Σταρ της Ευρώπης που δεν... στέριωσαν στο ΝΒΑ! (vids)
Σούπερ προσφορά* στα Virtual Sports | *Ισχύουν όροι & προϋποθέσεις
Αντουάν Ριγκοντό: Τέσσερις μήνες ήταν πολλοί…
Ντάλας Μάβαρικς (2002-03): 1.5π., 0.5ασ., 0.7ριμπ.
Εδώ ταιριάζει η ρήση… «ο Γιάννης φοβάται το θεριό και το θεριό τον Γιάννη». Στην προκειμένη περίπτωση, ο Γάλλος γκαρντ έπρεπε να φτάσει στα 31α του χρόνια για να επιχειρήσει το υπερατλαντικό ταξίδι. Το «φοβήθηκε» το 1999 όταν οι Σαν Αντόνιο Σπερς, Γιούτα Τζαζ και Νιου Υόρκ Νικς του πρόσφεραν εγγυημένο συμβόλαιο, ίσως γιατί επηρεάστηκε από το αίσθημα της απόρριψης που ένιωσε το 1994 όταν συμμετείχε σε καμπ των (τότε Πρωταθλητών ΝΒΑ) Χιούστον Ρόκετς. Λίγο τα οικονομικά προβλήματα της Μπενετόν Τρεβίζο, πολύ περισσότερο το απωθημένο πολλών ετών, τον έστειλαν στο Ντάλας τον Γενάρη του 2002. Μόνο που ο Ντον Νέλσον τον χρησιμοποίησε τη θέση «3» και ο ίδιος ένιωσε άγνωστος μεταξύ αγνώστων. «Πλην του Νας δεν με γνώριζε κανείς άλλος και ως προσωπικότητα δεν ένιωθα άνετα, αισθανόμουν ότι δεν ταίριαζα», είπε χρόνια μετά. Έτσι εξηγούνται και τα μόλις 11 παιχνίδια που έπαιξε και το γεγονός ότι έσπασε τριετές συμβόλαιο για να επιστρέψει στην αγαπημένη του Ευρώπη και στη Βαλένθια.
Βιντσέζο Εσπόζιτο: Στη χώρα των… άσχετων
Τορόντο Ράπτορς (1995-96): 3.9π., 0.7ασ., 0.5ριμπ.
O«διάβολος»… αυτοπροσώπως. Ο Ιταλός γκαρντ υπήρξε σπουδαίος σκόρερ, από τους μεγαλύτερους που ανέδειξε το συγκεκριμένο εργοστάσιο παραγωγής παικτών και από τους λίγους που πήραν τον τίτλο του κορυφαίου σκόρερ και στις τρεις κατηγορίες του ιταλικού μπάσκετ. Μόνο που το ΝΒΑ και γενικώς οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν ταίριαξαν στο αίμα του. «Πήγα σε μια ομάδα της οποίας ο προπονητής δεν είχε εμπιστοσύνη στους ρούκι και σε μια χώρα η οποία δεν έχει μπασκετική γνώση», είχε καταθέσει ως συμπέρασμα μετά τους λίγους μήνες που πέρασε στους Τορόντο Ράπτορς. Για την ακρίβεια δεν έπαιξε σε περισσότερα από 30 παιχνίδια, δεν είχε ούτε δέκα λεπτά κατά μέσο όρο και δίχως δεύτερη σκέψη, έσπασε το διετές συμβόλαιο αλλά και την προοπτική παραχώρησής του στους Φιλαδέλφεια 76ερς και επέστρεψε στην αγαπημένη του Ιταλία.
Ζάρκο Πάσπαλι: «Εθισμένος» στην πίτσα και στα τσιγάρα
Σαν Αντόνιο Σπερς (1989-90): 2.6π., 0.4ασ., 1.07ριμπ.
