Το ελληνικό «ανέκδοτο» του Στερν και τα λόγια του ΛεΜπρόν!

Καμπάνες μετρητών που χτυπούν γιορτινά και μοιράζουν δώρα*! | *Ισχύουν όροι & προϋποθέσεις

Οι παλαιότεροι που άρχισαν να παρακολουθούν ΝΒΑ από τα λιγοστά highlights της κρατικής τηλεόρασης την δεκαετία του 80' και αργότερα, στην εποχή των ιδιωτικών καναλιών, πιο τακτικά από τις πρώτες μεταδόσεις του MEGA (με σχολιασμό Νίκου Παπαδογιάννη και Κώστα Παπαδάκη), θα θυμούνται τον βραχύσωμο Εβραίο δικηγόρο με τα γυαλιά, που λόγω παρουσιαστικού, εξέπληττε με την ιδιότητά του ως αφεντικό μίας λίγκας στην οποία η συντριπτική πλειοψηφία των παικτών ήταν γιγαντόσωμοι αφροαμερικανοί παίκτες!

Ο λόγος για τον Ντέϊβιντ Στερν που γεννήθηκε στο Μανχάταν και σπούδασε ιστορία και νομικά στην ευρύτερη περιοχή του “Μεγάλου Μήλου” (αρχικά στο πανεπιστήμιο Rutgers του γειτονικού Νιου Τζέρσεϊ όπου μεγάλωσε και εν συνεχεία στο Columbia της Νέας Υόρκης). Το επιχειρείν, όμως, ήταν πάντα το φόρτε του και είχε «φωλιάσει» μέσα του από την παιδική ηλικία, όταν έβλεπε τον πατριάρχη της φαμίλιας του να μετατρέπει ένα delicatessen της γειτονιάς, στο Τίνεκ του Νιου Τζέρσεϊ, σε μαγαζί γωνία!

«Κόλλησε» το «μικρόβιο» του μπάσκετ στα μικράτα του στο "Madison Square Garden", το οποίο επισκεπτόταν με τον πατέρα του για να υποστηρίξει τους Νικς! Η σχέση του με το άθλημα, όμως, έγινε πιο δυνατή χάρη στην πρώτη του δουλειά ως δικηγόρος και στο πλαίσιο της επαφών που είχε με το ΝΒΑ (ως μέλος του νομικού επιτελείου της εταιρίας "Proskauer Rose" που το εκπροσωπούσε), «γεννήθηκε» το όραμα της ενασχόλησης με την λίγκα.

Το 1978, λοιπόν, όταν άνοιξε η θέση, ο τότε κομισάριος Λάρι Ο'Μπράϊεν προσέλαβε τον 44χρονο τότε Νεοϋορκέζο δικηγόρο, ως γενικό σύμβουλό του και στην εξαετία που ακολούθησε μέχρι να τον διαδεχθεί, ο Στερν προετοίμασε την δράση του, χαράσσοντας μία στρατηγική που έμελλε να αλλάξει όχι μόνο το brand, το πρωτάθλημα και το ίδιο το άθλημα, αλλά ολόκληρο τον τρόπο προσέγγισης του επαγγελματικού αθλητισμού.

Ο άνθρωπος που τον Ιούνιο του 2013, «πρωτοσύστησε» τον Γιάννη Αντετοκούνμπο στον άλλο πλανήτη του αθλήματος, στην αυγή του 2020 αναχώρησε μία για πάντα για το μεγάλο ταξίδι (νοσηλευόταν για δύο εβδομάδες με εγκεφαλική αιμορραγία). Θα μείνει όμως στην ιστορία για πολλούς λόγους:

