Τάισον Κάρτερ: «Το Λαύριο είναι η... Σταχτοπούτα του NCAA, ο ΛεΜπρόν το είδωλό μου» (vids)
Μία μικρή μπασκέτα. Μία μπάλα. Και πολλά όνειρα. Ένα μεγαλοπρεπέστατο κάρφωμα στο σαλόνι της φαμίλιας Κάρτερ, όλος ο κόσμος του Τάισον.
Ο μικρός... μεγάλωσε. Ξεπόρτισε. Και βρήκε το ίνδαλμά του. Τον λένε ΛεΜπρόν Τζέιμς. Και ο μικρός Τάισον Κάρτερ θέλει να του μοιάσει. Δειλά δειλά, κλέβει κομμάτια του παιχνιδιού του «Μπρον» και τα βάζει στο δικό του παιχνίδι.
Μετά, σχεδόν λαίμαργα «καταβροχθίζει» κινήσεις από τους Ραζόν Ρόντο και Στιβ Νας. Όχι και άσχημα.
Στο Λαύριο πήρε το πρώτο επαγγελματικό συμβόλαιό του. Και όταν έφτασε εκεί, η πρώτη ατάκα του στον Χρήστο Σερέλη δεν θα έπρεπε κανονικά να ανήκει σε έναν 22χρονο.
«Είμαι εδώ για να γίνω επαγγελματίας, και θα κάνω τα πάντα για να το πετύχω».
Μετά από 11 αγώνες στην Basket League o Κάρτερ είναι ο πρώτος σκόρερ στο πανέμορφο παραμύθι του Λαυρίου (12,73 πόντους). Παίζει σαν μεγάλος. Σαν εκείνο το παιδί που κάρφωνε στο σαλόνι των δικών του. Και περνούσε ατελείωτες ώρες στο μικρό γήπεδο που είχε σκαρφιστεί στην πίσω αυλή του σπιτιού του. Δεν χαρακτήρισε άδικα την ομάδα του ως «Σταχτοπούτα». Ξέρετε, εκείνη την ομάδα - έκπληξη που λατρεύουν να αποκαλούν έτσι στις Ηνωμένες Πολιτείες. Και συνήθως το... θαύμα διαρκεί για καιρό. Λέτε;
Και μία μικρή σημείωση: Ο Κάρτερ έπαιζε και american football. Ήταν wide receiver. Αυτός δηλαδή που συνήθως αναλαμβάνει να τρέξει και να πάρει την μπάλα. Ήταν καλός σε αυτό. Αλλά... ερωτεύτηκε το μπάσκετμπολ. Ποιοι είμαστε εμείς να τον αδικήσουμε;
Πώς ήταν η παιδική σου ηλικία;
«Μεγάλωσα στο Μισισίπη, ο μπαμπάς μου ήταν προπονητής του μπάσκετ και εγώ έπαιζα μπάσκετ όλη μέρα! Ήμουν σε μία ήσυχη, μία ήρεμη γειτονιά. Είχα μία μπασκέτα έξω από το σπίτι μου και έπαιζα με τις ώρες.
Ασχολήθηκα με αρκετά σπορ, όπως το american football, στο οποίο ήμουν καλός. Αλλά αγαπώ το μπάσκετ, επειδή έπαιζε και ο πατέρας μου».
H πρώτη σου ατάκα στον Χρήστο Σερέλη αφορούσε την... πείνα σου να γίνεις επαγγελματίας. Τη θυμάσαι;
«Του είχα πει ότι θέλω να γίνω επαγγελματίας. Και θα κάνω τα πάντα για να το πετύχω. Λατρεύω το μπάσκετ, αυτό ήθελα να παίζω. Και το Λαύριο είναι ένα απίθανο μέρος να αρχίσω την καριέρα μου. Η ομάδα θα με βοηθήσει να πετύχει. Και μέχρι στιγμής όλα πάνε τέλεια».
To κολέγιο πώς ήταν, είχε δυσκολίες, σε βελτίωσε;
«Ναι! Όταν πήγα εκεί ήμουν ένα λιγνό παιδί. Ακόμη είμαι, από άποψη κιλών, αλλά στο κολέγιο δυνάμωσα. Προετοιμάστηκα. Έγιναν πολλά όσο ήμουν. Είχα λίγο χρόνο συμμετοχής, είδα διαχωρισμούς, αλλά όλα αυτά με έκανα δυνατότερο και με προετοιμάσε για τη συνέχεια».
Έχοντας πατέρα προπονητή, είναι ο πρώτος άνθρωπος που μιλάς μετά από κάθε αγώνα;
«Έχω δεχτεί πολλές συμβουλές από τον μπαμπά μου, έπαιξε μπάσκετ και στο κολεγιακό και επαγγελματικά. Κάποιες φορές τον παίρνω. Περισσότερο στο κολέγιο, αλλά και τώρα. Μιλήσαμε και μετά τη νίκη μας με τον Προμηθέα».
Τι του είπες πρώτο, έβαλα 22 πόντους ή κερδίσαμε;
«Κερδίσαμε, αυτή ήταν η πρώτη ατάκα μου. Και εκείνος μου είπε ότι παίξαμε καλά και ότι βρισκόμαστε σε εξαιρετική φόρμα».
Πώς είναι να έχεις έναν μπαμπά που είναι προπονητής; Θα διάλεγες έναν από τους δύο ρόλους;
«Μερικές φορές μου μιλάει ως κόουτς, άλλες ως μπαμπάς προς γιος. Θέλει να είμαι επιτυχημένος. Δεν προτιμώ κάποια από τις δύο εκδοχές. Είναι καλό που με προσέχει και θέλει να γίνομαι καλύτερος».
