Φιλιππάκος: Δεν είναι ο «παίκτης της Α2» που έχεις συνηθίσει
Στην αρχή, ο 27χρονος σέντερ της ΑΕΚ, Παναγιώτης Φιλιππάκος λάτρευε τη ζώνη που φορούσε στη μέση του. Έφτασε μέχρι το τέλος, στο μαύρο χρώμα, στο άθλημα του κουνγκ φου.
Την ίδια στιγμή, η παιδική ανεμελιά υπαγόρευε πως έπρεπε να ασχοληθεί με το λαοφιλές ποδόσφαιρο. Μόλις έγινε 15-16 ετών, ο Φιλιππάκος είχε αλλάξει μπάλα και άθλημα. Ανακάλυψε ότι μπορούσε να καρφώνει σε μία (πιο κοντή) μπασκέτα. Και το μπάσκετ υπερκέρασε το κουνγκ φου και το ποδόσφαιρο. Στο μπάσκετμπολ δεν χρειάστηκε καμία μαύρη ζώνη. Και δεν του χαρίστηκε τίποτα.
Ο Στέφανος Δέδας πάντα προσπαθεί να του δίνει κίνητρο, πριν από κάθε προπόνηση, πριν από κάθε αγώνα. «Του αρέσει να με πειράζει για τη μετάβαση από την Α2 στο BCL μέσα σε μία χρονιά, αλλά έμμεσα μου δίνει κίνητρο να αποδεικνύω σε κάθε αγώνα τι αξίζω και που ανήκω», είπε στο Gazzetta o σέντερ της ΑΕΚ.
«Στο παρκέ μετράει τι κάνεις, όχι το όνομα»
Η παρουσία του Παναγιώτη Φιλιππάκου στο ρόστερ της ΑΕΚ αποτέλεσε μία από τις εκπλήξεις της φετινής ομάδας. Το ερέθισμα γι' αυτό το προφίλ αποτελεί η αίσθηση πως ο 27χρονος είναι ένας «παίκτης της Α2».
Η αλήθεια είναι εντελώς διαφορετική. «Δεν κατηγορώ κανέναν που δεν με ξέρει. Ήμουν στο Περιστέρι, του Αργύρη Πεδουλάκη, το θυμάται κανείς; Το κρατάω για εμένα, για να έχω αυτοπεποίθηση. Κοιτάμε το όνομα, ποιος είναι και που έχει πάει. Στο παρκέ μετράει μόνο τι μπορείς να φέρεις. Είτε είσαι στην Α2, είτε αλλού, το γήπεδο είναι αυτό που μετράει», εξηγεί στο Gazzetta o Παναγιώτης Φιλιππάκος.
Ο ίδιος θυμάται ότι έχει κάνει τη διαδρομή Basket League - Α2 τρεις φορές στην καριέρα του. Και θέλει αυτή, από τον Πανερυθραϊκό στην ΑΕΚ να είναι η τελευταία. ίσως κάποιοι να μην το γνωρίζουν, αλλά ο Φιλιππάκος ήταν μέλος της Εθνικής Νέων Ανδρών, μαζί με τον Γιαννούλη Λαρεντζάκη, τον Γιάννη Αντετοκούνμπο, τον Ιωάννη Παπαπέτρου, τον Λευτέρη Μποχωρίδη και τον Δημήτρη Αγραβάνη.
«Δε βάζω όρια στα όνειρά και στους στόχους μου. Ένα απ' αυτά έχει ξεκινήσει φέτος με τη φανέλα της ΑΕΚ και νιώθω τεράστια τιμή», αποκρίθηκε όταν τον ρωτήσαμε αν αυτό που ζει είναι όνειρό του. Και συνέχισε: «Οι χρονιές στην Α2 με βοήθησαν να πατήσω πιο γερά στα πόδια μου, ώστε να κάνω το βήμα παραπάνω. Στην ΑΕΚ θέλω να είμαι υγιής και τυχερός. Νιώθω καλά στην ΑΕΚ, με τη φανέλα της, την ιστορία της. Έχουμε δυσκολίες, αλλά μου αρέσει».
Ο Φιλιππάκος έχει πάρει τα μαθήματά του στην Α2. Ένα καλό... φροντιστήριο για το «σχολείο» της Basket League. «Στην Α2 είναι δύσκολα, όσον αφορά τις υποδομές, τα οικονομικά, πολλά... Στο κομμάτι των χρημάτων είχα την τύχη να είμαι σε ομάδες που ήταν υπόδειγμα και το εκτιμώ αφάνταστα. Το ελληνικό μπάσκετ έχει θέμα στις πληρωμές, στην τυπικότητα».
Τα μονά στον Κάλαμο και στου Ζωγράφου
Πάμε ξανά στο παρελθόν. Τότε που ο πιτσιρικάς Φιλιππάκος σκάρωνε την πεμπτουσία του μπάσκετ: ένα μονό! Πότε στον Κάλαμο, πότε στην Αθήνα. Κάποιες φορές, στου Ζωγράφου, τα έβαζε με τον Γιάννη και τον Θανάση Αντετοκούνμπο! «Πολλά μονά. Ήταν πάντα στο πρόγραμμα. Ούτε μπορώ να θυμηθώ πόσα...», πρόσθεσε για τις αναμνήσεις του.
Επιστροφή στο «Κεφάλαιο Α2». Για τον Φιλιππάκο η προτελευταία μετακίνησή του, από το Περιστέρι στη Δάφνη Δαφνίου ήταν κάτι που δεν του... έκατσε καλά.
«Δεν είχα τρομερά παράσημα στην καριέρα μου στην Α1, αλλά μου κακοφάνηκε. Είχα ένα τριετές πλάνο στο Περιστέρι με τον Αργύρη Πεδουλάκη, τον οποίον εκτιμώ. Αντί για τρία χρόνια στην Α1 και πολλά στραβά, βρέθηκα στην Α2. Δεν το μετανιώνω. Κέρδισα πολλά πράγματα και από εκεί. Υποστήριξα την επιλογή μου να πάω στην Α2. Έστω και αργά είχα την ευκαιρία να επιστρέψω», εξήγησε.
Όσο για την ΑΕΚ; «Είναι ένα τεράστιο κίνητρο να παίζω για την ομάδα. Πρέπει να είμαι αξιόπιστος και σε άλλα πράγματα, στο σουτ, στο σκορ. Είμαι αυτός που δίνει ενέργεια στην ομάδα. Ο αντίπαλος πρέπει να με... νιώσει. Ο κόουτς μου δείχνει εμπιστοσύνη και σε κρίσιμα ματς ή σε κρίσιμα σημεία και με αφήνει στο παρκέ», είναι με λίγα λόγια, τα δικά του, ο ρόλος του.
Φέτος στην ΑΕΚ, σε 8 εμφανίσεις στην Basket League ο Φιλιππάκος μετράει 3 πόντους και 2,5 ριμπάουντ σε 7:53 στο παρκέ. Ενώ στο BCL σε τρία ματς (με 9 λεπτά σε μέσο όρο) με 2.3 πόντους και 2.3 ριμπάουντ.
Κορυφαία στιγμή, μέχρι στιγμής, ήταν το ματς με τον Κολοσσό Ρόδου: 8 πόντοι, 6 ριμπάουντ, 2 ασίστ και μία χαμένη ευκαιρία να γίνει ο ήρωας της τελευταίας στιγμής. Αν του δίδαξε κάτι η ενασχόλησή του με τις πολεμικές τέχνες, είναι πως κάθε πτώση συνοδεύεται και από την υποχρεωτική έγερση.
Ξανά και ξανά. Και ξανά....