Μετακόμισε στις Ηνωμένες Πολιτείες με εισήγηση του Γκρεγκ Πόποβιτς ο οποίος το 1989 ήταν ο άμεσος συνεργάτης του Λάρι Μπράουν στην τεχνική ηγεσία των Σαν Αντόνιο Σπερς. Για την ακρίβεια, ο Ζάρκο εντυπωσίασε τον νυν προπονητή των Σπερς σ’ ένα φιλικό προετοιμασίας της άλλοτε ενωμένης Γιουγκοσλαβίας με τη Γερμανία στο Ντόρτμουντ. Ωστόσο, ουδέποτε γέμισε το μάτι του Μπράουν, βασικά τον ενοχλούσαν οι συνήθειές του. Κατά τον… αστικό μύθο, στην έκθεσή του ο Μπράουν έγραψε ότι ο Πάσπαλι λάτρευε την πίτσα και τα τσιγάρα, έως και σε θεραπεία υποβλήθηκε για να ξεπεράσει τον εθισμό του στον καπνό αλλά οι παροικούντες την Ιερουσαλήμ γνωρίζουν ότι ουδέποτε το κατάφερε. Χρόνια μετά ο Πάσπαλι είπε ότι… «στην Αμερική είχαν συνδυάσει κάθε χώρα της ανατολικής Ευρώπης με τους Σοβιετικούς και νόμιζαν ότι όλοι είμαστε κομμουνιστές. Ωστόσο, δεν εισέπραξα ξενοφοβία, δεν είδα προκατάληψη, ήταν μια θαυμάσια εμπειρία, απλά δεν έπαιξα». Κι όντως δεν έπαιξε γιατί μέτρησε 28 παιχνίδιά και επέστρεψε στη λατρεμένη του Παρτίζαν.
Σάσα Τζόρτζεβιτς: Αποχώρησε εξαπατημένος!
Πόρτλαντ Τρέιλ Μπλέιζερς (1996-97): 3.1π., 0.6ασ., 0.6ριμπ.
Εδώ το λάθος είναι κομμένο στη μέση γιατί ο Σάσα Τζόρτζεβιτς δεν πήγε στην ομάδα και στον προπονητή που… έκοβε φλέβες γι’ αυτόν αλλά επέλεξε το Πόρτλαντ και μάλιστα με το ελάχιστο ποσό (247.000 δολάρια) συμβολαίου. Ο Λένι Ουίλκενς των Ατλάντα Χωκς τον ήθελε απελπισμένα καθώς είχαν προηγηθεί οι Ολυμπιακοί Αγώνες στην Ατλάντα όπου έκανε πράγματα και θάματα. Ο Τζόρτζεβιτς πήγε με τη λογική του δεύτερου πόιντ γκαρντ και περίμενε από τον Πι Τζέι Καρλέσιμο ότι θα του έδινε περί των 15 λεπτών συμμετοχής. Μόνο που ο τελευταίος του ανέθεσε αμυντικές αποστολές (… λες και δεν ήξερε τον Σέρβο γκαρντ) και τον χρησιμοποίησε για μόλις 61 λεπτά. «Ο προπονητής έχει πολλά προβλήματα. Δεν επικοινωνεί με τους παίκτες είναι σα να παίζει σκάκι και να μην ξέρει τα πιόνια του και τις κινήσεις που επιτρέπεται να κάνουν. Νιώθω εξαπατημένος. Όλοι ήταν ευγενικοί μαζί μου αλλά κανείς δεν μου μιλούσε. Θα περίμενε κανείς ότι θα μιλούσαν με τον οργανωτή της ομάδας, ειδικά κάποιον με διαφορετική μπασκετική κουλτούρα», είπε και μετά από δύο μήνες πήρε το καπελάκι του κι έφυγε υπογράφοντας διετές συμβόλαιο στην Μπαρτσελόνα με απολαβές 3.3 εκατομμυρίων δολαρίων.
Ιμπραήμ Κουτλουάι: Μηδέν από μηδέν, μηδέν
Σιάτλ Σούπερσονικς (2004-05): 0π., 0ας., 0.2ριμπ.
Αν ο Ιμπραήμ Κουτλουάι κατέχει μια πρωτιά στα κατάστιχα του ΝΒΑ αυτή είναι του γηραιότερου νεοεισελθέντα παίκτη καθώς αποφάσισε να κάνει το υπερατλαντικό ταξίδι αφού είχε κλείσει το 30ο έτος της ηλικίας του. Οικονομικό κίνητρο υπήρχε καθώς το Σιάτλ του «άπλωσε» 3.3 εκατομμύρια δολάρια για διετές συμβόλαιο, ως εκ τούτου κανείς δεν ξέρει με πόσα χρήματα έφυγε καθώς μετά από πέντε παιχνίδια, επέστρεψε στην Ευρώπη. Πιθανότατα ελάχιστοι θυμούνται την παρουσία του καθώς δεν πρόλαβε να πετύχει ούτε πόντο!
