H Ρεάλ δεν πείθει, ο ΠΑΟ θα την «τιμωρήσει»;

Βλέποντας κι αναλύοντας προσεκτικά τα τρία πρώτα παιχνίδια του «τριφυλλιού» με την «βασίλισσα», πέραν του ότι η εικόνα των δύο ομάδων στο παρκέ, παραπέμπει στο πιο αμφίρροπο ζευγάρι των playoffs και σε δύο αντιπάλους, που δείχνουν σχεδόν ισοδύναμοι, το συμπέρασμα που προκύπτει με καθαρά μπασκετικά κριτήρια, είναι ότι ο Παναθηναϊκός μπορεί να επαναφέρει τη σειρά στην Αθήνα και να πάρει το πολυπόθητο εισιτήριο για το Final 4. Το μεγάλο ερώτημα, όμως, είναι γιατί δεν το έχει κάνει έως τώρα, «πετώντας» δύο ευκαιρίες στα σκουπίδια...

Κοινώς, αν αφήσουμε εκτός σχολιασμού το Game 1 στο κλειστό του ΟΑΚΑ, όπου οι «πράσινοι» δεν άφησαν κανένα περιθώριο στη Ρεάλ, προηγούμενοι ακόμη και με 35 πόντους διαφορά και κερδίζοντας τελικά με +28 (95-67), στα υπόλοιπα δύο ματς, η διαφορά τους με τους Μαδριλένους ήταν από πολύ μικρή έως ελάχιστη και σε καμία περίπτωση, τέτοια ώστε να «δικαιολογείται» μπασκετικά, το σαφές, ψυχολογικό προβάδισμα που έχουν πλέον, φιλοξενώντας τον «εξάστερο» στο Game 4 και ευρισκόμενοι ένα βήμα πριν την πολυπόθητη πρόκριση...

Αυτό που θέλω να πω, είναι ότι η ομάδα του Πασκουάλ, ανεξαρτήτως της διαιτησίας, που ειδικότερα στο Game 3, είχε τουλάχιστον τρεις εξόφθαλμες λανθασμένες αποφάσεις (το φάουλ που έγινε στον Πέιν και σφυρίχτηκε βήματα, το πολλαπλό φάουλ που γίνεται στον Σίνγκλετον και σφυρίζεται καθυστερημένα, καθώς επίσης και η πάσα του Ντέντμον που καταλήγει άουτ από παρέμβαση του Γιουλ, αλλά η μπάλα δόθηκε στη Ρεάλ), βάσει απόδοσης, αυτή τη στιγμή, θα έπρεπε στην χειρότερη περίπτωση να προηγείται με 2-1 στις νίκες.

Κι αν στο Game 2, η τεράστια διαφορά στα ριμπάουντ (24-43) και στα τρίποντα (26,9% έναντι 55%), έγειρε – μόλις στο τελευταίο λεπτό – την πλάστιγγα υπέρ των φιλοξενουμένων, στο Game 3, εκτιμώ ότι ο Παναθηναϊκός έχασε μία μεγάλη ευκαιρία να «εκθέσει» την ομάδα του Λάσο και να την σπρώξει στο χείλος του αποκλεισμού. Αν εξαιρέσουμε το πρώτο 5λεπτο, που η Ρεάλ είχε 5/8 δίποντα με 4 ασίστ, φτάνοντας σε ισάριθμα εύκολα καλάθια, η συνέχεια έδειξε ότι η ισπανική ομάδα δεν έβρισκε λύσεις από το μακρινό σουτ (1/5 τριπ. στην 1η περίοδο) και πολύ γρήγορα οι «πράσινοι» ξέφυγαν με 11-17, χτυπώντας κατά βάση μέσα από το «ζωγραφιστό»!

