Για τον Τσαρλς. Για τους Αντετοκούνμπο. Για την οικογένεια. Μία ζωή σαν παραμύθι, με πολλά κεφάλαια. Πολλές περισσότερες ιστορίες. Η ταινία «Rise» θαρρείς πως άγγιξε μόνο το «άλφα» στο αλφάβητο της ζωής του Γιάννη Αντετοκούνμπο.

Αλλά δεν αφορά (μόνο) τον ίδιο. Είναι μία ωδή στην οικογένεια (του).

Το Gazzetta ήταν ένα από τα Μέσα που είχαν την ευκαιρία να συνομιλήσουν με τους πρωταγωνιστές της ταινίας, αλλά και τον παραγωγό της.

Ο Μπέρνι Γκόλντμαν, ένας παραγωγός με 17 ταινίες στο βιογραφικό του, σαγηνεύτηκε, ακούγοντας την ιστορίας της ζωής του Greek Freak. Ήταν μία ημέρα, πριν από τέσσερα χρόνια. Σε ένα εντελώς αντίθετο από το μπάσκετ περιβάλλον. Στα γυρίσματα ενός ντοκιμαντέρ για τη ζωή του Ροναλντίνιο.

Εκείνη τη στιγμή στο μυαλό του υπήρχε μία σκέψη. Η μεταφορά αυτού του... παραμυθιού σε μία οθόνη. Τότε δεν γνώριζε πως αυτή θα ήταν η τηλεοπτική. Αυτό δεν αφαιρεί τη μαγεία της αφήγησης. Καμία λεπτομέρεια δεν μπορεί να χαλάσει μία ωραία ιστορία.

Ο Μπέρνι Γκόλντμαν μίλησε στο Gazzetta για την πρώτη επίσκεψη του Γιάννη σε ένα κατάστημα της Disney, για τον πραγματικό πρωταγωνιστή της ταινίας, αλλά και τις πιθανότητες να υπάρξει και ένα sequel.

Γιατί επιλέχθηκε το “τώρα” και αυτή η ιστορία για να γίνει ταινία;

«Το “τώρα” ξεκίνησε πριν από τέσσερα χρόνια. Προτού γίνει MVP, προτού γίνει ένα πραγματικό αστέρι. Έκανα ένα ντοκιμαντέρ για τον Ροναλντίνιο, και κάποιοι Έλληνες φίλοι μου, με σύστησαν στον Γιώργο Πάνου, τον ατζέντη του Γιάννη.

Φάγαμε πρωινό και μου είπε την ιστορία του. Μία απίθανη ιστορία. Είτε ο Γιάννης είναι ένα αστέρι, είτε κερδίσει το πρωτάθλημα, είτε όχι, είναι μία απίστευτη ιστορία. Για ανθρώπους που ξεπερνούν τόσες δυσκολίες και πετυχαίνουν με έναν εξαιρετικό τρόπο.

Νομίζω ότι είναι μία αιώνια ιστορία που μπορεί να ειπωθεί σε οποιαδήποτε στιγμή. Είναι μία ιστορία που θα μπορούσε να ειπωθεί πριν από 20 χρόνια, αλλά και σε 20 χρόνια από τώρα. Τα προβλήματα δεν χάνονται. Θα υπάρχουν άνθρωποι κατώτερων τάξεων, θα υπάρχουν άνθρωποι που αναζητούν μία καλύτερη ζωή και περισσότερες ευκαιρίες και θα προσπαθούν να βελτιώσουν το κοινωνικό τους στάτους και θα δουλέψουν σκληρά γι' αυτό».

«Λίγα ή πολλά λεφτά, έχουν πετύχει στη ζωή»

Όλες οι μπίζνες αφορούν τα κερδισμένα χρήματα. Αυτή η ταινία μπορεί να αποτελέσει εξαίρεση και να πάει πρώτα η αφήγηση μίας καλής ιστορίας;

«Κάθε ιστορία που θέλεις κάτι απ' αυτήν και έχει τεράστια εμπόδια στην αφήγησή της. Υπάρχουν 30 ομάδες στο ΝΒΑ, 15 παίκτες σε κάθε ομάδα, οπότε το όνειρο να γίνει κάποιος παίκτης στο ΝΒΑ είναι εξαιρετικά δύσκολο.

Η ιδέα ότι τρία, μπορεί και τέσσερα αδέρφια από μία οικογένεια να αγωνιστούν στο ΝΒΑ, είναι μάλλον απίθανο. Ξεκίνησαν από τη Νιγηρία, ήρθαν στην Ελλάδα, δίχως τα απαραίτητα έγγραφα, δίχως μία θέση στην κοινωνία. Και όμως, κατάφεραν να τα ξεπεράσουν όλα αυτά.

Είχαν γονείς που ήταν διατεθειμένοι να θυσιάσουν τα πάντα για τα παιδιά τους, να τους δώσουν μία καλύτερη ζωή. Αυτές είναι ιστορίες που μένουν στο χρόνο. Και είτε κάνουν πολλά, είτε λίγα λεφτά, έχουν πετύχει στη ζωή. Και αυτή η επιτυχία είναι ότι είναι άνθρωποι που δεν σταματούν στα προβλήματα. Πολλοί, όταν πρέπει να αντιμετωπίσουν δυσκολίες, δεν θα καταφέρνουν, τους παρασύρουν τα προβλήματα. Και παραδίδονται. Αυτοί οι τύποι απλώς... δέχονται ό,τι συμβαίνει και συνεχίζουν.