Μία μπασκέτα και ο ΛεΜπρόν
Ποια είναι η πρώτη ανάμνηση από το μπάσκετ;
«Οι δικοί μου, μου είχαν αγοράσει μία μικρή μπασκέτα. Μέσα στο σπίτι. Έπαιζα όλη την ώρα. Αυτό ήθελα. Να παίζω συνέχεια».
Είχες κάποιον αγαπημένο παίκτη που φανταζόσουν ότι κάρφωσε στο σαλόνι του σπιτιού σου;
«Τότε όχι. Μετά απέκτησα. Τον ΛεΜπρόν Τζέιμς! Αν ο Μάικλ Τζόρνταν είναι ο καλύτερος όλων, τότε ο Τζέιμς είναι ένα βήμα πιο πίσω του».
Να υποθέσω ότι έχεις... κλέψει κινήσεις από τον ΛεΜπρόν; Απ' άλλους παίκτες;
«Προσπαθώ να αντιγράφω κινήσεις από παίκτες που μου αρέσουν. Φυσικά απ' τον ΛεΜπρόν. Αλλά και από τους Ραζόν Ρόντο και Στιβ Νας. Ο τρόπος που τελειώνουν τις φάσεις είναι εκπληκτικός. Και παίζουν στη θέση του πλέι μέικερ. Όσο μεγαλώνω αρχίζω να αντιγράφω τις κινήσεις δύο άλλων παικτών, του Ντάμιαν Λίλαρντ και τους Καϊρί Ίρβινγκ».
Το Λαύριο, η... Σταχτοπούτα!
Αν θα μπορούσες να συγκρίνεις το Λαύριο με το NCAA πώς θα το χαρακτήριζες;
«Δεν μπορώ να το κάνω με μία ομάδα. Θα πω όμως πως είμαστε σαν την... Σταχτοπούτα. Σε κάθε τουρνουά υπάρχει η ομάδα... Σταχτοπούτα. Αυτή που σοκάρει τους πάντες. Αυτό είμαστε εμείς. Κανείς δεν περίμενε που θα ήμασταν στο τέλος του 1ου γύρου. Συνήθως αυτές οι εκπλήξεις πάνε μακριά σε μία σεζόν...».
Άρα πιστεύεις ότι το Λαύριο ως... Σταχτοπούτα μπορεί να φτάσει μακριά φέτος;
«Είμαστε μία καλή ομάδα, θέλουμε να κερδίζουμε κάθε παιχνίδι μας μέσα από την άμυνα. Αυτό θέλει και ο κόουτς. Όποιος δεν παίζει άμυνα, δεν αγωνίζεται. Παίζουμε σκληρά σκληρά και στις δύο πλευρές του γηπέδου και παίζουμε ως ομάδα. Κάθε παιχνίδι στην ώρα του. Τώρα μας ενδιαφέρει το επόμενο...».
Ασχολείσαι με την πολιτική; Ψήφισες στις εκλογές;
«Δεν ψήφισα... Δεν μου αρέσει η πολιτική, αλλά θέλω η χώρα μου να γίνει καλύτερη, να διορθώσει όσα δεν είναι σωστά. Ήταν σκληρό να βλέπεις όλα όσα συνέβησαν. Ελπίζω όλα να γίνουν καλύτερα, να γίνουν όλα ίσα. Να επικρατήσει η ισότητα».
Στο κολέγιο είχες τη φήμη ενός σουτέρ (με 216 τρίποντα στο Μισσισίπι). Είσαι ακόμη ή έχεις αλλάξει;
«Βάζω και άλλα στοιχεία στο παιχνίδι μου. Εκεί σούταρα αρκετά, τώρα προσπαθώ να έχω επιρροή σε όσα περισσότερα κομμάτια του παιχνιδιού μπορώ. Φυσικά και σουτάρω, αλλά πρέπει να παίζω και άμυνα».
Βλέπεις το Λαύριο ως ένα διαβατήριο για μία καλύτερη ομάδα και ένα καλύτερο συμβόλαιο;
«Αυτή τη στιγμή δεν σκέφτομαι τίποτα. Είμαι εδώ και σκέφτομαι και λειτουργώ πως θα γίνουμε καλύτεροι. Πως να κερδίζουμε με το Λαύριο».
Οι νίκες απέναντι σε ΑΕΚ και Παναθηναϊκό ήταν αυτές που σας έκαναν να πιστέψετε;
«Ήταν καλά ματς, αυτά κόντρα στις δύο ομάδες. Παίξαμε όπως πάντα, σκληρά, επιθετικά και μπορέσαμε να κερδίσουμε.
Μετά τον Παναθηναϊκό καταλάβαμε ότι είμαστε μία καλή ομάδα και ότι μπορούμε να κάνουμε κάτι εκπληκτικό».
Τι θυμάσαι περισσότερο από το το Στάρκβιλ, το μέρος που μεγάλωσες;
«Θυμάμαι ότι έπαιζα πολλά αθλήματα. Η πόλη έχει παράδοση στους επαγγελματίες του NFL. Είναι ένα καλό μέρος να ζεις, να μεγαλώσεις».
Ελπίζεις να την βάλεις στο χάρτη και για τους επαγγελματίες μπασκετμπολίστες;
«Υπάρχουν και μπασκετμπολίστες, ο καλός μου φίλος ο Λετάβιους Ουίλιαμς είναι από το Στάρκβιλ. Πέρσι έπαιζε στη Λιθουανία και φέτος έχει πάει στην Κορέα».
