Μερικές σταγόνες μελάνι. Μία ολόκληρη ιστορία. Ζωής. Ψυχής. Ο καμβάς είναι το σώμα του Μάριο Λιτλ. Και ο Μάικλ Τζόρνταν, αλλά και η γιαγιά του, οι λατρείες του.

Στο δεξί χέρι του γκαρντ του Άρη υπάρχει ένα τατουάζ. Ένα έμβλημα που μοιάζει πασίγνωστο. Πίσω από τη δερματοστιξία, κρύβεται μία απίθανη ιστορία.

Ο Μάριο Λιτλ μίλησε στο gazzetta.gr και η κουβέντα για το τατουάζ του Μάικλ Τζόρνταν και η κουβέντα αποκάλυψε όχι μόνο την ύπαρξη και άλλων τατού αφιερωμένα στον έξι φορές πρωταθλητή του ΝΒΑ, αλλά και μία ακόμη απίθανη ιστορία.

Ο τίτλος της; Όταν ο Μάριο έπαιξε μπάσκετ μαζί με τον G.O.A.T.!

«Είμαι ένα παιδί από το Σικάγο, είχα πρώτη θέση στην εποχή του Μάικλ Τζόρνταν, από τον καναπέ του σπιτιού μου! Ήμουν τόσο πορωμένος μαζί του.

Η ιστορία πίσω από το τατουάζ στο χέρι μου είναι φανερή.

Ήμουν ακόμη στο κολέγιο, αν θυμάμαι καλά στη δεύτερη χρονιά μου. Ήταν το δεύτερο τατουάζ που έκανα. Το πρώτο ήταν το όνομα της γιαγιά μου. Το δεύτερο ήθελα να είναι για τον Μάικλ Τζόρνταν.

Ήθελα και άλλα, ωστόσο δεν είχα πολλές ιδέες. Μου άρεσε το jumpman του MJ. Πάντα ήθελα να «χτυπήσω» ένα τατού με τον Τζόρνταν. Πήγα σε ένα κατάστημα, μίλησα με τον άνθρωπο που θα το έκανε. Το σχεδιάσαμε. Και έγινε», εξήγησε, όταν τον ρωτήσαμε για το τατουάζ».

Όταν είπες την ιδέα σου, πως ανταποκρίθηκε ο καλλιτέχνης;

«Του φάνηκε καλή ιδέα, εκτός αν ήθελε μόνο να πληρωθεί (σ.σ.: γέλια). Όλα τα τατουάζ που έχω σημαίνουν κάτι. Ήθελα, όταν περάσουν τα χρόνια, είμαι υπερήφανος γι' αυτά.

Πριν το 2007 τα τατουάζ δεν ήταν τόσο δημοφιλή. Το 2014 σκέφτηκα ότι θα έπρεπε να είχα κάνει το πρόσωπό του. Αλλά το logo ήταν αυτό που με έθελξε από την αρχή».

Τι είναι για εσένα ο Μάικλ Τζόρνταν;

«Είμαι φανατικός του Μάικλ Τζόρνταν. Έχω δει τους αγώνες του τόσες πολλές φορές.

Είναι απίθανο συναίσθημα. Αν είσαι από τη Νέα Υόρκη και συναντάς κάποιον από την Ατλάντα ή άλλο μέρος, βλέπει της διαφορά. Όταν είσαι στην πόλη σου και έχεις μία ομάδα, γίνεσαι μέλος της. Είμαι κομμάτι των Μπουλς. Είναι κάτι που το κάνεις δικός του. Αισθάνεσαι μέρος της ομάδας, μέρος της ιστορίας.

Δεν κατάφερα να πάω στο γήπεδο στην εποχή του Τζόρνταν. Ξεκίνησα να πηγαίνω όταν έπαιζε ο Ντέρικ Ρόουζ».

Όταν ο Μάριο συνάντησε τον Μάικ

Ώρα για την ξεχωριστή ιστορία του Μάριο Λιτλ. Οι ημέρες στο σπίτι του MJ και οι αγώνες μαζί του. Ο Μάριο με τα δικά του λόγια.

«Έχω όμως μία άλλη ιστορία με τον Μάικλ Τζόρνταν. Και μία επίσκεψη στο σπίτι του!

Ήμουν στο γυμνάσιο και πήγα στο σπίτι του για να αγωνιστώ σε ένα τουρνουά που έκανε με αγώνες 5 εναντίον 5! Ήμουν συμπαίκτης με τον Τζόρνταν και στις δύο ημέρες των αγώνων.

Μαζί μας ήταν ο γιος του, ο Τζέφρι, ένας παίκτης από τους Σικάγο Μπέαρς (σ.σ.: η ομάδα του NFL της πόλης) και ο Τσαρλς Όκλεϊ!

Ήμασταν οι νικητές και στις δύο ημέρες των αγώνων! Ήταν κάτι απρόσμενο όταν τον είδα μπροστά μου. Είπα «ουάου». Ήρθε στο γυμναστήριο και όλοι τρελάθηκαν. Ο οπαδός μέσα μου ήθελε ένα αυτόγραφο, ήξερα όμως ότι δεν του αρέσουν αυτά. Το μόνο που σκεφτόμουν ήταν να τον εντυπωσιάσω με το παιχνίδι μου. Έπαιξα καλά και μάλιστα μετά τα ματς μιλήσαμε και μου πρόσφερε να πάω στο Νορθ Καρολάινα!

Μιλούσαμε για αρκετή ώρα. Και ξέρεις, ήμασταν τόσο κοντά που σχεδόν τον ακουμπούσα. Και ήταν τρελό...

Οι ώμοι μας ήταν δίπλα – δίπλα. Ήξερε το παιχνίδι μου, το είχε καταλάβει, και ας με είχε δει μόλις ώρα. Και μου έδινε συμβουλές πως να διορθώσω πράγματα».

Υπάρχει ανάλογη λατρεία και για παπούτσια του Τζόρνταν;

«Λατρεύω και τα παπούτσια του. Έχω αρκετά, αλλά όχι για να παίζω.

Τα αγαπημένα μου είναι αυτά που κυκλοφόρησαν το 1997. Ήμουν στην 3η Γυμνασίου. Και στο πίσω μέρος των Jordan 12 έγραφε «ποιότητα από τον κορυφαίο όλων».

Το 200 που ήθελα να κάνω άλλο ένα τατουάζ, ήξερα τι θα κάνω. Αυτή τη φράση. Την έκανα. Και ήξερα ήδη και το επόμενο.

Έχω κάνει και τα wings του Τζόρνταν, που συμβολίζουν το Air Jordan. Οι φίλοι μου γελούσαν... Αλλά εμένα δεν με απασχολούσε. Όσοι με ξέρουνε, γνωρίζουν ότι αγαπώ δύο πράγματα: τη γιαγιά μου και τον Τζόρνταν.

Αυτό μπορούσαν να το πουν από παλιά, πως είμαι ο Νο1 θαυμαστής του. Υπάρχουν πράγματα που δεν ξέρω για τον Τζόρνταν, αλλά όταν έκανα το τατουάζ, όλοι κατάλαβαν το γιατί.

Κατάλαβαν τι σημαίνει για εμένα. Θυμάμαι πάντως το τατουάζ που έχω στο χέρι, παραλίγο να μου προκαλέσει πρόβλημα στο κολέγιο. Είχαμε διαφορετικό χορηγό και μου είχαν ζητήσει να φοράω φανελάκι. Τελικά το ξεπεράσαμε...».