Ολυμπιακός: «Ποιος φταίει»; «Αυτός. Εκείνος. Ο άλλος. Οχι, εγώ πάντως»
Ο Ολυμπιακός μου θυμίζει μία χιονόμπαλα η οποία ξεκίνησε να κατρακυλά σε μία πλαγιά και όσο κυλούσε μεγάλωνε μέχρι που έγινε χιονοστιβάδα. Και δυστυχώς η χιονοστιβάδα συνήθως φέρνει άσχημα αποτελέσματα.
Ο Ολυμπιακός ηττήθηκε στον Κάουνας χάνοντας ένα δικό του παιχνίδι μέσα από τα χέρια του και έκτοτε τον έχει πάρει η κάτω βόλτα. Αυτή η ήττα από την Ζαλγκίρις ήταν η αρχή του φετινού κακού και πλέον μετρά έξι διαδοχικά αρνητικά αποτελέσματα.
Οι συνεχόμενες ήττες έφεραν γκρίνιες, διαφωνίες, κακή ψυχολογία, έβγαλαν στην επιφάνεια στοιχεία λανθασμένου εγωισμού. Μα πάνω από όλα έφεραν αποφυγή ανάληψης ευθυνών.
«Ποιος φταίει»;
«Αυτός. Εκείνος. Ο άλλος. Οχι, εγώ πάντως»
Όταν δεν ξεκινάς από τα δικά σου λάθη, τότε δύσκολα θα βρεις τρόπο να ξεμπλέξεις.
Για να το κλείσω εδώ το θέμα διότι δεν είναι καιρός για τέτοιες κουβέντες.
Μένουν οκτώ παιχνίδια. Αν δεν τα παίξουν ενωμένοι και με ανάλογη προσπάθεια όπως αυτή του δευτέρου ημιχρόνου με την ΤΣΣΚΑ, θα έρθει δύσκολο καλοκαίρι.
Κι έτσι όπως τα έκαναν θα είναι και μεγάλο το καλοκαίρι αφού θα ξεκινήσει στις 10 Απριλίου φέτος για αυτούς.
Αν τώρα πάει ο καθένας μόνος του και προσπαθήσει να το παίξει καμπόσος, κακό του κεφαλιού του.
ΛΑΘΗ ΕΜΕΙΣ, ΑΙΦΝΙΔΙΑΣΜΟ ΕΣΕΙΣ
Η ομάδα με την κόκκινη φανέλα που αγωνίστηκε στο πρώτο ημίχρονο στο ΣΕΦ δεν έπαιζε μπάσκετ. Μπορεί να έπαιζε άλλο άθλημα, αλλά σίγουρα δεν ήταν μπάσκετ.
Η ομάδα του πρώτου ημιχρόνου θύμιζε ομάδα Eurocup ή μάλλον όχι βρήκα καλύτερη παρομοίωση. Θύμιζε Χίμκι. Την ομάδα που σουτάρει μόνο τρίποντα, που καθένας κάνει ό,τι θέλει, που δεν την ενδιαφέρει η άμυνα, που τη «γλεντάει» ο κάθε αντίπαλος εδώ και τρεις μήνες.
Οι «ερυθρόλευκοι» μπήκαν με εντελώς λάθος προσανατολισμό στο παιχνίδι και εξηγώ…
Ο Κώστας Σλούκας ξεκίνησε με τρία λάθη τα οποία πρόσφεραν εύκολα καλάθια στην ΤΣΣΚΑ στην άλλη πλευρά.
Ο Οκτάβιους Έλις αστόχησε σε ανενόχλητο lay up και στη συνέχεια σε κάρφωμα.
Ο Γιαννούλης Λαρεντζάκης στη δεύτερη διαδοχική και δικαιότατη παρουσία του στην αρχική πεντάδα την «είδε» σκόρερ και πήρε πέντε σουτ σε οκτώ λεπτά αστοχώντας σε όλα. Αντί να κάνει όσα τον έφεραν στην αρχική πεντάδα, μπήκε στο ματς κάπως «μπερδεμένος».
Ο Γιώργος Μπαρτζώκας φυσικά και δεν παραμένει στο απυρόβλητο, φυσικά και φέρει ευθύνες, αλλά δε φταίει αυτός ούτε για τα χαμένα καρφώματα του Αμερικανού, ούτε για τη «θολούρα» του Λαρεντζάκη, ούτε για τις πάσες στον αέρα του Σλούκα.
Γιατί χάρη σε αυτά βρέθηκε η ΤΣΣΚΑ στο +15 και ο Ολυμπιακός στο «κυνήγι».
Τι άλλο είδαμε στο πρώτο ημίχρονο;
Την ΤΣΣΚΑ να σκοράρει 17 πόντους από αιφνιδιασμό και μάλιστα οι 6 εξ αυτών ήταν χωρίς να έχει επιστρέψει κανείς στην άμυνα. Οχι δηλαδή «3on1» ή «2on1».
