«Η Μπασκόνια έχασε τον Τζινόμπιλι για μια διαφωνία»!

H πιο αινιγματική φιγούρα της Μπασκόνια είναι ταυτόχρονα και μια ιδιοφυΐα ενώ το σύστημα που έχει αναπτύξει τις τελευταίες δεκαετίες ο Χοσεάν Κερεχέτα για τον εντοπισμό των επόμενων σούπερ σταρ είναι κάτι που ανέκαθεν αποτελούσε τη νόρμα όσον αφορά τη λειτουργία του οργανισμού που διοικεί. Επί ημερών του 61χρονου, σήμερα, Κερεχέτα το μπασκετικό καμάρι των Βάσκων (a.k.a. Μπασκόνια, Ταουγκρές, Τάου Κεράμικα, Κάχα Λαμποράλ) εξελίχθηκε σε μια από τις παραδοσιακές και πιο ισχυρές ομάδες της EuroLeague όπου συμμετέχει ανελλιπώς, έχοντας παίξει σε πέντε Final 4 και στους τελικούς της πρώτης διοργάνωσης με αντίπαλο την Κίντερ Μπολόνια.

Ο... ανήσυχος δημιουργός επιστρέφει σχεδόν κάθε χρόνο στην σκηνοθετική καρέκλα, προσθέτοντας συνεχώς ονόματα στο ρόστερ των wannabe σούπερ σταρ του που παραχωρούνται στην Ευρώπη και το ΝΒΑ. Με το αζημίωτο βεβαίως-βεβαίως. Οι Αντρές Νοτσιόνι, Τιάγκο Σπλίτερ, Λουίς Σκόλα, Νέμανια Μπιέλιτσα, Άρβιντας Ματσιγιάουσκας και Χοσέ Μανουέλ Καλδερόν είναι ορισμένα μόνο από τα ονόματα μιας τέλεια γραμμένης και γυρισμένης παραγωγής που έχει στηθεί τα τελευταία χρόνια στη Βιτόρια και τη Fernando Buesa Arena.

Παίκτες που συμμετείχαν σε σπουδαία deals κι έφεραν εκατομμύρια ευρώ στα ταμεία των Βάσκων δίνοντας παράλληλα τον τίτλο του σκληρού διαπραγματευτή στον Κερεχέτα, έναν τύπο που πάντα ισορροπούσε ανάμεσα στο λογικό και το παράλογο αναφορικά στις αξιώσεις του.

Ο άνθρωπος πίσω από τις μεταγραφές των Βάσκων

Από την Μπασκόνια έχουν περάσει ων ουκ έστιν αριθμός μεγάλων παικτών, όμως ο Αλφρέδο Σαλαζάρ είναι, ίσως, η πιο ενδιαφέρουσα προσωπικότητα που κυκλοφορεί τις τελευταίες τρεις δεκαετίες στη Fernando Buesa Arena μετά από τον Κερεχέτα! O Νοτσιόνι, ο Καλδερόν, ο Ματσιγιάουσκας, ο Σκόλα, ο Σπλίτερ, ο Τελέτοβιτς και ο Χουέρτας είναι ορισμένοι μόνο από τους σούπερ σταρ που ανακάλυψε ο Σαλαζάρ πριν από οποιονδήποτε άλλον. Ο Κερεχέτα τον... επιστράτευσε πριν από σχεδόν 30 χρόνια και η ικανότητα του Σαλαζάρ να εντοπίζει ταλέντα ήταν, ακριβώς, αυτή που κράτησε την Μπασκόνια στον αφρό, μολονότι οι Βάσκοι δεν είχαν ποτέ το μπάτζετ που θα μπορούσε να κοντράρει τις μεγάλες ομάδες της Ευρώπης.

Ταλέντο, νιάτα και όρεξη για δουλειά», είναι η φιλοσοφία και το μότο που χρησιμοποιεί ο κορυφαίος recruiter, ο οποίος παραδέχεται ότι το πιο όμορφο συναίσθημα στη δουλειά του είναι να επιβεβαιώνονται οι αρχικές προβλέψεις του έπειτα από πολλά-πολλά χρόνια! Το επιβεβαιώνει η συνέντευξή του στο βιβλίο «Memoria Baskonista», όπου αποκάλυψε τα backstage των σπουδαίων deals.

