Τα... πολλαπλά κέρδη απέτρεψαν τη ζημιά

Δεν θα πω ψέματα. Πριν από το τζάμπολ του αγώνα στο κλειστό του ΟΑΚΑ, περίμενα μια εύκολη επικράτηση του Παναθηναϊκού απέναντι στη Βαλένθια. Όχι επειδή η ισπανική ομάδα είχε μόλις μία νίκη σε έξι ματς και δεν έμοιαζε ικανή να κοιτάξει στα μάτια τους «πράσινους». Άλλωστε θα είναι λάθος να πιστεύει κανείς κάτι τέτοιο. Μιλάμε για ισπανική ομάδα, έτσι;

Απλούστατα η νίκη της περασμένης εβδομάδας απέναντι στην Αναντολού Εφές, μια σαφώς πιο δυνατή -βάσει μπάτζετ και ρόστερ- ομάδα από τον Παναθηναϊκό, είχε φέρει άλλη ψυχολογία στις τάξεις του «τριφυλλιού» και όλοι έδειχναν έτοιμοι για το... ξεμπούκωμα. Δηλαδή για μια νίκη χωρίς κανένα άγχος, χωρίς καμία ανησυχία και παράλληλα να συνδύαζε η ομάδα το θέαμα με την ουσία.

Δεν έγινε ποτέ. Δεν ξέρω αν οι παίκτες του Πεδουλάκη αντιμετώπισαν την Βαλένθια λίγο «μπλαζέ» έχοντας στο πίσω μέρος του μυαλού ότι «δεν πρόκειται να κινδυνεύσουμε από αυτούς» ωστόσο με τον τρόπο τον οποίο παρουσιάστηκαν στο παρκέ, κάτι τέτοιο έδειχναν. Ήθελαν το «κάτι παραπάνω» στην επίθεση, το «κάτι πιο εντυπωσιακό», το βιαστικό και όχι το γρήγορο μπάσκετ, κάτι που αποτυπώθηκε και στο φύλλο της στατιστικής με τα 14 λάθη.

Ναι. Και εγώ θεωρώ ότι από αυτήν την Βαλένθια δεν μπορούσε να χάσει ο Παναθηναϊκός. Ειδικά μέσα στο κλειστό του ΟΑΚΑ. Παρόλα αυτά το... παραλίγο πάθημα ίσως και να κάνει καλό στον Παναθηναϊκό ενόψει της συνέχειας και να καταλάβουν όλοι ότι κανένα ματς δεν τελειώνει πριν καν αρχίσει. Και είναι μια καλή χρονικά στιγμή να συμβεί αυτό αφού ακολουθεί και ένα ακόμη παιχνίδι την επόμενη εβδομάδα με ομάδα του ίδιου επιπέδου. Απέναντι στην Άλμπα οι παίκτες των «πρασίνων» θα έχουν την ευκαιρία να δείξουν ότι πήραν το... μάθημά τους και ότι θα φροντίσουν να επιδείξουν την απαιτούμενη συγκέντρωση και στα 40 λεπτά.

Το τρίτο δεκάλεπτο με τους 29 πόντους παθητικό ήταν... απαγορευτικό. Πιστεύει κανείς ότι αν ο Παναθηναϊκός έπαιζε με μια ομάδα από το πρώτο ράφι της EuroLeague θα την «σκαπούλαρε» εύκολα από το ματς; Γι' αυτό και ξαναλέω, καλύτερα που όλα αυτά γίνονται νωρίς στη σεζόν και το κυριότερο; Χωρίς απώλεια! Γιατί από διαφορετική βάση θα συζητούσαμε τώρα αν ο Παναθηναϊκός είχε γνωρίσει ήττα από την ουραγό Βαλένθια και από διαφορετική βάση συζητάμε τώρα.

Μιας και ξεκινήσαμε από τα άσχημα της βραδιάς. Η άμυνα λοιπόν ήταν το μεγάλο πρόβλημα της ομάδας γι' άλλη μια φορά. Στο ΟΑΚΑ η Βαλένθια ανέβασε κατά 8 πόντους τον μέσο όρο της σεζόν, ενω από εκεί που σούταρε με 28,3% στα τρίποντα μέχρι την 6η αγωνιστική όντας η χειρότερη ομάδα σε ποσοστό στην EuroLeague, απέναντι στον Παναθηναϊκό είχε 40% με 11 εύστοχα εκ των οποίων 6/7 σε μια περίοδο! Για να συμβεί αυτό, οι παίκτες της ισπανικής ομάδας σούταραν τα περισσότερα δίχως πίεση και σε αυτό έπαιξαν ρόλο οι -και πάλι- κακές περιστροφές της πράσινης άμυνας. Ένας τομέας που ο Παναθηναϊκός εξακολουθεί να έχει πρόβλημα και καλείται να το λύσει άμεσα. Αλλιώς θα έχει περισσότερους και μεγαλύτερους μπελάδες απέναντι σε ομάδες που σουτάρουν με (έστω και ελαφρώς) καλύτερα ποσοστά.

