Ο Μπλατ, ο "Μίλου" και η προ-Πιτίνο εποχή!

Οι συνάδελφοι που παρακολουθούν πιο στενά το «ερυθρόλευκο» ρεπορτάζ, ίσως να είχαν «μυριστεί» κάτι, πριν καν ο ίδιος ο Αμερικανοϊσραηλινός ή «παγκόσμιος» προπονητής - όπως ο ίδιος αποκάλεσε τον εαυτό του - προαναγγείλει τις εκπλήξεις που ετοίμαζε για τον συμπατριώτη ομόλογό του στον «πράσινο» πάγκο.

Τα καινούρια στοιχεία, που με περισσή περιέργεια και μεγάλο ενδιαφέρον περιμέναμε όλοι μας, όμως, από τους Πειραιώτες, ήταν τα ίδια και τα αυτά που παρουσίασε ο Παναθηναϊκός εναντίον της ΤΣΣΚΑ και τα οποία τον βοήθησαν να πετύχει την μεγαλύτερη νίκη της χρονιάς!

Ενέργεια μέχρι εκεί που δεν παίρνει, αυταπάρνηση, διάθεση, αυτοθυσία, ασφυκτική επίθεση, ριμπάουντ και φυσικά τα περιβόητα κι αγαπημένα deflections του Ρικ Πιτίνο (ελληνιστί αλλοιώσεις ή χέρια στην μπάλα)! Με +6 ριμπάουντ (38-32), τρία περισσότερα κλεψίματα (7-4) και τρεις παραπάνω τάπες (5-2), σε συνδυασμό με την στόχευση του Ολυμπιακού να πηγαίνει συνεχώς την μπάλα στο «ζωγραφιστό», όπου δέσποζε η κυριαρχική παρουσία του Μιλουτίνοφ (18π. & 18ρ.) κατά πρώτο λόγο και του Πρίντεζη (11π., 5ρ. & 4ασ.) κατά δεύτερο, οι «πράσινοι» έπρεπε ίσως να είναι ανώτεροι από τους αντιπάλους τους, για να έχουν τύχη να διεκδικήσουν τη νίκη.

Οι πρωταθλητές, όμως, δεν έκαναν τίποτε στοιχειωδώς καλά και αν δεν «ξύπναγε» εκτελεστικά - στο τέλος - ο Καλάθης (13π. & 7ασ.), τον οποίο η στατιστική παρουσιάζει «σκάλες» καλύτερο απ' όσο πραγματικά ήταν, τότε η ήττα τους θα ήταν ακόμη πιο βαριά, απ' ό,τι δείχνει το τελικό 79-65.

Ο Παπαπέτρου (2π. με 1/4 σουτ), είτε επηρεασμένος από την επιστροφή στο ΣΕΦ και την αναμενόμενη «καζούρα» των οπαδών της πρώην ομάδας του, είτε λόγω έλλειψης ρυθμού, δεν μπήκε ποτέ στο ματς και αν εξαιρέσουμε κάποιες «συμπαθητικές» εκλάμψεις των Μήτογλου (7π. & 5ρ.) και Τόμας (8π. & 4ρ.), αλλά και την μαχητικότητα του "Sky Walker" Λεκαβίτσιους (10π., 3ρ. & 2ασ.) και του Θανάση Αντετοκούνμπο (8π. & 2ρ.), ο εξάστερος δεν είχε τίποτε αξιόλογο να επιδείξει και για ένα βράδυ, φάνηκε να «γυρίζει» στην απογοητευτική προ Πιτίνο εποχή...

Υπό άλλες συνθήκες, μάλιστα, η χαώδης διαφορά των εκτελεσμένων βολών (6-26), θα είχε ήδη προκαλέσει έντονες διαμαρτυρίες, που εν προκειμένω όμως, δεν εξωτερικεύτηκαν, πολύ απλά γιατί δεν «πολυπάτησε» μέσα στη ρακέτα για να διεκδικήσει και να πάρει φάουλ.