Ιγκόρ Ρακόσεβιτς: Καριέρα 244 λεπτών συμμετοχής
Μινεσότα Τίμπεργουλφς (2002-03): 1.9π., 0.8ασ., 0.4 ριμπ.
Κάθε άνθρωπος που πραγματοποιεί το παιδικό όνειρό του νιώθει ευλογημένος και από αυτό το πρίσμα, ο Σέρβος γκαρντ μπορεί να αισθάνεται πετυχημένος. Έστω κι αν η καριέρα του στη Μινεσότα δεν ξεπέρασε τα 42 παιχνίδια. Δεν μετάνιωσε ποτέ, «κατάπιε» την τσατίλα του (καθώς χρησιμοποιήθηκε περισσότερο ως πλέι μέικερ ο… τρεις φορές πρώτος σκόρερ της Euroleague). Εξάλλου, στο ΝΒΑ δεν πήγε για τα λεφτά καθώς το συμβόλαιό του ήταν για λιγότερα από 400.000 δολάρια. Το βιογραφικό του αναφέρει ότι αγωνίστηκε και στους Σαν Αντόνιο Σπερς, ωστόσο, ουδέποτε συνέβη αυτό σε επίσημο παιχνίδι καθώς τον Οκτώβρη του 2003 πήρε τα πράγματά του και γύρισε στην Ευρώπη.
Σεργκέι Μπαζάρεβιτς: Ο πρώτος Ρώσος στο ΝΒΑ
Ατλάντα Χoκς (1994-95): 3π., 1.4ασ., 0.7ριμπ.
Αρχίζοντας από τα βασικά, ήταν ο πρώτος Ρώσος παίκτης που αγωνίστηκε στο ΝΒΑ και το έκανε κατά την εποχή της διάλυσης της άλλοτε ενωμένης Σοβιετικής Ένωσης. Δεν αποχωρίστηκε τις συνήθειές του, ούτε την κλασική σοβιετική κόμη του… λασπωτήρα, δεν στέριωσε επίσης στο ΝΒΑ παρότι πήρε στην ώριμη ηλικία των 29 ετών. Δεν βρήκε περισσότερα από δέκα παιχνίδια με τη φανέλα των Ατλάντα Χωκς και οι μέσοι όροι του ήταν εξίσου περιορισμένοι. Ως εκ τούτου, δεν ολοκλήρωσε τη σεζόν αλλά στα μέσα αυτής μεταγράφηκε στην ισπανική Κάθερες.
Βασίλης Σπανούλης: Η χαμένη ευκαιρία στο Χιούστον
Χιούστον Ρόκετς (2006-07): 2.7π., 0.9 ασ., 0.7 ριμπ.
Ο Βασίλης Σπανούλης πήγε στους Ρόκετς του 2006 μετά το εκπληκτικό Μουντομπάσκετ με την Εθνική μας, αλλά δεν κατάφερε να στεριώσει στους Ρόκετς, παίρνοντας λιγότερες ευκαιρίες από αυτές που θα πίστευαν οι περισσότεροι πως έπρεπε να πάρει. Ο Κill Bill είχε αναφερθεί και σε μια στιγμή του με τον Κόμπι Μπράιαντ. «Κέρδισα ένα φάουλ στην δεύτερη περίοδο και ετοιμαζόμουν να εκτελέσω βολές, όταν ο Κόμπι με πλησίασε και με χτύπησε φιλικά στην πλάτη. "Κάνατε φοβερή δουλειά το καλοκαίρι”, μού είπε. Και εννοούσε την Σαιτάμα. Εγώ ήμουν ένα τίποτα στο ΝΒΑ. Δεν είχε καμία υποχρέωση να με πλησιάσει και να μου μιλήσει. Τον διέκρινε μεγαλείο καρδιάς και ψυχής, όπως όλους τους σπουδαίους αθλητές. Ο Κill Bill τελείωσε την καριέρα του στο Χιούστον με 2.7 πόντους, 0.7 ριμπάουντ και 0.9 ασίστ. Αγωνίστηκε σε μόλις 31 ματς και το career high του στο ΝΒΑ ήταν οι 13 πόντους με Ουόριορς και Τζαζ. Στη συνέχεια μεγαλούργησε στην Ευρώπη με τη φανέλα του Ολυμπιακού, αποτελώντας θρύλο της Euroleague και πρώτο σκόρερ στην ιστορία της διοργάνωσης.