• Ήταν ο πρώτος αθλητικός παράγοντας στην ιστορία των επαγγελματικών πρωταθλημάτων της Αμερικής, που κατάλαβε πιο γρήγορα από οποιονδήποτε άλλον την σημασία, την αξία και την προοπτική κέρδους, μέσω της επέκτασης του προϊόντος εκτός των συνόρων των Ηνωμένων Πολιτειών. Το football (NFL) και baseball (MLB) άλλωστε έχουν κατά κύριο λόγο φίλους στην Αμερική, οπότε το μπάσκετ «έπρεπε» να επεκταθεί στο εξωτερικό για να πολλαπλασιάσει τα έσοδα του και στην πορεία να γίνει η πιο προσοδοφόρα επαγγαλματική λίγκα στον πλανήτη. Ο Ντέϊβιντ Στερν ήταν αυτός που - στην προ social media εποχή - πήρε την πρωτοβουλία για την παγκοσμιοποίηση του προϊόντος και στην διάρκεια της 30χρονης θητείας του (1984-2014) εκτόξευσε τα ετήσια κέρδη του ΝΒΑ από τα 165 εκατομμύρια δολάρια όταν ανέλαβε (1984), στα 5,5 δισεκατομμύρια όταν αποχώρησε (2014)!
• Στην διάρκεια της θητείας του, αυξήθηκαν κατά επτά οι ομάδες που συμμετέχουν στο πρωτάθλημα, ενώ εκτινάχθηκε και το μέσο ετήσιο συμβόλαιο των παικτών, που από τις 200.000$ τον χρόνο, πήγε στα επτά εκατομμύρια δολάρια τη σεζόν! Κι αν είστε λάτρεις των αριθμών, συνυπολογίστε ότι όταν διαδέχτηκε τον Ο'Μπράϊεν, ο μ.ο. της προσέλευσης των θεατών, μόλις που ξεπερνούσε τις 10.500, ενώ όταν έδωσε την σκυτάλη στον Άνταμ Σίλβερ, το αντίστοιχο νούμερο είχε φτάσει στις 17.269! Όσο για το ετήσιο αντίτιμο των τηλεοπτικών εσόδων: στην προ Στερν εποχή ήταν 28,5 εκατομμύρια δολάρια, ενώ το 2013 πλησίασε το ένα δισεκατομμύριο (937 εκ.$).
• Ήταν αυτός που ενθάρρυνε όσο κανείς την αθρόα είσοδο των ξένων (Ευρωπαίων και μη) παικτών κι έκανε «ρεαλιστικό» το όνειρο κάθε μη Αμερικανού πιτσιρικά που μεγάλωνε με τον στόχο να γίνει "NBA player", που έλεγε και ο Αντετοκούνμπο! Χωρίς αυτόν ούτε Νοβίτσκι, ούτε Πάρκερ, ούτε Γκασόλ, ούτε Τζινόμπιλι θα είχαν μακροημερεύσει στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού! Σκεφτείτε απλά ότι την δεκαετία του '90, οι ξένοι παίκτες ήταν μετρημένοι στα δάχτυλα του ενός χεριού και σήμερα καλύπτουν το 25-30% του συνόλου των NBAers.
• O Στερν άνοιξε την πόρτα για την συμμετοχή των επαγγελματιών Αμερικανών στις διεθνείς διοργανώσεις της FIBA, με την αυθεντική Dream Team να κάνει το ντεμπούτο της στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1992. Νωρίτερα είχε καθιερώσει τον θεσμό των international games, αρχικά με τα Mc Donald's Open και εν συνεχεία με τους φιλικούς αγώνες προετοιμασίας (Κίνα), που στην πορεία έγιναν κι επίσημοι σε διάφορες πόλεις της Ιαπωνίας (Τόκιο και Γιοκοχάμα) αλλά και σε Παρίσι, Λονδίνο και Πόλη του Μεξικού, φέρνοντας ακόμη πιο κοντά τους δύο κόσμους.
• Ήταν ο «απόλυτος» διαχειριστής των σοβαρότερων κρίσεων που στιγμάτισαν το ΝΒΑ (αντιμετώπισε συνολικά τέσσερα lock-outs) και αυτός που έπεισε τους παίκτες, ότι δεν είναι απλά ο «εκλεκτός» των ιδιοκτητών, αλλά ο άνθρωπος που έχει επιφορτιστεί με την ανάπτυξη της «λίγκας όλων μας», που ήταν μία από τις αγαπημένες του φράσεις.
• Πόσο τυχαίες άλλωστε ή συμπτωματικές μπορεί να είναι οι δηλώσεις των μεγαλύτερων «θρύλων» του «μαγικού κόσμου» (Τζόρνταν, Ράσελ, ΛεΜπρόν, Μάτζικ, Σακίλ), που όλοι – μ' ένα στόμα – δήλωσαν ότι χωρίς αυτόν, το ΝΒΑ θα ήταν φτωχότερο; Είχε άλλωστε πιάσει τον «σφυγμό» τους και ήξερε πως να μιλήσει στην γλώσσα τους, ξεχωρίζοντας μόνιμα γιατί ήταν ο πιο έξυπνος άνθρωπος μέσα στην εκάστοτε αίθουσα. Τους έπεισε πολύ γρήγορα ότι είναι συνεταίροι με τους ιδιοκτήτες και συνεργάστηκε μαζί τους για να εκτοξεύσει τη δημοτικότητα και τα κέρδη τους.
• Ήταν ταυτόχρονα «δικαστής» και υπερασπιστής των παικτών! Δεν τους έβγαλε ποτέ στην σέντρα, ούτε ποτέ τους κατηγόρησε δημόσια για τα εκατοντάδες μπλεξίματα που είχαν κατά καιρούς, αλλά προτιμούσε να τους καλέσει στο γραφείο του και να τους τα ψάλλει στα μούτρα τους. Κι αυτό ήταν κάτι που τον έκανε να κερδίσει τον αμέριστο σεβασμό τους.
• Τι να πρωτοθυμηθεί κανείς; Την γενναία κι ανθρώπινη αντιμετώπιση προς τον Μάτζικ Τζόνσον όταν σόκαρε τον κόσμο, ανακοινώνοντας ότι είναι φορέας του AIDS (στάθηκε στο πλευρό του και μέσα από το πρωτάθλημα ξεκίνησε σταυροφορία ενημέρωσης)... Τις παραδειγματικές τιμωρίες αποκλεισμών και τα τσουχτερά πρόστιμα στους σοβαρούς καβγάδες (με αποκορύφωμα την γρονθοπατινάδα στο παιχνίδι Πίστονς-Πέισερς το 2004), το dress code που καθιέρωσε για τους παίκτες που κάθονταν στον πάγκο με πολιτικά και πολλά άλλα...

