Ουόκαπ στο Gazzetta: «Θέλω να απελευθερώσω τον Σλούκα»
- «Χαίρομαι απίστευτα όταν έχω πασάρει κι έχει σκοράρει συμπαίκτης μου»
- Ο Σπανούλης και η κόντρα με τον Παναθηναϊκό
Ο Ολυμπιακός βρέθηκε στην Κύπρο και έδωσε δύο πολύ δυνατά φιλικά παιχνίδια τα οποία ανέδειξαν δυνατά κι αδύνατα σημεία στον τρόπο παιχνιδιού του.
Το Gazzetta βρέθηκε στη Λευκωσία, έζησε τρεις μέρες από κοντά τους Πειραιώτες και ένα από τα συμπεράσματα που έβγαλε είναι πως ο ενθουσιασμός των οπαδών του Ολυμπιακού με τον Τόμας Ουόκαπ είναι απόλυτα δικαιολογημένος.
Ο Αμερικανός εντός παρκέ προσφέρει όλα αυτά που ζητά ο προπονητής του και τα οποία τον κάνουν χρήσιμο στην παρουσία της ομάδας στο παρκέ.
Το αξιοθαύμαστο είναι ωστόσο η παρουσία του εκτός παρκέ. Ο Ουόκαπ από την πρώτη μέρα κοινωνικοποιήθηκε εύκολα με τους συμπαίκτες του, ζητάει να γνωρίσει την ελληνική ιστορία και με κάθε τρόπο δείχνει χαρούμενος που φοράει την ερυθρόλευκη φανέλα.
Ο 28άχρονος γκαρντ μίλησε στο Gazzetta και μας εκμυστηρεύτηκε πως κυλάει η ζωή του τον τελευταίο μήνα στον Ολυμπιακό.
Τόμας πες μας πως είναι οι πρώτες μέρες σου στον Ολυμπιακό;
«Είναι πολύ καλά. Ξέρεις, προσπαθώ να μην ακούω τις εντυπώσεις, τι λέει και τι δεν λέει ο κόσμος, τους αρέσει η ομάδα ή δεν τους αρέσει η ομάδα. Ο επαγγελματισμός της ομάδας είναι εκπληκτικός. Τόσοι πολλοί άνθρωποι που προσπαθούν να σε βοηθήσουν, που είναι πρόθυμοι να σε βοηθήσουν και να σε κάνουν να νιώσεις σαν στο σπίτι σου. Είναι κάτι το οποίο το εκτιμώ παρά πολύ».
Μήπως απλά είσαι ενθουσιασμένος και τα βλέπεις όλα ωραία;
«Όχι, όχι. Είναι ο τρόπος που λειτουργούν. Το καταλαβαίνω γιατί σε όλους, ακόμη και στους παλιούς παίκτες τα ίδια κάνουν. Πρόκειται για μια ομάδα γεμάτη με επαγγελματισμό. Αυτό είναι κάτι που δεν το βρίσκεις παντού στην Ευρώπη και είναι υπέροχο που υπάρχει εδώ».
Φυσικά είναι πολύ νωρίς αλλά είσαι ικανοποιημένος με την απόφασή σου να υπογράψεις στον Ολυμπιακό;
«Απόλυτα. Δε νομίζω ότι είναι πολύ νωρίς γιατί είμαι εδώ περίπου ένα μήνα τώρα. Φυσικά η πόλη και τα πάντα είναι υπέροχα αλλά είμαι εδώ για να παίξω μπάσκετ και είναι αυτό που με κάνει ευτυχισμένο. Είναι αυτό που με οδήγησε στην απόφαση αυτή. Δεν ήρθα εδώ γιατί είναι μια υπέροχη πόλη, ή για τον καιρό κλπ κλπ. Φυσικά αυτά είναι θετικά και το να ζεις εδώ, αλλά για μένα είναι το μπάσκετ».
Δεν καταλαβαίνεις ελληνικά, δεν διαβάζεις ελληνικά, αλλά οι οπαδοί είναι πολύ ενθουσιασμένοι με την απόδοσή σου, με τη νοοτροπία σου... Το έχεις ακούσει αυτό; Το έχεις αντιληφθεί; Ίσως από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.
«Αρχικά δε μιλάω ελληνικά... ακόμη. Όχι δεν το έχω καταλάβει, αλλά πιστεύω ότι αυτό συμβαίνει γιατί προσπαθώ να μη δίνω σημασία σε τέτοια πράγματα. Προσπαθώ να επικεντρώνομαι στο τι κάνω σωστά και τι λάθος. Νομίζω ότι αν δίνω σημασία σε τέτοια πράγματα μέσα σε ένα μήνα πριν ξεκινήσει η σεζόν, τότε δεν κάνω σωστά τη δουλειά μου».