Νικ Καλάθης To... πάλεψε στο Μέμφις και η περιπέτεια
Mέμφις Γκρίζλις (2013-15): 4.6π., 2.7 ασ., 1.9 ριμπ.
Στο Μέμφις έμεινε για 2 σεζόν από το 2013 μέχρι και το 2015. Στην πρώτη του σεζόν μέτρησε 4.8 πόντους και 2.9 ασίστ, ενώ στην επόμενη τα στατιστικά έπεσαν λιγάκι και πήγε στους 4.1 πόντους και τις 2.5 ασίστ. Σε όλη την διαδρομή του στην κορυφαία λίγκα του πλανήτη, κατάφερε να παίξει 7 ματς ως ο βασικός point guard των αρκούδων. Τον Απρίλη του 2014 βρέθηκε θετικός στην απαγορευμένη ουσία, ταμοξιφαίνη, και τιμωρήθηκε με 20 αγωνιστικές, χάνοντας και τα playoffs του NBA. Στην συνέχεια η διαδρομή του γνωστή, αφού μέχρι σήμερα αποτελεί τον ηγέτη του Παναθηναϊκού, αποτελώντας έναν εκ των πιο εγκεφαλικών παικτών στην Ευρώπη και έναν από τους καλύτερους πασέρ στην ιστορία της Euroleague. Σίγουρα θα θυμάται την εξαιρετική εμφάνιση με τους 22 πόντους κόντρα στους Μπακς.
Γιαν Βέσελι: Ψηλά στο draft, αλλά...
Ουάσινγκτον Ουίζαρντς (2011-14), Nτένβερ Νάγκετς (2013-14): 3.6π, 3.5 ριμπ.
Aκόμα ένας παίκτης που δεν μπόρεσε να παίξει ρόλο στο ΝΒΑ και βρήκε την Ιθάκη του στην Ευρώπη και τη Φενέρ. Ο Tσέχος το πάλεψε αρκετά, αφού παρέμεινε για 4 σεζόν στην κορυφαία λίγκα του πλανήτη. Αγωνίστηκε σε Ουίζαρντς και είχε σύντομο πέρασμα από τους Ναγκετς, αλλά δεν μπόρεσε να εξασφαλίσει σημαντική θέση στο rotation των ομάδων.Η κορυφαία του σεζόν ήταν η πρώτη (2011-12, εκεί όπου στην Ουάσινγκτον έπαιξε σε 57 ματς (τα 20 ως βασικός) και είχε 4.7 πόντους και 4.4 ριμπάουντ. Οι μάγοι τον διάλεξαν στο Νο.6 του draft, πιστεύοντας σε αυτόν, αλλά δεν άντεξε στο πιο απαιτητικό πρωτάθλημα μπάσκετ του κόσμου. «Ποτέ δεν έκλεισα την πόρτα του ΝΒΑ. Εάν η ευκαιρία είναι καλή, τότε θα το σκεφτώ. Αλλά, τώρα είμαι συγκεντρωμένος στην ομάδα μου, τη Φενέρμπαχτσε», ήταν τα λόγια του το 2019.
Μίλος Τεόντοσιτς: Ο σοβαρός τραυματισμός και οι δυσκολίες
Λος Άντζελες Κλίπερς (2017-19): 8π., 4ασ., 2.4ριμπ.
Ο Μίλος είχε αναφέρει σε συνέντευξη του πως «η κάθε περίπτωση είναι ξεχωριστή, όχι όπως εγώ που καθυστέρησα. Νομίζω ότι άργησα αρκετά να πάω στις ΗΠΑ. Η ηλικία που πήγε ο Μπόγκνταν είναι η ιδανική. Στα 24, 25 έχεις ήδη καταφέρει κάτι στην Ευρώπη, έχεις ωριμάσει και έχεις αυτοπεποίθηση και αυτό είναι το σημαντικό. Νομίζω ότι αυτά είναι τα ιδανικά χρόνια. Στο ΝΒΑ πήγε το 2017 και έμεινε για 2 σεζόν. Στην πρώτη μέτρησε 9.5 πόντους και 4.6 ασίστ, τρελαίνοντας κόσμο με τις εμπνεύσεις του στις πρώτες εβδομάδες. Μετά από έναν σοβαρό τραυματισμό, του ήταν πολύ δύσκολο να συνεχίσει στη λίγκα και έφυγε, έχοντας παράπονα και από τον τρόπο χρησιμοποίησης του. Βέβαια ο αρθρογράφος Ζακ Λόου έσταξε την χολή του, αναφέροντας: «Είχε σαν συνήθεια του το κάπνισμα και την κατανάλωση αλκοόλ. Δεν έπινε τόσο πολύ αλλά του άρεσε να έχει καλή ζωή και γι’αυτό δεν έπιασε στο ΝΒΑ».
