Η ουγγρική ομάδα μάλλον ζει το όνειρό της καθώς η παρουσία στο BCL της φετινής περιόδου, ενδεχομένως, να μην βρισκόταν καν στις σκέψεις των 2-3 ανθρώπων που αποφάσισαν να τη δημιουργήσουν στις αρχές της δεκαετίας του ’80. Στην πραγματικότητα, επρόκειτο για ένα εγχείρημα ερασιτεχνικού επιπέδου και μια ομάδα που είχε την εξέλιξη και την ανάπτυξη ενός ανθρώπινου οργανισμού, φθάνοντας στην κατάκτηση του τίτλου το 2008, αλλά και στην επανάληψη του ίδιου άθλου την περσινή αγωνιστική περίοδο. Η… πρώτη της φορά σε ευρωπαϊκή διοργάνωση ήταν η περσινή στο FIBA Europe Cup (αποκλείστηκε στη φάση των ομίλων) και φέτος πήρε προαγωγή.

Η ευκαιρία της συμμετοχής σε (ανώτερου επιπέδου) ευρωπαϊκή διοργάνωση δεν θα μπορούσε να περάσει αναξιοποίητη, έχοντας την (οικονομική) υποστήριξη μεγάλης ξυλοβιομηχανίας, για την ακρίβεια ήταν ο αντικειμενικός στόχος, όταν άρχισε και η διαδικασία πιο ουσιαστικής επένδυσης.

Η Σζομπατέλι ελπίζει να ταράξει τα νερά και κυρίως να προκαλέσει κρότο στην παρθενική εμφάνισή της στο BCL και η διαβολική σύμπτωση της όλης ιστορίας είναι ότι στον πρώτο φετινό (ευρωπαϊκό) εντός έδρας αγώνα θα αντιμετωπίσει μια ομάδα με την οποία έχει ένα κοινό. Τον ΠΑΟΚ. Ούγγροι παίκτες δεν υπήρξαν πολλοί στο ελληνικό Πρωτάθλημα, αλλά στο παρελθόν ο ΠΑΟΚ είχε τον αδικοχαμένο Ζόλταν Χόρβατ ο οποίος αγωνίστηκε για μόλις τέσσερα παιχνίδια με τη φανέλα του Δικεφάλου, για τη Σζομπατέλι όμως ήταν πραγματικός θρύλος. Ο Χόρβατ έφυγε τόσο άδικα από τη ζωή στις 28 Δεκεμβρίου 2009 σε τροχαίο δυστύχημα και η φανέλα του βρίσκεται στον ουρανό της «Αρένα Σαβάρια», δίπλα σ’ αυτή του Λάζλο Κάλμαν ο οποίος υπήρξε από τους ηγέτες της ομάδας στην κατάκτηση του πρώτου τίτλου.

Δεν είναι ουρανοκατέβατη

Στην προκριματική φάση της διοργάνωσης, η Σζομπατέλι κατέθεσε πειστήρια ικανότητας καθώς απέκλεισε αρχικά τη ρουμανική Οραντέα, κυρίως όμως τη λετονική Βέντσπιλς η οποία αν μη τι άλλο έχει σταθερή παρουσία στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις. Ενδεχομένως να είναι τυχαίο το γεγονός, ότι επέλεξε ξένους παίκτες με προϋπηρεσία στο ελληνικό Πρωτάθλημα, αυτοί έχουν ωστόσο πρωταγωνιστικό ρόλο στην ομάδα. Αυτό φάνηκε και στην πρεμιέρα του BCL όπου ο Τζουβόντε Ρέντικ (πρώην παίκτης του Κολοσσού Ρόδου) σημείωσε 22 πόντους στην ήττα από την Ντιζόν με 87-68. Η διαφορά των 19 πόντων δεν χαρακτηρίζεται μικρή, αλλά η Σζομπατέλι είχε 22 τελικές πάσες, 11 κλεψίματα, αλλά υστέρησε στο μακρινό σουτ καθώς είχε ποσοστό ευστοχίας 28.6%. Αυτό εξάλλου είναι ένα από τα στοιχεία του παιχνιδιού της, μαζί με τα χαμηλά σχήματα που χρησιμοποιεί ο Γκάσπερ Όκορν.

Ο Ντεβόν Ουάσινγκτον (πέρυσι αγωνίστηκε στην Κύμη) είναι ο δεύτερος ξένος της με ένσημα στην ελληνική λίγκα. Αποκτήθηκε για να έχει πρωταγωνιστικό ρόλο, μέχρι στιγμής όμως κινείται σε ρηχά νερά. Ομοίως και ο Κουίντον Χούκερ, ο βασικός ποίντ γκαρντ της ομάδας του οποίου η επίπεδο των 2/17 τριπόντων, προφανώς δεν χαρακτηρίζεται κολακευτική. Ο σταθερός ηγέτης αυτής της ομάδας είναι ο Μάρκο Φιλιποβίτι. Με 13.8 πόντους στο BCL (συμπεριλαμβανομένων και των αγώνων της προκριματικής φάσης) είναι ο δεύτερος σκόρερ, πίσω από τον Ρέντικ που σημειώνει 17 πόντους κατά μέσο όρο. Ακολουθεί ο Ζόλταν Περλ με 11 πόντους ανά αγώνα.

Αν η ικανότητα στη δημιουργία και στην τελική πάσα είναι ένα στοιχείο που έχει η Σζομπατέλι, το δεύτερο είναι αθλητικότητα. Αυτό αποδεικνύεται μέσα από τον (σχεδόν) διψήφιο μέσο όρο της στα επιθετικά ριμπάουντ καθώς έχει 9.6 ανά αγώνα. Ο ίδιος αριθμός είναι στα συγκεντρωτικά στατιστικά της και στα κλεψίματα, ενώ στο μακρινό σουτ το 30.6% απέχει πολύ από αυτό που θα ήθελε. Το τελευταίο έχει την αξία του γιατί στα τρία παιχνίδια που έδωσε στο πλαίσιο του ουγγρικού Πρωταθλήματος σουτάρει με το εντυπωσιακό 47.1%.