Πιο επιθετικός, πιο αποφασιστικός, πιο γρήγορος

Η σεζόν λοιπόν θα εξαντληθεί αφού ο Ολυμπιακός οδήγησε τη σειρά σε πέμπτο και τελευταίο παιχνίδι. Οι Πειραιώτες ήταν καλύτεροι στη μεγαλύτερη διάρκεια της αναμέτρησης και έβγαλαν μεγαλύτερη αποφασιστικότητα και μεγαλύτερη επιθετικότητα στο παιχνίδι τους σε σχέση με τα δύο ματς πριν από αυτό.

Οι δύο ομάδες έχουν τόσα πολλά σκαμπανεβάσματα, είναι τόσο αλλοπρόσαλλες στον τρόπο με τον οποίο αγωνίζονται που δεν ξέρεις πως θα εμφανιστούν στο παρκέ.

Οι γηπεδούχοι έδειξαν από νωρίς τη διάθεσή τους και για δεύτερο σερί ματς ξεκίνησαν ακουμπώντας τη μπάλα στα χέρια του Γιώργου Πρίντεζη. Αυτή τη φορά ο διεθνής φόργουορντ ευστόχησε στις πρώτες προσπάθειες με αποτέλεσμα να βρει ρυθμό και ψυχολογία.

Ο Παναθηναϊκός από την άλλη πήγε πάλι σε αρκετό low post μόνο που αυτή τη φορά πήρε πράγματα μόνο από τον Τζέιμς Γκιστ. Ο Αμερικανός σέντερ ήταν πολύ καλός σε αντίθεση με τον Κέι Σι Ρίβερς που τα βρήκε αρκετά σκούρα. Ο Ματ Λοτζέσκι δεν πόσταρε, αντιθέτως βρήκε πολλά ελεύθερα σουτ με σκριν μακριά από τη μπάλα (τις περισσότερες φορές δεχόταν back pick) κι έκανε μεγάλη ζημιά.

ΕΠΙΘΕΤΙΚΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΑΛΛΑΓΕΣ

Τα βασικότερα στοιχεία της νίκης του Ολυμπιακού είχαν να κάνουν με την επιθετικότητα που έβγαλαν πηγαίνοντας σε πιο γρήγορο ρυθμό και με την δυσκολία με την οποία έκαναν αλλαγές στα σκριν. Αυτό το τελευταίο το είχα θίξει έντονα μετά τον τρίτο τελικό.

Ας τα πάρουμε με τη σειρά…

Ο Ολυμπιακός έπαιξε πιο γρήγορο μπάσκετ και αυτό δε σημαίνει απαραίτητα αιφνιδιασμοί και καρφώματα. Οι Πειραιώτες κίνησαν τη μπάλα με ταχύτητα, μετακίνησαν την άμυνα και βρήκαν καλύτερες επιλογές.

Με ακόμη πιο απλά λόγια… δεν κόλλαγε η μπάλα στα χέρια ενός παίκτη.

Πάμε και στις αλλαγές στα σκριν… Πρωταγωνιστής και μπράβο του για αυτό ήταν ο Κώστας Παπανικολάου ο οποίος κυνηγούσε παντού τον Νικ Καλάθη με αποτέλεσμα όταν έφτανε η μπάλα στα χέρια του ήταν ήδη κουρασμένος. Έτσι όταν τελικά έβγαινε ο ψηλός πάνω του, δεν είχε πάντα την καλύτερη λύση.

Σε αυτό το σημείο οφείλω να τον αποθεώσω για δύο συνεχόμενα καλάθια που έβαλε από τους 31 στους 35 πόντους. Καλάθια τεράστιου παίκτη.

Κλείνω την παρένθεση και επιστρέφω στις αλλαγές. Μου άρεσε που πολλές φορές «έσπαγαν» τα σκριν ώμο με ώμο και δεν πήγαιναν στην εύκολη λύση της αλλαγής.

