Παναθηναϊκός: Οι... τρεις όψεις του νομίσματος

Παναθηναϊκός: Οι... τρεις όψεις του νομίσματος

Παναθηναϊκός: Οι... τρεις όψεις του νομίσματος
Ο Γιώργος Κούβαρης γράφει για την αρνητική εξέλιξη στην υπόθεση του Μάριο Χεζόνια και εξηγεί ότι ναι μεν ο Παναθηναϊκός θα χάσει πολλά πράγματα, αλλά υπάρχει πάντα και η άλλη όψη του νομίσματος. Και ας μην είναι τόσο φανταχτερή...

Είναι αυτό που λένε. Ποτέ, μα ποτέ, δεν πρέπει να είσαι σίγουρος για τίποτα. Ακόμα και σε κάτι «άχαστο», πάντα υπάρχει η πιθανότητα να πας στον... κουβά. Στην περίπτωση του Μάριο Χεζόνια οι αποδόσεις προκειμένου να παραμείνει στον Παναθηναϊκό και τη νέα αγωνιστική σεζόν «έπαιζαν» μεταξύ του 1,10 και του 1,20.

Η περιρρέουσα ατμόσφαιρα σε συνδυασμό με την εκατέρωθεν επιθυμία, σηματοδοτούσαν στην ανανέωση του Κροάτη με την αγαπημένη του ομάδα. Από τη μία ο ίδιος ο Χεζόνια δεν σταματούσε να εκφράζει την (δεδομένη και άνευ αμφισβήτησης) λατρεία του για τον Παναθηναϊκό, χρησιμοποιώντας μάλιστα και εκφράσεις «αιώνιας πίστης» αδιαφορώντας για τα χρήματα. Από την άλλη η οικονομική πρόταση των «πρασίνων» κυμάνθηκε ανάλογα στα επίπεδα που μπορούσε να κάνει η ΚΑΕ. Μέχρι εκεί έφταναν τα πόδια στο πάπλωμα. Ένα εκατομμύριο ευρώ μπορούσε να προσφέρει τη σεζόν 2021-22, δηλαδή 600.000 ευρώ (ο παίκτης)+400.000 ευρώ (το buy out στην Μπαρτσελόνα) και τόσα του πρόσφερε. Συν το ένα εκατομμύριο ευρώ για το δικό του συμβόλαιο ενόψει της επόμενης χρονιάς (2022-23).

Μην ξεχνάμε ότι όλοι οι παίκτες είναι επαγγελματίες. Ναι μεν υπάρχουν στιγμές που θα ακούσουν την καρδιά τους, αλλά από την άλλη θα δουν και το συμφέρον της δουλειά και της τσέπης τους. Και είναι και λογικό, έτσι; Ας πάρουμε τα πράγματα με τη σειρά. Έπρεπε ή δεν έπρεπε να μείνει, τελικά, ο Μάριο Χεζόνια στον Παναθηναϊκό; Θαρρώ ότι το νόμισμα έχει... τρεις όψεις στην προκειμένη περίπτωση. Την συναισθηματική, την αγωνιστική και τον... συνδυασμό και των δύο.

Τα οφέλη της παραμονής...

Προσωπικά μιλώντας, ναι. Ο Μάριο Χεζόνια έπρεπε να μείνει στο ΟΑΚΑ για την... τρίτη όψη του νομίσματος. Ενδεχόμενη παραμονή θα είχε πολλά οφέλη στους «πράσινους», ειδικά έξω από τις τέσσερις γραμμές του παρκέ. Θέλετε λόγω της μοναδικής και σπάνιας σχέσης του με τον κόσμο του Παναθηναϊκού; Θέλετε λόγω του ότι θα γινόταν «έκρηξη» στα διαρκείας; Θέλετε λόγω του ότι θα υπήρχαν πολλά έσοδα (για παράδειγμα) από τις φανέλες; Θέλετε λόγω του ότι θα μπορούσε το «τριφύλλι» να προσελκύσει πιο εύκολα μεγάλες χορηγίες έχοντας έναν παίκτη του δικού του βεληνεκούς; Αν μη τι άλλο είναι πολλά αυτά που μπορούμε να παραθέσουμε...

Από εκεί και πέρα, το εξωαγωνιστικό δεν μειώνει ούτε στο ελάχιστο το αγωνιστικό. Αν απομονώσουμε τα οικονομικά οφέλη που θα μπορούσε να έχει ο Παναθηναϊκός από την παρουσία του Κροάτη στο «πράσινο» ρόστερ, μιλάμε για έναν μπασκετμπολίστα από το πάνω ράφι. Έναν μπασκετμπολίστα ο οποίος μπορεί να κάνει τη διαφορά ακόμα και σε ομάδες που διεκδικούν με αξιώσεις το Final 4. Πιστεύει κανείς ότι δεν θα την έκανε στον Παναθηναϊκό; Ειδικά αν οι «πράσινοι» τον είχαν στο ρόστερ από το ξεκίνημα της σεζόν και όχι από μεσούσης της χρονιάς όπως έγινε τη σεζόν που ολοκληρώθηκε.

