Παναθηναϊκός: Προβλημάτιζε, αλλά κρατούσε την τύχη στα χέρια του

Την Δευτέρα 25 Μαΐου 2020 «γράφτηκε» το πρόωρο τέλος της σεζόν στην EuroLeague και μπήκε μια μεγάλη «παύλα» για πρώτη φορά στην ιστορία της διοργάνωσης.

Στις 6 Μαρτίου που διεξήχθησαν και τα τελευταία (όπως αποδείχθηκε εκ των υστέρων) παιχνίδια της φετινής χρονιάς, ο Παναθηναϊκός ΟΠΑΠ βρίσκονταν στην 6η θέση της κατάταξης με ρεκόρ 14-14 και απέμεναν άλλα έξι παιχνίδια για να ολοκληρωθεί η regular season.

Σίγουρα δεν μπορεί να απαντηθεί με σιγουριά το αν θα έπαιρνε τελικά το εισιτήριο των playoffs για 10η συνεχόμενη χρονιά ωστόσο ήταν σε πιο πλεονεκτική θέση από ομάδες που τον «κυνηγούσαν» και φυσικά ήταν η ομάδα που κρατούσε την τύχη στα χέρια της. Έστω και αν το δίμηνο που είχε προηγηθεί της πανδημίας η εικόνα που «έβγαζε» στο παρκέ δεν ήταν καθόλου καλή.

Είναι χαρακτηριστικό ότι στα επτά τελευταία παιχνίδια πριν από το ξέσπασμα της πανδημίας, ο Παναθηναϊκός μετρούσε έξι ήττες και έφτανε στο σημείο να... βγάλει μόνος του τα μάτια του. Και αυτό διότι το βράδυ της 24ης Ιανουαρίου 2020, αμέσως μετά την ολοκλήρωση της 21ης αγωνιστικής, η ομάδα «κοιτούσε» προς τα πάνω με ρεκόρ 13-8 και όντας μόλις δύο νίκες μακριά από την πρώτη τετράδα της κατάταξης. Όμως η συνέχεια έμελλε να ήταν διαφορετική.

Αν μη τι άλλο ήταν μια ακόμη «roller coaster» χρονιά, αλλά σε αντίθεση με την σεζόν 2018-19, ο Παναθηναϊκός είχε ξεκινήσει καλά φέτος και στην πορεία είχε πάρει την κατιούσα. Και πάλι. Κανείς δεν μπορεί να προβλέψει και να πει με σιγουριά τις θα συνέβαινε στις έξι εναπομείνασες αγωνιστικές και στα ματς που είχε να δώσει με Φενέρ (εκτός), Άλμπα (εκτός), Χίμκι (εντός), Εφές (εκτός), Μακάμπι (εντός) και Μπασκόνια (εκτός).

Ουσιαστικά με δύο νίκες, maximum τρεις και αυτές υπό προϋποθέσεις, θα είχε πάρει και το εισιτήριο των playoffs. Και εκεί θα ήταν μια... τελείως διαφορετική ιστορία. Έστω και αν με το νέο format της EuroLeague μετρούσε μόλις μία νίκη και εννέα ήττες (0-3 από Φενέρ το 2017, 1-3 από Ρεάλ το 2018 και 0-3 από Ρεάλ το 2019).

ΟΙ ΒΡΑΔΙΕΣ ΠΟΥ ΘΕΛΕΙ ΝΑ ΘΥΜΑΤΑΙ

Αν βάλουμε κάτω και τα 28 ματς που έδωσε φέτος ο Παναθηναϊκός στην EuroLeague, έξι είναι οι βραδιές που θα κρατήσει περισσότερο. Πρώτες και καλύτερες οι δύο στην «διαβολοβδομάδα» του Νοεμβρίου. Δηλαδή τα δύο ματς που ο Γιώργος Βόβορας είχε αντικαταστήσει τον Αργύρη Πεδουλάκη και είχε κληθεί να οδηγήσει την ομάδα στα δύο εκτός έδρας ματς με Ζάλγκιρις στο Κάουνας και Μπάγερν στο Μόναχο. Αν μη τι άλλο ήταν δύο από τα καλύτερα ματς των «πρασίνων» μέσα στην σεζόν, ειδικά όσον αφορά το κομμάτι της άμυνας στη μεγαλύτερη διάρκεια των αγώνων.

Αποτέλεσμα; Ο Παναθηναϊκός να νικήσει στις 19/11 με 86-85 στην «Zalgio Arena» χάρη στο «double-double» του Νικ Καλάθη (19π., 12ασ.) και τρεις μέρες αργότερα (22/11) να επιβάλει τους... δικούς κανόνες στο Μόναχο, να επικρατήσει της γηπεδούχου Μπάγερν με 87-75 και να παραδώσει μαθήματα ομαδικού μπάσκετ και στις δύο πλευρές του παρκέ. Το τρίτο ματς όπου ο Παναθηναϊκός πραγματοποίησε εξαιρετική εμφάνιση, κυρίως στην επίθεση, ήταν αυτό κόντρα στην ΤΣΣΚΑ Μόσχας στο Καλίνινγκραντ! Το «τριφύλλι» είχε σημειώσει την μεγαλύτερη εκτός έδρας νίκη μέσα στη σεζόν αφού είχε επικρατήσει με 106-102 στην παράταση χάρη στους φοβερούς Ντίνο Μήτογλου (25π., 16ριμπ.) και Νικ Καλάθη (22π., 17ασ.)