Η δήλωση του “King James”, ότι ο Ντέϊβιντ Στερν μαζί με τον «πατέρα» του αθλήματος (δόκτωρ Τζέϊμς Νέϊσμιθ), ήταν οι σημαντικότεροι άνθρωποι στην παγκόσμια ιστορία του μπάσκετ, αλλά κι εκείνη του "Air Micheal" («απαιτούσε την αρίστευση απ' όσους ήταν γύρω του και χωρίς αυτόν δεν θα ήμουν αυτός που είμαι σήμερα!»), τα λένε όλα για το σημάδι που αφήνει.

Όλως τυχαίως, έφυγε είκοσι μέρες πριν το τέλος της εφετινής ψηφοφορίας για το All Star Game του Σικάγο (14-16/02), όπου είναι πιθανόν να δούμε δύο Ευρωπαίους αρχηγούς, καθώς αυτή τη στιγμή ο Λούκα Ντόντσιτς και ο Γιάννης Αντετοκούνμπο προηγούνται στις ψήφους σε Δύση και Ανατολή αντίστοιχα. Μόνο αυτό αρκεί για να καταλάβει κανείς πόσο μπροστά ήταν...

Υγ.: Για το τέλος σας άφησα μία από τις αγαπημένες του ιστορίες, την οποία έλεγε πάντα όταν συναντούσε Έλληνες δημοσιογράφους ή ανθρώπους του μπάσκετ από την χώρα μας. Το 1994 στο Τελ Αβίβ, ήταν καλεσμένος της FIBA για το Final 4. Oι διοργανωτές, λοιπόν, τον έβαλαν να καθίσει δίπλα στον Πατριάρχη Ιεροσολύμων, Διόδωρο Α'. Βλέποντας τους οπαδούς του Ολυμπιακού από την μία πλευρά, να συνθηματολογούν και εν συνεχεία τους αντίστοιχους του Παναθηναϊκού από την άλλη, να τους απαντούν, ο Ντέϊβιντ Στερν έκανε τον κόπο να ζητήσει από τον διπλανό του να του μεταφράσει το περιεχόμενο.

Η απάντηση που πήρε τον έκανε να σκάσει από τα γέλια και να επαναλαμβάνει σε κάθε ευκαιρία το ευτράπελο αυτό περιστατικό, που δεν ήταν φυσικά και η καλύτερη διαφήμιση για την χώρα μας. «Δεν είναι σωστό να σας κάνω ακριβή μετάφραση κομισάριε», του είπε αρχικά ο Πατριάρχης Ιεροσολύμων και συνέχισε: «Αυτό που μπορώ να σας πω είναι ότι οι μεν αγαπάνε πολύ τις μαμάδες των δε και τούμπαλιν!»! Τα συμπεράσματα δικά σας...