Σλούκας στο gazzetta.gr: «Ήθελα να μείνω δίπλα στον καλύτερο»

Σλούκας στο gazzetta.gr: «Ήθελα να μείνω δίπλα στον καλύτερο»
Η απάντησή του ήταν αφοπλιστική, ενδεικτική του σεβασμού που τρέφει για τον Ζέλικο Ομπράντοβιτς και επεξηγηματική της απόφασής του για παραμονή στη Φενέρμπαχτσε. Ο Κώστας Σλούκας μίλησε στο gazzetta.gr για τη σπουδαία πρωτοβουλία της διοργάνωσης του καμπ του, αποθέωσε τον Γιάννη Αντετοκούνμπο και εξήγησε γιατί η Εθνική έχει δικαίωμα στο όνειρο.

Λένε ότι η γλώσσα του σώματος είναι πιο αληθινή από τις λέξεις, περισσότερο αντιπροσωπευτική των συναισθημάτων της ψυχής. Όσες φορές ο Κώστας Σλούκας αναφέρθηκε στον Ζέλικο Ομπράντοβιτς, το πρόσωπό του έλαμψε, επιβεβαιώνοντας αυτό που… ξέρουν όλοι, την ιδιαίτερη σχέση τους. «Είναι ο μπασκετικός πατέρας μου», είπε και φυσικά ήταν πολύ εύκολο να διακρίνει κανείς τους λόγους της απόφασής του για παραμονή στη Φενέρμπαχτσε.

Η συνάντηση με τον διεθνή γκαρντ έγινε στο κλειστό της Μίκρας στη Θεσσαλονίκη. Εκεί ήταν συνεχώς στις τελευταίες ημέρες, πραγματοποιώντας αυτό που υποσχέθηκε στον εαυτό του, όταν έμαθε ότι ο πατέρας του - ο οποίος πρόσφατα έφυγε από τη ζωή - είχε προσβληθεί από καρκίνο. Τότε αποφάσισε να διοργανώσει καμπ μπάσκετ με σκοπό την ενίσχυση της ΛΑΜΨΗΣ, του συλλόγου Γονέων που μαζί με τα παιδιά τους, κουβαλούν τον δικό τους Γολγοθά. Ο Κώστας Σλούκας μίλησε στο gazzetta.gr για όλα. Την επαφή που απέκτησε με τα παιδιά στο καμπ, τον «Ζοτς», το σενάριο επιστροφής, τον Αντετοκούνμπο, την Εθνική… μέχρι και για τον Νάντο ΝτεΚολό.

Μέσα από την καθημερινή επικοινωνία με μικρά παιδιά, νιώθεις ότι σου ταιριάζει ο ρόλος του παιδαγωγού;

«Βασικά μου αρέσει να ασχολούμαι με μικρά παιδιά, προσπαθώ να μεταλαμπαδεύσω γνώσεις που απέκτησα στη διάρκεια της καριέρας μου. Τώρα, αν μου πάει αυτός ο ρόλος εξαρτάται από το πόσο ευχαριστημένα είναι τα ίδια τα παιδιά. Προσωπικά βλέπω ότι απολαμβάνουν αυτό που κάνουν».

Βλέπεις τον εαυτό σου στα πρόσωπά τους; Εννοώ του πιτσιρικά που προσπαθεί να μάθει, να αφομοιώσει κάθε πληροφορία και ανυπομονεί για την επόμενη προπόνηση;

«Αυτό είναι αλήθεια γιατί ο μπαμπάς μου με πήγαινε σε πολλά καμπ, προσπαθούσα να κερδίσω πράγματα από προπονητές και παίκτες. Είχα κι εγώ τις ίδιες απορίες με τα παιδιά, τα οποία με ρωτούν για το πώς αισθάνομαι, την προπόνηση που κάνω. Βασικά είμαστε ικανοποιημένοι από τη δουλειά που έγινε στην πρώτη χρονιά. Έχουμε 130 παιδιά, ο αριθμός είναι όσο πρέπει βάλει του αριθμού των γηπέδων στα οποία γίνονται οι προπονήσεις, το ζητούμενο είναι να γίνει σωστή δουλειά και ταυτόχρονα οι προπονητές να περάσουν συγκεκριμένα μηνύματα στα παιδιά».

Σήμερα, μπαίνουν τα παιδιά σε μια διαδικασία ατομικής προπόνησης δίχως προπονητές με σκοπό εξάσκηση των ικανοτήτων τους;

«Νομίζω πως ναι, ότι υπάρχουν παιδιά που το κάνουν, αλλά το να φτάσεις σε επίπεδο καριέρας είναι και ζήτημα συγκυρίας αλλά και τύχης. Εκτιμώ ότι τα παιδιά αντιλαμβάνονται ότι ο μόνος δρόμος είναι η δουλειά. Η αλήθεια είναι ότι τους ζορίσαμε λίγο παραπάνω στο καμπ. Έξι προπονητές εκπόνησαν ένα απαιτητικό πρόγραμμα με σκοπό να χωρέσουμε πράγματα και προσωπικά είμαι μα τα παιδιά τόσο το πρωί όσο και το απόγευμα. Θα κάνουμε πράγματα μαζί, θα παίξουμε μαζί και επαναλαμβάνω ότι ο στόχος είναι να είναι ευχαριστημένα. Το καμπ εξάλλου έχει ιερό σκοπό καθώς τα έσοδα θα διατεθούν στη ΛΑΜΨΗ, του συλλόγου Γονέων με παιδιά που έχουν νοσήσει στον παιδικό καρκίνο. Ήταν μια ιδέα, όταν ο πατέρας μου διαγνώστηκε με καρκίνο. Τότε είπα ότι θα κάνω αυτό το καμπ».