ΤΑ ΤΡΙΠΟΝΤΑ ΤΟΥ ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟΥ

Στο τρίτο δεκάλεπτο ο Παναθηναϊκός μπήκε στη διεκδίκηση του αποτελέσματος μέσα σε 3 λεπτά. Αυτό δεν μπορεί να το κάνει μία ομάδα αν δεν είναι καλή.

Για να συμβεί αυτό χρειάστηκαν τρεις φάσεις του Κώστα Παπανικολάου (άστοχο τρίποντο για να πάει στο +17 η διαφορά, χαμένο lay up (δεν υπήρχε κανένα φάουλ) και λάθος πάσα στον ψηλό.

Ο Ματ Λοτζέσκι με 3/3 τρίποντα και ο Μάικ Τζέιμς με 2/2 έβαλαν σε ένα τρίλεπτο 15 πόντους και άγχωσαν τους Πειραιώτες.

Σε εκείνο το σημείο ο Ολυμπιακός σημάδεψε τον Κρις Σίνγκλετον ο οποίος δεν είχε μεγάλη διάθεση για άμυνα και πήρε πράγματα από τον ΜακΛιν για να πάρει μία διαφορά μικρής ασφαλείας.

Ο Παναθηναϊκός με δύο πολύ δύσκολα σουτ του Ρίβερς έμεινε κοντά στο σκορ μέχρι που ήρθε το τρίποντο χωρίς ισορροπία του Μπράιαν Ρόμπερτς το οποίο ξεσήκωσε θύελλα διαμαρτυριών στον πάγκο κι έφερε την τεχνική ποινή.

Το καλάθι του Αμερικανού είναι πεντακάθαρο, αλλά κι εγώ διά γυμνού οφθαλμού νόμιζα πως ήταν βήματα οπότε είναι λογικό να διαμαρτυρηθεί ο πάγκος εκείνη την ώρα. Κι εγώ μετά από replay είδα πως δεν υπήρξε η παραμικρή παράβαση.

(θα επανέλθω παρακάτω στο αγαπημένο σας θέμα)

ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΗ ΒΟΗΘΕΙΑ

Σε αυτά τα παιχνίδια δεν αρκούν δυο παίκτες, χρειάζονται πολλοί περισσότεροι. Ο Ολυμπιακός πήρε πολλά από πολλούς στον πρώτο τελικό και το επανέλαβε ξανά στον τέταρτο.

Ο Σπανούλης ήταν καταπληκτικός στο πρώτο ημίχρονο. Ο αρχηγός έπαιξε απίστευτης ευφυΐας μπάσκετ είτε με την επιθετικότητα που έδειξε από το 12΄κι ύστερα όπου έκανε μόνο…. μπούκες κερδίζοντας φάουλ ή βρίσκοντας ασίστ. Πάρα πολύ καλός και χωρίς ούτε μία τραβηγμένη επιλογή.

Ο Γιώργος Πρίντεζης όσο είχε ανάσες θύμισε τον παλιό καλό εαυτό του και πήρε και 11 ριμπάουντ απέναντι σε πιο αθλητικούς αντιπάλους.

Ο Ρόμπερτς έδειξε από νωρίς τις διαθέσεις του με τα 2/2 τρίποντα παρά την αλλαγή του Σφαιρόπουλου και τη μηδενική συμμετοχή του για τα επόμενα 16 λεπτά (κάθισε από το 9’ μέχρι το 25’). Ο Αμερικανός γκαρντ επέστρεψε συγκεντρωμένος στο παρκέ στην τρίτη περίοδο και βρήκε μπόσικο τον Λεκαβίτσιους προσφέροντας πολλά στον Ολυμπιακό (σκορ και ασίστ).

Ο Τζαμέλ ΜακΛιν ξεκάθαρα αδικεί τον εαυτό του στη μεγαλύτερη διάρκεια της σεζόν. Τόσα πολλά σκαμπανεβάσματα δεν έχω ξαναδεί σε παίκτη και όχι από μήνα σε μήνα, αλλά από μέρα σε μέρα.

