλάβω ότι ο ρατσισμός υπάρχει σε κάθε σχήμα και μέγεθος. Θα μπορούσε να είναι δυνατός και περήφανος, αλλά το ακόμη χειρότερο είναι ότι θα μπορούσε να είναι σιωπηλός, όπως τα ήρεμα νερά ενός ποταμού, που ήσυχα πνίγει τους ανθρώπους. Χωρίς να έχει σημασία τι μορφή ή πόσο καθαρά εκφραζόταν, συνειδητοποίησα πως το πρόβλημα ήταν συστημικό εντός της κοινωνίας, κι ότι η άγνοια δεν ήταν απλά μέρος του προβλήματος, αλλά και μια δικαιολογία. Καθώς μεγάλωσα και κέρδισα μια σπουδαία ευκαιρία στη ζωή, δούλεψα για να επιμορφωθώ και να γίνω ένας καλύτερος πολίτης για όλο τον κόσμο.

Ως πατέρας και άνδρας, τώρα ξέρω ότι έχω μια φωνή που μπορεί να ακουστεί όταν βλέπω την αδικία. Δεν θα την ανεχτώ. Η άγνοια δεν είναι δεκανίκι.

Συνήθως είμαι αρκετά κλειστός. Οι περισσότεροι δεν ξέρουν ότι η σύζυγός μου είναι μαύρη, κι ότι τα παιδιά μας είναι μιγάδες. Είμαι ευγνώμων για εκείνα, γιατί μου έχουν μάθει τόσα για τον εαυτό μου, όσα έχω μάθει εγώ σε εκείνα για τον κόσμο. Τους μεταλαμπαδεύω την αγάπη για τους ανθρώπους πέρα από κάθε υπόβαθρο και εθνικότητα. Κι όταν είναι αρκετά μεγάλα για να καταλαβαίνουν τα πάντα, είναι υποχρέωσή μου να τα ενημερώσω για τις αδικίες και τις ανισότητες που υπάρχουν στον κόσμο.

Θυμάστε τι είπα για την άγνοια; Η μόρφωση ξεκινάει από το σπίτι και δεν μπορεί παρά να ξεκινήσει νωρίς. Τα παιδιά μας πρέπει να μάθουν μέσα από τα λόγια και τις πράξεις να μην κάνουν κρίσεις για τους ανθρώπους βασισμένα στο χρώμα ή το υπόβαθρο των άλλων. Να κρίνεις έναν άντρα ή μια γυναίκα από τον χαρακτήρα - η ακεραιότητα παρέχεται σε όλους τους πολιτισμούς, αλλά δεν την έχουν όλοι.

Όπως μου είπε ο τετράχρονος γιος μου χθες "μπαμπά, δεν σε συμπαθώ πάντα, αλλά σε αγαπάω με όλη μου την καρδιά". Οι άνθρωποι μπορούν να αλλάξουν προς το καλύτερο, όπως το έκανε και συνεχίζει να το κάνει ο μπαμπάς τους.

Υπάρχουν πολύ πιο έξυπνοι άνθρωποι από μένα, πολύ πιο "διαβασμένοι" και με μεγαλύτερη επιρροή, που ήδη μιλάνε (για τέτοια θέματα).

Εκτιμώ τον χρόνο που διαθέσατε για να ακούσετε τα λόγια μου, με την ελπίδα ότι αυτά μπορούν να περάσουν ως μαθήματα σε όλους, ακόμη πιο νέους, προκειμένου να ωθήσουν στην άκρη την άγνοια και να πιάσουν τη μόρφωση από τα κέρατα.

Το κυνήγι για ισότητα είναι ένα παγκόσμιο ζήτημα, μία μάχη για την ανθρώπινη φυλή, για τη χώρα μας, για την κοινωνία μας, για τους συνεργάτες μας, για τους φίλους μας. Θα κάνω ό,τι μπορώ, προκειμένου να επηρεάσω τους ανθρώπους και να σιγουρευτώ ότι η αγάπη, η αποδοχή και η κατανόηση είναι κυρίαρχες και ότι η άγνοια δεν έχει καμία θέση.

Η οικογένειά μου - η σύζυγος και τα παιδιά μου - είναι ο κόσμος μου και δεν θα αφήσω την άγνοια να μας τραβήξει προς τα κάτω».