Μπράντον Ντέιβις: «Η μητέρα μου με έδωσε για υιοθεσία, την ευχαριστώ κάθε μέρα για τη ζωή που μου πρόσφερε»
Μία μεγάλη αγκαλιά. Γεμάτη αγάπη. Και ας ήταν, τρόπον τινά, δανεική. Ο σέντερ της Μπαρτσελόνα, Μπράντον Ντέιβις είναι υιοθετημένος.
Δεν φοβάται, ούτε ντρέπεται να το πει. Η λέξη «οικογένεια» είναι δύο φορές ιερή για τον Ντέιβις.
Από τη Φιλαντέλφεια, στη Γιούτα. Και από την αγκαλιά της βιολογικής μητέρας του, η οποία δεν άντεξε το βάρος της μητρότητας στην τρυφερή ηλικία των 16 ετών, σε αυτή της Λίντα Κάθλιν.
Της σούπερ μαμάς του, όπως την αποκαλεί. Ως μέλος μίας φαμίλιας που είναι αξιοπρόσεκτη.
«Ήταν εύκολο να καταλάβω ότι είμαι υιοθετημένος. Η μητέρα μου είναι λευκή με μέτριο ανάστημα. Και τα δύο αδέρφια μου είναι από την Ινδία. Έτσι και αλλιώς, η μητέρα μου δεν επιχείρησε να το κρατήσει μυστικό. Δεν μπορούσε να είναι μυστικό», εξήγησε στο gazzetta.gr o Ντέιβις.
«Ποτέ δεν σκέφτηκα πως η οικογένειά μου, παρά τις διαφορές, δεν είναι κανονική οικογένεια. Με αυτήν μεγάλωσα. Δεν έβλεπα το χρώμα του δέρματος ως παιδί. Η οικογένεια είναι οικογένεια. Και η μητέρα μου με μεγάλωσε με αυτόν τον τρόπο, όλοι οι άνθρωποι είναι ίσοι», τόνισε ο σέντερ της Μπαρτσελόνα.
«Δεν μπορώ να θυμηθώ πότε ακριβώς αντιλήφθηκα πως η μητέρα μου δεν ήταν η βιολογική μητέρα μου. Ήμουν μικρός, μάλλον έφηβος, όταν αποφάσισε να μου το πει. Η βιολογική μητέρα μου με γέννησε στα 16 της και αποφάσισε να με δώσει για υιοθεσία. Μου είπε ότι γεννήθηκα στη Φιλαντέλφια, αλλά το μόνο που έχω είναι το όνομα της πραγματικής μητέρας μου. Τίποτα άλλο. Δεν ήταν έκπληξη, ούτε μου φάνηκε παράξενο, όταν έγινε αυτή η... αποκάλυψη. Όλοι το είχαν καταλάβει, ανάμεσά τους και εγώ», πρόσθεσε.
«Τι θα γινόταν αν...»
Το κλισέ επιβάλλει το «τι θα γινόταν αν...». Ο Ντέιβις το έχει σκεφτεί. Πολλές φορές. Αλλά σε όλες κατέληγε πως έγινε για το καλό του.
«Ναι, το έχω σκεφτεί τι θα γινόταν αν δεν έδιναν για υιοθεσία. Είμαι γεννημένος στη Φιλαντέλφια και έχω φίλους που μεγάλωσαν εκεί. Κάποιοι είναι επαγγελματίες μπασκετμπολίστες και ακούγοντας αυτά που έζησαν και όσα έπρεπε να ξεπεράσουν τους κάνει ξεχωριστούς. Είναι σκληρός, όμως, να μεγαλώνεις σε μία τέτοια πόλη. Και από τις πληροφορίες που έχω, ότι η βιολογική μητέρα μου ήταν μόνη και 16 ετών, θα ήταν δύσκολο να με μεγαλώσει.
Ειλικρινά, η μητέρα μου ήθελε να έχω μία καλύτερη ζωή. Και ένιωσε ότι αυτή θα ήταν η πιο σωστή λύση. Δεν είναι εύκολο. Αλλά την έχω στην καρδιά μου, γιατί έβαλε το παιδί της μπροστά απ' όλα.
Η μαμά μου θα είναι για πάντα η μαμά μου. Έχω την επιθυμία να την βρω και να την ευχαριστήσω για όσα έκανε. Αλλά έχω και την περιέργεια να μάθω τι της συνέβη. Δυστυχώς, η περίπτωση της υιοθεσίας μου έχει λίγες πληροφορίες», ήταν τα λόγια του.
Όπως σας είπαμε παραπάνω, η θετή οικογένεια του Μπράντον Ντέιβις ξεχώριζε. Και όσο ο σέντερ της Μπαρτσελόνα μεγάλωσε, η διαφορά γινόταν... ψηλότερη!
«Δεν ήμουν πάντα σούπερ ψηλός. Ήμουν ο ψηλότερος, αλλά πριν το μπάσκετ, συνήθιζα να παίζω ποδόσφαιρο. Όμως μέσα σε δύο καλοκαίρια ψήλωσα σχεδόν 20 πόντους! Ήταν ο καιρός που πονούσα, τα γόνατά μου με πονούσαν κάθε μέρα. Και τότε ήρθε το μπάσκετ. Ήμουν ο ψηλότερος στην οικογένεια, αλλά και ο μόνος στα αθλήματα. Η αδερφή μου ήταν μαζορέτα και ο αδερφός χόρευε και μετά κατέληξε να γίνει στρατιωτικός».
Η αγάπη κερδίζει κάθε μίσος
Η Λίντα Κάθλιν πριν από πάρα πολλά χρόνια έκανε μία απίστευτη δήλωση. Κάτι που αποτελεί, περισσότερου στους καιρούς που ζούμε, ένα μήνυμα αγάπης. Κόντρα στο μίσος, στον ρατσισμό: «Η μαμά μου ήθελε μία οικογένεια, δεν την ενδιέφερε το χρώμα, δεν ήταν παντρεμένη και ήξερε ότι υπάρχει ένα σπίτι και αγάπη. Αποφάσισε να το κάνει, δίνοντας ένα μεγάλο μήνυμα. Η αγάπη μπορεί να ξεπεράσει τα πάντα».
Όσο για τον ίδιο; Η δική του ιστορία τον καθιστά θετικό σε μία υιοθεσία. Προκειμένου να βοηθήσει ένα παιδί. Όπως έγινε και με τον ίδιο. «Η υιοθεσία μου θα έχει μία ξεχωριστή θέση στην καρδιά μου. Και γνωρίζοντας ότι έτσι μεγάλωσα, αν προκύψει κάτι στον δρόμο μου και της συζύγου μου, ίσως κάνουμε το ίδιο», εξήγησε ο Ντέιβις.
