«Πρώτος στόχος είναι η ομάδα να δημιουργήσει έναν κορμό Ελλήνων παικτών, γιατί με την δυναμική που έχει ως σύλλογος, το γηγενές στοιχείο δεν είναι αυτό που θα έπρεπε. Δηλαδή, για την επόμενη σεζόν έχουν συμβόλαια ο Σάκοτα, ο Λαρεντζάκης και οι νέοι. Για να έχεις συνέπεια κι επιτυχίες απαιτείται το ελληνικό στοιχείο... Δεν μπορεί ο Προμηθέας και ο ΠΑΟΚ να έχουν βάθος στο ελληνικό στοιχείο, κι η ΑΕΚ να έχει μόνο δύο συμβόλαια Ελλήνων για την επόμενη χρονιά... Θεωρώ απαραίτητο ο κόσμος να ταυτιστεί με παίκτες, να δημιουργήσει είδωλα Ελλήνων παικτών και να δει νέο αίμα. Ο κόσμος ενθουσιάζεται πολλές φορές με το ελληνικό στοιχείο. Με την ταυτότητα που θα “χτίσουμε”, να προσελκύσουμε κόσμο».

Αυτά ήταν κάποια από τα λόγια του νέου προπονητή της ΑΕΚ, Ηλία Παπαθεοδώρου, στην Συνέντευξη Τύπου της παρουσίασής του και αφορούσαν τις πρώτες σκέψεις του, για το σχεδιασμό του νέου ρόστερ, αλλά και το μέλλον.

Οι σκέψεις αυτές έγιναν αμέσως πράξη, αφού τόσο ο 44χρονος κόουτς, όσο και η διοίκηση προσπάθησαν να «αρπάξουν» αμέσως ό,τι καλύτερο υπάρχει σε ελληνικό στοιχείο και λίγες ημέρες αργότερα έγιναν και οι ανακοινώσεις.

Πρώτος ο Νίκος Γκίκας. Τρία χρόνια παίκτης του Προμηθέα, τα δύο τελευταία αρχηγός της ομάδας κι έκανε αισθητή την παρουσία του, φτάνοντας με τους Πατρινούς ως τους τελικούς του πρωταθλήματος, ενώ πήρε και παραστάσεις από το Basketball Champions League, στο οποίο συμμετέχει και η ΑΕΚ. Σημαντικό γρανάζι, που μπορεί να δώσει αρκετές λύσεις και να δημιουργήσει εύκολα φάσεις για τους συμπαίκτες του.

Σειρά πήρε ο Βασίλης Τολιόπουλος. Ένα παιδί που θεωρήθηκε «αδικημένο» στον Ολυμπιακό και τον προηγούμενο Ιανουάριο πήγε στον Άρη. Εκεί, έκανε το step up στο παρκέ, εκμεταλλεύτηκε την ευκαιρία του και βοήθησε τους Θεσσαλονικείς στην δύσκολη περίοδο που περνούσαν. Το γεγονός πως είχε συνεργαστεί με τον Παπαθεοδώρου στις μικρές εθνικές (όπως και με τον Γκίκα στην Κηφισιά) έπαιξε το ρόλο του.

Έπειτα ακολούθησε ο Δημήτρης Κακλαμανάκης. Μετά την αποχώρηση του Δημήτρη Μαυροειδή από την ομάδα και τον σοβαρό τραυματισμό που πέρασε ο Βασίλης Καββαδάς την χρονιά που ολοκληρώθηκε, η ΑΕΚ προτίμησε να πάει σε μια λύση που έχει προοπτική για το κάτι παραπάνω. Τέσσερα χρόνια πέρασε στο Λαύριο, αλλά φέτος είδε το ρόλο του να μεγαλώνει και μαζί μ' αυτόν, μεγάλωσε και η αυτοπεποίθησή του, γεγονός που τον βοήθησε για να κάνει «αίσθηση». Άκουσε το όνομά του στις κλήσεις για την Εθνική Ανδρών, ενώ και ο Ολυμπιακός επιχείρησε να τον αποκτήσει.

