Χιμένεθ: «Οι χαμένοι τελικοί ήταν το αγκάθι της Μπαρτσελόνα»

Χιμένεθ: «Οι χαμένοι τελικοί ήταν το αγκάθι της Μπαρτσελόνα»
Ο βετεράνος φόργουορντ και θρύλος της Μπαρτσελόνα, Αντρές Χιμένεθ μίλησε στο gazzetta.gr για τους «μπλαουγκράνα» των 80s, εξηγώντας πως άξιζαν ένα Κύπελλο Πρωταθλητριών και παραδέχθηκε πως ο Αϊτο Γκαρθία Ρενέσες ήταν εκείνος που έσωσε την καριέρα του!

Το περίφημο… σύνδρομο Ρενέσες ταυτίστηκε με την Μπαρτσελόνα και τις συνεχείς αποτυχημένες προσπάθειες των Καταλανών να φτάσουν στην κορυφή του Κυπέλλου Πρωταθλητριών με τον Αΐτο στην άκρη του πάγκου. Σε κάθε περίπτωση, οι Καταλανοί κυριάρχησαν στην ισπανική λίγκα στα τέλη των 80s και τις αρχές - μέσα των 90s, έχοντας στο ρόστερ τους τον Αντρές Χιμένεθ. Τον βετεράνο φόργουορντ που αγωνίστηκε στην Μπαρτσελόνα την περίοδο 1986-98, κατακτώντας το Κύπελλο Κόρατς, επτά πρωταθλήματα και τέσσερα Copa del Rey ενώ η φανέλα του με τον αριθμό 4 έχει αποσυρθεί από τους «μπλαουγκράνα»! Η Μπαρτσελόνα επέστρεψε φέτος στο Final 4 έπειτα από το 2014 και ο Αντρές Χιμένεθ μίλησε στο gazzetta.gr κάνοντας αναδρομή στα πρώτα χρόνια της τεράστιας καριέρας του και μιλώντας για τους χαμένους τελικούς των Καταλανών που δεν κατάφεραν να φτάσουν ως το τέλος της διαδρομής μέχρι το 2003.

Πως ήταν λοιπόν, τα πρώτα χρόνια στη Σίρκουλο Κατόλικο;
«Ήλθα στη Σίρκουλο από την Καρμόνα, μια πόλη κοντά στη Σεβίλλη όπου δεν υπήρχε μπάσκετ! Δεν είχε περάσει ποτέ από το μυαλό μου ότι κάποια στιγμή θα έπαιζα στην Primera División ή την εθνική ομάδα. Ανακάλυπτα κάθε μέρα έναν νέο κόσμο. Επίσης, ήταν πολύ δύσκολο να προσαρμοστώ, καθώς ήμουν πολύ νέος. Η Σίρκουλο ήταν μια ταπεινή ομάδα όμως είχε μια καλή βάση παικτών και σπουδαίες μπασκετικές αρχές. Στην αρχή με απέρριψαν, πίστεψαν πως δεν είχα προοπτικές να εξελιχθώ σαν παίκτης! Ευτυχώς ο Αΐτο επανεξέτασε τις πληροφορίες και το ξανασκέφτηκε. Ήμουν ένας πιτσιρικάς που μετά βίας είχε παίξει μπάσκετ. Ευτυχώς είχα την τύχη να πάω σε αυτή την ομάδα που δούλευε με νέους παίκτες ενώ ο προπονητής της (σ.σ. Ρενέσες) είχε ως βασική αρχή στη φιλοσοφία του να αναδεικνύει νεαρούς αθλητές».

Παρεμπιπτόντως, εκείνη η ομάδα καθιέρωσε πρωτόγνωρες τακτικές για τα δεδομένα της εποχής…
«Είναι αλήθεια. Σε πολλές περιπτώσεις έκανα τρεις προπονήσεις κάθε μέρα! Θυμάμαι πως ο Αΐτο έβαζε πάντα μια προπόνηση πολύ νωρίς το πρωί. Έλεγε πως ήταν προαιρετική όμως ήταν όλοι εκεί! Τα απογεύματα έκανα προπονήσεις με την εφηβική ομάδα και στη συνέχεια, δούλευα με τους άνδρες. Ήταν κοπιαστικό όμως με βοήθησε να βελτιωθώ σαν παίκτης. Έμαθα πολλά πράγματα και κινήσεις. Η πρόοδός μου ήταν πολύ γρήγορη μέσα από αυτή τη διαδικασία».

Αυτή η πρόοδος σας έφερε στην Μπανταλόνα;
«Η Σίρκουλο ήταν μια ταπεινή ομάδα που έπρεπε να πουλήσει παίκτες για να επιβιώσει! Ήθελαν να πάω στην Μπαρτσελόνα γιατί θα πλήρωνε περισσότερα για τη μεταγραφή μου όμως εγώ ήξερα πως δεν ήμουν έτοιμος ακόμα, πως έπρεπε να δουλέψω σκληρά για να πάω σε ένα μεγάλο κλαμπ και να παίζω. Προτίμησα, λοιπόν να πάω αρχικώς σε μια ομάδα όπως η Μπανταλόνα. Ήταν μια τεράστια αλλαγή για εμένα. Η δομή, οι φιλοδοξίες και οι στόχοι του κλαμπ ήταν εντελώς διαφορετικοί. Ήταν ένα πολύ καλό βήμα στην καριέρα μου… Ένιωσα πολύ άνετα εκείνα τα τρία χρόνια στην Μπανταλόνα. Δούλεψα δυο χρόνια με τον Αΐτο και την τρίτη σεζόν με τους Μικέλ Νολίς και Άλφρεντ Χούλμπε. Είχα την ευκαιρία να φύγω τον δεύτερο χρόνο όμως προτίμησα να μείνω άλλη μια χρονιά».

