Παναθηναϊκός: Μα, για... ποια playoffs μιλάμε τώρα;

Και πάνω που λες ότι τα έχεις δει όλα σε αυτήν την μπασκετική ζωή, έρχεται η ΤΣΣΚΑ στο ΟΑΚΑ για να σου υπενθυμίσει ότι... έχεις πολλά να δεις ακόμα από τον Παναθηναϊκό! Οι «πράσινοι» το κατάφεραν και αυτό. Να γνωρίσουν ήττα με 31 πόντους διαφορά. Και μάλιστα μέσα στην έδρα τους. Και όχι από τις πιο φορμαρισμένες ομάδες της EuroLeague όπως είναι η Ρεάλ, η Μπαρτσελόνα, η Εφές ή ακόμα και η Μακάμπι.

Τώρα θα μου πείτε ότι η ΤΣΣΚΑ είναι καμιά τυχαία ομάδα από τη στιγμή που φέρει ακόμα τον τίτλο της πρωταθλήτριας Ευρώπης; Φυσικά και όχι. Αλλά σε καμία περίπτωση δεν βρίσκεται στην ίδια κατάσταση με τις υπόλοιπες ομάδες, σε καμία περίπτωση δεν διανύει περίοδο φόρμας ενώ εδώ και δύο χρόνια αποτελούσε την ομάδα που... κέρδιζε επί μονίμου βάσεως ο Παναθηναϊκός. Last year όπως έλεγε και μια παλιά διαφήμιση...

Ο Παναθηναϊκός εδώ και ενάμιση μήνα είναι από μέτριος και κακός έως και τραγικός. Μοναδική εξαίρεση (ξαναλέω) ήταν το ντέρμπι με τον Ολυμπιακό στο ΣΕΦ όπου, παρά τα τα 1/20 τρίποντα, έδειξε κάτι... διαφορετικό και προσπάθησε να βγάλει μια αντίδραση. Όμως από τη στιγμή που έφυγε από το Φάληρο με την ήττα, δεν παίζει κανέναν απολύτως ρόλο η προσπάθεια. Μόνο το αποτέλεσμα! Και από εκεί που ο Παναθηναϊκός ήταν... καβάλα στο άλογο στις 24 Ιανουαρίου με ρεκόρ 13-8 παρακαλώ (!) και κοιτούσε ακόμα και τετράδα, άρχισε να θυμίζει τον Ολυμπιακό της περσινής σεζόν και να κατρακυλάει με μαθηματική ακρίβεια εκτός οκτάδας!

Ναι, δεν είναι ομάδα Πιτίνο. Όμως ούτε πέρυσι ήταν...

Θυμάστε που ήταν πέρυσι ο Ολυμπιακός την 20η αγωνιστική; Στην 5η θέση με ρεκόρ 12-8. Να σας υπενθυμίσω που τερμάτισε στο τέλος της regular season; Ένατος με ρεκόρ 15-15 και εκτός... playoffs. Στον Παναθηναϊκό παρουσιάζουν τα ίδια αγωνιστικά συμπτώματα με τη μία ήττα να διαδέχεται την άλλη με αποτέλεσμα να φτάσει στις έξι στα τελευταία επτά ματς. Η τελευταία του ευρωπαϊκή νίκη σημειώθηκε πριν από έναν μήνα και πιο συγκεκριμένα στις 7 Φεβρουαρίου κόντρα στη Ζενίτ στο ΟΑΚΑ. Έκτοτε μέτρησε τέσσερις σερί ήττες και το τότε 14-10 έγινε αισίως 14-14. Το άσχημο δεν είναι οι ήττες. Το άσχημο είναι οι εμφανίσεις. Το κάκιστο μπάσκετ, η έλλειψη συγκεκριμένου αγωνιστικού πλάνου και φυσικά η ψυχολογία.

Ουσιαστικά η φετινή πορεία του Παναθηναϊκού από τον Φεβρουάριο και μετά είναι η ακριβώς αντίθετη με αυτήν της περσινής σεζόν, όταν και έκανε τη μεγάλη της αντεπίθεση. Πριν από έναν χρόνο ο Ρικ Πιτίνο είχε τον τρόπο να «μπει» στο μυαλό των παικτών, να ανυψώσει την ψυχολογία τους, να αλλάξει κάποια πράγματα όσον αφορά την τακτική και να τους... εκτοξεύσει μέχρι το «extreme makeover» στις τέσσερις γραμμές του παρκέ. Φέτος συμβαίνει το άκρως αντίθετο. Θα πει κάποιος ότι δεν επέλεξε εκείνος τους παίκτες. Γιατί πέρυσι ποιος τους επέλεξε; Εκείνος; Όμως την... διαφορά μπόρεσε και την έκανε. Τη σεζόν που διανύουμε, εκεί που η ομάδα έδειχνε να βρίσκει ρυθμό, έφτασε στο σημείο να την... πάρει η κάτω βόλτα και να αρχίζει να αντιμετωπίζει το φάσμα του αποκλεισμού από τα playoffs.