Κάποτε η ΑΕΚ άρχιζε τις ανακοινώσεις των μεταγραφών, επισημοποιώντας τις συμφωνίες της με ξένους παίκτες. Η λογική του «(χρυσο)πληρώνω κάτι απ' έξω, για να εντυπωσιάσω και να μου δώσει περισσότερες λύσεις, αλλά του χρόνου - ή στα μέσα - να φύγει», έδωσε τη θέση της στη λογική του «επενδύω, όχι μόνο τώρα, αλλά και στο μέλλον». Δεν είναι, άλλωστε, τυχαίο το γεγονός ότι και οι τρεις παίκτες υπέγραψαν συμβόλαια για 2+ χρόνια. Αυτό δείχνει πως η ομάδα πλέον κοιτάει και μακροπρόθεσμα, κι όχι μόνο στο τι θα κάνει την επόμενη αγωνιστική περίοδο.

Αν ανατρέξει κανείς, άλλωστε, στις προηγούμενες χρονιές της ΑΕΚ, από το 2014-15 που ανέβηκε στην Basket League, μέχρι και σήμερα, θα διαπιστώσει πως την μερίδα του λέοντος την είχαν οι ξένοι, με κάποιες εξαιρέσεις. Μια ματιά στον παρακάτω πίνακα δείχνει του λόγου το αληθές.

Κοινός παράγοντας όλων των ετών ο αρχηγός Ντούσαν Σάκοτα (έχει συμβόλαιο μέχρι το 2021). Από εκεί και πέρα, υπήρχαν χρονιές που κάποιοι φόρεσαν για πάνω από μια σεζόν την κιτρινόμαυρη φανέλα. Για παράδειγμα, ο Μίλαν Μιλόσεβιτς έμεινε τρεις σεζόν στην ομάδα (2014-17), όσες είναι ήδη και ο Λαρεντζάκης. Από μιάμιση και δύο χρονιές έβγαλαν οι Σαρικόπουλος, Παπαντωνίου, Χέρστον, Μαυροειδής, Μαυροκεφαλίδης, Τζέιμς, Χάντερ, Ξανθόπουλος, Ελόνου και Καββαδάς. Επίσης, από το 2015 ανήκουν στην ομάδα οι Μωραΐτης και Τσαλμπούρης (δόθηκε δανεικός στον Κολοσσό το 2017-18), ενώ από το 2017 είναι στο δυναμικό της ΑΕΚ και ο Ρογκαβόπουλος με τον Αγραβάνη.

Τα... λάθη που έγιναν

Μαυροειδής, Βασιλόπουλος και Ξανθόπουλος. Τρεις παίκτες που υπηρέτησαν τον «Δικέφαλο» με όλη τους την καρδιά, ήταν πρωταγωνιστές στις επιτυχίες του 2018 (Κύπελλο και BCL) και ήταν από τα αγαπημένα της «κιτρινόμαυρης» κερκίδας. Η αποχώρησή τους ήταν κάτι που δεν άρεσε στον κόσμο, αφού είχαν ταυτιστεί μαζί τους, λόγω της «δίψας» που έδειχναν και της εμπειρίας που είχαν. Είχε δημιουργηθεί ήδη, δηλαδή, αυτό που αναζητά και στοχεύει τώρα η ΑΕΚ. Η επιθυμία να συνεχίσουν στην ομάδα υπήρχε, αλλά ένα νόμισμα έχει πάντα δύο όψεις και σε μια υπόθεση ξέρουν μόνο οι εμπλεκόμενες μεριές τι πραγματικά έχει συμβεί. Εμπόδια που δεν μπορούσαν (;) να ξεπεραστούν, υπήρχαν. Η ηλικία ήταν ίσως ένας αποτρεπτικός παράγοντας, αλλά κανενός η μπασκετική ζωή δεν τελείωσε στα 30, στα 35 ή ακόμα και στα... 40! Ωστόσο, οι άνθρωποι της ομάδας δείχνουν πως παραδειγματίστηκαν από αυτό και προσπαθούν, αρχής γενομένης από τώρα, να «χτίσουν» για το μέλλον.

