Παναθηναϊκός: Όταν η μαγεία της EuroLeague συνοδεύει την... ψυχολογία της αγγαρείας

• Κακό μπάσκετ
• Όαση ο Σαντ-Ρος

Αν υπήρχε σκοπιμότητα στην αναμέτρηση του Παναθηναϊκού με τον Ερυθρό Αστέρα στο ΟΑΚΑ, δεν (θέλω να) πιστεύω ότι οι «πράσινοι» θα παρουσίαζαν αυτό το πρόσωπο στο ματς. Αλλιώς είναι να γνωρίζει μια ομάδα ότι έχει στόχο στην EuroLeague και ότι με νίκη σε ένα ματς που είναι στα μέτρα της θα μπορεί να ελπίζει σε κάτι και αλλιώς όταν το αποτέλεσμα ενός αγώνα δεν είναι ούτε... κρύο, ούτε και ζέστη.

Έτσι, θεωρώ, ότι την πάτησε ο Παναθηναϊκός απέναντι στους Σέρβους. Μια ομάδα που μπορούσε κάλλιστα να νικήσει. Και αν ήταν σοβαρός, προσεκτικός, με καθαρό μυαλό και κίνητρο, πιστεύω ότι θα είχε κερδίσει. Όμως, και με εξαίρεση ένα πεντάλεπτο καλού μπάσκετ σε άμυνα και επίθεση στην 3η περίοδο, σ' όλο το υπόλοιπο ματς αποτυπώθηκε στο παρκέ το «άντε να τελειώνουμε, άλλα έξι ματς μας έμειναν».

Ακούγεται απίστευτο και σίγουρα δεν συνάδει με την ιδιοσυγκρασία του μπασκετικού Παναθηναϊκού, αλλά δεν παύει να είναι μια πραγματικότητα. Το «τριφύλλι» μετράει αντίστροφα για να τελειώσει η σεζόν στην EuroLeague καθώς στις εναπομείνασες έξι αγωνιστικές (τέσσερις συν τα δύο εξ αναβολής ματς) δεν έχει να «κυνηγήσει» απολύτως τίποτα. Μόνο καλές εμφανίσεις παίζοντας ελεύθερα και χωρίς την παραμικρή πίεση. Απέναντι στον Ερυθρό Αστέρα, αυτή η έλλειψη πίεσης και σκοπιμότητας «αποτυπώθηκε» διαφορετικά και με λανθασμένο τρόπο στο παρκέ.

Κακό μπάσκετ

Κακό μπάσκετ στο μεγαλύτερο διάστημα, στασιμότητα στην επίθεση, ενώ στην άμυνα ο Ερυθρός Αστέρας έκανε ό,τι ήθελε στην άμυνα με αλλαγές του Παναθηναϊκού χάρη στα γρήγορα πόδια των Λόιντ και Ουόλντεν.

Υπήρξαν και στιγμές όπου δεν γνωρίζω αν θα έφταναν δυο μπάλες στον Παναθηναϊκό. Επιθέσεις με (το πολύ) 1-2 πάσες και ατομικοί ηρωϊσμοί προκειμένου να μπει και πάλι η ομάδα μέσα στο ματς. Και όταν βρέθηκε στο +11 απέναντι σε μια ομάδα που δεν είναι καλύτερη από τους «πράσινους», αντί να γίνει σωστή διαχείριση του αγώνα, με υπομονή στην επίθεση, στοχευμένα plays και προσεκτική (ατομική κυρίως) άμυνα, ο Παναθηναϊκός έκανε τα πάντα... λάθος. Για την ακρίβεια έκανε ό,τι ακριβώς ήθελε ο Ερυθρός Αστέρας για να γυρίσει το ματς και να πραγματοποιήσει σερί 18-0. Ε, κάπου εκεί, χάθηκε και το αδιάφορο (κατά τ' άλλα) παιχνίδι.

Καλώς ή κακώς το «τριφύλλι» φαίνεται να κάνει... αγγαρεία στην EuroLeague. Εν μέρει δικαιολογείται. Είπαμε. Δεν υπάρχει κανένας στόχος. Από την άλλη είναι κρίμα για την ίδια την ομάδα να πετάει στα σκουπίδια την τόσο καλή (και κυρίως αμυντική) εμφάνιση που είχε κάνει κόντρα στην Μακάμπι την περασμένη εβδομαδα. Ουσιαστικά, όπως έγραψα και στο ρεπορτάζ του αγώνα, ήταν ένα πισωγύρισμα για τον Παναθηναϊκό αυτό το ματς. Θα άλλαζε κάτι αν κέρδιζε; Όχι. Όμως, σχεδόν πάντα και παντού, η τελευταία εντύπωση είναι αυτή που μετράει.

