Μία λαμπάδα 193 εκατοστά

Πηγαίνοντας στο ΣΕΦ η αλήθεια είναι πως ανησυχούσα για την εξέλιξη του αγώνα. Δεν ήταν τόσο η ποιότητα της Βαλένθια, όσο η διαχείριση όλων των πραγμάτων που απασχολούσαν το μυαλό του Σφαιρόπουλου και των παικτών του.

Απογοήτευση, εκνευρισμός, πίεση, άγχος. Κράξιμο, μεταγραφολογία, Μπράουν.

Ακόμη και για μία ομάδα που έχει συνηθίσει στην πίεση, δεν ήταν εύκολα όλα αυτά.

Νομίζω δικαιώθηκα για την ανησυχία μου καθώς η Βαλένθια έχασε την ευκαιρία να ισοφαρίσει με την άστοχη βολή του Ουίλ Τόμας στους 68 πόντους. Με 3 λεπτά να απομένουν καταλαβαίνετε ποια ομάδα είχε άγχος και ποια όχι.

Πάλι καλά ο Ολυμπιακός είχε σε τεράστια μέρα τον Βασίλη Σπανούλη καθ΄ όλη τη διάρκεια του παιχνιδιού και «καθάρισε» στο τέλος. Ο αρχηγός της ομάδας, αυτός που πρέπει να το κόψει, αυτός που από την ώρα που γύρισε χαλάει το παιχνίδι της ομάδας, πραγματοποίησε μία εκπληκτική εμφάνιση και ουσιαστικά μετά από καιρό είδαμε ένα one man show.

Ο Σπανούλης σκόραρε 25 πόντους και από τις 9 ασίστ προήλθαν άλλοι 19 αφού ο Μιλουτίνοφ κέρδισε και φάουλ σε μία από αυτές. Όπερ σημαίνει… 44 από τους 80.

Δεν το λες κι άσχημα...

Πάντως όση ώρα ξεκουραζόταν ο αρχηγός στον πάγκο οι συμπαίκτες του δεν τα κατάφερναν με επιτυχία. Το επιμέρους σκορ χωρίς τον Σπανούλη στο παρκέ έληξε 12-30.

Αυτό το λες, άσχημα…

Για μία ακόμη φορά οι Αμερικανοί δεν ανταποκρίθηκαν σε κανένα στοιχείο του παιχνιδιού, αλλά αυτό θα αλλάξει με την άφιξη του Μπόμπι Μπράουν.

Για να τελειώνουμε με τα του παιχνιδιού θα αναφέρω την εξαιρετική άμυνα του Κώστα Παπανικολάου πάνω στον Γκριν στο πρώτο ημίχρονο. Ο Αμερικανός πέτυχε τον πρώτο του πόντο στο 19’. Ο «Παπ» τον οδηγούσε σωστά δεξιά αφού στον Γκριν αρέσει να παίρνει τον αριστερό διάδρομο και να εκτελεί.

Επίσης η ομάδα έδειξε διάθεση να τρέξει στο πρώτο ημίχρονο. Ακόμη και καλάθι να δεχόταν η πρώτη πάσα γινόταν γρήγορα και οι παίκτες έτρεχαν στους σωστούς διαδρόμους κυνηγώντας το εύκολο καλάθι.

Μετά από καιρό μου άρεσε κι ο Μάντζαρης. Προσπάθησε αρκετά στην άμυνα(δεν τα κατάφερνε πάντα), χαμήλωσε το κορμί του και στην επίθεση προτίμησε αρκετές φορές την «μπούκα» από το εύκολο μακρινό σουτ.

Εννοείται και δεν αρκούν αυτά αφού η ομάδα χρειάζεται πολλά περισσότερα από αυτόν

Αρκετά από αυτά τα περισσότερα ο Σφαιρόπουλος θα τα αναζητήσει στο πρόσωπο του Μπόμπι Μπράουν.

(Και με αυτή τη μαγική ντρίμπλα περνάμε στο θέμα του Αμερικανού γκαρντ).

Προσωπικά τη θεωρώ την καλύτερη δυνατή επιλογή από αυτές που υπήρχαν κι από τη στιγμή που η κατάσταση του Κιθ Λάνγκφορντ δε θύμιζε αθλητή.

Ο Μπράουν είναι ένας πολύ καλός επιθετικός, διαθέτει σουτ μετά από ντρίμπλα, κάνει drive και δημιουργεί για τους άλλους και τον εαυτό του. Οι συγκρίσεις στην Ελλάδα αποτελούν αγαπημένο σπορ των φιλάθλων και ξεκίνησαν ήδη με τον Έρικ Γκριν.

Πράγματι οι δύο παίκτες μοιάζουν αρκετά, ωστόσο στο δικό μου μυαλό υπάρχουν δύο βασικές διαφορές. Η εμπειρία και η δημιουργία για τους άλλους (ο Γκριν δημιουργούσε για τον εαυτό του).

Περισσότερα για τον τρόπο παιχνιδιού του Μπόμπι Μπράουν μπορείτε να διαβάσετε εδώ.

Όλα τα παραπάνω είναι απλά λόγια γιατί τις πράξεις θα τις δούμε όταν μπει με το καλό στο rotation ο Αμερικανός γκαρντ. Στα λόγια όλοι καλοί είναι εκτός αν θυμάστε κάποιον παίκτη που να πήγε σε οποιαδήποτε ομάδα που να μην ήρθε ως «παικταράς» και να μην εξελίχθηκε σε «παλτό».

Θυμάμαι τους ύμνους για τον Ματ Χάουαρντ το καλοκαίρι του 2012 και όλα όσα έκανε με το Μπάτλερ… οπότε έγινα κατανοητός νομίζω.

Το πρόβλημα του Ολυμπιακού δεν είναι η άμυνα, αλλά η επίθεση και για αυτό επιλέχθηκε ο Μπράουν.

ΥΓ: Αν στην επόμενη τριάδα αγώνων (Παναθηναϊκός εκτός, Μπάμπεργκ εντός, Μπαρτσελόνα εντός) ο Ολυμπιακός πετύχει δύο νίκες θεωρώ πως θα έχει «κλειδώσει» το πλεονέκτημα.

ΥΓ 2: Θα έχει ενδιαφέρον ποιον θα αφήσει ο Σφαιρόπουλος εκτός 12άδας στα παιχνίδια της Euroleague όταν μπει ο Μπράουν. Από τη χθεσινή αποστολή θα την «πληρώσει» ένας εκ των Ρόμπερτς, Τόμπσον και Ουίλτζερ.

ΥΓ 3: Αν ο Τιλί είναι σε ικανοποιητική (όχι καλή) κατάσταση εγώ θα άφηνα τον Ουίλτζερ. Με ένα σουτ δεν παίζεις σε αυτό το επίπεδο. Με τέτοια άμυνα δεν παίζεις σε κανένα επίπεδο. Μόνο στους Γκουρούδες αντέχεται η άμυνά του Καναδού.

ΥΓ 4: Δε θα γίνει άλλη μεταγραφή.

ΥΓ 5: Τώρα χρειάζεται ηρεμία και αποδοχή των νέων ρόλων που θα δώσει ο Σφαιρόπουλος λόγω της έλευσης του Μπράουν. Μουτράκια κλπ απαγορεύονται. Όποιος είναι καλύτερος θα παίζει.