Ουφ, παρατήστε με πια με τον Αντετοκούνμπο

Δεν υποφέρεται πια αυτό το καθημερινό λιβάνισμα του Γιάννη Αντετοκούνμπο, δεν τολμάω να ανοίξω το gazzetta, αλλά και οποιοδήποτε άλλο αθλητικό site και τσουπ να και τα κατεβατά λιβανίσματος, μπασκετικής και όχι μόνο αγιογραφίας, εντυπωσιακά στατιστικά, τη μια τάπωσε τον έναν, την άλλη έκανε πόστερ τον άλλον, δεν αντέχω άλλο.

Άσε που τώρα πια, έχω και σοβαρές αμφιβολίες αν είναι Έλληνας. Όχι δε με πειράζει που αυτός είναι μαύρος κι εγώ άσπρος, με πειράζει που είναι διαφορετικός και σ' όλα τ' άλλα. Να για παράδειγμα τις εβδομάδες που μας πέρασαν. Βγήκε η Μποφίλιου δήλωσε τροτσκίστρια, βγήκε κι ο πνευματικός κόσμος, για την οικονομία της συζήτησης ας τον ονομάσουμε Τατσόπουλο, της απάντησε, όπως της άξιζε αποκαλώντας την χαζοβιόλα και ο Αντετοκούνμπο τίποτα ρε φίλε. Τόσους χιλιάδες followers να χειραγωγήσει και το κωλόπαιδο ούτε μια λέξη!

Κλήθηκε ως καλεσμένος ο άλλος πνευματικός ηγέτης ο Νότης ο Σφακιανάκης και δήλωσε αριστερός που ψηφίζει Χρυσή Αυγή, γιατί είναι η Νέα Αριστερά κι ο Γιαννάκης σφυρίζει αδιάφορα. Το δε χειρότερο είναι, που εκείνες τις μέρες πήγε έπαιξε στην Βοστόνη, μαζεύτηκαν δυο χιλιάδες ομογενείς στο γήπεδο και κρατούσαν για χάρη του άκουσον άκουσον και σημαίες! Καλά δεν τους είπε κανείς, ότι εδώ στην πατρίδα, στον ομφαλό της γης, τις σημαίες τις σηκώνουν, είτε φασίστες για να ανοίξουν μετά κεφάλια με τα κοντάρια τους, είτε αντιεξουσιαστές για να τις κάψουν; Τι μου κουνάτε τη γαλανόλευκη στο Αμέρικα ρε άσχετοι, λες κι είναι γιορτή;

'Ηρθε ο Ερντογάν ζήτησε την αναθεώρηση της Συνθήκης της Λωζάνης, παρέλασε και στην Θράκη, βγήκαν όλοι οι καλοί στρατευμένοι συνάδελφοι να επαινέσουν τον Αλέξη Τσίπρα για τις απαντήσεις του ή να κατακεραυνώσουν τον Αλέξη Τσίπρα για το timing της πρόσκλησης, βγήκε κι ο κάθε καλός social πατριώτης στο twitter, να κράξει ή να πανηγυρίσει ή να ευχηθεί ψόφο τελοσπάντων κι ο Αντετοκούνμπο άφαντος! Λες και πρέπει να είσαι και ιδιαίτερα καταρτισμένος, για να εκφράσεις άποψη στο twitter, δεν αρκεί να έχεις account και followers. Ασυνείδητος ρε, καλοβολεμένος πιτσιρίκος που αφού η πατρίδα τον προίκησε, τώρα αυτός κοιτάει μόνο την πάρτη του!

Και αθλητικά να το δεις, ποιός Έλληνας ρε παιδιά; Τσακώθηκε με κανέναν δημοσιογράφο; Έβγαλε καμιά φωτό στο insta, να δείχνει τα μέζεα; Είπε ποτέ εγώ μ' αυτούς δεν παίζω, διώξτε τον προπονητή, διώξτε τον γιατρό, διώξτε τον μασέρ, αλλάξτε μάρκα εμφιαλωμένων; Το μόνο ελληνικό που έκανε, ήταν που προσποιήθηκε τον τραυματία το καλοκαίρι με την Εθνική και την κοπάνησε για διακοπές. Τι θα πει, δεν πήγε διακοπές, στο φυσικοθεραπευτήριο και στο γυμναστήριο την έβγαλε; Παπαριές! Εμένα μου είπε ο μπατζανάκης του κουμπάρου μου, που πήγαν διακοπές στις Μαλδίβες, ότι τον είδαν εκεί. Δε θα πιστέψω εγώ τον μπατζανάκη του κουμπάρου μου;

Το μόνο που με βάζει σε υποψίες, ότι διαθέτει ψήγμα ελληνικής συνείδησης, είναι που βόλεψε με βύσμα τον αδερφό του στον Παναθηναϊκό! Τι θα πει παίζει καλά; Ας μην ήταν μαύρος και αδερφός του Γιάννη και σού 'λεγα εγώ.