Δεν εκνευρίζονται, δεν κατηγορούν άλλους για όσα τους συμβαίνουν, αναλαμβάνουν τις ευθύνες τους. Ξυπνούν την επόμενη ημέρα και προσπαθούν ξανά. Έχουν θετική νοοτροπία».

Για τον Τσαρλς

Βλέποντας την ταινία, καταλήγουμε ότι ο πρωταγωνιστικής της είναι ο Τσαρλς Αντετοκούνμπο. Είναι έτσι;

«Ο Γιάννης είπε από την αρχή πως αυτή ήταν μία ταινία για τους γονείς του. Μας ξεκαθάρισε ότι η ιστορία θα σταματήσει στο βράδυ που έγινε draft. Ήθελε να είναι για την οικογένειά του, επειδή αισθάνεται πως δεν λαμβάνουν αρκετή αναγνώριση για ό,τι έκαναν για τα παιδιά τους.

Έθεσε αυτό τον όρο και ήταν ξεκάθαρος, ήταν το πρόσωπο που μας το υπενθύμιζε συνεχώς. Αυτό κάνει ένας παραγωγός. Μας έλεγε ότι η ταινία δεν είναι γι' αυτόν. Στην αρχή θέλαμε να ονομάσουμε την ταινία “Greek Freak”. Μας είπε “όχι” και πως ήθελε να αφορά την οικογένειά του».

Ποια ήταν η μεγαλύτερη πρόκληση ή το πιο μεγάλο εμπόδιο στην παραγωγή της ταινίας;

«O κορονοϊός. Δεν ξέρω αν τον έχετε ακουστά (γέλια). Ήταν η μεγαλύτερη πρόκληση. Να μάθουμε πως γυρίζουμε μία ταινία με τη χρήση της μάσκας, να είμαστε σίγουροι ότι όλα βαίνουν καλώς και ακολουθούμε τους κανόνες. Είναι μία σκοτεινή στιγμή για την ανθρωπότητα, αλλά την ξεπεράσαμε, τουλάχιστον όσον αφορά στην ταινία».

Η ταινία «Rise» θα κυκλοφορήσει στις κινηματογραφικές αίθουσες;

«Δυστυχώς όχι. Θα το ήθελα, γιατί πιστεύω στην μαγεία της μεγάλης οθόνης. Είναι κάτι ξεχωριστό. Αν το κάναμε στη Νιγηρία θα ήταν εκπληκτικό. Αλλά η Disney ήθελε να δυναμώσει την υπηρεσία στο διαδίκτυο. Πρέπει να πιστώσουμε την Disney που θέλησε να κάνει αυτή την ταινία. Που θέλησε να κάνει μία ξεχωριστή ταινία που δεν είναι αμερικανική, αλλά ευρωπαϊκή. Είναι μία ταινία που δίνει έμπνευση παντού, στην Ασία, στην Αφρική, στην Ελλάδα, στο Οχάιο. Δεν έχει σημασία που βρίσκεσαι. Ο Τζον Μπέιλι και η Disney είχαν ένα μεγάλο όραμα γι' αυτή την ταινία».

«Ήθελε να ζήσει στο κατάστημα της Disney»

Είναι δίκαιο να πούμε ότι η Disney, μία εταιρία που μας έχει συνηθίσει στην αφήγηση παραμυθιών, ήταν αυτή που έπρεπε να αναλάβει την παραγωγή της ταινίας;

«Θα μπορούσε να είναι στο Netflix, στο Amazon ή στην Apple. Αλλά παλιότερα ήμουν διοικητικό μέλος της Disney. Και από την πρώτη στιγμή ένιωσα ότι αυτή είναι μία ταινία για την Disney, είναι το καλύτερο μέρος για να τη δεις.

• Mε λάμψη και NBAers η πρεμιέρα του «Rise» στα Σεπόλια (vids)

Όταν πήγαμε για πρώτη φορά να πουλήσουμε την ταινία στην Disney, επισκεφθήκαμε το επίσημο κατάστημα. Όταν μπήκαμε μέσα, μου είπε ότι ήθελε να ζήσει εκεί! Όταν επιστρέψαμε εκεί, μαζί με άλλα μέλη της οικογένειάς του, για να τους δείξουμε την ταινία για πρώτη φορά, μετά από τέσσερα χρόνια, τον πήγαμε ξανά εκεί και του είπαμε, "πάρε ό,τι θέλεις"».

Θα υπάρξει sequel στην ταινία;

«Μιλήσαμε γι' αυτό. Ο Γιάννης είναι εξαιρετικά ενθουσιασμένος με αυτό. Θα μιλήσουμε τις επόμενες εβδομάδες. Θα αφορά την πρώτη χρονιά του στο ΝΒΑ, τις δυσκολίες που αντιμετώπισε για να προσαρμοστεί, την άφιξη των δικών τους στις ΗΠΑ. Υπάρχει ακόμη μπόλικα δραματικά στοιχεία που δεν έχουμε δει. Ποτέ δεν ξέρεις....».