Φυσικά. Αλλά οι οπαδοί έχουν το δικαίωμα να ενθουσιάζονται με κάποιον που τον βλέπουν να παίζει καλά και να έχει σωστή νοοτροπία.
«Εννοείται αυτό. Και το εκτιμώ να είναι χαρούμενοι. Αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι είμαι ικανοποιημένος εγώ με τον εαυτό μου μόνο με αυτό. Φυσικά με χαροποιεί το ότι τους αρέσω».
«Χαίρομαι απίστευτα όταν έχω πασάρει κι έχει σκοράρει συμπαίκτης μου»
Πώς είναι το να δουλεύεις με τον κόουτς Μπαρτζώκα; Φυσικά έχεις δουλέψει με πολλούς καλούς προπονητές, όπως είναι ο Σάρας, ο κόουτς Σίλερ και άλλοι, αλλά πως είναι ο Μπαρτζώκας; Είναι ένας άνθρωπος της λεπτομέρειας;
«Το μπάσκετ είναι ένα παιχνίδι λεπτομέρειας, οπότε όλες οι καλές ομάδες κάνουν καλά τις λεπτομέρειες. Μέχρι στιγμής το αγαπώ αυτό. Είναι ένα διαφορετικό σύστημα, διαφορετική νοοτροπία του πως να κανείς πράγματα, που νομίζω ότι μου ταιριάζει πολύ καλά. Πως να μετακινείς τη μπάλα, πως να δίνεις την έξτρα πάσα, ότι όλοι μοιράζονται την μπάλα και νομίζω ότι αυτό είναι πολύ σημαντικό για όλους γιατί συμμετέχουν στο παιχνίδι. Ακόμη και αν δεν είσαι αυτός που σκοράρει, αλλά παίρνεις τη μπάλα και συμμετέχεις στον τρόπο επίθεσης σε κάνει χαρούμενο. Σε κάνει να νιώθεις καλά και να θέλεις να συμμετέχεις. Χαίρομαι απίστευτα όταν έχω πασάρει κι έχε σκοράρει συμπαίκτης μου.
Προφανώς έχουμε αρκετό δρόμο να διανύσουμε ακόμη, ωστόσο έχουμε κάνει μια πολύ θετική αρχή. Και αυτό ξέρεις είναι πολύ σημαντικό στο ξεκίνημα της σεζόν να βλέπεις τα πράγματα ότι πάνε προς την σωστή κατεύθυνση».
Πιστεύεις ότι το παιχνίδι στην Euroleague πηγαίνει πιο πολύ προς την πάσα παρά προς την ντρίμπλα;
«Οπωσδήποτε. Ξέρεις, σύμφωνα με τους ευρωπαϊκούς κανονισμούς, η πάσα είναι τόσο αποτελεσματική στις ομάδες και τόσο σημαντική. Σίγουρα κάποιος μπορεί να σκοράρει σε μερικές επιθέσεις ένας εναντίον ενός, αλλά αυτό δεν μπορεί να γίνεται για 40 λεπτά».
Με εξαίρεση ίσως τον Σέιν Λάρκιν και ένας δυο ακόμη παίκτες της Euroleague...
«Πίστεψε με αυτοί οι παίκτες μοιράζουν επίσης την μπάλα. Δεν είναι αποκλειστικά ένας εναντίον ενός, σαφώς είναι μεγάλοι σκόρερ αλλά παίζουν πολύ καλά και ομαδικά».
Για πες μου για τη συνεργασία σου με τον Κώστα Σλούκα.
«Είναι άψογη. Είναι ένα πολύ ταλαντούχο παιδί. Εγώ είμαι ένας ευέλικτος άνθρωπος, και αυτός είναι καλός συνδυασμός γιατί πιστεύω πως θα πάρω την άμυνα και την πίεση από πάνω του που είναι τεράστια, όταν ζητάς να κάνει και τόσα πολλά πράγματα στην επίθεση, είναι σημαντικό να μην έχει να κυνηγήσει και τον αντίπαλο πόιντ γκαρντ στην άμυνα. Αυτό είναι εξαντλητικό. Ταυτόχρονα όμως μπορώ να πάρω κάποιες φορές και την πίεση στην επίθεση και αυτό είναι σημαντικό. Επίσης μπορώ να μάθω παρά πολλά πράγματα από εκείνον, ακόμη κι αν δεν μου δίνει μαθήματα μιλώντας, αλλά απλά παρακολουθώντας τον, και αυτό είναι κάτι που προσπάθησα να κάνω από την πρώτη ημέρα».