ΠΕΡΙ ΔΙΑΙΤΗΣΙΑΣ

Ο Ηλίας Κορόμηλας απέδειξε πως είναι εκ των κορυφαίων διαιτητών και ξέρετε που φαίνεται αυτό; Από την αποφασιστικότητα στα σφυρίγματά του και από το γεγονός πως δεν … μάσησε. Σωστό το αντιαθλητικό φάουλ του Στρέλνιεκς, σωστή η τεχνική ποινή στον Ουίλτζερ, σωστά τα επιθετικά φάουλ του Μιλουτίνοφ ο οποίος θα πρέπει κάποια στιγμή να βάζει καλύτερα το σώμα του στα σκριν.

Ο Σώμος πέρασε και δεν ακούμπησε.

Και πάμε στον Τζαφλέρη. Εκτός τόπου και χρόνου. Το ένα λάθος μετά το άλλο. Βιαζόταν να πρωταγωνιστήσει και πήρε το 70% των σφυριγμάτων.

Αυτός ξεκίνησε το γαϊτανάκι των πολλών φάουλ και χάλασε το ρυθμό του αγώνα.

Πολύ σωστά και οι δύο ομάδες έχουν παράπονα από αυτόν.

Οι διαιτητές από ένα σημείο κι ύστερα σφύριζαν τα πάντα με τα συνολικά φάουλ να είναι 33-34 (ένα περισσότερο οι φιλοξενούμενοι). Οι «πράσινοι» δε χρησιμοποίησαν σωστά τα ομαδικά τους στέλνοντας τον Ολυμπιακό στη γραμμή περισσότερες φορές (43-32).

Αυτό μάλιστα ήταν το βασικό παράπονο του Τσάβι Πασκουάλ στη συνέντευξη Τύπου ο οποίος είπε επί λέξει… «τους δώσαμε 14-16 βολές ύστερα από 7-8 εύκολα φάουλ που κάναμε».

Ο Ισπανός κρίνοντας από τις αντιδράσεις του είχε το συγκεκριμένο παράπονο από τους Σίνγκλετον και Παππά κυρίως τον οποίο και κάθισε αμέσως στον πάγκο.

ΥΓ: Το μπάσκετ είναι στιγμές και έχω την εντύπωση πως στον Ολυμπιακό σε δύο περιπτώσεις βγήκαν κερδισμένοι. Αναφέρομαι σε δύο εύστοχα τρίποντα του Παναθηναϊκού στα οποία απάντησε στην αμέσως επόμενη επίθεση ο Στρέλνιεκς.

Το πρώτο ήταν στο τρίποντο του Τζέιμς για το 57-55 που το έκανε ο Λετονός 60-55. Το δεύτερο ήταν με τον Ρίβερς από τη γωνία να κάνει το 71-67 και αμέσως ο Στρέλνιεκς απάντησε με τον ίδιο τρόπο για το 74-67.

Σημαντικά καλάθια για την ψυχολογία.

ΥΓ 2: Ο Τσάβι Πασκουάλ ίσως ξέχασε λίγο τον Λοτζέσκι αφού κάθισε αρκετή ώρα στον πάγκο με 4 φάουλ.

ΥΓ 3: Πονάει ο Μιλουτίνοφ, αλλά 40 λεπτά έμειναν και η ομάδα τον έχει ανάγκη.

ΥΓ 4: Ένα παιχνίδι. Σαράντα λεπτά στα οποία οι παίκτες και των δύο ομάδων θα δώσουν και την τελευταία ικμάδα των αντοχών τους.

ΥΓ 5: Δυστυχώς το προβλεπόμενο έχουμε φτάσει στην ανάγκη να το επιβραβεύουμε και να το τονίζουμε. Ας είναι…

Δεν ξέρω αν ήταν οπαδική οδηγία, αν ήταν σεβασμός ή οτιδήποτε άλλο. Χάρηκα που δεν ακούστηκε ούτε μία φορά το σύνθημα για τον Δημήτρη Γιαννακόπουλο ο οποίος πενθεί τον πατέρα του.

Δυστυχώς επαναλαμβάνω έχουμε φτάσει στο σημείο να δίνουμε βάρος στο αυτονόητο.