Πως ήταν, λοιπόν, η κατάσταση στην Μπασκόνια πριν από τον Χοσεάν Κερεχέτα;
«Αρχικώς, εντάχθηκα στην Μπασκόνια τη σεζόν 1987-88. Εκείνη την περίοδο, λοιπόν βρήκα ένα κλαμπ που είχε σημειώσει επιτυχίες σε τοπικό επίπεδο και στηριζόταν, κυρίως, σε γηγενείς παίκτες, δίχως μεγάλες φιλοδοξίες και πρόθεση να πετύχει σπουδαία πράγματα έξω από τα όρια της Χώρας των Βάσκων. Η ιστορία άλλαξε όταν ανέλαβε ο Χοσεάν Κερεχέτα, το 1988! Μου τηλεφώνησε και μου ζήτησε να πάω στην Αργεντινή για να καλύψω τη ζώνη της Λατινικής Αμερικής και να εντοπίσω παίκτες που θα μπορούσαν, μελλοντικά, να παίξουν στην πρώτη ομάδα. Ο Κερεχέτα είχε "επαναστατικές" ιδέες κι εγώ έπρεπε να προσαρμοστώ στις απαιτήσεις του. Δούλεψα στις μικρές ηλικίες ενώ εργάστηκα ως ασίσταντ κόουτς την εποχή του Χερμπ Μπράουν (σ.σ. Αμερικανός προπονητής που έκατσε στον πάγκο της Ταουγκρές την περίοδο 1990-92)».

Πως ήταν τα πρώτα ταξίδια στην Αργεντινή;
«Ήταν μια περιπέτεια! Η ομάδα ανέπτυξε επαφές στην Αργεντινή ωστόσο η επικοινωνία μου με την Μπασκόνια ήταν πραγματικά δύσκολη. Για παράδειγμα, δεν υπήρχαν κινητά τηλέφωνα και μπορούσα να περάσω όλη την ημέρα μου στον τηλεφωνικό θάλαμο! Υπήρχαν πρωινά που είχα "κολλήσει" στο τηλέφωνο και προσπαθούσα να επικοινωνήσω με την Ισπανία προκειμένου να μεταφέρω πληροφορίες στο κλαμπ».

Που ακριβώς «σημαδεύατε»;
«Ψάχναμε ψηλούς. Στην Κανιάντα ντε Γκόμεζ (σ.σ. πόλη στην επαρχία του Σάντα Φε) υπήρχε ο Μαρτσέλο Νικόλα, ο Ουόλτερ Γκουνιάθου και ο Ούγκο Σκονοκίνι, ο οποίος επίσης μου τράβηξε την προσοχή».

Τι σας εντυπωσίασε στον Μαρτσέλο Νικόλα;
«Ο Χούλιο Λάμας ήταν βοηθός προπονητής στην ομάδα της Κανιάντα ντε Γκόμεζ και είχε αφοσιωθεί στο να εντοπίσει ταλέντα από τις γύρω περιοχές για να παίξουν μπάσκετ. Εκμεταλλεύτηκα εκείνη την ευκαιρία και παρακολούθησα τις προπονήσεις τους. Ο Μαρτσέλο έκανε πραγματικά σπουδαία πράγματα! Είχε ένα απίστευτο ταλέντο για το ύψος του (2μ.08) που είχε αντίκτυπο σε διεθνές επίπεδο. Όταν τον είδα για πρώτη φορά, έπαθα ένα σοκ! Ήταν σπάνιο να βλέπεις ένα τόσο ψηλό παιδί να χειρίζεται τόσο καλά την μπάλα».

Το ψηστήρι στον Σκόλα κράτησε έναν μήνα!

Πως πείσατε τον Λουίς Σκόλα να έλθει στη Χώρα των Βάσκων;
«Ο Σκόλα ήταν ένας πιτσιρικάς που είχε ως μοναδικό στόχο να βάζει την μπάλα στο καλάθι! Ήταν κάτι μαγικό, μπορούσε να σκοράρει με κάθε τρόπο, μια ικανότητα που είχε πάντα. Δεν ήταν αρκετά ψηλός, δεν είχε σωματικά προσόντα όμως κάθε φορά η μπάλα κατέληγε στο διχτάκι. Στα 17 του χρόνια συμπεριφερόταν ως ενήλικας. Δυσκολευτήκαμε να τον πείσουμε αφού ο στόχος του ήταν το ΝΒΑ. Δεν είχε ιδέα για την Ισπανία, δεν ήξερε τίποτα για την Ευρώπη! Για περισσότερο από έναν μήνα ήμουν μαζί του κάθε μέρα και συζητούσαμε μέχρι να τον πείσω»!