Ο Σπανούλης και η κόντρα με τον Παναθηναϊκό
Μπορείς να φανταστείς τον θρύλο του Βασίλη Σπανούλη στην ομάδα. Εσείς οι παίκτες μιλάτε καθόλου γι' αυτόν, αναφέρεστε σε αυτόν κάποιες φορές στα αποδυτήρια; Για τις προλήψεις του ίσως;
«Φυσικά! (Γελάει) Πολλά λέμε για τις προλήψεις του! Μερικές φορές ακούω τη λέξη «Μπίλι» και αυτομάτως καταλαβαίνω πως μιλάνε για αυτόν. Κάποιες από τις προλήψεις του είναι όντως αστείες αλλά όσο πιο πολύ εμβαθύνω στο να μάθω γι' αυτόν, κάτι που ήταν προτεραιότητα μου από όταν έμαθα ότι θα είμαι εδώ, και το μυαλό μου το να βλέπω ποσό ακριβής και προσηλωμένος ήταν είναι υπέροχο. Το να βλέπω όλο και περισσότερα στιγμιότυπα δικά του μεγαλώνει όλο και περισσότερο το θρύλο του. Είναι καλό που είμαι εδώ τον πρώτο χρόνο της απόσυρσης του και βλέπω πράγματα από τον μύθο του. Είναι καλό για μένα».
Έζησες την αντιπαλότητα μεταξύ Ζαλγκίρις και Ρίτας αλλά πίστεψε με, δεν είναι τίποτα σαν αυτή μεταξύ Ολυμπιακού και Παναθηναϊκού. Αυτό επίσης προσθέτει πίεση στην ομάδα. Νιώθεις αυτή την πίεση του "πρέπει να νικήσεις";
«Ναι την αισθάνομαι και για να είμαι ειλικρινής νομίζω ότι αυτή η πίεση με κινητοποιεί περισσότερο, αποτελεί επιπλέον κίνητρο για μένα. Η νοοτροπία του "πρέπει να νικήσεις" κάνει τις καλές ομάδες για εμένα. Όταν χάνεις, πληγώνεσαι, ειδικά σε τέτοια παιχνίδια όπως με τον Παναθηναϊκό. Από την πρώτη στιγμή που ήρθα εδώ έμαθα ότι μπορείς να χάσεις οποιοδήποτε παιχνίδι εκτός από αυτό. Είναι όμως αστείο ότι όσες φορές έχω βγει πχ για φαγητό και ο σερβιτόρος μου λέει ότι είναι οπαδός του Παναθηναϊκού, σκέφτομαι μην μου δηλητηριάσει το φαγητό (γελάει). Όταν από την άλλη συναντάω οπαδούς του Ολυμπιακού όλοι μου λένε "Πάμε Ολυμπιακέ. Τσακίστε τον Παναθηναϊκό". Είναι εντυπωσιακό. Δεν είναι ένας ανταγωνισμός που τον παίρνεις χαλαρά φυσικά. Είμαι πολύ ενθουσιασμένος πάντως και θέλω να το ζήσω αυτό».
Στο μυαλό μου είναι πολύ δύσκολο για έναν παίκτη κάθε χρόνο να γίνεται συνεχώς καλύτερος. Μου φαίνεται ότι εσύ ανήκεις σε αυτό το γκρουπ γιατί μετά την πρώτη σου σεζόν στην Euroleague, βελτιώνεσαι κάθε χρόνο, γίνεσαι καλύτερος σε μικρά πράγματα, Μέχρι και οι απολαβές σου είναι μεγαλύτερες... Νιώθεις ότι βελτιώνεσαι συνεχώς;
«Ναι νιώθω ότι βελτιώνομαι σαν παίκτης για δύο λόγους. Ο πρώτος είναι ότι τα καλοκαίρια, αλλά και κατά τη διάρκεια της σεζόν δουλεύω για να βελτιώσω το παιχνίδι μου και αυτό είναι κάτι που δεν σταματά ποτέ, πάντα πρέπει να το συνεχίζεις. Και ο δεύτερος, ότι έχω παίξει για μερικούς εκπληκτικούς προπονητές, που είναι δάσκαλοι, που δεν κοουτσάρουν απλά το παιχνίδι τύπου “κάνε εκείνο κάνε το άλλο καλύτερα”, αλλά διδάσκουν και εξηγούν γιατί το κάνουμε αυτό, γιατί δεν ήταν καλό το σουτ εδώ κλπ. Και είναι πηγές από οπού μαθαίνω, μαθαίνω καινούργια συστήματα, έναν εντελώς διαφορετικό τρόπο να βλέπω το μπάσκετ. Αυτό είναι κάτι που στην αρχή ήμουν αβέβαιος αλλά μετά διεύρυνα το μυαλό μου και κατάφερα να είμαι 28 ετών και ακόμη να μαθαίνω το μπάσκετ και διαφορά στιλ παιχνιδιού που ήταν εντελώς υποτιμημένα σε εμένα. Πολλοί λένε ότι δεν είναι σε θέση να μάθουν, όμως εγώ συνεχίζω να προσπαθώ να μάθω και αυτός είναι ένας από τους λόγους που βελτιώνομαι».
