Ομάδα χωρίς αρχή, μέση και... τέλος

Ομάδα χωρίς αρχή, μέση και... τέλος

Ομάδα χωρίς αρχή, μέση και... τέλος
Ο Κωνσταντίνος Μελάγιες γράφει για την απαράδεκτη εικόνα του Ολυμπιακού (μπασκετικά, σωματικά και πνευματικά) την οποία παρουσίασε στα Κανάρια Νησιά.

Στην Ηλιούπολη υπάρχει μία περιοχή που λέγεται «Κανάρια». Μάλλον σε αυτή νόμιζαν ότι πήγαν να παίξουν στον Ολυμπιακό και όχι στην Ισπανία και στα Κανάρια Νησιά για αγώνα Euroleague. Αν και τώρα που το ξανασκέφτομαι η Γκρα Κανάρια διά στόματος του προπονητή της ξεκαθάρισε πριν το ματς πως, «εμείς θέλουμε να περάσει η... διαβολοβδομάδα, να μην έχουμε τραυματίες για να παίξουμε την παραμονή μας κόντρα στην Ανδόρα την Κυριακή».

Δηλαδή πόσο πιο αδιάφορο αντίπαλο να βρεις μπροστά σου;

Ο Ολυμπιακός παρουσίασε θλιβερή εικόνα προσφέροντας ένα δίωρο μαρτύριο σε όσους παρακολούθησαν τον αγώνα. Δίωρο για αυτούς που άντεξαν, διότι πολλοί ήταν αυτοί που άλλαξαν κανάλι νωρίτερα.

Ομάδα χωρίς νεύρο.

Ομάδα χωρίς αρχή και τέλος στο παρκέ.

Ομάδα χωρίς ίχνος εγωισμού.

Ομάδα που έμοιαζε να έχει πάει εκδρομή σε ένα μέρος που «φάση θα έχει, δε θα έχουμε την ευκαιρία να ξαναπάμε ποτέ μάλλον στο Λας Πάλμας».

Ομάδα χωρίς άμυνα.

Ομάδα χωρίς τρίποντο.

Ομάδα χωρίς ρυθμό.

Ομάδα που δεν πέρναγε καλά στο παρκέ (έκλαμψη προφανώς με τη Μπάγερν)

Ομάδα χωρίς προπονητική καθοδήγηση.

Ομάδα με παίκτες χωρίς σφυγμό που πήγαιναν χαλαρά στο καλάθι κι έτρωγαν τάπες.

Ομάδα χωρίς ενέργεια.

Ομάδα με αστεία ποσοστά σε ανενόχλητα σουτ.

Ομάδα που έκανε το δεύτερο φάουλ της στο 9:12 κι ενώ το πρώτο είχε προσφέρει βολές.

Ομάδα που στο τρίτο δεκάλεπτο έπρεπε να μπει και να δαγκώνει κι έκανε τρία λάθη με τον Έρικσον να βάζει 3/3 τρίποντα.

Ομάδα που στην τελευταία περίοδο στην οποία θα έπρεπε να βγάλει μία αντίδραση ώστε να μειώσει, έκανε τρία ομαδικά φάουλ.

Ομάδα με 8 ασίστ.

Ομάδα με παίκτες μικρότερων ικανοτήτων από αυτές που απαιτούνται.

Ομάδα πλήρως αποπροσανατολισμένη.

Και μη μου πει κανείς ό,τι δεν έπαιξαν σαν ομάδα γιατί θα διαφωνήσω κάθετα. Στην κυριολεξία σαν ομάδα είχαν τόσο άθλια εικόνα.

Το έχω γράψει πολλές φορές και το επαναλαμβάνω. Ελάχιστα με ενόχλησε η ήττα. Η εικόνα ήταν απογοητευτική. Η έλλειψη προσπάθειας και εγωισμού.

Εβλεπαν τον αντίπαλο να τους βάζει το ένα lay up μετά το άλλο και αυτοί ως απάντηση πήγαιναν στα δικά τους lay up πιο μπλαζέ από ποτέ κι έβλεπαν τους Ισπανούς να μοιράζουν τάπες.

Για ποια πρόκριση να μιλήσουμε όταν δε βλέπουμε καν μπάσκετ;

ΚΑΙ ΛΙΓΟ ΜΠΑΣΚΕΤ

Ο Ολυμπιακός πήγε στην Ισπανία χωρίς δύο γκαρντ και με τρία διαθέσιμα. Όσα και με τη Μπάγερν δηλαδή...

Τη Μπάγερν την νίκησε για δύο λόγους λοιπόν: έτρεξε και βρήκε τρίποντα.