Tόκο Σενγκέλια: Μόνο 45 ματς στο ΝΒΑ
Μπρούκλιν Νετς (2012-14), Σικάγο Μπουλς (2014): 1.3π., 0.9ριμπ.
Δεν θέλω να βρίσκομαι απλά στο ΝΒΑ, θέλω να παίζω. Είμαι θέμα σωστού τάιμινγκ και μέρους. Αν είσαι ποιοτικός παίκτης στην Ευρωλίγκα, τότε μπορείς να παίζεις αρκετά λεπτά και να έχεις καλά στατιστικά. Θα περιμένω αυτή τη πρόκληση, αν δεν έρθει, θα είμαι χαρούμενος και εδώ!», είχε πει ο Σενγκέλια το 2019, δείχνοντας πως δεν έχει εγκαταλείψει την ιδέα επιστροφή στο ΝΒΑ. Ο Γεωργιανός πριν κάνει τα… μαγικά του στη Μπασκόνια, πέρασε μια βόλτα και από την αντίπερα όχθη του Ατλαντικού. Σε 2 σεζόν (2012-14) αγωνίστηκε σε μόλις 45 ματς στη λίγκα με πολύ φτωχά στατιστικά. Είχε 1.3 πόντους και 0.9 ριμπάουντ, καταλαβαίνοντας καλά πως ακόμα δεν είχε έρθει η ώρα να πρωταγωνιστήσει στη λίγκα.
Σαρούνας Γιασικεβίτσιους: Τίμια προσπάθεια, αλλά όχι αρκετή
Iντιάνα Πέισερς (2005-07), Ουόριορς (2007): 6.8π, 2.9 ασ., 1.6ριμπ.
Μετά από τα εκπληκτικά πράγματα που έκανε σε Μπαρτσελόνα και Μακάμπι με ευρωπαϊκές κούπες, πήρε την απόφαση να κάνει το ταξίδι για το ΝΒΑ. Πέρασε από Ουόριορς (2005-07) και Πέισερς, όμως δεν μπόρεσε να γίνει σημείο αναφοράς σε καμιά ομάδα. Τελειώσε την καριέρα του στο ΝΒΑ με 135 ματς, 6.8 πόντους και 2.9 ασίστ μέσο όρο. Δεν ήταν κακός, όμως σίγουρα για την κλάση του όλοι θα περίμεναν κάτι πολύ καλύτερο. Τις καλύτερες σεζόν του τις πέρασε στην Ιντιάνα όπου είχε 7.4 και 7.3 πόντους αντίστοιχα.
Αρβίντας Ματσιγιάουσκας: Σαν να μην πήγε ποτέ
Xόρνετς (2005-06): 2.3π., 0.3 ασ. 0.5ριμπ.
Η φοβερή διετία στην Ταού Κεράμικα, τον έκανε να δοκιμάσει την τύχη στην λίγκα όπου αγωνίζονται οι κορυφαίοι. Στο ΝΒΑ έμεινε μόνο για μια σεζόν στη Νέα Ορλεάνη, εκεί όπου έπαιξε μόλις σε 19 ματς με 7.1 λεπτά συμμετοχής μέσο όρο. Μέτρησε 2.3 πόντους πριν επιστρέψει στην Ευρώπη για χάρη του Ολυμπιακού. Ένας σκόρερ των 19 πόντων ανά ματς στην Euroleague, δεν μπόρεσε να στεριώσει στο ΝΒΑ. Ο λιγοστός χρόνος συμμετοχή του και οι ευκαιρίες που δεν πήρε τον οδήγησαν στο να καταφύγει και πάλι στη σίγουρη λύση της Euroleague, εκεί όπου ήξερε καλά τα κατατόπια.