Έτσι λοιπόν, μία μόλις εβδομάδα μετά τους 96 πόντους κόντρα στην «ρώσικη αρκούδα», ο Παναθηναϊκός «κατέβηκε» για 31 ολόκληρους, «σώνοντας» στο τσακ την ισοφάριση του εφετινού επιθετικού "limit-down" (62π. με Εφές) και πλέον βρίσκεται μπροστά σε ένα ματς, που δεν έχει «επόμενη μέρα». Αν την Τετάρτη (09/01, 21.00) δεν «λυγίσει», με τον έναν ή τον άλλον τρόπο, την αντίσταση της Μπάγερν στο ΟΑΚΑ, τότε πολύ δύσκολα θα παραμείνει, για πολύ ακόμη, στην μάχη της 8άδας.

Το σημαντικότερο είναι ότι η επιστροφή του Λάνγκφορντ, θα δώσει στον Πιτίνο μία επιπλέον ποιοτική επιθετική λύση , χωρίς να αποκλείεται καθόλου η προοπτική της άμεσης ενίσχυσης της περιφέρειας, με έναν παίκτη που θα μπορεί να συνδυάσει το σκοράρισμα με το σταθερό μακρινό σουτ(Κιλπάτρικ;). Ο Νεοϋορκέζος τεχνικός καλείται να βοηθήσει πλέον την ομάδα του περισσότερο στην βελτίωση της επιθετικής της λειτουργίας, καθώς, παρά την ήττα στο Φάληρο, το παθητικό των 79 πόντων, δεν αποτελεί άσχημη αμυντική επίδοση. Ειδικότερα, όταν ο Ολυμπιακός σκοράρει κατά μ.ο. 85 μέσα στην έδρα του!

Με νίκη επί των Βαυαρών κι ένα "διπλό" σε Βάρκελώνη, Κάουνας (ειδικότερα) ή Τελ Αβίβ, τότε το «τριφύλλι» θα παραμείνει ζωντανό και ως τότε ο 66χρονος προπονητής-θρύλος του κολεγιακού πρωταθλήματος, ίσως έχει καταφέρει να αλλάξει κάποια πράγματα.

Το "Blatt effect"!

Πάμε στον Ολυμπιακό τώρα, που πλέον μπασκετικά, μαθηματικά αλλά και βάσει προγράμματος, κρατάει την τύχη στα χέρια του, όσον αφορά στην πολυπόθητη 4η θέση και το πλεονέκτημα έδρας στα playoffs.

Κατ' αρχήν, η νίκη καθεαυτή σαν αποτέλεσμα αλλά και ο κυριαρχικός τρόπος που προήλθε, έχουν πολλαπλή αξία για τους «ερυθρόλευκους». Μετά από μία παρατεταμένη περίοδο, όπου ειδικότερα κόντρα στον «αιώνιο αντίπαλό» τους, παρουσίαζαν συμπλέγματα αγωνιστικής κατωτερότητας, με την επιβλητική τους εμφάνιση και την καθολική τους επικράτηση, απομάκρυναν κάθε ανάλογη υπόνοια και έβαλαν τον κόσμο τους στην διαδικασία της σταδιακής συνειδητοποίησης του τι έχει πετύχει ο Ντέϊβιντ Μπλατ, ,σε σχετικά σύντομο χρονικά διάστημα.

Μέσα σε λιγότερους από 4 μήνες, λοιπόν, ο έμπειρος coach κατάφερε να παρουσιάζει έναν Ολυμπιακό των πολλών πρωταγωνιστών. Έναν Ολυμπιακό που εξαρτάται λιγότερο από ποτέ από την απόδοση του Σπανούλη και μπορεί να κερδίζει σε μεγάλα ματς, ακόμη κι όταν ο "Kill-Bill" δεν είναι ο «καταλύτης»! Το πιο σημαντικό, όμως, είναι όλο αυτό να συμβαίνει, χωρίς ταυτόχρονα να «χαλάει» τον ψυχισμό του! Αντιθέτως, με τον τρόπο του, ο 59χρονος τεχνικός μοιάζει να τον έχει πείσει ότι θα είναι αποδοτικότερος, παίζοντας και χωρίς την μπάλα στα χέρια και παίρνοντας λιγότερες προσπάθειες.

