Οι καμπάνες και το καμπανάκι

Ο Νίκος Παππάς κέρδισε το συμβόλαιο που τρέχει χάρη σε ένα ντέρμπι όπως το αποψινό: τον 5^ο τελικό του περυσινού πρωταθλήματος, αυτόν που έδωσε στον Παναθηναϊκό τη νίκη και τον τίτλο.

«Πήγα για να αποχαιρετήσω και έφυγα με ανανέωση», δήλωσε μετά το θερινό ραντεβού του με τον Δημήτρη Γιαννακόπουλο.

Στη δεύτερη φετινή αναμέτρηση με τον Ολυμπιακό, πιθανόν να κέρδισε και το επόμενο συμβόλαιό του, αφού υπήρξε ο μοναδικός παίκτης που βρισκόταν στο πνεύμα του αγώνα από την αρχή μέχρι το τέλος και ο αδιαμφισβήτητος MVP του.

Ο παρατηρητής που θα σπεύσει να επισημάνει ότι δεν ήταν ακριβώς ντέρμπι τίτλου το σημερινό, ας μη νιώθει και τόσο σίγουρος.

Όσο και αν απομυθοποιήθηκε εν μέρει το αβαντάζ έδρας τα τελευταία χρόνια, η θαλπωρή του ΟΑΚΑ μεταμορφώνει τον Παναθηναϊκό σε άλλη ομάδα.

Και εκείνο το ματς που σφράγισε το συμβόλαιο του Παππά πριν από πέντε μήνες, άλλωστε, δύσκολα θα κατέληγε σε «πράσινα» χέρια αν γινόταν στο Φάληρο.

Το τελικό +9, που θα μπορούσε να είναι και μεγαλύτερο αν δεν τελείωνε το ματς με 5 απανωτούς πόντους του Ουίλιαμς-Γκος και 3 χαμένες βολές των «πρασίνων» ήταν μία νίκη μέσα στη νίκη για τον Παναθηναϊκό.

Εάν δεν προκύψουν άλλες απώλειες μέχρι την άνοιξη, ο Ολυμπιακός θα χρειαστεί διαφορά 10 πόντων για να το ανατρέψει στον άτυπο επαναληπτικό. Δεν θα είναι εύκολο ούτε στα χαρτιά ούτε στην πράξη.

Όταν ο Παναθηναϊκός βρήκε μπροστάρη στο πρόσωπο του 10^ου, νομίζω, παίκτη που πάτησε απόψε το παρκέ, μετρούσε ήδη 15 λεπτά αφλογιστίας (με 0/10 τρίποντα και 4/9 βολές) και ένα ντεζαβαντάζ 6 πόντων.

Ο Παππάς κάλυψε μόνος του το 20-26 με τρίποντο, δίποντα και βολή, αφυπνίζοντας μία εξέδρα που τρωγόταν με τα ρούχα της.

Ο Καλάθης ήταν άποντος, ο Λάνγκφορντ είχε απωλέσει τον αρχικό οίστρο, οι ψηλοί έψαχναν ως συνήθως δεκανίκι από την περιφέρεια. «Συνεχίστε να σουτάρετε», ήταν η οδηγία από τον πάγκο.

Το πρώτο τρίποντο έφερε το δεύτερο (πάλι από τον Παππά), ενώ τα δύο επόμενα δρομολόγησαν σερί 10-0 αμέσως μετά το 34-33, με πρωταγωνιστή αυτή τη φορά τον Παπαπέτρου.

Ο Ολυμπιακός σκαρφάλωσε στις πλάτες του Σπανούλη, βρήκε δεύτερη ρόδα στον απρόσμενα ορεξάτο ΛεΝτέι και μάζεψε γρήγορα τη διαφορά, αλλά ουδέποτε άφησε αίσθηση αισιοδοξίας ή σιγουριάς.

Οι επόμενοι 7 πόντοι του Παππά ήρθαν μαζεμένοι στο 51-50 και ουσιαστικά έγιναν χαριστική βολή για τον Ολυμπιακό, σε συνδυασμό με το αχρείαστο -και αναμφισβήτητο- 4^ο φάουλ του ΛεΝτέι.

Ο Σπανούλης προσπάθησε να γυρίσει το ματς αβοήθητος, αλλά ήταν αδύνατο να νικήσει ολόκληρη την προσαρμοσμένη πάνω του άμυνα του Παναθηναϊκού και μαζί τον πανδαμάτορα.

Ο Τσάβι Πασκουάλ ομολόγησε μετά το ματς ότι η ομάδα του πήγε στην Κωνσταντινούπολη ξεμυαλισμένη για το ματς με την Εφές.

«Είναι προφανές, ότι είχαμε το μυαλό μας στο ντέρμπι του πρωταθλήματος», τόνισε. Λες και ήταν δουλειά κάποιου άλλου, να αποτρέψει τέτοια συμπτώματα.