Μία εβδομάδα μετά τα δύο εκτός έδρας παιχνίδια με τον Βόβορα στον πάγκο, ο Παναθηναϊκός είχε υποδεχθεί και πάλι τον Ρικ Πιτίνο στον πάγκο της ομάδας και με την... φόρα του ενθουσιασμού είχε «διαλύσει» την Μπασκόνια στο κλειστό του ΟΑΚΑ με 100-68! Επίσης και η νίκη απέναντι στην ισχυρή Εφές! Η Αναντολού πραγματοποίησε φοβερή χρονιά, γνώρισε μόλις τέσσερις ήττες σε 28 παιχνίδια και η μία από αυτές ήταν στο ΟΑΚΑ απέναντι στο «τριφύλλι» με 86-70. Άλλωστε μόνο η Μακάμπι μπόρεσε να την κερδίσει ως γηπεδούχος. Σε όλα τα υπόλοιπα ματς μακριά από την Κωνσταντινούπολη, η Εφές έφυγε με τη νίκη!

Last but not least η νίκη στο ντέρμπι των «αιωνίων», και πιο συγκεκριμένα στην επική βραδιά του Ταϊρίς Ράις, ο οποίος είχε φορτώσει με 41 πόντους το καλάθι του Ολυμπιακού και ο Παναθηναϊκός επικρατούσε δύσκολα με 99-93 στην παράταση.

ΟΙ ΒΡΑΔΙΕΣ ΠΟΥ ΘΕΛΕΙ ΝΑ ΞΕΧΑΣΕΙ

Στο τελευταίο κομμάτι της σεζόν ο Παναθηναϊκός πραγματοποίησε τις πιο άσχημες εμφανίσεις του στην EuroLeague. Δεν ήταν μόνο το 1-6 ρεκόρ, αλλά και η εικόνα που έβγαζε στο παρκέ. Μία από τις μεγαλύτερες παθογένειες των «πρασίνων» στα περισσότερα ματς της φετινής χρονιάς, είχε να κάνει, τόσο με το αμυντικό κομμάτι, όσο και με το «black out» που πάθαινε στο τέλος. Πολλά παιχνίδια τα οποία κρατούσε στο χέρι του και μπορούσε να κερδίσει (όπως με την Βιλερμπάν εκτός, με την Αρμάνι εντός, με την Μπαρτσελόνα εντός) στο τέλος έκανε τα... πάντα για να φύγει από το παρκέ ηττημένος. Αν μη τι άλλο ήταν ήττες οι οποίες θα μπορούσαν να του στοιχίσουν στον τελικό απολογισμό της χρονιάς εάν και εφόσον είχε ολοκληρωθεί η σεζόν.

Όμως υπήρχαν βραδιές που δεν ειχε ανταποκριθεί καθόλου στις απαιτήσεις ενός αγώνα! Μεγαλύτερο και πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα το τελευταίο του παιχνίδι πριν από την διακοπή κόντρα στην ΤΣΣΚΑ στο ΟΑΚΑ. Οι «πράσινοι» γνώρισαν την συντριβή από τη ρωσική ομάδα με 97-66, στην πιο δύσκολη στιγμή της φετινής πορείας τους στην διοργάνωση. Ουσιαστικά ήταν το αποτέλεσμα των όσων παρουσίαζαν μέσα στις τέσσερις γραμμές του παρκέ στο διάστημα που είχε προηγηθεί. Τα πρώτα προβλήματα είχαν αρχίσει να φαίνονται σε δύο «must win» παιχνίδια εκτός έδρας, αλλά ο Παναθηναϊκός γνώρισε απρόσμενες ήττες, τόσο στη Βαλένθια, όσο και στο Βελιγράδι από τον Ερυθρό Αστέρα. Και μάλιστα με κακό μπάσκετ.

