Η εμφάνιση των Ουόριορς δείχνει πόσο καλοί είναι οι Ράπτορς!

Ελλάδα - Αρμενία με αξεπέραστο Live Στοίχημα και αμέτρητα ειδικά στοιχήματα! (21+)

Η αρχική είδηση ότι ο KD σχεδίαζε να παίξει στην διάρκεια της βραδιάς πήρε οριστικό χαρακτήρα και η τελική ενημέρωση για το WILL PLAY, αποτέλεσε την κινητήριο δύναμη για να ρυθμιστεί το ξυπνητήρι στην βάρβαρη, πλην όμως σωστή ώρα! Στις τέσσερις πρωί, λοιπόν, με σκάρτες τρεις ώρες ύπνο, τα πρώτα λεπτά ήταν δύσκολα αλλά μόλις ο Κάρι έβαλε τα δύο πρώτα σουτ και ο Ντουράντ «έσταξε» το πρώτο τρίποντο για το 2-8, δεν υπήρξαν ποτέ ξανά δεύτερες σκέψεις.

Οι πρώτοι οιωνοί έδειχναν ότι πάμε για ματσάρα και καθώς οι Dubs ευστοχούσαν στο ένα τρίποντο μετά το άλλο (ξεκίνησαν με 5/5) και στο ξεκίνημα της 2ης περιόδου ξέφυγαν με +9 (30-39), σου δημιουργούνταν σταδιακά η αίσθηση ότι θα δούμε ένα από γνωστά, την τελευταία πενταετία, break-out games που θα αλλάξουν πλήρως τον ρου και την ισορροπία των εφετινών τελικών και θα εκτοξεύσουν στα ύψη την ψυχολογία των στριμωγμένων στα σχοινιά πρωταθλητών.

Όλα αυτά μέχρι την αποφράδα στιγμή, που ο κορυφαίος επιθετικός παίκτης στον κόσμο, επιχείρησε μία ντρίμπλα κάτω από τα πόδια για να αφήσει πίσω του τον Ιμπάκα και να διεισδύσει προς το καλάθι των Ράπτορς κι ένιωσε αμέσως τον αχίλλειο τένοντά του να τον προδίδει. Η στιγμή είναι πραγματικά συγκλονιστική. Το κοινό της "Scotiabank Arena", λειτουργώντας αυθόρμητα, αρχικά ζητωκραυγάζει βλέποντας τον «Μεσσία» των αντιπάλων να πέφτει να ανήμπορος στο παρκέ (πετώντας μάλιστα την μπάλα που ήταν στην κατοχή του) και την ομάδα του ξεχύνεται στο transition...

Η άμεση διακοπή μετά το φάουλ που κάνει ο Λίβινγκστον για να ανακόψει τον Ιμπάκα, αλλάζει εντελώς τα δεδομένα. Ο κόσμος σιγά-σιγά συνειδητοποιεί την σοβαρότητα του τραυματισμού και με την παρότρυνση του Λάουρι, του Ιμπάκα και του Γκριν, που προφανώς είχαν αρχίσει να συνειδητοποιούν ότι ένας εκλεκτός συνάδελφός τους (σ' αυτές τις στιγμές δεν υπάρχουν αντιπαλότητες και επικρατεί πάνω απ' όλα η ανθρωπιά), που σε λίγες μέρες θα είναι free-agent, είχε μάλλον πάθει κάτι σοβαρό!

Αυτομάτως το «εχθρικό» για τους φιλοξενούμενους κλίμα του γηπέδου μετατρέπεται σε ένα ολόθερμο χειροκρότημα, ενώ λίγο πριν ο 30χρονος δύο φορές MVP των τελικών (2017 & 2018) φτάσει στο διάδρομο που οδηγεί στα αποδυτήρια, η ιαχή "KD" δονεί την ατμόσφαιρα! Παρακολουθώντας το περιστατικό από την τηλεόραση, πραγματικά αισθάνθηκα την επιθυμία να βρίσκομαι στο γήπεδο για να νιώσω στο κορμί μου αυτή την ανατριχίλα!