Στα «μείον» της βραδιάς και η... άκεφη εμφάνιση του Τζίμερ Φριντέτ. Ο Αμερικανός είναι παίκτης που βρίσκει ρυθμό από την επίθεση. Και από τη στιγμή που δεν μπόρεσε να πάρει πολλές προσπάθειες, έχοντας παράλληλα αστοχήσει σε δύο καλά ελεύθερα σουτ, τον... πήρε η κάτω βόλτα. Υπέπεσε σε πολλά λάθη, ήταν αρκετά βιαστικός στην «εκτέλεση» της πάσας, ενώ στην άμυνα ήταν ο αδύναμος κρίκος με αποτέλεσμα ο Τζόρνταν Λόιντ να μοιάζει με... Τζόρνταν. Και αυτό είναι ένα κομμάτι που πρέπει και οφείλει να δουλέψει το προπονητικό τιμ από τη στιγμή που μιλάμε για πραγματικό υπερόπλο στην επίθεση που μπορεί να «σμπαραλιάσει» οποιαδήποτε άμυνα! Παρόλα αυτά ο Φριντέτ είχε 12 πόντους. Ακόμα και έτσι...

Δεν ήταν τυχαία η αναφορά στους πόντους του. Ένα από τα κέρδη του Παναθηναϊκού ήταν ο επιθετικός του πλουραλισμός. Είχε πέντε παίκτες με διψήφιο αριθμό πόντων, ένας ακόμα τον «άγγιξε» ενώ είδαμε πολλές βοήθειες τη στιγμή που οι «πράσινοι» ήταν πραγματικά συγκεντρωμένοι στην άμυνα (και δη στην τελευταία περίοδο) με σκοπό να «καθαρίσουν» το ματς.

Επίσης τα ριμπάουντ. Μετά από καιρό δεν έγιναν θέμα... εκνευρισμού τα επιθετικά ριμπάουντ των αντιπάλων του Παναθηναϊκού. Για πρώτη φορά ο Εξάστερος κράτησε τον αντίπαλό του σε τόσο χαμηλή συγκομιδή (μόλις 4 επιθετικά είχε η Βαλένθια) ενώ τελείωσε το ματς με έξι περισσότερα (35-29) στο σύνολο. Και πάμε και στα πρόσωπα.

Για τον Καλάθη δεν χρειάζεται να πούμε κάτι. Είναι ο ηγέτης και είναι κρίμα που δεν μπόρεσε να φτάσει στο δεύτερο triple double της καριέρας του στην EuroLeague. Χάρη σε εκείνον -κυρίως- ο Παναθηναϊκός δεν μπήκε σε περιπέτειες στο ΟΑΚΑ. Και όχι μόνο.

Ειδική αναφορά θα κάνω και πάλι στον Ουέσλι Τζόνσον! Ο Αμερικανός συνεχίζει την ανοδική του πορεία και πιστέψτε με. Όσο περνάει ο καιρός και προσαρμόζεται περισσότερο στο ευρωπαϊκό μπάσκετ και στον ρόλο του θα αποτελέσει τον παίκτη-κλειδί της σεζόν.

Και τέλος ο Ράις. Όπως ο Τζόνσον, έτσι και ο Ράις συνεχίζει από το καλό στο καλύτερο. Και χάρη στην προσωπικότητά του μπορεί να «κουβαλήσει» την ομάδα στις πλάτες του. Εντελώς αθόρυβα μέτρησε 14 πόντους και 3 ασίστ σε 22 λεπτά. Υπερπολύτιμος! Όμως ρε Ταϊρίς, δώσε την μπάλα στον Καλάθη για το triple double! Παρόλα αυτά, τίμιος. Απολογήθηκε στο twitter επειδή δεν γνώριζε για τα νούμερα του Νικ.

ΥΓ: Αδιαπραγμάτευτο το 5-3 στο ματς με την Άλμπα και πριν από την διαβολοβδομάδα. Ο Παναθηναϊκός ζητάει μέχρι τον... Γολγοθά του Δεκεμβρίου και της πρώτης εβδομάδας του νέου έτους (σ.σ. έχει κατά σειρά Μπαρτσελόνα εκτός, Φενέρ εντός, Μακάμπι εκτός, Ρεάλ εντός, ΤΣΣΚΑ εκτός, Αρμάνι εκτός) να έχει τουλάχιστον οκτώ νίκες.

ΥΓ2: Ρικ Πιτίνο. Η αποθέωση που του άρμοζε και του άξιζε! Ωραίες στιγμές...

ΥΓ3: Ο Ντεσόν Τόμας όχι μόνο ήταν «λίρα εκατό» στην επίθεση, αλλά βοήθησε και στα ριμπαόυντ.

ΥΓ4: Νίκος Παππάς κύριοι... Και γι' αυτόν, όπως και για τον Τζόνσον, επιμένω. Επιστρέφει και έχει πολλά να δώσει... Οσο παίρνει ρυθμό θα γίνεται και καλύτερος.