Πριν συνεχίσω να διατυπώσω κάτι. Είμαι βέβαιος ότι κάποιοι στα σχόλια θα έσπευσαν να με βρίσουν ή να με επαινέσουν απλά και μόνο από τον τίτλο, βαριά βαριά να διάβασαν την πρώτη παράγραφο. Η ικανότητά μας βλέπετε στην κριτική, είναι αντιστρόφως ανάλογη της ικανότητάς μας στην ανάγνωση. Πολλά από τα παραπάνω τα φαντάστηκα χρησιμοποιώντας μια βολική υπερβολή, κάποια όμως δυστυχώς τα άκουσα. Ξέρω-ξέρω, ίσως πρέπει να προσέχω ποιους συναναστρέφομαι, αλλά μήπως συναναστρέφεστε τέτοιους κι εσείς; Μήπως ζούμε ανάμεσά τους;

Η πορεία του Γιάννη, το ήθος του Γιάννη, η δημόσια έκφραση του ίδιου και της οικογένειάς του είναι πρωτόγνωρα πράγματα για τον ελληνικό δημόσιο βίο, αθλητικό και μη. Ελπίζω ακόμα και τώρα να διορθώσουν το λάθος, που έκαναν οι προύχοντες του ελληνικού μπάσκετ στην επικοινωνία μαζί του, αλλά και με τους Μπακς των οποίων ο Γιάννης είναι το σημαντικότερο έμψυχο περιουσιακό στοιχείο. Ελπίζω ο Θανάσης να λειτουργήσει στο μέλλον ως γέφυρα μεταξύ του Γιάννη και του ελληνικού μπάσκετ, γιατί το ίδιο το “επίσημο” ελληνικό μπάσκετ προσπάθησε πολύ να κάψει τις γέφυρες με τον Γιάννη. Με τον Αντετοκούνμπο, με τον Γκάλη, με τον Γιαννάκη, με οποιονδήποτε είναι αληθινά σπουδαίος και σημαντικός.

Κι αν υπάρχει κάτι, που γίνεται υπερβολικά σε σχέση με τον Γιάννη, είναι ένα στοιχείο για το οποίο ο ίδιος ουδεμιά ευθύνη φέρει. Από τα πρώτα πράγματα που κάνω κάθε πρωί εδώ κι αρκετό καιρό, είναι να μπαίνω στο gazzetta ( ναι στην πρωινή τουαλέτα δεν ντρέπομαι να το παραδεχτώ, σκέφτομαι να εγκαταστήσω και desktop ). Οι διθύραμβοι για τον Γιάννη είναι καθημερινοί σχεδόν και φυσικά απολύτως δικαιολογημένοι, Αγαπητοί μου ομόσταβλοι όμως, ο Γιάννης είναι ένας σπουδαίος πρωταγωνιστής ενός ομαδικού αθλήματος. Δεν μπορεί να ψάχνω το αποτέλεσμα των Μπακς στα ψιλά γράμματα ή στη δευτερότριτη ανάρτηση, όταν ξέρω από την επικεφαλίδα τους πόντους, τις ασίστ και τα ριμπάουντ του Γιάννη! Γνώμη μου έτσι ; Ακόμα κι ο ίδιος νομίζω θα θυσίαζε νούμερα δικά του μπροστά στα play off ή στο πολυπόθητο δαχτυλίδι κάποτε. Και μην αρχίσουμε τα δικά μας ελληνικά, “α οι Μπακς δεν είναι καλοί, να πάρει το παιδί μεταγραφή.” Οι Μπακς τον έκαναν, αυτό που είναι σήμερα και ο συνολικός τους μπασκετικός οργανισμός. Έναν υπερπαίκτη αγαπητό σε όλα τα μήκη και πλάτη του μπασκετικού πλανήτη, απόλυτα ισορροπημένο εκτός παρκέ, στοιχεία τα οποία η λαμπερή Νέα Υόρκη ή το εκτυφλωτικό Λος Άντζελες ίσως να μην του τα παρείχαν σε επίπεδο εσωτερικής ηρεμίας.

Το καλύτερο όλων είναι ότι δε χρειάζεται να ξοδεύουμε καθημερινά τόσους χαρακτήρες επαίνων κι εγκωμίων για τον Γιάννη. Ακόμα μάλλον δεν έχουμε δει τίποτα, τα χρόνια μπροστά του είναι πολλά, υγεία να έχει κι αυτά που θα καταφέρει θα φέρουν νέα λήμματα στο μπασκετικό λεξικό τής έτσι κι αλλιώς πολύ πλούσιας γλώσσας μας.