Και επίσης είδαμε τους Πειραιώτες να παίζουν «ρολόι». Αυτό το παιχνίδι που παίζαμε μικροί.
Γύρω γύρω όλοι και «έλα μωρέ αφού όλοι ρίχνουν ένα τριποντάκι ας ρίξω κι εγώ».
ΤΙ ΑΛΛΑΞΕ ΣΤΟ ΗΜΙΧΡΟΝΟ
Δεν είμαι προπονητής για να μπορώ να κατανοήσω μικρές λεπτομέρειες στην τακτική, αλλά σίγουρα υπήρξαν αρκετά πράγματα τα οποία διαφοροποιήθηκαν από την τρίτη περίοδο κι έπειτα.
Πρώτο και καλύτερο, η άμυνα. Αλλαγές στα σκριν έπαιζαν στο πρώτο ημίχρονο, αλλαγές και στο δεύτερο. Μόνο που το έκαναν σωστά, ήταν πιο επιθετικοί, χρησιμοποιούσαν τα χέρια τους για να «μεγαλώσουν» και ο συνδυασμός των παραπάνω έκοψε τη δημιουργία της ΤΣΣΚΑ Μόσχας.
Ο Μπαρτζώκας ξελαρυγγιαζόταν να φωνάζει στους παίκτες του να παίζουν κλειστά στην άμυνα έχοντας τα κορμιά τους έτοιμα να βουτήξουν στη ρακέτα. Με την άμυνα «pack the paint» ρισκάρεις τα ελεύθερα σουτ, αλλά κερδίζεις σε καλύτερη θέση για ριμπάουντ και ειδικά ο Ολυμπιακός χωρίς τον Μάρτιν, χωρίς τον Κουφό και με τον Ελις να προσθέτει μία ακόμη κακή εμφάνιση, ήταν ο βασικός τρόπος να κρύψει την αδυναμία στους ψηλούς σου.
Οι Ρώσοι είχαν 13 ασίστ στο πρώτο ημίχρονο και μόλις 4 στο δεύτερο.
Δεύτερο, έτρεξαν. Ο Ολυμπιακός είχε μηδέν πόντους από αιφνιδιασμό στο πρώτο ημίχρονο και 12 στο δεύτερο ημίχρονο. Ταυτόχρονα οι 17 της ΤΣΣΚΑ με αντίστοιχο τρόπο έγιναν μόλις 6 από την τρίτη περίοδο κι έπειτα.
Τρίτο, πάσαραν καλύτερα. Μπορεί να σας φαίνεται αστείο, αλλά στο σετ παιχνίδι του πρώτου ημιχρόνου ήταν τραγική η εικόνα. Στο δεύτερο πάσαραν καλύτερα, πάσαραν καίρια και για αυτό βρήκαν 12/14 δίποντα!
Μετακίνησαν την άμυνα, δημιούργησαν χώρους για διεισδύσεις και για λίγο inside game.
Τέταρτο, ο Βεζένκοβ έπαιξε «τριάρι». Ο Μπαρτζώκας στην προσπάθειά του να ανακατέψει την… τράπουλα έβαλε τον Βούλγαρο στη θέση «3». Εννοείται και δεν ήταν κάποιο κόλπο αφού το έχει κάνει αρκετές φορές, αλλά έπαιζε χωρίς Μάρτιν, Κουφό οπότε είχε λίγα κορμιά για τις θέσεις της ρακέτας.
Με τον Βεζένκοβ στο «3» ο Ολυμπιακός αποκτά μέγεθος που τον εξυπηρετεί και στις δύο πλευρές του παρκέ.
ΥΓ: Η σημερινή μέρα ενδεχομένως να ήταν πολύ διαφορετική (πιο άσχημη) αν δεν υπήρχε ο Σακιέλ ΜακΚίσικ. Ο Αμερικανός γλίτωσε τον Ολυμπιακό από μία ευρεία ήττα την οποία δεν ξέρω κατά πόσο θα άντεχε ο οργανισμός.
Ο «Σακ» είναι παράδειγμα προς μίμηση για πολλούς λόγους. Αγωνιστικούς και μη. Αυτό για τον οποίο τον θαυμάζω λίγο περισσότερο είναι πως στην ηλικία του (30 στα 31) βελτιώνει στοιχεία στον τρόπο παιχνιδιού του.
Σε αυτόν οφείλει ο Ολυμπιακός την αντίδραση του δευτέρου ημιχρόνου.
ΥΓ 2: Τι εφιάλτες πρέπει να είδε η ΤΣΣΚΑ στο τέλος. Πόσα «όχι πάλι» να ψιθύρισε ο Βατούτιν, ο Ιτούδης και οι παίκτες της;
Διάβασε όλα τα τελευταία νέα της αθλητικής επικαιρότητας. Μάθε για όλους τους live αγώνες σήμερα και δες τις αθλητικές μεταδόσεις της ημέρας και της εβδομάδας μέσα από το υπερπλήρες Πρόγραμμα TV του Gazzetta.
