H γκριμάτσα της νεράιδας

Η καλή νεράιδα της τελευταίας στιγμής δεν συνηθίζει να χτυπάει κάθε φορά την ίδια πόρτα. Το χαμόγελο της Πέμπτης μετατρέπεται σε γκριμάτσα δυσφορίας όταν ξημερώσει Παρασκευή και οι ωραίοι γίνονται μοιραίοι εν μία νυκτί.

Σε ένα ζευγάρι αγώνων που θα μπορούσαν να τον αφήσουν στο 2-0 ή και στο 0-2, ο Παναθηναϊκός νίκησε την πρωταθλήτρια Ευρώπης και ηττήθηκε από μία ομάδα που δεν είχε κάνει σεφτέ.

Το μπάσκετ έχει τον τρόπο του να εξισορροπεί τα καπρίτσια της τυφλής θεάς, αφήνοντας σε ασταθή ισορροπία όποιον συνηθίζει να παίζει την τύχη του κορώνα γράμματα.

Όταν οι "πράσινοι" άφησαν να ξεγλιστρήσει μέσα από τα δάχτυλά τους το +4 του 39ου λεπτού, και με δική τους τη μπάλα, άφησαν την πόρτα ανοιχτή για να τρυπώσει το κάρμα της προηγούμενης εβδομάδας.

Εμ, δεν είναι κάθε Πέμπτη του αη-Νικόλα...

Οι Ισπανοί κέρδισαν ένα χαμένο ματς, αλλά δυσκολεύομαι να μιλήσω για αδικία. Ο Παναθηναϊκός έσκαψε μόνος του τον λάκκο στον οποίο θάφτηκε με το καταδικαστικό καλάθι του Ροντρίγκ Μπομπουά.

Απέναντι σε ομάδες όπως η Βασκόνια, το πρωταρχικό μέλημα είναι ο έλεγχος του ρυθμού. Οι "πράσινοι" μπήκαν στην αρένα της Βιτόρια ξένοιαστοι και ανέμελοι, σαν να ήθελαν να κερδίσουν το ματς με την επίθεση.

Στο πρώτο ημίχρονο, πέτυχαν 19 καλάθια εντός παιδιάς, μόλις 5 λιγότερα από τα 24 που πέτυχαν σε ολόκληρο το ματς με τη Φενέρμπαχτσε.

Οι 45 πόντοι και το 62% εντός παιδιάς θά'πρεπε να τους προσφέρουν καθοριστικό προβάδισμα για το δεύτερο μισό του αγώνα. Αλίμονο, όμως, η λυπητερή έβγαζε κερδισμένη την άλλοτε Ταουγκρές!

Η ίδια ομάδα που έβαζε κατά μέσο όρο 66,7 πόντους στους προηγούμενους αγώνες της (και 64 στον Ολυμπιακό) σκόραρε κατά βούληση, είτε σημάδευε την ελληνική ρακέτα είτε έβγαζε αμαρκάριστα σουτ στο τρίποντο.

Η ανασταλτική λειτουργία του Παναθηναϊκού στο πρώτο μέρος θύμιζε -συγγνώμη, αλλά δεν μπορώ να το αποφύγω- φυματική σαρανταποδαρούσα, με μηνίσκο στα 25 από τα 40 γόνατα.

"Με 4-5 λεπτά καλής άμυνας, το ματς θα τουμπάρει", θυμάμαι να γράφω στο live του αγώνα. Και πράγματι, το πεντάλεπτο της στοχοπροσήλωσης έκανε τη νύχτα μέρα.

Ο Παναθηναϊκός τελείωσε την γ' περίοδο με σερί 19-9 και η Βασκόνια έμοιαζε έτοιμη να συμβιβαστεί με το κάθισμα του συνοδηγού.

Η διαφορά έφτασε τους 7 πόντους, 65-72, όταν οι παίκτες του Πασκουάλ θυμήθηκαν το κουσούρι που τους υποβίβασε στο δεύτερο ράφι: δεν μπορούν να "κλείσουν" πειστικά ένα ματς, όταν το αβαντάζ της έδρας βρίσκεται στα χέρια του αντιπάλου.

Είναι ψυχολογικό το πρόβλημα; Είναι πνευματικό; Όπως και αν έχει το πράγματα, το διπλό τείνει να εξελιχθεί σε είδος πολυτελείας.

Μολονότι πέρασαν πια 18 μήνες από την αποστρατεία του Διαμαντίδη, το φάντασμά του εξακολουθεί να στοιχειώνει τους κληρονόμους του.

Στην τελική ευθεία του αποψινού αγώνα, ο Παναθηναϊκός έγινε, αδικαιολόγητα, ομάδα του ενός. Στα τελευταία 5 λεπτά, δεν σκόραρε κανένας άλλος πλην του Παππά.

Η άμυνα της Βασκόνια διάβασε σωστά τα δεδομένα και επικέντρωσε την προσοχή της πάνω στον μοναδικό παίκτη που απειλούσε το καλάθι της, με αποτέλεσμα να τον σταματήσουν χωρίς ιδιαίτερη δυσκολία.

Σαν να μην έφτανε αυτή η ανορθογραφία, ο Παναθηναϊκός έπαιξε άμυνα με προσευχές στις φάσεις όπου κλήθηκε να θωρακίσει το προβάδισμά του.

Ο Γκρέιντζερ έβαλε ανενόχλητος το 6ο τρίποντό του στο 80-84, ενώ ο Μπομπουά έβαλε το νικητήριο καλάθι με παρέλαση, απέναντι στον αβοήθητο Καλάθη.

Ο Νικ μοίρασε 14 ασίστ για να γαρνιρίσει τους 14 πόντους, του, αλλά οι συμπαίκτες του δεν είχαν τα μάτια δεκατέσσερα όταν όφειλαν να επιστρέψουν αστραπιαία στα μετόπισθεν.

Ο Παναθηναϊκός είχε ένα κουαρτέτο διακριθέντων, αλλά 4-5 παίκτες δεν φτάνουν για πορεία πρωταθλητισμού στην Euroleague.

Οι επτά που πλαισίωσαν τους πρωταγωνιστές πέτυχαν, όλοι μαζί, 5 πόντους, με 2/5 σουτ και 4 λάθη. Η Βασκόνια πήρε 29 από τον δικό της πάγκο.

Η καθίζηση των τελευταίων λεπτών μπορεί να αποδοθεί στην έλλειψη δυνάμεων ή και στην αποβολή του Γκιστ, ο οποίος άφησε πίσω του κραυγαλέο κενό.

Όπως και αν έχει το πράγμα, οι "πράσινοι" έχασαν μία χρυσή ευκαιρία για να φτάσουν σε ένα, μάλλον κολακευτικό για την ως τώρα απόδοσή τους, 3-2.

Ο κυνικός, βέβαια, θα επισημάνει ότι και το 1-4 αποσοβήθηκε με ένα σουτ της τελευταίας στιγμής. Έτσι είναι το βίβερε περικολοζαμέντε.

Την επόμενη εβδομάδα, ο Παναθηναϊκός εκστρατεύει στο Φάληρο, για ένα ντέρμπι που μπορεί να προκαλέσει δυσβάσταχτες αναταράξεις ή να ανορθώσει το κλονισμένο ηθικό.

Στο κάτω κάτω, ο κανόνας που τον θέλει τσακωμένο με τις εκτός έδρας νίκες δεν ισχύει για αγώνες που γίνονται εντός των ελληνικών συνόρων.