Αν βάζει τις βολές, το Μιλγουόκι δεν χάνει!

• Τι άλλαξε στο Game 3
• Οι βολές, η επιθετικότητα και η ψυχολογία του Γιάννη

Όταν μετά το Game 1 των τελικών, έγραφα ότι παρά την ήττα (105-118) και το πρώτο προβάδισμα των Σανς, η εικόνα του Γιάννη Αντετοκούνμπο άφηνε υποσχέσεις για μία καλύτερη συνέχεια για τους Μπακς, είχα στο μυαλό μου αυτό που είδαμε όλοι στο Game 3.

Από την στιγμή που η μαγνητική τομογραφία έδειξε ότι ο “Greek Freak” απέφυγε την παραμικρή ζημιά στους συνδέσμους ή τον χιαστό του αριστερού γονάτου, άρχισε ένας αγώνα δρόμου που απέδειξε για μία ακόμη φορά ότι όλα στον αθλητισμό έχουν μία διαδικασία. Ο δύο φορές MVP αφιέρωσε μία ολόκληρη εβδομάδα στην διάρκεια της οποίας έτρωγε, κοιμόταν κι έκανε 4-5 φορές εντατική θεραπεία και μόλις αισθάνθηκε καλύτερα, μπήκε στο γήπεδο για ατομική προπόνηση.

Για όλους όσοι είναι κοντά του, ήταν δεδομένο ότι δεν υπήρχε περίπτωση να μην παίξει, κάτι που αποκάλυψε πρώτο το Gazzetta, παρ' ότι οι γιατροί του συνέστησε να μείνει έναν μήνα εκτός αγωνιστικής δράσης. Προσωπικά, δεν περίμενα ότι θα δώσει το παρών στα δύο πρώτα ματς της τελικής σειράς που έγιναν στην “Phoenix Arena”!

Ωστόσο, από την στιγμή που τον είδα να καταγράφει ένα εντυπωσιακό double double (20π., 17ρ. & 4ασ.), ήμουν σίγουρος ότι στην χειρότερη περίπτωση, τα «ελάφια» θα πουλήσουν ακριβά το τομάρι τους στους τελικούς και σίγουρα δεν θα πέσουν αμαχητί. Αρκεί φυσικά, ο 26χρονος Έλληνας πιο ακριβοπληρωμένος superstar του ΝΒΑ να έχει μία σεβαστή υποστήριξη από το υπόλοιπο supporting cast της ομάδας.

Αυτό στο Game 2 δεν συνέβη, παρ'ότι ο Αντετοκούνμπο εκτόξευσε την απόδοσή του σε ασύλληπτα επίπεδα (42π., 12ρ. & 4ασ.) και πάλεψε σκληρά σχεδόν μόνος του κόντρα στους «ήλιους», που με την 2η σχεδόν πανομοιότυπη νίκη τους (118-108), θεωρήθηκαν από πολλούς ειδικούς αναλυτές αλλά και μεγάλη μερίδα φιλάθλων, ως σίγουροι πρωταθλητές.

Η επιστροφή της σειράς στο Μιλγουόκι, όμως, προκάλεσε μία “νομοτελειακή” αλλαγή στους ήδη διαμορφωμένους συσχετισμούς, υπό την έννοια ότι το 120-100 υπέρ των γηπεδούχων που μείωσαν σε 2-1 και “ξαναμπήκαν” στο κόλπο του πρωταθλήματος, ήταν η πιο καθαρή επικράτηση εκ των τριών που έχουμε δει μέχρι τώρα.

Και χρησιμοποιώ την λέξη “νομοτελειακή”, γιατί δεν ήταν δυνατόν να συνεχιστεί το κρεσέντο του κορυφαίου παίκτη των τελικών, χωρίς να υπάρχει η παραμικρή βοήθεια από τους υπόλοιπους παίκτες-κλειδιά στο rotation του Μάικ Μπουντενχόλτζερ.

Τι άλλαξε στο Game 3

Πάμε όμως να δούμε πως ήρθαν τούμπα οι ισορροπίες και γιατί οι Μπακς έδειξαν ότι χρησιμοποίησαν τα δύο πρώτα ματς για να διαπιστώσουν ότι μπορούν να στηριχθούν στον καλύτερό τους παίκτη και προοδευτικά να προσαρμόσουν τον τρόπο παιχνιδιού τους στο μεγαλείο του Γιάννη Αντετοκούνμπο. Υπό την έννοια ότι μέχρι και την παραμονή του Game 1 δεν ήξεραν αν θα τον έχουν, πως θα είναι αν παίξει, πόσο χρόνο θα μείνει στο παρκέ και τι πλάνο θα ακολουθήσουν

Αν και δεν του τρέφω μεγάλη εκτίμηση ειδικότερα για τον τρόπο που κοουτσάρει στην διάρκεια του αγώνα, οφείλω να αναγνωρίσω στον coach Bud την αδιαμφισβήτητη ικανότητά του να διαβάζει ένα παιχνίδι και να κάνει επί το πλείστον αποτελεσματικές προσαρμογές για το επόμενο. Επομένως, το Μιλγουόκι ήταν λογικό να χρειαστεί χρόνο και όπως αποδείχτηκε τα δύο πρώτα παιχνίδια της σειράς για να μπορέσει να παρουσιάσει αυτό που ήθελε στο παρκέ.