«Ο Νοτσιόνι θα μπορούσε να σκοτώσει κόσμο με το παιχνίδι του»

Στην περίπτωση του Νοτσιόνι, άπαντες μιλούσαν για τον Βραζιλιάνο Γκιγιέρμε Τζιοβανόνι όμως εσείς επιμείνατε στον Αργεντινό!
«Ο Αντρές είχε σπουδαία σωματικά προσόντα κι έπαιζε πάντα στα όριά του! Δεν τον ενδιέφερε ο κίνδυνος να τραυματιστεί. Έπαιζε συνεχώς με τη βελόνα στο κόκκινο. Δεν έχω δει κάτι παρόμοιο στη ζωή μου! Θυμάμαι πως βρέθηκα σε ένα παιχνίδι του στην Μπόκα όταν έκλεψε την μπάλα στη βασική γραμμή, έτρεξε από τη μια πλευρά του γηπέδου στην άλλη και κάρφωσε με μανία! Θυμάμαι επίσης πως πήδαγε με δύναμη για να διεκδικήσει τα ριμπάουντ. Θα μπορούσε να... σκοτώσει κόσμο με το παιχνίδι του. Χωρίς αμφιβολία, ήταν η πιο δύσκολη μεταγραφή που έκλεισα. Ήταν ένας παίκτης εντελώς άγνωστος και όλος ο κόσμος μιλούσε για τον Βραζιλιάνο σκόρερ Γκιγιέρμε Τζιοβανόνι. Σε αυτή την περίπτωση κινήθηκα αντίθετα»!

Από τη στιγμή που... όλοι οι Αργεντινοί της Χρυσής Γενιάς έπαιξαν στην Μπασκόνια, πώς σας ξέφυγε ο Μανού Τζινόμπιλι;
«Είδα πολλές φορές τον Τζινόμπιλι! Ουδέποτε αμφέβαλα ότι έπρεπε να τον υπογράψουμε όμως προέκυψαν κάποια ζητήματα στην πορεία που διέκοψαν τις διαπραγματεύσεις. Το λογικό θα ήταν ο Μανού να έπαιζε στ Βιτόρια, γιατί όλοι οι Αργεντινοί ήθελαν να έλθουν στην Μπασκόνια. Το κλαμπ έκανε το παν για να τον υπογράψει όμως υπήρξε ένα εξωτερικό πρόβλημα. Υπήρχε ένας προπονητής που είπε όχι, που εξήγησε πως θα ήταν καλύτερο να περιμένουμε... Ήμουν σίγουρος για την έκρηξη που θα έκανε τα επόμενα χρόνια και ότι θα γινόταν σταρ στο ΝΒΑ. Δυστυχώς, τον χάσαμε για αυτόν τον λόγο».

Ο πατέρας του Σπλίτερ έβαλε τα κλάματα!

Ο Αλφρέδο Σαλαζάρ αποκάλυψε την τελευταία κουβέντα που του είπε ο πατέρας του Τιάγκο Σπλίτερ όταν τον... παρέδωσε στα χέρια του: «Ο Σπλίτερ ήλθε για να γνωρίσει τη Βιτόρια σε ηλικία 15 ετών, έχοντας στο πλευρό του τον πατέρα του. Θυμάμαι πως όταν τους άφησα στο ξενοδοχείο ώστε να διευθετήσω το ζήτημα της επιστροφής τους στη Βραζιλία, ο Τιάγκο είπε στον μπαμπά του πως ήθελε να μείνει στη Βιτόρια για να παίξει μπάσκετ εδώ! Ο πατέρας του έμεινε έκπληκτος κι άρχισε να κλαίει. Σε κάθε περίπτωση, η απόφαση που πήρε ο Τιάγκο εκείνη την ημέρα ήταν η καλύτερη της ζωής του αφού μπορούσε να βρει στη Βιτόρια ησυχία και δουλειά ώστε να συνεχίσει να αναπτύσσει την προσωπικότητά του. Ο πατέρας του ήταν δικηγόρος, ένας καλλιεργημένος άνθρωπος. Μου είπε φεύγοντας "αφήνω τον γιο μου σε σένα, όχι στο κλαμπ. Ελπίζω να του συμπεριφέρεσαι σαν να είναι παιδί σου!"