Για αυτούς τους δύο λόγους διαλύθηκε στα Κανάρια Νησιά.

Δεν ξέρω αν ήταν εντολή του Ντέιβιντ Μπλατ ή το ένστικτο που τράβαγε χειρόφρενο σε κάθε επίθεση του Ολυμπιακού. Στο «πέντε εναντίον πέντε» οι Πειραιώτες αποδεδειγμένα χωρίς τον Βασίλη Σπανούλη, δεν λειτουργούν. Συνεπώς θα έπρεπε να τρέξει και δεν το έκανε.

Πάμε και στα τρίποντα.

Όταν ήμουν μικρός στο παιδικό, μας έλεγε ο προπονητής μας, «κλειστό man to man και αφήστε τους να σουτάρουν». Ο προπονητής τότε το έλεγε διότι οι αντίπαλοι λόγω ηλικίας δεν έφταναν εύκολα το καλάθι.

(Τώρα που το σκέφτομαι μάλλον αυτός ήταν ο λόγος που δεν έπαιξα ποτέ στη ζωή μου άμυνα).

Αυτό έκανε η Γκραν Κανάρια από το 15' και μετά. Είδε τους «ερυθρόλευκους» να αστοχούν ανενόχλητοι και έκλεινε όλο και περισσότερο μέσα προσφέροντας ελεύθερα το σουτ.

Αν είχαν μπει στην αρχή 2-3 τρίποντα τότε, η άμυνα θα έβγαινε πιο έξω αναγκαστικά κι έτσι η μπάλα θα πήγαινε περισσότερες φορές στα χέρια των Μιλουτίνοφ και Πρίντεζη.

ΥΓ: Ρε μάγκες αλήθεια, τρία ομαδικά φάουλ στην τελευταία περίοδο που υποτίθεται θέλατε να μειώσετε σε πιο υποφερτό επίπεδο τη διαφορά;

ΥΓ 2: Δύο χαρακτηριστικές φάσεις αναλύουν την εικόνα του Ολυμπιακό. Το τελευταίο καλάθι στο τρίτο δεκάλεπτο με τον Παουλί να κάνει βόλτα μέχρι το καλάθι και να βάζει lay up... Η άλλη με 4 παίκτες της Γκραν Κανάρια να έχουν πέσει πάνω στον Μιλουτίνοφ έχοντας αφήσει τρεις «ερυθρόλευκους» ελεύθερους στα 5 μέτρα. Η μπάλα πήγε στον Ουίλιαμς Γκος και αστόχησε.

ΥΓ 3: Ξένοι, Ελληνες, παλιοί, καινούριοι, κοντοί, ψηλοί, προπονητές, βοηθοί, διοικητικοί, όλοι είστε υπεύθυνοι για αυτή την εικόνα. Τα Χριστούγεννα ασχολιόταν η ομάδα με το πλεονέκτημα της έδρας, αν αποκλειστεί θα μιλάμε για τεράστια αποτυχία!

ΥΓ 4: Οι χειρότερες δηλώσεις του Μπλατ τη φετινή σεζόν. Μόνο δικαιολογίες (ταξίδι, απουσίες) και ουδεμία εξήγηση για αυτό που είδαν τα μάτια μας.

ΥΓ 5: Ο Σπανούλης μάλλον θα έφταιγε και στα Κανάρια Νησιά...

Διάβασε όλα τα τελευταία νέα της αθλητικής επικαιρότητας. Μάθε για όλους τους live αγώνες σήμερα και δες τις αθλητικές μεταδόσεις της ημέρας και της εβδομάδας μέσα από το υπερπλήρες Πρόγραμμα TV του Gazzetta.

Κωνσταντίνος Μελάγιες
Κωνσταντίνος Μελάγιες

Ο Κωνσταντίνος Μελάγιες γεννήθηκε το 1977 και από μικρή ηλικία ερωτεύτηκε το μπάσκετ το οποίο υπηρέτησε ως παίκτης, ως προπονητής (για λίγο) και πλέον ως δημοσιογράφος. Ασχολείται με το ρεπορτάζ του Ολυμπιακού από το 2002 και είναι ερωτευμένος με τη δουλειά του όπως ήταν ακριβώς και την πρώτη μέρα που ασχολήθηκε με αυτή.

Πέραν του μπάσκετ του αρέσει να βλέπει (και να παίζει) τένις, μπιλιάρδο και ποδόσφαιρο. Τα τελευταία χρόνια δεν έχει την άρνηση για το ΝΒΑ που είχε πιο παλιά, αλλά σαν την Euroleague... δεν έχει.