Στο Game 3, λοιπόν, που έγινε στο ηλεκτρισμένο, από 18.000 εντός και σχεδόν 25.000 εκτός του "Fiserv Forum", φίλους των «ελαφιών», οι πρωταθλητές της Ανατολής μας έβγαλαν λίγο την χολή με την παιδαριωδώς λανθασμένη αμυντική αντιμετώπιση στα pick'n'roll του Κρις Πολ, που είτε έκανε μάγκα τον ΝτιΆντρε Έϊτον (16π. με 7/8 σουτ στο 1ο μέρος) μέσα στο “ζωγραφιστό”, είτε ευστοχούσε ο ίδιος από τα 5-6 μέτρα με ανενόχλητα σουτάκια.

Κάπως έτσι και παρ' ότι οι «τανάλιες» του Τάκερ και η βοήθεια που του παρείχε και ο Χόλιντεϊ, είχαν σταματήσει τελείως τον Μπούκερ (10π. & 6ρ. με 3/14 σουτ), οι Σανς βρέθηκαν για πρώτη φορά με προβάδισμα 6 πόντων στα μέσα της 2ης περιόδου. Σε εκείνο το σημείο, όμως, ο Γιάννης που εν τω μεταξύ είχε ξεκινήσει διστακτικά στην επίθεση αλλά με καλύτερη ψυχολογία στις βολές, αποφάσισε να ποστάρει συνεχώς και να ζητάει την μπάλα.

Αυτό ήταν! Χάρη και στη βοήθεια του Μίντλετον στο 1ο μέρος (15π.), το Μιλγουόκι έτρεξε ένα σερί 30-9 και ουσιαστικά αποτελείωσε τους Σανς από το πρώτο μισό του αγώνα, παρά τις όποιες προσπάθειες κατέβαλαν ο Τζέι Κράουντερ (18π. & 6ρ. με 6/7 τριπ.) και ο Κάμερον Τζόνσον (14π. & 5ρ.). Μετά την ανάπαυλα την σκυτάλη από τον 2ο σκόρερ των Μπακς πήρε ο Τζρου Χόλιντεϊ (21π. & 9ασ. με 5/10 τριπ.)!

Τα τρία τρίποντά του στην 3η περίοδο και το πληθωρικό παιχνίδι του Μπόμπι Πόρτις (11π. & 8ρ.), συνέθεσαν μαζί με τον Αντετοκούνμπο (41π., 13ρ. & 6ασ.) μία δύναμη πυρός στην οποία το Φίνιξ δεν είχε απάντηση και μοιραία η σεμνή τελετή είχε λάβει τέλος από τα μέσα της 4ης περιόδου, οπότε και αποσύρθηκε ο Γιάννης.

Το +11 στα ριμπάουντ, συνδυάστηκε με αξιοπρεπές ποσοστό στις βολές (76,9%) και αξιοπρεπέστατο στα τρίποντα (14/36 με 38,9%), αλλά η μεγάλη διαφορά έγινε στην τριπλάσια αναλογία των ασίστ (28) με τα λάθη (9), την ίδια ώρα που οι Σανς είχαν τις περισσότερες χαμένες μπάλες (14) στους τελικούς.

Οι βολές, η επιθετικότητα και η ψυχολογία του Γιάννη

Αν η στρατηγική του 51χρονου κοκκινομάλλη Αμερικανού τεχνικού έπιασε τόπο στο Game 3, το στοιχείο που επιτρέπει στο Μιλγουόκι να ατενίζει με μεγαλύτερη αισιοδοξία το Game 4 αλλά και την συνέχεια των τελικών, είναι η οργιώδης κατάσταση στην οποία βρίσκεται ο Αντετοκούνμπο και ο οποίος μοιραία συμπαρασύρει και τους συμπαίκτες του.

Δεν ήταν μόνο ότι ζητούσε συνεχώς να πάρει την μπάλα στο post και τιμωρούσε με μεγάλη συνέπεια τους αντιπάλους του, σκοράροντας από κοντά και κερδίζοντας φάουλ, ήταν κυρίως η ξεχωριστή αυτοπεποίθηση με την οποία πήγαινε στις βολές, απ' όπου κάποια στιγμή είχε 8 συνεχόμενες εύστοχες στο 2ο μέρος και 13/17 συνολικά. Όταν ο Γιάννης νιώθει τόσο καλά και βάζει και ευστοχεί με υψηλό ποσοστό από την γραμμή, τότε δεν υπάρχει τρόπος να τον κρατήσει ομάδα κάτω από τους 40 πόντους.

Οι back to back “40άρες” με διψήφιο αριθμό ριμπάουντ αποτελούν μία επίδοση που έχει πετύχει μόνο ο Σακίλ Ο' Νιλ στην ιστορία των τελικών. Κι αν συνεχίσει να δίνει ένα τόσο κυριαρχικό παράδειγμα, είναι δεδομένο ότι το step up των συμπαικτών (σε άμυνα κι επίθεση) θα συνεχίσει να μεγαλώνει με γεωμετρική ακρίβεια.

Επομένως, ήταν να μην γίνει η αρχή και να μη πάρει ψυχολογία στις βολές. Οι Μπακς, άλλωστε, μας απέδειξαν στην σειρά με τους Νετς ότι είναι ικανοί για το καλύτερο. Με τέτοιο Γιάννη, που πλέον συγκρίνεται με την αυτού μεγαλειότητα του Μάικλ Τζόρνταν, δεν επιτρέπεται να χάσουν την πετάξουν την ευκαιρία. Στο επόμενο ματς, εξάλλου, όλοι Σανς θα είναι πάνω του και οι υπόλοιποι συμπαίκτες του θα έχουν περισσότερες ευκαιρίες. Αν τις εκμεταλλευτούν το 2-2 θα είναι κοντά και το πρωτάθλημα ακόμη κοντύτερα... Βιάστηκαν πολλοί να ξεγράψουν το Μιλγουόκι...