Σίγουρα θα αποτελούσε ερωτηματικό ο ρόλος του από τη στιγμή που αγωνίζεται στην ίδια θέση με τον Ιωάννη Παπαπέτρου, αλλά από εκεί και πέρα ήταν δουλειά του προπονητικού τιμ να βρουν τους τρόπους ώστε να τον εκμεταλλευτούν με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Και από τη στιγμή που το ρεπορτάζ αναφέρει ότι ο Δημήτρης Πρίφτης ήταν σε ανοικτή επαφή μαζί του εξηγώντας τον ενεργό ρόλο που θα είχε στην ομάδα, αυτομάτως είχε βρεθεί και η μπασκετική «φόρμουλα» ώστε ο Χεζόνια να έκανε τη διαφορά.

Η... λογική μετά την αποχώρηση

Σίγουρα το «όχι» του Χεζόνια «πλήγωσε» ή αν προτιμάτε «ξενέρωσε» τους φίλους του Παναθηναϊκού οι οποίοι περίμεναν να ζήσουν δια ζώσης την παρουσία του στο «πράσινο» ρόστερ, αλλά η... ζωή συνεχίζεται. Και θα συνεχιστεί στον Παναθηναϊκό όσον αφορά τον σχεδιασμό της ομάδας. Η δεύτερη όψη του νομίσματος, αυτή της λογικής, αναφέρει ότι ίσως να ήταν υπερβολή να χρησιμοποιηθεί το 1/3 του μπάτζετ για μία θέση! Άλλωστε στο ταμείο υπάρχει αυτό το εκατομμύριο που προορίζονταν για τον Κροάτη ώστε να χρησιμοποιηθεί με σωστό και αποτελεσματικό τρόπο για την ενδυνάμωση του ρόστερ. Ναι μεν ο Χεζόνια θα έπαιρνε περισσότερο χρόνο συμμετοχής στο «τέσσερα» αλλά μην ξεχνάμε ότι πρόκειται και εκείνος για παίκτη ο οποίος «βάζει» τη μπάλα στο παρκέ και τη θέλει για αρκετή ώρα στα χέρια του.

Το ίδιο θέλουν και ο Παπαπέτρου με τον Νέντοβιτς. Το ίδιο και ο Μέικον όσο είναι στο παρκέ. Το ίδιο και ο Πέρι (σ.σ. ο οποίος έχει παρεξηγηθεί όσον αφορά την αξία του και τα όσα μπορεί να προσφέρει από τη θέση του point guard) προκειμένου να δημιουργήσει για τους συμπαίκτες του. Εκ των πραγμάτων το έργο του Πρίφτη θα ήταν δύσκολο ώστε να τους «χωρέσει» όλους στο ρόστερ και να παράλληλα να είναι και ικανοποιημένοι. Δεν γνωρίζω εάν ο Χεζόνια ήθελε ακόμα μεγαλύτερο ρόλο από αυτόν που -ενδεχομένως- μπορούσε να έχει (και θα ήταν μεγάλος) στον Παναθηναϊκό με αποτέλεσμα να σκεφτεί και δύο και τρεις φορές την «πράσινη» πρόταση, αλλά σε καμία περίπτωση δεν αμφισβητώ την αγάπη του για την ομάδα.

Οι «πράσινοι» οφείλουν να κοιτάξουν μπροστά και θα κοιτάξουν μπροστά. Ενδεχομένως και με πιο ορθολογική προσέγγιση όσον αφορά την κατάρτιση του ρόστερ. Ουσιαστικά το «τριφύλλι» δεν «πονάει» στο «τρία» από τη στιγμή που δεσπόζει η παρουσία του Ιωάννη Παπαπέτρου (ο οποίος θα έχει τον ηγετικό ρόλο στην ομάδα) ενώ θα τον συμπληρώνει ιδανικά και ο «πασπαρτού» Σαντ-Ρος. Αντίθετα «πονάει» στο «τέσσερα» καθώς πίσω από τον Οκάρο Ουάιτ δεν υπάρχει άλλος κλασσικός πάουερ φόργουορντ! Ήδη έχει ακουστεί το όνομα του Νάιτζελ Χέιζ αλλά δεν είναι και ο μοναδικός που βρίσκεται στο μπλοκάκι του Πρίφτη. Σίγουρα θα αποκτηθεί παίκτης ο οποίος θα μοιράζεται τη θέση με τον πρώην παίκτη της Ούνικς και ο οποίος θα είναι επίπεδου EuroLeague.