Όποιος πιστεύει ότι ο "V-Span" (6π. & 2ασ. με 2/7 σουτ σε 18') δεν ήταν χρήσιμος, επειδή δεν τελείωσε με διψήφιο αριθμό πόντων, τότε δεν εννοεί να καταλάβει πλέον ότι ο Ολυμπιακός «επηρεάζεται λιγότερο» από την απόδοση και μόνο του φυσικού ηγέτη του. Ειδικότερα, όταν αυτή είναι μέτρια ή κατώτερη (όταν συμβαίνει το αντίθετο, τότε προκύπτει η "απογείωση")! Κάτι που μέχρι πρότινος, σήμαινε ότι ήταν «παραδομένος». Κι αυτό, πρώτος που δείχνει να το έχει καταλάβει είναι ο ίδιος ο Βασίλης και όσο περνάει ο καιρός, «ευθυγραμμίζεται» και αισθάνεται ολοένα και καλύτερα, μ' αυτό.

Εκεί εντοπίζεται η μεγάλη προσφορά του Μπλατ. Στο ότι έχει βρει τον τρόπο να «απογαλακτίσει», όσο πιο ανώδυνα για την ομάδα και την μεγαλύτερη προσωπικότητά της, την «εξάρτησή από έναν τεράστιο παίκτη, σε βαθμό που και το σύνολο να βελτιώνεται και ο Σπανούλης, να βγάζει συχνά-πυκνά την ποιότητά του.

Ένα από τα λάθη του Παναθηναϊκού, άλλωστε, ήταν ότι «πείστηκε» και προετοιμάστηκε να αντιμετωπίσει τον Ολυμπιακό του Σπανούλη και του Πρίντεζη. Έτσι πίστευε ότι θα κυλήσει η σεζόν για τους Πειραιώτες. Και βρέθηκε αντιμέτωπος με μία ομάδα που πλέον, μεταλλάσσεται ταχύρρυθμα και προς το καλύτερο.

Για τον Μιλουτίνοφ, δεν μπορεί να πει κανείς πολλά πράγματα γιατί θα χάσει την ουσία. Πέραν του ότι είναι μακράν ο κορυφαίος old-school σέντερ της Ευρώπης, έχοντας ήδη αναδειχθεί 3 φορές MVP, σε 16 αγωνιστικές, θα επαναλάβω την απάντηση του προπονητή του στην σχετική ερώτηση που δέχτηκε για το πόσο... ΝΒΑ έχει μέσα του: «Ο κάθε γονιός δεν θέλει να σκέφτεται τη στιγμή που θα αποχωριστεί τον παιδί του! Επειδή, λοιπόν, νιώθω τον Νίκολα σαν γιο μου, δεν θέλω καν να σκέφτομαι ποια σχέση μπορεί να έχει με κάτι άλλο μακρινό από τον Ολυμπιακό, πολύ απλά γιατί δεν περνάει από το μυαλό μου το ενδεχόμενο να μην τον έχουμε μαζί μας»... Χρειάζεται κάτι περισσότερο για να υπογραμμιστεί η χρησιμότητά του;

Υγ.: Οι Πειραιώτες πήραν πολλά από τον Παπανικολάου (12π., 5ρ. 3ασ. & 4κλ.) που γέμισε την στατιστική του, είχαν σε σταθερά ανοδική τροχιά τον Στρέλνιεκς (18π., 3ρ., 2ασ. & 2κλ. με 4/5 τριπ.), ενώ στο συγκεκριμένο ματς «κέρδισαν» και τον Μάντζαρη, ανεξαρτήτως αν τελείωσε το παιχνίδι άποντος! Όποιος έχει αντίθετη άποψη, ας αντιληφθεί ότι με το εφετινό ρόστερ, ο 28χρονος Περιστεριώτης point-guard χρειάζεται λιγότερο από ποτέ να σκοράρει... Το γεγονός ότι ο Μπλατ τον προετοίμαζε όλη την εβδομάδα για να τον ξεκινήσει, μόνο τυχαίο δεν μπορεί να είναι!