Αμέσως μετά, δήλωσε ικανοποιημένος από την αποψινή απόδοση των παικτών του. Θα μπορούσε να αλιεύσει από τα πεδινά της στατιστικής κάποιες λεπτομέρειες που ζεσταίνουν τις καρδιές των προπονητών.

Από τους 12 παίκτες που φόρεσαν απόψε τα πράσινα, οι 11 σκόραραν και μάζεψαν και ριμπάουντ. Οι 8 έδωσαν μία τουλάχιστον ασίστ, ενώ ουδείς υπέπεσε σε περισσότερα από 1 λάθη.

Μόνο ο Καλάθης έφτασε τα 30 λεπτά συμμετοχής. Σχεδόν όλοι όσοι αγωνίστηκαν έδωσαν το κατιτίς. Οι προσωπικές άμυνες του Μήτογλου και του Τόμας στον Σπανούλη θα πρέπει να θεωρηθούν γαλόνι για τα δύο «τεσσάρια».

Η άλλη μισή αλήθεια είναι ότι ο Παναθηναϊκός των πρώτων 15 λεπτών ήταν πολύ κακός, απέναντι σε έναν αντίπαλο που μετά βίας ξεπερνούσε το μετριότατο.

Η ευστοχία στα τρίποντα (7/13 αμέσως μετά το αρχικό 0/10) άλλαξε άρδην την εικόνα του «τριφυλλιού» και οι εκδηλώσεις των οπαδών επισκεύασαν τα κομμένα φτερά.

Ωστόσο, το στοίχημα για τον Παναθηναϊκό είναι να βελτιώσει την απόδοσή του εκτός των τειχών, πριν τον ξεκουφάνει το καμπανάκι του συναγερμού.

«Το υλικό της ομάδας είναι εξαιρετικό», τόνισε το αφεντικό της ΚΑΕ ενώ ηχούσαν οι επινίκιες καμπάνες. «Είναι αυτό που ζήτησε ο προπονητής, ο οποίος οφείλει να βρει τις λύσεις για να αποδώσει καλύτερα».

Αλλά δεν είναι ώρα να ανοίξουμε συζήτηση για την Euroleague. Το ελληνικό πρωτάθλημα είναι κύριος στόχος και διακαής πόθος για αμφότερους τους «αιώνιους», ίσως μεγαλύτερος και από την ευρωπαϊκή διάκριση.

Ο Παναθηναϊκός πέτυχε τον πρώτο ρούμπο, αλλά στο απέναντι στρατόπεδο ο προβληματισμός πολλαπλασιάζεται, όπως και η γκρίνια.

Ο Ολυμπιακός στρατολόγησε τον Ντέιβιντ Μπλατ όχι για να λέει ότι «φταίει ο Βασιλακόπουλος» στα αγγλικά, αλλά για να ανάψει ξανά τη μισόσβηστη φλόγα της ομάδας.

Για άλλη μια φορά, όμως, προσέγγιση ένα ντέρμπι με μπάσκετ Σφαιρόπουλου, αλλά χωρίς το τσαγανό, τους αυτοματισμούς και τη σιγουριά άλλων εποχών.

Επίσης, διακρίθηκε ιδιαίτερα στη λιθοβολία: 38% στα δίποντα, 59% στις βολές, τριπλάσια λάθη από τον Παναθηναϊκό (12-4).

Τι σόι άμυνα είναι αυτή, που επιτρέπει στον αντίπαλο να τελειώσει ντέρμπι 80 κατοχών με μόλις 4 λάθη; Πάντως όχι άμυνα Ολυμπιακού.

Και τι ακριβώς περιμένει κανείς από μία πεντάδα με Ουίλιαμς-Γκος, Τίμα, Παπανικολάου, Βεζένκοφ, Μπόγρη σε κομβικό σημείο ενός κρίσιμου ντέρμπι; Ο Ολυμπιακός έμεινε 4 λεπτά άσφαιρος και δέχθηκε σερί 12-1, στην τελική ευθεία του α' ημιχρόνου.

Τακτικά ασυνάρτητος και γεμάτος με παίκτες αινίγματα ή στοιχήματα, ο Ολυμπιακός φέρνει μαζί του περισσότερες ερωτήσεις παρά απαντήσεις.

Ο Μπλατ ζήτησε υπομονή μέχρι να στρώσει το πρόγραμμα και να γίνουν τα παθήματα μαθήματα, αλλά δεν είμαι βέβαιος ότι οι «κόκκινοι» έχουν τον χρόνο σύμμαχο.

Αυτή τη στιγμή, περισσότερο μοιάζει να εξαντλεί τα σωματικά αποθέματα του Σπανούλη και του Πρίντεζη, παρά να βοηθάει τα αστέρια του με ισχυρούς πυλώνες υποστήριξης.

Ούτε σε επίπεδο προσώπων ούτε σε επίπεδο πραγμάτων μοιάζει ενισχυμένος σε σχέση με πέρυσι και -ακόμα περισσότερο- πρόπερσι.

Θα συνεχίσει να έχει καλές μέρες και κακές μέρες, αλλά αυτό το λένε για τους αρρώστους.