Τι γίνεται φέτος

Όπως προαναφέρθηκε, ο στόχος ήταν ξεκάθαρος. Να γίνει η ΑΕΚ πιο «ελληνική», εξού και οι ανακοινώσεις τριών Ελλήνων παικτών με το... καλημέρα. Από εκεί και πέρα, στην ομάδα παραμένει ο Σάκοτα, αλλά και οι Λαρεντζάκης - Γιαννόπουλος, οι οποίοι με τα τωρινά δεδομένα μένουν στην ΑΕΚ - αφού έχουν συμβόλαιο μέχρι το 2020 και το 2021 αντίστοιχα - αλλά το μέλλον τους στην ομάδα είναι ακόμα στον «αέρα». Επίσης, οι «κιτρινόμαυροι» διατήρησαν δύο «πολυεργαλεία», τον Γιόνας Ματσιούλις και τον Χάουαρντ Σαντ-Ρος. Ο πρώτος φαίνεται να πηγαίνει καλύτερα από ότι περίμεναν όλοι στην αποθεραπεία του, μετά τον σοβαρό του τραυματισμό, και όλα δείχνουν πως θα είναι έτοιμος για τη νέα σεζόν. Ο δεύτερος έδωσε σημαντικές βοήθειες στην ομάδα, ειδικά από τα μέσα της σεζόν και προς το τέλος αυτής, και κέρδισε την εμπιστοσύνη των ανθρώπων της ομάδας με ένα διετές συμβόλαιο. Μένει να φανεί τι θα γίνει και με τους Τσαλμπούρη, Ρογκαβόπουλο, Μωραΐτη και Αγραβάνη. Για τον τρίτο ακούγεται πως θα δοθεί δανεικός, ενώ για τον τελευταίο πως θα πάει με κανονική μεταγραφή στο Περιστέρι. Κανείς δεν είναι, όμως, μέσα στο μυαλό του κόουτς, για να ξέρει. Το βέβαιο είναι πως θα πρέπει να τους δοθεί περισσότερη προσοχή, αλλά και κίνητρο, για να συνεχίσουν την σκληρή δουλειά και να πάρουν «πραγματικές» ευκαιρίες.

Αυτό που είναι σίγουρο είναι πως υπάρχει μια κοινή γραμμή μεταξύ του Μάκη Αγγελόπουλου, της διοίκησης και του Ηλία Παπαθεοδώρου. Μεταξύ όλων διαπιστώθηκε ταύτιση απόψεων και ιδεών, για το τι πρέπει και οφείλει να πρεσβεύει από εδώ και στο εξής η ΑΕΚ. Ο 44χρονος προπονητής έχει μια αξιόλογη καριέρα και το μάτι του «κόβει». Η φράση «Δεν μπορεί ο ΠΑΟΚ και ο Προμηθέας να έχουν βάθος στο ελληνικό στοιχείο και η ΑΕΚ όχι», δεν ήταν «υποτιμητική» ούτε για τις ομάδες, ούτε για τους ξένους παίκτες, οι οποίοι και φυσικά χρειάζονται σε μια ομάδα. Ο ίδιος, όμως, είδε στον «Δικέφαλο του Βορρά» τον κόσμο να λατρεύει μεν τους Χάτσερ - Γκος, αλλά στην καρδιά του να βάζει τους Κόνιαρη, Μαργαρίτη και Τσόχλα. Αν ρωτήσεις τους Πατρινούς, θα σου πουν μεν για τους Έλις και Μπράουν, αλλά σίγουρα θα σου αναφέρουν τους Γκίκα - Σαλούστρο - Κασελάκη κι ίσως τώρα πια και τον Μαντζούκα.

Μετά από όλα αυτά, υπάρχει σίγουρα η ανυπομονησία και η... περιέργεια για την τελική μορφή της φετινής ομάδας, αλλά και το τι θα κάνει αγωνιστικά στο παρκέ. Αυτό, όμως, που δεν θα πρέπει να ξεχνάμε είναι ότι ο στόχος δεν θα είναι τι θα γίνει τον Μάιο-Ιούνιο του 2020, αλλά στο μέλλον. Η μία «σημαία» (Σάκοτα) δημιουργήθηκε. Η άλλη (Λαρεντζάκης) ακολούθησε. Αλλά υπάρχει και συνέχεια...