Να πάμε στα προσωπικά, τελικά η φετινή απόφαση ήταν η δυσκολότερη στην καριέρα σου;

«Θεωρώ ότι ήταν δύσκολη αλλά και η σωστή. Έμεινα στην ομάδα στην οποία έβαλα κι εγώ ένα λιθαράκι για να γίνει από τις μεγαλύτερες της Ευρώπης, η οποία διαθέτει τον καλύτερο προπονητή, βασίζεται σ’ ένα οικογενειακό κλίμα για το οποίο χαίρομαι και ήθελα να συνεχίσω την προσπάθεια μαζί τους».

Η εικόνα είναι ο αδιάψευστος μάρτυρας, στην προκειμένη περίπτωση υπάρχουν και οι επίσημες δηλώσεις. Είναι πολύ ιδιαίτερη η σχέση του με τον Ζέλικο Ομπράντοβιτς, πώς είναι να έχεις ηγετικό ρόλο σε ομάδα του Ομπράντοβιτς;

«Καταρχήν τον θεωρώ μπασκετικό πατέρα μου. Γιατί συνέβαλλε σε μέγιστο βαθμό για τη βελτίωση και την εξέλιξή μου, κερδίζω πάρα πολλά πράγματα από αυτόν. Είναι χαρισματικός άνθρωπος και προπονητής, για την ακρίβεια είναι διάνοια και είναι πραγματικά άξιο απορίας πώς αυτός ο άνθρωπος έπειτα από 25 χρόνια καριέρας και αμέτρητων τίτλων, έρχεται με την ίδια ένταση, θέληση αλλά και προσμονή για την κάθε προπόνηση».

Βλέποντάς τον πάντως να κοκκινίζει, να ζει με ένταση την κάθε φάση, αν μη τι άλλο ενισχύονται τα κίνητρά σου…

«Βασικά κερδίζεις μέσα από την καθημερινή τριβή μαζί του γιατί σου δίνει κίνητρο κι όταν ένας προπονητής επιμένει τόσο πολύ, δεν είναι λογικό να κάνει το ίδιο και ο παίκτης;».

Το φινάλε της χρονιάς ήταν στενάχωρο. Η Φενέρμπαχτσε ήταν τρομακτική στην κανονική διάρκεια αλλά στο τέλος παραδόθηκε στα αγωνιστικά προβλήματα της.

«Είναι αλήθεια γιατί σε σχέση με όλες τις άλλες ομάδες της Euroleague φέτος κάναμε καλή χρονιά. Δυστυχώς όμως ήρθαν οι τραυματισμοί και αλλοιώθηκε ο χαρακτήρας της ομάδας. Πήγαμε στο φάιναλ φορ με πολλά προβλήματα, κάναμε διάφορα τρικ αλλά και μια μεγάλη προσπάθεια, δυστυχώς όμως δεν τα καταφέραμε».

Γνωρίζεις ότι για πολύ καιρό το όνομά σου κυριαρχούσε κυρίως στο ρεπορτάζ του Ολυμπιακού. Ρεαλιστικά, σκέφτηκες να γυρίσεις πίσω;

«Πέρασε από το μυαλό μου, η αλήθεια είναι όμως ότι η κατάσταση που επικρατεί στην Ελλάδα δεν είναι πολύ καλή. Είμαι βέβαιος ότι θα αλλάξει στο μέλλον. Προσωπικά, ήμουν υποχρεωμένος να κοιτάξω το δικό μου μέλλον, να μείνω σε μια μεγάλη ομάδα με τον καλύτερο προπονητή γιατί έχουμε χτίσει κάτι καλό και θέλω να συνεχιστεί».

Με τον Νάντο ΝτεΚολό θα κάνετε καλό δίδυμο (;), υπάρχει φημολογία περί συμφωνίας του με τη Φενέρμπαχτσε.

«Αν όντως συμβεί, θέλω να πιστεύω πως ναι, αλλά είναι ο κόουτς, οι υπόλοιποι παίκτες και γενικώς μπορούμε να πετύχουμε πράγματα».

Δικαίωμα στο όνειρο έχουμε όλοι, φαντάζομαι ότι το ίδιο ισχύει και για την Εθνική. Πολλώ δε μάλλον όταν θα είναι ενισχυμένη με τον MVP του ΝΒΑ, δύο από τους καλύτερους γκαρντ της Euroleague

«Προσδοκίες υπάρχουν, είναι μεγάλες και ναι, έχουμε δικαίωμα στο όνειρο. Έχουμε τον καλύτερο παίκτη του κόσμου βάσει του τίτλου που κατέκτησε και είναι άξιος συγχαρητηρίων. Βασικά παρακολουθώ τον Γιάννη από την αρχή, από τότε που ήταν στην Α2. Το θέμα είναι να δέσουμε, να αποκτήσουμε χημεία και μετά όλα θα πάνε καλά».

Μήπως θα πρέπει να αποφύγουμε και τη… λακκούβα του μεταλλίου; Υπό την έννοια ότι κάθε χρόνο βλέπουμε τα πολύ μακριά και όχι τα κοντινά…

«Στόχος είναι να προκριθούμε στους «8» και να πάμε αλώβητοι χωρίς καμία κακή ήττα ούτως ώστε να έχουμε πιθανότητες για παραπάνω».

Διάβασε όλα τα τελευταία νέα της αθλητικής επικαιρότητας. Μάθε για όλους τους live αγώνες σήμερα και δες τις αθλητικές μεταδόσεις της ημέρας και της εβδομάδας μέσα από το υπερπλήρες Πρόγραμμα TV του Gazzetta.