Το στοιχείο που έλλειπε από τους παίκτες του Καταλανού τεχνικού, όμως, ήταν η περίφημη «γυαλάδα» στο μάτι, που τους χαρακτήρισε στο πρώτο ματς, όταν και προηγήθηκαν με 20-0! Κάθε φορά που περνούσαν μπροστά ή ισοφάριζαν, κατά ένα περίεργο τρόπο, έμοιαζαν σαν να... κατεβάζουν τον διακόπτη της έντασης, κάτι σαν να τραβούν χειρόφρενο ένα πράγμα. Στο 28-29 του 16ου λεπτού, για παράδειγμα ο Παναθηναϊκός είχε 12/30 σουτ (40%) και 5 λιγότερα ριμπάουντ, αλλά παρ' όλα αυτά, είχε τον έλεγχο του ρυθμού, μέχρι το νεκρό διάστημα του 6λεπτου 19'-25', οπότε και δέχθηκε ένα σερί 3-16, που τον έφερε στο -13 (50-37).

Κι όμως... Κι ενώ το παιχνίδι έμοιαζε να φεύγει από τα χέρια του «τριφυλλιού» και με την πολύ μέτρια Ρεάλ να παίρνει σημαντική ανάσα, ο Τσάβι Πασκουάλ δεν δυσκολεύτηκε να βρει το σχήμα (με τον Τζέϊμς στον πάγκο) που εξανέμισε το προβάδισμα των αντιπάλων και που «ξανάβαλε» την ομάδα του στην διεκδίκηση της νίκης. Έτσι απλά, σφίγγοντας την άμυνά τους και παίρνοντας μεγάλη επιθετική βοήθεια από τον Καλάθη, οι πρωταθλητές ξεπέρασαν το σοκ των 8 συνεχόμενων πόντων του Γιουλ και ισοφάρισαν 2'37” πριν από το τέλος, βάζοντας δύσκολα στους Μαδριλένους, που μέχρι εκείνο το σημείο, είχαν μόλις δύο παίκτες, που έδειχναν ικανοί να κάνουν την διαφορά...

Εκεί λοιπόν, που το momentum του ματς έχει γυρίσει υπέρ του Παναθηναϊκού και στην άμυνα κυρίως, οι παίκτες του πρέπει να παίζουν με το μαχαίρι στο στόμα, συμβαίνει το πλέον προβλέψιμο... Οι «πράσινοι» δέχονται έξι σερί πόντους από τον παίκτη που πρέπει να «σταματήσουν»! Τον 35χρονο Τζέϊσι Κάρολ (17π. με 6/6 σουτ), που παρεμπιπτόντως, ήταν ο μοναδικός «διψήφιος» Μαδριλένος και χάνουν την ευκαιρία να «σοκάρουν» την «βασίλισσα». Κι όλα αυτά, ενώ οι φιλοξενούμενοι έχουν ελέγξει τα ριμπάουντ (38-36), κι έχουν υστερήσει ελαφρώς στα δίποντα και τις ασίστ και για 3ο σερί ματς, έχουν κρατήσει πολύ χαμηλά τον Ντόντσιτς (μ.ο. 8,3π. & 2,3ασ. με 25% στα σουτ) που «κουβάλησε» τη Ρεάλ μέχρι τα προημιτελικά.

Συμπερασματικά, τα μέχρι στιγμής πεπραγμένα, λοιπόν, δείχνουν ότι στο μοναδικό πολύ καλό του παιχνίδι ο Παναθηναϊκός διέλυσε την Ρεάλ, ενώ στα δύο επόμενα, χωρίς να παίξει καλά αλλά και χωρίς να δεχθεί τεράστια πίεση, έχασε στις λεπτομέρειες. Αυτός είναι ίσως και ο λόγος, που ο Πασκουάλ δήλωσε αισιόδοξος για το 2-2. Πριν από το πρώτο τζάμπολ, άλλωστε, ήταν ο πρώτος που πίστεψε στην πρόκριση και δεν δίστασε να το παραδεχθεί δημόσια. Απαραίτητη προϋπόθεση, επομένως, είναι να το πιστέψουν και οι παίκτες και να μπουν στο παρκέ για να «τιμωρήσουν» την αντίπαλό τους.