Μοιραία, λοιπόν, ο άνθρωπος που ήταν ικανός να αλλάξει όλη τη σειρά των τελικών (και για 12 λεπτά το έκανε), ο τεράστιος Κέβιν Ντουράντ αποτελεί παρελθόν και ατυχώς, το «χτύπημα» είναι τεράστιο για τους Ουόριορς! Παρ' όλα αυτά, οι «πολεμιστές» δείχνουν να παίρνουν δύναμη και με τον νεοεισελθόντα Κάζενς να τους δίνει μεγάλη ώθηση, ξεφεύγουν με +13 (39-52). Η αντίδραση των Ράπτορς είναι όμως, τρομερή και με τον Σιάκαμ να ανεβάζει ρυθμούς, μειώνουν στον πόντο (56-57).

Το δεύτερο ημίχρονο προβλέπεται συγκλονιστικό, αλλά όλα όλες οι ενδείξεις δείχνουν Τορόντο. Τα άσχημα νέα και οι φόβοι για ρήξη αχιλλείου τένοντα φτάνουν στα αποδυτήρια των φιλοξενουμένων, όπου στην ανάπαυλα επικρατεί νεκρική σιγή. Ο «ζεστός» Κλέϊ Τόμπσον κρατάει το Γκόλντεν Στέϊτ στο +6 με τη λήξη της 3ης περιόδου και με τον Λέοναρντ ωσεί παρόντα επιθετικά μέχρι εκείνο το σημείο, ο ουδέτερος παρατηρητής περιμένει πότε θα ξεσπάσει ο άνθρωπος-δαγκάνη ("The klaw").

Και πράγματι ο Καουάϊ ξυπνάει και με 12 πόντους (σε ένα σερί 14-5 των γηπεδούχων) μέσα σε 3'24", φέρνει το ματς... τούμπα (το 89-92 έγινε 103-97) και τους «πτερόσαυρους» μία ανάσα (για την ακρίβεια τρία λεπτά μακριά) από το πρώτο πρωτάθλημα της ιστορίας τους!

Αυτό που επακολούθησε πραγματικά δεν υπάρχει, δεν είναι γήινο και αποδεικνύει γιατί η ομάδα που έφτιαξε ο Στιβ Κερ είναι σίγουρα μέσα στις πέντε καλύτερες όλων των εποχών στο ΝΒΑ! Η ηρεμία, το καθαρό μυαλό, η οξυδέρκεια και φυσικά η εκτελεστική δεινότητα και το killer instict («δολοφονικό» ένστικτο) των Ουόριορς σε συνδυασμό με το κουράγιο, την διάθεση και την ικανότητα να παίξουν άμυνα, με την πλάτη στον τοίχο και με 20.000 κόσμου εναντίον τους, απλά δεν υπάρχουν και δείχνουν τι σημαίνει καρδιά πρωταθλητή.

Προσωπικά, εκτιμώ ότι οι τελικοί θα τελειώσουν με τους Ράπτορς, εύκολα (στο 6ο ματς) ή δύσκολα (στο 7ο παιχνίδι) νικητές και πρωταθλητές, πολύ απλά γιατί δεν πιστεύω ότι οι πρωταθλητές έχουν πολλά περισσότερα να δώσουν μετά από τόσες ατυχίες που τους έχουν χτυπήσει. Συν τοις άλλοις, οι Καναδοί είναι πιο δυνατοί και πιο σκληροί, πιο φρέσκοι και πιο αθλητικοί και σίγουρα πιο πεινασμένοι. Ταυτόχρονα μπορούν να βασιστούν σε 8-9 παίκτες, σουτάρουν εξαιρετικά στις βολές κι έχουν πολλές επιθετικές λύσεις και αυτή τη στιγμή, σίγουρα τον καλύτερο παίκτη του κόσμου στην σύνθεσή τους.

Η εμφάνισή τους, άλλωστε και η ήττα τους στις λεπτομέρειες απέναντι σε ένα Γκόλντεν Στέϊτ που σούταρε 47,6% στα τρίποντα (με 20 εύστοχα παρακαλώ), δείχνει πόσο πολύ το θέλουν αλλά και πόσο κοντά είναι. Όχι ότι οι Dubs είναι τελειωμένοι! Αυτή την ομάδα δεν μπορεί να την ξεγράψει κανείς! Όπως και κανείς δεν μπορεί να διαφωνήσει ότι παρακολουθούμε ίσως τους συγκλονιστικότερους τελικούς της 5ετίας! Από μπασκετική καθαρά άποψη...