Και εδώ που τα λέμε... για ποια playoffs μιλάμε τώρα; Δικαιούται αυτή η ομάδα, με αυτήν την εικόνα που παρουσιάζει και με αυτό το μπάσκετ που παίζει τη δεδομένη χρονική στιγμή να προκριθεί στα προημιτελικά; Άντε και προκρίθηκε... Να ξαναρωτήσω: Μπορεί με αυτήν εικόνα και με αυτό το μπάσκετ να κάνει κάτι καλό ή καλύτερο σε σχέση με τις προηγούμενες σεζόν; Προσωπικά ήμουν από εκείνους που πίστευαν ακράδαντα ότι θα άλλαζε το «τσιπάκι» και ότι οι «πράσινοι» (με την ίδια... περσινή αύρα του Πιτίνο) θα μπορούσαν να αλλάξουν εικόνα και να παρουσιάζουν κάτι... διαφορετικό και πολύ πιο αξιόπιστο μέσα στις τέσσερις γραμμές του παρκέ. Προς το παρόν δεν το έχουν κάνει. Και δεν δείχνουν και διατεθειμένοι να το κάνουν.

Εκτός και αν δεν μπορούν να το κάνουν έχοντας «αδειάσει» τελείως σωματικά και ψυχικά. Το θέμα είναι άλλο. Ότι ΠΡΕΠΕΙ να το κάνουν. Για να μην βρεθούν ξανά μέχρι το τέλος με άλλη βαριά ήττα στις πλάτες τους. Ε, με τέτοιες εμφανίσεις και από τη στιγμή που ακολουθεί και το ματς με την Φενέρ που «καίγεται» για τη νίκη, δεν... θέλει και πολύ για ένα νέο «χαστούκι».

Ξανά στατικός, προβλέψιμος και με μικρό rotation

Από εκεί και και πέρα: Ο Παναθηναϊκός φαίνεται να έχει αγωνιστικά προβλήματα, τα οποία μεγιστοποιούνται όταν μπαίνει στην εξίσωση και η κακή ψυχολογία. Και όταν λέω αγωνιστικά προβλήματα, εννοώ και προβλήματα σε θέματα διαχείρισης παικτών. Ο Ράουτινς μπορεί να είναι καλός, χρυσός για... άλλες ομάδες, αλλά όχι για τον Παναθηναϊκό. Από τη στιγμή που δεν ξέρει να παίζει άμυνα και αυτό φαίνεται σε κάθε ματς που «πατάει» στο παρκέ, οι «πράσινοι» χάνουν αυτομάτως έναν παίκτη. Αφήστε που στην επίθεση έχει συνέχεια πάνω του έναν παίκτη να τον «κυνηγάει» από τη στιγμή που το μόνο που ξέρει να κάνει είναι να σουτάρει. Δεν βρίσκει και σουτ στο ματς; (αν και εδώ που τα λέμε υπήρξαν δυο-τρεις περιπτώσεις που ήταν μόνος του αλλά δεν πήρε ποτέ την πάσα). Οπότε ποιος ο λόγος της ύπαρξής του; Αστοχία η επιλογή του. Στην τελική ας κρατούσε τον Μπράουν! Και πιο νέος και πιο αθλητικός. Και στην τελική; Ας έπαιρνε και εκείνος τις ευκαιρίες και στο τέλος θα λέγαμε εάν έκανε ή αν δεν έκανε...

Ο Φριντέτ; Ο Παναθηναϊκός «κολλούσε» στην επίθεση με το ένα άστοχο σουτ να διαδέχονταν το άλλο. Εκείνος πάτησε παρκέ λιγότερα από 10 λεπτά. Εντάξει, δεν είναι καλός αμυντικός, υπάρχουν φορές που «μπλοκάρει» το μυαλό του όταν προσπαθεί σώνει και καλά να σκοράρει, αλλά πόσο... χειρότερος θα ήταν σε αυτό το ματς; Ο Ράις μόλις 11 λεπτά ενώ (και με εξαίρεση τα 0/9 τρίποντα) είχε δώσει «δημιουργία» στο ΣΕΦ;

Ο Παπαγιάννης; Μόλις 4 λεπτά στο ματς; Ο Ουάιλι; Μόλις 3 λεπτά στο ματς; Προπονητής δεν είμαι και ούτε βρίσκομαι μέσα στην ομάδα. Όμως, ο Ουάιλι δεν μπορούσε να βάλει το κορμί του στον Χάινς που έκανε πάρτι στο πρώτο ημίχρονο; Δεν μπορούσε να τον ματσάρει στην αθλητικότητα, έστω και αν ο παίκτης της ΤΣΣΚΑ είναι πιο έμπειρος και πιο μυώδης; Ή μήπως ο Παπαγιάννης δεν μπορούσε να «ματσάρει» τον Κουφό ο οποίος... αναστήθηκε στο ΟΑΚΑ; Ε, όταν βλέπεις και τους παίκτης της ΤΣΣΚΑ να κάνουν πάρτι εντός και εκτός ρακέτας, με τι... ψυχολογία να σουτάρεις μετά; Μοιραία θα έχει άθλιο ποσοστό. Εντάξει, δεν ήταν 5% αυτή τη φορά, αλλά 23%...