Και πέραν του Καλάθη, του Τζέϊμς και του Γκιστ, ο Παναθηναϊκός να πάρει βοήθειες από έναν εκ των Ρίβερς, Λοτζέσκι και Σίνγκλετον, που ακόμη δεν έχουν φανεί στη σειρά. Ειδικότερα ο τελευταίος αποτελεί παίκτη-κλειδί που έχει καιρό να μας απασχολήσει. Κάλλιο αργά παρά ποτέ... Δέκα κολλητές εκτός έδρας ήττες στα playoffs, είναι πάρα πολλές για μία ομάδα με την ποιότητα και την ιστορία των 6 φορές πρωταθλητών Ευρώπης. Και 6 χρόνια μακριά από το Final 4, μοιάζουν δεκαετίες...

Υγ.1: Τεράστιο respect για τον Σαρούνας Γιασικεβίτσιους που έφτιαξε μία ομάδα με 10 «καμικάζι» που συνδυάζουν ταλέντο, προσόντα και μαχητική διάθεση και μετά τον Ομπράντοβιτς (τα κατάφερε σαν “rookie” coach), έγινε ο 2ος προπονητής που φτάνει σε χρόνο ρεκόρ (στην 2η γεμάτη του σεζόν) σε ένα Final 4!

Υγ.2: Το ρεκόρ του Saras σε 2,5 χρόνια στην Euroleague είναι 37-39 (2-10 την 1η σεζόν, 14-16 την 2η και 21-13 φέτος). Το εκπληκτικό είναι ότι πέτυχε την πρώτη νίκη και την τελευταία νίκη του, σε βάρος του Ολυμπιακού! Μέχρι την επόμενη...

Υγ.3: O λαβωμένος και ξεζουμισμένος Ολυμπιακός, ήταν εμφανές ότι αδυνατούσε να σπάσει την αμυντική πίεση και δυσκολευόταν να σκοράρει, σπαταλώντας στην επίθεση τα όποια αποθέματα ενέργειας είχε, για να παλέψει στην άμυνα απέναντι σε μία ομάδα με ταχύτητα, ποιότητα και πρωτίστως σπάνιο μπασκετικό IQ.

Υγ.4: Πότε ξανά σε μία σεζόν στην Euroleague, o Ολυμπιακός δεν έχει υποστεί τόσο κυριαρχικό «χτύπημα» από έναν αντίπαλο. Η Ζαλγκίρις μέτρησε 5 νίκες σε 6 αγώνες, με μ.ο. παραγωγικότητας 82,6 πόντους, χωρίς να του έχει επιτρέψει να σηκώσει κεφάλι... Έτσι όπως παρουσιάστηκαν οι δύο ομάδες στη σειρά (με τα προβλήματα των «ερυθρολεύκων»), στις 10 νίκες να παίζανε, πάλι η Ζαλγκίρις θα κέρδιζε.

Υγ.5: Στους «μαύρους» μήνες του Μαρτίου και του Απριλίου, ο Ολυμπιακός υπέστη 7 ήττες σε 11 αγώνες με μ.ο. παθητικού 84,9 πόντους, ενώ τελείωσε την κανονική περίοδο με το «παράσημο» της 2ης καλύτερης αμυντικής ομάδας της διοργάνωσης (μ.ο. 76,7π.).

Yγ.6: Όσο για τον "Ζοτς" που φτάνει για 4η σερί χρονιά στο Final 4, μόλις «κλείδωσε» την 17η συμμετοχή του (έχει και μία σαν παίκτης), κυνηγάει τον 10ο τίτλο του και μετράει 14 νίκες στα τελευταία 15 ματς στα playoffs!