Έτορε Μεσίνα: Χωρίς τον Ομπράντοβιτς... κάτι μπορεί να γίνει
Η ειλικρίνεια που τον διακρίνει μάλλον ήταν η κατευθυντήρια δύναμη σε μια ομολογία με μπόλικη δόση αυτοσαρκασμού. Δίχως σάλτσες και αλατοπίπερα, ο Έτορε Μεσίνα είπε ξεκάθαρα ότι δεν θα του λείψει ο Ζέλικο Ομπράντοβιτς, στη δική του προσπάθεια επιστροφής στην κορυφή της Ευρώπης. Κάτι αντίστοιχο είχε ψελλίσει και το 2014, πριν το Final Four του Μιλάνου, αλλά πέρασε επτά χρόνια από τότε. Και δεν θα μπορούσε να κάνει διαφορετικά γιατί ο «Ζοτς» είναι ο κακός δαίμονάς του, σε σημείο μάλιστα την κοινοποίηση των συζητήσεών του με τη σύζυγό του Λάουρα τις δύσκολες νύχτες που προηγούνται ή ακολουθούν μιας σύγκρουσης με τον πολυνίκη προπονητή στην ιστορία της διοργάνωσης.
Η αλήθεια είναι ότι γι’ αυτή τη σχέση έχουν γραφτεί κάποιες εκατοντάδες χιλιάδων λέξεων, ενδεχομένως να μην είναι αρκετές για να αποτυπώσουν μια τιτανομαχία η οποία πάντα περιορίστηκε στις τέσσερις γραμμές του γηπέδου καθώς στη μία φορά που κινδύνεψε να ξεφύγει από αυτές, ο «Ζοτς» πήρε τη μάνικα στο χέρι κι έσβησε τη φωτιά. Ήταν το 2009, μετά τον τελικό του Βερολίνου, στην τελευταία συνάντησή τους σε τελικό Euroleague.
Ο Παναθηναϊκός του Ομπράντοβιτς επικράτησε της ΤΣΣΚΑ του Μεσίνα αλλά ο Σέρβος τεχνικός ήταν έξαλλος με τους διαιτητές, είχε μιλήσει σε έντονο ύφος στον συνάδελφό του ο οποίος τρόμαξε από έκπληξη, σε κλάσματα δευτερολέπτου όμως τον αγκάλιασε σφιχτά, του έδωσε ένα φιλί στο αριστερό μάγουλο και στη συνέντευξη Τύπου τον χαρακτήρισε κορυφαίο προπονητή της Ευρώπης. Job done…
Αυτή η σχέση χρονολογείται από την άνοιξη του 1992 και την ευλογημένη πρώτη χρονιά του Ομπράντοβιτς σε τεχνική ηγεσία, τότε σ’ αυτή της Παρτιζάν, κατόπιν εντολής του τότε τεχνικού διευθυντή της σερβικής ομάδας, Ντράγκαν Κιτσάνοβιτς. Ευλογημένη γιατί κατέκτησε το Κύπελλο Πρωταθλητριών αφού πρώτα απέκλεισε την Κνορ Μπολόνια του Μεσίνα – με 2-1 νίκες στα Playoffs - ο οποίος διένυε την 3η χρονιά του ως πρώτος προπονητής. Οι αναμνήσεις πάντα επιστρέφουν και κάποια στιγμή ο Ιταλός προπονητής ενοχλούνταν αφάνταστα όταν με θράσος του επαναλαμβάνονταν ότι ο Ομπράντοβιτς τον κερδίζει σε όλα τα μεγάλα παιχνίδια καθώς οι διαδοχικές ίδιες ερωτήσεις ήταν κάθετα αντίθετες των κανόνων του savoir vivre. Στην πορεία συμβιβάστηκε με το αναπόφευκτο του πράγματος, τη σύγκριση δηλαδή δύο κορυφαίων προπονητών στην ιστορία του ευρωπαϊκού μπάσκετ.
Αφού δεν κατάφερε να το αποφύγει, επέλεξε να το διασκεδάσει κι αυτό έκανε όταν δημοσιοποίησε μια συζήτηση που είχε με τη σύζυγό του και λέγοντας ότι… «μου είπε ότι είμαι καλός προπονητής αλλά ο Ομπράντοβιτς είναι καλύτερος». Ο Μεσίνα μετρά περισσότερες νίκες επί του Ομπράντοβιτς σε σύνολο παιχνιδιών, ξέρει όμως ότι αυτές που μετρούν διπλά και τρίδιπλα είναι αυτές που κρίνουν τίτλους κι εκεί μειονεκτεί.