Όσο για τη θέση του point guard; Τα πάντα εξαρτώνται από το... μέλλον του Τι Τζέι Μπρέι. Οι τελευταίες πληροφορίες αναφέρουν ότι υπάρχει ενδιαφέρον από άλλη ομάδα για τον Αμερικανό προκειμένου να αποχωρήσει από την ομάδα. Μόνο και μόνο τότε θα μπορέσει ο Παναθηναϊκός να κινηθεί για άλλον πλέι μέικερ. Το Gazzetta σας είχε ενημερώσει από τις αρχές Ιουλίου ότι ο Νέιτ Ουόλτερς είναι ψηλά στην «πράσινη» λίστα (σ.σ. όχι το μοναδικό αλλά αυτή τη στιγμή έχει τον πρώτο λόγο) όπως επίσης ότι τα πάντα θα δρομολογηθούν μετά την οριστικοποίηση του Μπρέι.

ΥΓ: Ο Δημήτρης Διαμαντίδης είχε πει στην εκδήλωση του Παναθηναϊκού «Honouring Our Legacy» τον Σεπτέμβριο του 2015, ότι «οι παίκτες έρχονται και φεύγουν, αλλά αυτή η ομάδα είναι εδώ». Και εκείνος. Έφυγε. Όπως και ο Αλβέρτης. Όπως και ο Μπατίστ. Όπως και ο Καλάθης. Όπως και Ομπράντοβιτς (και ας ήταν προπονητής). Όμως ο Παναθηναϊκός συνέχισε να πρωταγωνιστεί. Και θα συνεχίσει να το κάνει, ακόμα και χωρίς τον Χεζόνια...

ΥΓ2: Θα αναφέρω ένα αληθινό περιστατικό που μου ανέφερε πρώην προπονητής του Super Mario. Σε μια συζήτηση που είχα μαζί του πριν από μερικούς μήνες και ενώ ήταν σε εξέλιξη η σεζόν, μου είπε χαρακτηριστικά: «Είναι τόσο μεγάλη η αγάπη του για τον Παναθηναϊκό και χαριτολογώντας μας είπε να αλλάξουμε χρώμα στις φανέλες και να παίζουμε με πράσινα». Το ότι αποτέλεσε παρελθόν δεν σημαίνει ότι «πούλαγε οπαδιλίκι» τόσο καιρό. Πραγματικά αγαπάει την ομάδα. Και ούτε είναι τυχαία τα tweets που έκανε το μεσημέρι της Πέμπτης (22/7).

ΥΓ3: Όπως φαίνεται... πράσινα θα φορέσει ο Χεζόνια στην νέα του ομάδα. Τυχαίο;

ΥΓ4: Η μεγαλύτερη «μεταγραφή» του Παναθηναϊκού δεν είναι άλλη από τη συμφωνία της ΚΑΕ με την Κυβέρνηση για την παραχώρηση του ΟΑΚΑ για τα επόμενα 49 χρόνια. Πλέον η ομάδα θα έχει το δικό της σπίτι. Και πρόκειται για το μεγαλύτερο «θεμέλιο» όσον αφορά το «αύριο» του συλλόγου!

Διάβασε όλα τα τελευταία νέα της αθλητικής επικαιρότητας. Μάθε για όλους τους live αγώνες σήμερα και δες τις αθλητικές μεταδόσεις της ημέρας και της εβδομάδας μέσα από το υπερπλήρες Πρόγραμμα TV του Gazzetta.

Γιώργος Κούβαρης
Γιώργος Κούβαρης

Τα 2/3 της ζωής του βρίσκεται στο δημοσιογραφικό «μετερίζι». Γεννημένος το 1977 στην Αθήνα, ο Γιώργος Κούβαρης έκανε τα πρώτα του βήμα στα μέσα της δεκαετίας του '90 από το πάλαι ποτέ κραταιό «Εθνοσπόρ» και συνέχισε στις εφημερίδες «Έθνος» και «Goal News» για τα επόμενα 25 χρόνια. Από το 2016 αποτελεί μέλος της οικογένειας του Gazzetta και ασχολείται με το ρεπορτάζ του μπασκετικού Παναθηναϊκού. Είναι ρετρολάγνος, λατρεύει τις δεκαετίες του '80 και του '90 σε όλα τα επίπεδα, παρακολουθεί ανελλιπώς μπάσκετ, ενώ στον ελεύθερο χρόνο του θα τον βρείτε να κάνει «strike» σε κάποια αίθουσα bowling...