Όαση ο Σαντ-Ρος

Εξαιρώ από το ματς αρχικά τον Χάουαρντ Σαντ-Ρος. Ο Κουβανός ήταν σοβαρός, τόσο στην άμυνα όσο και στην επίθεση! Δεν μένω τόσο τους 21 πόντους. Άλλωστε σουτ είναι αυτά, κάποιες φορές θα μπουν και κάποιες άλλες, όχι. Μένω στα 7 κλεψίματα, επίδοση που ισοδυναμεί με την 5η καλύτερη στην ιστορία της EuroLeague από κάποιον παίκτη. Αν μη τι άλλο ήταν πληθωρικός ο Σαντ-Ρος, ο οποίος αν έπαιζε μόνο ένα... δεκάλεπτο στη θέση του point guard (όπως είπε και ο Γιώργος Βόβορας στην αποκλειστική συνέντευξη που παραχώρησε στο Gazzeta.gr) και ήταν «πασπαρτού» σ' όλο το υπόλοιπο ματς, ο Παναθηναϊκός θα ήταν άλλη ομάδα. Οι «πράσινοι» θα ενεργοποιήσουν την οψιόν που έχει στο συμβόλαιο και θα έχει μεγάλο ενδιαφέρον να τον δούμε την επόμενη χρονιά έχοντας κανονικό και βασικό πλέι μέικερ δίπλα του.

Εντυπωσιακός και ο Παπαγιάννης, η επίδραση του οποίου στο παιχνίδι ήταν σημαντική. Έβγαινε από το ματς για να πάρει ανάσες; Αφύλακτη διάβαση η «πράσινη» ρακέτα και μειωμένες επιθετικές λύσεις. Έμπαινε στο παρκέ; Αμέσως έκανε αισθητή την παρουσία του και στις δύο πλευρές του παρκέ. Από εκεί και πέρα μετριότατο (έως και κακό) παιχνίδι από τον Ουάιτ, ο Παπαπέτρου προσπάθησε να το γυρίσει στο τελευταίο δεκάλεπτο (σ.σ. αν και νωρίτερα κράταγε πολύ τη μπάλα, χωρίς απαραίτητα να ευθύνεται εκείνος από τη στιγμή που δεν υπήρχαν σωστές αποστάσεις και off ball κίνηση), ο Μήτογλου ήταν μακριά από τον καλό του εαυτό ενώ ο Χεζόνια είχε... χαμηλή πτήση παρά τους 15 πόντους του.

Έχουμε πει: Στόχος του Παναθηναϊκού είναι το double. Καλώς ή κακώς, εκεί θα κριθεί. Απλά στην EuroLeague καλό θα ήταν να τελειώσει όσο το δυνατόν πιο λαμπερά τη σεζόν. Και να μην φαίνεται σαν να κάνει αγγαρεία... Ειδικά όταν στραβώνει το ματς.

ΥΓ: Απίστευτος ο τρόπος με τον οποίο ο Παπαγιάννης μετέτρεψε μια πάσα του Χεζόνια για καλάθι σε δεύτερο χρόνο, σε... alley oop κάρφωμα. Δύσκολη όσο και εντυπωσιακή η προσπάθεια του Έλληνα σέντερ.

ΥΓ2: Κάτι που μου έκανε πολύ καλή εντύπωση. Λίγο πριν από το τέλος του α' δεκαλέπτου, ο Ράντονιτς χρεώνεται με τεχνική ποινή. Συνήθως (και ελλείψει Νέντοβιτς) ο Χεζόνια αναλαβάνει τις βολές. Όμως νωρίτερα ο Μήτογλου είχε 4/4 από τη γραμμή. Τι έκανε ο Κροάτης; Έδειξε τον Έλληνα φόργουορντ και του ειπε να την «εκτελέσει» εκείνος. Ευστόχησε ξανά αλλά μικρή σημασία έχει. Ήταν μια κίνηση από τον Χεζόνια, ο οποίος δεν «κοίταξε» τους πόντους του, αλλά το συμφέρον της ομάδας «ανεβάζοντας» και την ψυχολογία του συμπαίκτη του.

ΥΓ3: Η Εφές έδειξε ότι δεν είναι άτρωτη στο Μόναχο. Αν και για τον Παναθηναϊκό καλύτερα να είχε νικήσει ενόψει του αγώνα που ακολουθεί την άλλη εβδομάδα.

ΥΓ4: Πραγματικά κρίμα για τον Μπρέι. Όχι μόνο είχε «κουμπώσει» στην ομάδα, αλλά αποτελούσε και βασικό «όπλο» χάρη στο μακρινό του σουτ...

ΥΓ5: Μια αλλαγή έχει μείνει στον Παναθηναϊκό. Σίγουρα περιμένουν τον Νέντοβιτς για να προστεθεί στο ελληνικό ρόστερ ενόψει playoffs και Κυπέλλου. Χωρίς να υπάρχει ο Μπρέι λόγω τραυματισμού, δεν ποντάρω 100% ότι ο Μακ θα είναι εκείνος που θα αντικατασταθεί στο τέλος. Άλλωστε στην Ελλάδα μια χαρά τα πάει.

ΥΓ6: Διαβάσατε τη συνέντευξη του Γιώργου Βόβορα στο Gazzetta.gr; Αν, όχι ποτέ είναι αργά. Κάντε click ΕΔΩ

ΥΓ7: Ατόφιος, μάγκας, ο πιο ρομαντικός... 19/3/2019.