Γκάμπριελ Ντεκ: Από τη λάσπη, στον δρόμο με τα αστέρια

Γκάμπριελ Ντεκ: Από τη λάσπη, στον δρόμο με τα αστέρια

Βασίλης Βλαχόπουλος
Γκάμπριελ Ντεκ: Από τη λάσπη, στον δρόμο με τα αστέρια
Ο Γκάμπριελ Ντεκ ζει το όνειρό του καθώς από το λασπωμένο γήπεδο του χωριού του «φιγουράρει» πλέον στα λαμπερά παρκέ της Euroleague με τη φανέλα της Ρεάλ Μαδρίτης και η Euroleague Greece ανοίγει τον φάκελο του Αργεντίνου, με θαυμασμό για τα κατορθώματά του.

Ένα σπασμένο ξύλο από σκαρί παλιάς βάρκας ήταν το ταμπλό, τυλιγμένο από ένα χοντρό καραβόσκοινο για να συγκρατεί τη στεφάνη. Στην πραγματικότητα, ένα τιμόνι από εγκαταλελειμμένο τρακτέρ χρησιμοποιήθηκε γι’ αυτόν τον σκοπό. Για να φτάσουμε στο δάπεδο, ποιο δάπεδο; Τέτοιες πολυτέλειες δεν υπήρχαν στο χωριό στο οποίο μεγάλωσε ο Γκάμπριελ Ντεκ. Η μπάλα χτυπούσε στο χώμα με… επίκληση στον Θεό για να μη βρέξει και μετατραπεί σε λάσπη. Ακόμη και τότε όμως, ο Ντεκ και τα φιλαράκια του δεν άφηναν καμία μέρα να περάσει χαμένη. Σπανίως έχαναν τη διάθεσή τους για μπάσκετ κι έφταναν στο σημείο να επινοήσουν διάφορους τρόπους για να απολαύσουν τον έρωτά τους.

Η ιστορία του 25χρονου είναι εντυπωσιακή και ταυτοχρόνως διδακτική. Μαθαίνει στον καθένα ό,τι όλα είναι ζήτημα διάθεσης, κόπου και φιλοδοξίας. Μεγάλωσε στο χωριό Κολόνια Ντόρα, αλλά δεν γεννήθηκε εκεί καθώς δεν υπήρχε νοσοκομείο κι έτσι βγήκε από τα σπλάχνα της μητέρας του, σε μια κλινική στην πόλη Ανατούγια. Γόνος φτωχής οικογένειας, υπήρξαν ημέρες όπου τα πιάτα του φαγητού ήταν άδεια. Ωστόσο, περνούσε όμορφα. Παρά τις δυσκολίες, η οικογένεια ήταν (και παραμένει) δεμένη, με τους φίλους του έζησε όλες τις ομορφιές της παιδικής ηλικίας. Ο ίδιος δεν ήταν τόσο ανήσυχο πνεύμα, όπως ο (κατά τρία χρόνια μεγαλύτερος) αδερφός του, Χοακίν.

*Φωτογραφία η οποία δημοσιεύτηκε στην ιστοσελίδα «infobae» στην οποία ο Γκάμπριελ Ντεκ (σ. σ. με τη φανέλα των Σαν Αντόνιο Σπερς) παίζει με τους φίλους του, στο χωριό του Κολόνια Ντόρα.

«Να φύγουμε για να βοηθήσουμε τον πατέρα»

Η οικογένεια Ντεκ δεν τα… έφερνε βόλτα. Ο πατέρας Όσκαρ είναι οδηγός φορτηγού, ενώ η μητέρα καθάριζε λεωφορεία. Τα δύο αδέρφια έπρεπε να υποστηρίξουν τους γονείς τους και από τη στιγμή που δεν ήταν σε θέση να πιάσουν τιμόνι στα χέρια, σε καθημερινή βάση βοηθούσαν τη μητέρα τους στη δουλειά. Σε ηλικία 11 ετών, στο λιοπύρι, ο Γκάμπριελ έμαθε όλα τα μερεμέτια. Καθάρισμα, ξύσιμο, βαφή, πλύσιμο, όλα εκτός της οδήγησης.