Στην Μαδρίτη απέναντι στη Ρεάλ επιβεβαιώθηκε η κακή αγωνιστική κατάσταση στην οποία βρισκόταν δείχνοντας σημάδια... κατάρρευσης από ένα σημείο και μετά, ενώ ο Ολυμπιακός, και παρά κάποια... σημάδια ζωής που έδειξαν οι «πράσινοι», (του) έριξε την χαριστική βολή

Η ΑΤΟΜΙΚΗ ΑΠΕΙΚΟΝΙΣΗ

Ο Νικ Καλάθης ήταν η αρχή, η μέση και το τέλος του Παναθηναϊκού. Εκείνος που έκανε σχεδόν τα πάντα στο παρκέ έχοντας κατά μέσο 32 λεπτά συμμετοχής! Ήταν οριακά ο δεύτερος σκόρερ της ομάδας με 13,3 πόντους, μακράν του δεύτερου ο καλύτερος πασέρ της EuroLeague με 9,1 ασίστ ενώ «γέμιζε» τη στατιστική του με 4,9 ριμπάουντ, 1,1 κλέψιμο και 3,3 λάθη σε κάθε ματς. Βέβαια το «ψεγάδι» του αρχηγού της ομάδας ήταν τα ποσοστά του σε τρίποντα (28,1%) και βολές (59,4%) αλλά να σημειωθεί ότι στο πρώτο κομμάτι της σεζόν είχε ξεκινήσει εξαιρετικά, αλλά στην πορεία έριξε τόσο πολύ τα ποσοστά του.

Ο Ντεσόν Τόμας ήταν «λίρα εκατό» στην επίθεση (13,9 πόντοι, 4,4 ριμπάουντ με 56% στα δίποντα κα 36% στα τρίποντα) αλλά είχε τις δεδομένες αδυναμίες του στην άμυνα, ενώ ο Ιωάννης Παπαπέτρου ήταν το «πολυεργαλείο» των «πρασίνων» και από τους πιο σταθερούς (αν όχι ο πιο σταθερός) παίκτες της ομάδας (10,9π., 4,1ριμπ., 69% στα δίποντα) έχοντας πετύχει φέτος και ρεκόρ καριέρας στην EuroLeague με τους 39 πόντους του κόντρα στην Άλμπα.

Ο Τζίμερ Φριντέτ είχε κάποιες καλές βραδιές (12,9π.) ήταν ο πιο εύστοχος παίκτης του Παναθηναϊκού στα τρίποντα με σχεδόν 42% ποσοστό ευστοχίας αλλά αποτελούσε πάντα εκείνος που... σημάδευαν οι αντίπαλες ομάδες στην άμυνα με αποτέλεσμα να μένει για αρκετό χρονικό διάστημα στον πάγκο. Όπως ο Φριντέτ, έτσι και ο Ταϊρίς Ράις (10π., 38% στα τρίποντα) είχε κάποιες καλές βραδιές με αποκορύφωμα το δικό του ρεκόρ καριέρας στο ντέρμπι με τον Ολυμπιακό (41π.), αλλά από τη στιγμή που ερχόταν πίσω από τον Νικ Καλάθη και είχε μικρότερη παρουσία ως παρτενέρ του αρχηγού στην πεντάδα, αυτομάτως δεν μπορούσε να βρει και ρυθμό. Σίγουρα το πρόσημο της παρουσίας του είναι (έστω και οριακά) θετικό.

Ο Γιώργος Παπαγιάννης είχε σκαμπανεβάσματα στην απόδοσή του (6,9π., 4,7ριμπ., 63% στα δίποντα, ανά 17:32) και χωρίς κάποιον να έχει τη βοήθεια από κάποιος αθλητικό ψηλό δίπλα του αντιμετώπιζε αμυντικά προβλήματα όπως επίσης και προβλήματα στα ριμπάουντ. Ο Ντίνος Μήτογλου (5,8π., 3,7ριμπ., 57% στα δίποντα ανά 13:54) από την πλευρά του θα έχει να θυμάται την ματσάρα του στο Καλίνινγκραντ, ενώ όποτε χρειάστηκε πρόσφερε τις βοήθειες που μπορούσε αναλογικά με τον χρόνο που βρισκόταν στο παρκέ.

Η μεγάλη απογοήτευση ήταν ο Ουέσλι Τζόνσον (3,3π., 2,4ριμπ.) ο οποίος δεν επιβεβαίωσε σε κανένα σημείο της EuroLeague τη φήμη που τον συνόδευε ερχόμενος από το ΝΒΑ και ουσιαστικά ήταν και από τα πλέον «κομβικά» σημεία της αμυντικής αδυναμίας των «πρασίνων». Από εκεί και πέρα ο Τζέικομπ Ουάιλι (5,4π., 65% στα δίποντα) δεν πήρε τις ευκαιρίες, που ενδεχομένως, του αναλογούσαν, ο Νίκος Παππάς (4,4π., 38% στα τρίποντα) έμοιαζε επηρεασμένος από τον τραυματισμό που τον ταλαιπώρησε, δεν βρήκε χρόνο συμμετοχής (11:57) ενώ στο τέλος παραγκωνίστηκε από τον Ρικ Πιτίνο. Ο Ίαν Βουγιούκας έκανε καλά τη δουλειά του όποτε χρειάστηκε (60% στα δίποντα ανά 07:58), ο Μπεν Μπέντιλ (3,1π.) είχε με τη σειρά του κάποιες καλές στιγμές, αλλά ήταν ολοφανερό ότι υστερούσε σε εμπειρία ενώ όπως αποδείχθηκε ήταν παντελώς άστοχη η συμπληρωματική κίνηση με την απόκτηση του Άντι Ράουτινς.