Ο Παναθηναϊκός ήταν και πάλι προβλέψιμο και στατικός στην επίθεση. Οι μόλις 14 ασίστ εκ των οποίων οι μισές του Καλάθη, καταδεικνύουν το πρόβλημα στη δημιουργία. Η μπάλα δεν κυκλοφορούσε σωστά και τις περισσότερες φορές οι «επιθέσεις» τελείωναν, είτε με προσωπικές ενέργειες, είτε με σουτ χωρίς κανέναν λόγο και ύστερα από κανένα σύστημα, είτε με τον Τόμας και τον Τζόνσον να «κουτουλούσαν» στους ψηλούς της ΤΣΣΚΑ. Απειροελάχιστες οι σωστές επιθέσεις.

Όσο για τη συνέχεια; Εξόχως δύσκολη πλέον! Ο Παναθηναϊκός βάζει τα χέρια του και βγάζει τα μάτια του. Και εξακολουθεί να ψάχνει τρεις νίκες απέναντι σε Φενέρ εκτός, Άλμπα εκτός, Χίμκι εντός, Εφές εκτός, Μακάμπι εντός και Μπασκόνια εκτός. Και οι δύο από αυτές (Φενέρ και Χίμκι) έχουν τον ίδιο στόχο με τους «πράσινους». Να βρεθούν στα playoffs. Από εδώ και στο εξής χρειάζεται νέο.. ηλεκτροσόκ στην ομάδα. Δεν ξέρω, τι και πώς. Απλά χρειάζεται! Αλλιώς η ευρωπαϊκή χρονιά θα πάει στράφι.

ΥΓ: Εξαιρείται ο Ίαν Βουγιούκας από το χάλι του ΟΑΚΑ. Παράλειψή μου που δεν το έγραψα στο ρεπορτάζ του αγώνα. Ο μοναδικός που πραγματικά προσπάθησε αναλογικά του ρόλου του στην ομάδα και του χρόνου που βρέθηκε στο παρκέ. Τίμιος όσο δεν... πάει.

ΥΓ2: Όλοι αγαπούν την ομάδα τους, όλοι χαίρονται στις νίκες, όλοι στεναχωριούνται στις ήττες, όλοι απογοητεύονται στις... συντριβές και στο κακό θέαμα. Όμως είμαι παντελώς αντίθετος στο να φεύγει ο κόσμος επτά λεπτά πριν από το τέλος ή μετά τη λήξη να γιουχάρει έντονα. Όπως έχει μαλλιάσει η γλώσσα του Αλβέρτη να λέει «στις χαρές και στις λύπες μαζί...»

ΥΓ3: Ήταν αυτό που λέγαμε. Αυτή η «διαβολοβδομάδα» θα ήταν «κομβική» για τον Παναθηναϊκό. Από τη στιγμή που δεν μπόρεσε να αποδράσει με τη νίκη από το ΣΕΦ, ήρθε η κατάρρευση...

ΥΓ4: Μέσα στην «μαυρίλα» του αγώνα, ο Καλάθης πέρασε στην 2η θέση των καλύτερων πασέρ στην ιστορία της EuroLeague ξεπερνώντας τον Δημήτρη Διαμαντίδη...Τι να το κάνεις όμως;

ΥΓ5: Δεν ξέρω τι έχει συμβεί με τον Νίκο Παππά και τον Ρικ Πιτίνο. Όμως εδώ που φτάσαμε και με δεδομένο το «αμυντικό κενό» στην περιφέρεια, πρέπει να επιστρέψει. Και άμεσα. Τουλάχιστον να το δοκιμάσει και στη συνέχεια ό,τι βγει...

ΥΓ6: Βρε λέτε να είναι τόσο «σατανάδες» στον Παναθηναϊκό που να... κυνηγούν την 8η θέση για να αποφύγουν τις δύο Ισπανικές, Ρεάλ και Μπαρτσελόνα και να παίξουν με την Εφές; Φυσικά και αστειεύομαι. Δεν είναι καν σε θέση να κάνουν κάτι τέτοιο.

ΥΓ7: Άραγε προλαβαίνει να γυρίσει το τσιπάκι;