Εν συνεχεία ήλθε η μεταγραφή στην Μπαρτσελόνα. Πως ζήσατε αυτή τη μετάβαση;
«Το ότι είχα παίξει στην εθνική ομάδα με βοήθησε πολύ στο να μάθω να παίζω με τους καλύτερους παίκτες… Ακόμα και το ότι έκανα προπονήσεις μαζί τους είχε τεράστια επίδραση πάνω μου. Σιγά – σιγά ένιωσα σιγουριά, κατάλαβα ότι είχα τις ίδιες πιθανότητες να πάρω λεπτά συμμετοχής όπως οι υπόλοιποι συμπαίκτες μου. Πλέον είχα αυτοπεποίθηση. Ήταν μια τεράστια αλλαγή γιατί εκείνα τα χρόνια, το να παίζεις στην Μπαρτσελόνα ή τη Ρεάλ Μαδρίτης ήταν κάτι διαφορετικό. Οι απαιτήσεις και ο ανταγωνισμός ακόμα και μέσα στην ίδια την ομάδα είναι τεράστια υπόθεση! Το άλμα ήταν σημαντικό».

Μάλιστα στην Μπαρτσελόνα κατακτήσατε τέσσερα πρωταθλήματα σε τέσσερα χρόνια…
«Η Μπαρτσελόνα με έμαθε να κερδίζω! Ήταν κάτι ασύλληπτο εκείνη την εποχή να κατακτάς τέσσερα συνεχόμενα πρωταθλήματα. Επίσης, κερδίσαμε το Κύπελλο Κόρατς καθώς εκείνα τα χρόνια δεν παίζαμε συνέχεια στο Κύπελλο Πρωταθλητριών».

Στο μεταξύ, η Ρεάλ έψαχνε χρόνια τον αντι-Χιμένεθ, φέρνοντας στη Μαδρίτης τους Τάουνς, Σπρινγκς, Αλέξις, Ρότζερς,
«Στην αρχή ήταν περίπλοκο για μένα να παίζω σαν σμολ φόργουορντ. Μολονότι ήταν αποτελεσματικό για την ομάδα, ήταν κάπως… αμφιλεγόμενο για μένα και μου κόστισε. Συνήθως έπαιζα στο 4, τόσο στις προηγούμενες ομάδες μου όσο και στην εθνική Ισπανίας. Μολονότι ήμουν ευέλικτος παίκτης, δεν συνήθιζα να παίζω μακριά από το καλάθι. Όλα αυτά τα χρόνια η Ρεάλ έψαχνε ξένο παίκτη στη θέση μου για να με ματσάρει και αυτό μας επέτρεψε να φέρουμε ξένους στη ρακέτα. Αυτό μας έδωσε πλεονέκτημα! Προσωπικά ένιωθα άνετα να παίζω σαν πάουερ φόργουορντ όμως κατέβαινα θέση. Σε πολλά παιχνίδια στην ισπανική λίγκα έπρεπε να μαρκάρω πιο κοντούς παίκτες και αυτό μού δημιουργούσε δυσκολίες. Αυτό επηρέασε τα στατιστικά μου και τις ατομικές επιδόσεις μου όμως δεν με ενοχλούσε γιατί έβλεπα πως ήταν αποτελεσματικό για την ομάδα. Αυτή, ακριβώς η αλλαγή θέσης βοήθησε την Μπαρτσελόνα να κερδίζει παιχνίδια! Στην Μπαρτσελόνα, πάλευα για ριμπάουντ, πάλευα να κυριαρχήσω κόντρα στα πιο κοντούς παίκτες».

Άξιζε ένα Κύπελλο Πρωταθλητριών εκείνη η Μπαρτσελόνα;
«Το αγκάθι ήταν οι χαμένοι τελικοί μας στο Κύπελλο Πρωταθλητριών. Δεν το βλέπω σαν κάτι αρνητικό, σίγουρα όμως θα ήθελα πολύ να κατακτήσω αυτόν τον τίτλο. Ήμουν μέλος μιας μεγάλης ομάδας που χτίστηκε για να κατακτά τίτλους και η αλήθεια είναι ότι βρεθήκαμε πάρα πολύ κοντά. Όπως σε εκείνον τον τελικό με τον Παναθηναϊκό στο Παρίσι… Κατέκτησα επτά πρωταθλήματα και είμαι περήφανος για αυτό. Θα ήθελα να είχα αποσυρθεί με ένα Κύπελλο Πρωταθλητριών, όμως έστω κι έτσι είμαι χαρούμενος για ό,τι πετύχαμε με την Μπαρτσελόνα. Στην Ευρώπη μας σέβονταν πολύ και πρακτικά μιλώντας, είχαμε σταθερή παρουσία στα Final 4 και τους τελικούς. Σε κάθε περίπτωση, πιστεύω πως η Μπαρτσελόνα πρέπει να είναι περήφανη για εκείνη την εποχή. Η δεκαετία των 80s ήταν μια χρυσή εποχή».

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ

Όλα όσα πρέπει να ξέρετε για το Final 4 της Κολωνίας!

Είσαι γκουρού των Final 4 της Euroleague; Απόδειξε το! (quiz)

Χόλντεν: «Η καρδιά μου λέει ΤΣΣΚΑ-Αρμάνι, ποντάρω όμως σε Μπαρτσελόνα-Εφές»

Διάβασε όλα τα τελευταία νέα της αθλητικής επικαιρότητας. Μάθε για όλους τους live αγώνες σήμερα και δες τις αθλητικές μεταδόσεις της ημέρας και της εβδομάδας μέσα από το υπερπλήρες Πρόγραμμα TV του Gazzetta.