Ολίγον αθυρόστομος, ο Ιταλός μέχρι που αποκάλυψε ότι επιστράτευσε όλα τα ξόρκια της γενέτειράς του για να ξεφύγει από την κακοδαιμονία που τον καταδιώκει κι αυτό το έκανε πριν τον τελικό του 2002, όταν και πάλι ο Παναθηναϊκός του Ομπράντοβιτς του πήρε το τρόπαιο μέσα από το σπίτι του (σ. σ. Μπολόνια). Εκείνον τον τελικό είχε θυμηθεί πέντε χρόνια μετά (2007) με την προσδοκία ότι… «να μην χάσουμε 19 βολές όπως στην Μπολόνια». Η αλήθεια είναι ότι η ομάδα του είχε αστοχήσει 16 φορές από τη γραμμή της φιλανθρωπίας στον τελικό του 2002 κι εκείνη η απελπιστική αστοχία της έπαιξε ρόλο στην απώλεια του τίτλου.
Ενδεχομένως να είναι προϊόν διαβολικής σύμπτωσης αλλά μία από τις απαραίτητες προϋποθέσεις για να στρογγυλοκαθίσει στην κορυφή της Ευρώπης είναι να μην συναντήσει τον «Ζοτς» σε Final Four, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν υπήρξαν περιπτώσεις όπου δεν το κατάφερε εν τη απουσία του Σέρβου τεχνικού. Γιατί…
-Το 1998 κατέκτησε το βαρύτιμο τρόπαιο με τη Βίρτους στον τελικό με την ΑΕΚ η οποία στον ημιτελικό απέκλεισε την Μπενετόν του Ομπράντοβιτς με 66-69.
-Το 1999 έπεσε πάνω σε μία από τις κορυφαίες ομάδες στην ιστορία του ευρωπαϊκού μπάσκετ (Ζαλγκίρις) κι έτσι δεν αξιοποίησε την απουσία του «Ζοτς».
-Το 2001 ήταν η χρονιά του σχίσματος όπου… άλλος για Χίο τράβηξε κι άλλος για Μυτιλήνη καθώς ο Μεσίνα πήρε την Euroleague (και πάλι με τη Βίρτους) και ο «Ζοτς» ήταν στη Σουπρολίγκα.
-2003, Βαρκελώνη. Ο Ιταλός τεχνικός έφτασε στον τελικό της Euroleague κι εκεί του σερβιρίστηκε το πρώτο πικρό ποτήρι από τα χέρια του Σάρας Γιασικεβίτσιους. Και τότε έλειπε ο Ομπράντοβιτς.
-Το 2006 πανηγύρισε για 3η φορά την Euroleague με την ΤΣΣΚΑ. Ο «Ζοτς» δεν ήταν στην Πράγα. Το ίδιο έγινε και το 2008 στην τέταρτη και τελευταία φορά που αναδείχθηκε Πρωταθλητής Ευρώπης.
-Στα δύο τελευταία Final Four του (2013, 2014) αντιλήφθηκε ότι δεν έφταιγε μόνο ο Ομπράντοβιτς καθώς η απουσία του τελευταίου από τις δύο διοργανώσεις δεν τον βοήθησε στην προσθήκη κι άλλων ευρωπαϊκών τίτλων, βρισκόμενος τότε στον πάγκο της ΤΣΣΚΑ.
Καλλιεργημένος και γνώστης της ελληνικής μυθολογίας, ο Μεσίνα (λόγω μικρού ονόματος) είχε παρομοιάσει τον εαυτό του με τον Έκτορα του Τρωικού Πολέμου κι εμμέσως πλην σαφώς θεώρησε ότι ο Ομπράντοβιτς είναι ο Αχιλλέας ο οποίος είχε σύρει επιδεικτικά το πτώμα του αρχηγού των Τρώων μετά την τιτανομαχίας τους έξω από τα τείχη της Τροίας. «Ελπίζω ότι θα βρω την αχίλλειο πτέρνα του Ομπράντοβιτς», είχε πει πριν από τον τελικό των δύο στο Βερολίνο.
Ήταν η εποχή της κορύφωσης της αγωνιστικής αντιπαλότητας των δύο οι οποίοι συναντήθηκαν εκείνη την άνοιξη του 1992, αλλά η πρώτη φορά που διεκδίκησαν σε τελικό έναν τίτλο ήταν στο Eurobasket 1997. Τότε η Γιουγκοσλαβία του Ομπράντοβιτς επικράτησε στον τελικό της Ιταλίας του Μεσίνα με πρωταγωνιστή ένα από τα αγαπημένα παιδιά του πρώτου, τον Ντέγιαν Μποντίρογκα.