«Αυτό θα κάνουμε μέχρι το τέλος της ζωής μας;», του είπε μια μέρα ο αδερφός του. Είχε προηγηθεί συζήτηση του τελευταίου μ’ έναν δάσκαλό του. Για την ακρίβεια, είχε δει τα δύο αδέρφια στη διάρκεια τοπικού τουρνουά. Αμφότεροι ήταν ψηλότεροι από τα παιδιά της ηλικίας τους και ουσιαστικά τους συμβούλεψε να ασχοληθούν με το μπάσκετ. Ο Χοακίν έβλεπε συνεχώς αγώνες μπάσκετ, προσπαθούσε να αντιγράψει τους επαγγελματίες, το ίδιο έκανε και ο αδερφός του. Η πρώτη εμπειρία του Γκάμπριελ σε ομάδα ήταν στην Club Atletico Bartolome Miter. Ακολούθησε η Central Argentino Olimpico.

Μετά από εισήγηση του δασκάλου και αφού πέρασαν το δοκιμαστικό τεστ, τα δύο αδέρφια μετακόμισαν στην πόλη Σαντιάγο Ντελ Εστέρο κι έπαθαν πολιτισμικό σοκ καθώς από ένα χωριό εννιά χιλιάδων κατοίκων, βρέθηκαν ξαφνικά σε πόλη με πληθυσμό 280.000 κατοίκων. Ο μικρός Γκάμπριελ είχε αμφιβολίες, η μητέρα τους επίσης, αλλά ο Χοακίν είπε τη μαγική κουβέντα. «Σκέψου ότι θα βοηθήσουμε τον πατέρα μας γιατί θα έχει δύο πιάτα φαγητού λιγότερα να γεμίσει». Εκεί διαλύθηκαν οι ενδοιασμοί του 13χρονου Γκάμπριελ κι έτσι ξεκίνησε ένα μοναδικό ταξίδι. Η υπόλοιπη ιστορία του Ντεκ είναι λίγο πολύ γνωστή. Σε ηλικία 15 ετών ο νυν αστέρας της Ρεάλ Μαδρίτης έγινε επαγγελματίας με τη φανέλα της Κουίμσα στην οποία υπήρξε για μια επταετία, προηγήθηκαν οι διακρίσεις του σε διάφορα τουρνουά μικρών ηλικιών. Ακολούθησε η διετία στη Σαν Λορέντσο αλλά και οι εκπληκτικές εμφανίσεις του με τις εθνικές ομάδες της Αργεντινής. Μέλος της καλύτερης ομάδας στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα U17 με 21.5 πόντους κατά μέσο όρο, για να ακολουθήσει η πρώτη παρουσία στην Εθνική Αργεντινής το 2015 στους Παναμερικανικούς Αγώνες. Με τη φανέλα της Σαν Λορέντσο κατέκτησε δύο Πρωταθλήματα, ισάριθμες φορές αναδείχθηκε MVP των τελικών.

Στη χώρα του, δεν είχε μείνει κάτι που να μην είχε κατακτήσει κι έτσι ξεκίνησε η δοκιμασία του στο υψηλότερο επίπεδο με τη Ρεάλ Μαδρίτης με την υπογραφή τριετούς συμβολαίου. Η περσινή, πρώτη, του σεζόν στη «Βασίλισσα» είχε διδακτικό χαρακτήρα. Η έκρηξή του σημειώθηκε στα γήπεδα της Κίνας, στο πρόσφατο Παγκόσμιο Κύπελλο καθώς ήταν από τους πρωτεργάτες στην εντυπωσιακή πορεία της Αργεντινής έως τον τελικό της διοργάνωσης και την κατάκτηση του ασημένιου μεταλλίου, με 13.9 πόντους κατά μέσο όρο.

Τέτοιο ρόλο δεν έχει αναλάβει στη Ρεάλ Μαδρίτης, αλλά οι αριθμοί του διπλασιάστηκαν σε σχέση με πέρυσι. Από τους 4.4 πόντους και τις ελάχιστες αγωνιστικές πρωτοβουλίες, φέτος έχει 8.5 πόντους κατά μέσο όρο, κυρίως όμως δεν είναι ρολίστας. Δικό του όπλο δεν είναι η τεχνική κατάρτιση, αλλά το πείσμα και το αργεντίνικο πάθος που χαρακτηρίζει το παιχνίδι του. Ανέκαθεν καθοδηγούταν από το πάθος του για το παιχνίδι, από τα πρόσωπα που τον ενέπνευσαν. Κυρίως ο Μανού Τζινόμπιλι καθώς η φανέλα με το Νο20 (στους Σαν Αντόνιο Σπερς) ήταν καθημερινό ρούχο, έως και πυτζάμα τις νύχτες…

Διάβασε όλα τα τελευταία νέα της αθλητικής επικαιρότητας. Μάθε για όλους τους live αγώνες σήμερα και δες τις αθλητικές μεταδόσεις της ημέρας και της εβδομάδας μέσα από το υπερπλήρες Πρόγραμμα TV του Gazzetta.