Δεν ήταν εύκαιρος ο Κάρι...

Δεν ήταν εύκαιρος ο Κάρι...

bet365

O Nίκος Παπαδογιάννης άφησε να κοπάσουν οι άναρθρες κραυγές πριν σχολιάσει τις επιλογές Κατσικάρη για το Προολυμπιακό τουρνουά.

Ο κανόνας είναι σχεδόν απαράβατος, στην Ελλάδα της απαξίωσης, της μισαλλοδοξίας, της ημιμάθειας, της συνωμοσιολογίας και του ξερολισμού: οι πρώτες ώρες μετά από κάθε προσκλητήριο της Εθνικής ομάδας (και οι πρώτες μετά από κάθε αγώνα της) γίνονται βορά των φανατικών, των τυφλωμένων, των ασχέτων και των βαλτών.

Τώρα που κατέβηκαν από το παλκοσένικο ο «mpampis13», ο «miltos7» και ορισμένοι, ενσωματωμένοι στο άρμα των διοικήσεων οπαδικοί ρεπόρτερ, είναι καιρός να εξετάσουμε πιο ψύχραιμα τις επιλογές του Φώτη Κατσικάρη και να περάσουμε από το μικροσκόπιο τα κριτήριά του.

Τις άναρθρες κραυγές τις αφήνω για όσους θέλουν να μετατρέψουν το μπάσκετ σε ποδόσφαιρο και την «επίσημη αγαπημένη» σε φτηνή πόρνη για όλα τα γούστα.

Μη κρύβεστε πίσω από τον διπλανό σας, ξέρετε ποιοι είστε. Είστε οι χαιρέκακοι που πανηγυρίζουν τις αποτυχίες, εκτός αν τύχει να διαπρέψει σε αυτές ο αστήρ της αγαπημένης σας ομάδας. Είστε, επίσης, εκείνοι που εύχονται να ψοφήσει η κατσίκα του γείτονα.

Σας έχω άσχημα νέα. Ο γείτονας δεν σκοπεύει να μετακομίσει, η δε κατσίκα του χαίρει άκρας υγείας. Θα πρέπει να αναζητήσετε αλλού ανακούφιση για τα προσωπικά σας συμπλέγματα.

Ουφ, τα είπα και ξαλάφρωσα. Δεν βαυκαλίζομαι βεβαίως ότι υπάρχει λύση στο πρόβλημα. Ο νεοέλληνας δεν ανέχεται την προκοπή του άλλου ούτε έχει καλές σχέσεις με την ταπεινοφροσύνη ή τον ρεαλισμό.

Οι επιτυχίες της Εθνικής μπάσκετ αποτελούν καρφί στο μάτι πολλών εδώ και 30 χρόνια και απτή αντίσταση στο πλήρες βάλτωμα της δημόσιας ζωής, αλλά ο τελευταίος κακεντρεχής θα ησυχάσει όταν γίνουν όλοι σαν τα μούτρα του. Αλλά δεν δηλητηριάζεται εύκολα ένα υγιές κύτταρο.

Πάμε παρακάτω τώρα…

Κατά την ταπεινή μου γνώμη, οι επιλογές του Κατσικάρη ήταν ορθές και απολύτως τεκμηριωμένες. Ας ξεκινήσω από αυτούς που κόπηκαν:

1. Στην πολυσυζητημένη περίπτωση του Νίκου Παππά, κρίθηκε ότι ο παίκτης φέρνει μαζί του περισσότερα προβλήματα από αυτά που λύνει. Το δείγμα γραφής είναι πολλαπλό και πολλαπλά επιβαρυντικό για τον υπερταλαντούχο Παππά, αφού οι προπονητές που τον εξοστράκισαν κοντεύουν να συμπληρώσουν πεντάδα: Τζόρτζεβιτς, Πεδουλάκης, Τρινκιέρι, ο ίδιος ο Κατσικάρης παλαιότερα στο Μπιλμπάο. Και πολλοί άλλοι, όταν ακόμη ο Νικόλας ήταν μικρός και δεν στέριωνε πουθενά! Ο Παππάς είναι και καλός παίκτης και καλό παλικάρι. Οσοι τον θεωρούν κωλόπαιδο ζουν σε άλλον πλανήτη. Ωστόσο έχει καλομάθει σε ρόλο πριμαντόνας πάνω στο παρκέ και δεν κουμπώνει εύκολα με τις προδιαγραφές μίας ομάδας όπου θα ήταν απλός στρατιώτης, με ελάχιστο ίσως χρόνο συμμετοχής (αφού αγωνιστικά βρίσκεται πίσω από τους Καλάθη, Σλούκα). Ο Κατσικάρης πιστεύει ότι η φετινή Εθνική, που οφείλει να ξεπεράσει τον εαυτό της για να πάει στο Ρίο, δεν έχει την πολυτέλεια να κουβαλήσει μαζί της στην Ιταλία γκρίνια και ξινισμένα πρόσωπα. Το σκέφτηκε προσεκτικά όπως εξήγησα στο ρεπορτάζ που έγραψα προ ημερών, αλλά προτίμησε να μη ρισκάρει τη συσπείρωση της ομάδας και να μη βλέπει συνεχώς μπροστά του έναν παίκτη από τον οποίο έχει ακούσει προσβλητικά λόγια. Εάν μου βρείτε έναν προπονητή που θα αποφάσιζε κάτι διαφορετικό, θα πιστέψω ότι τα παιδιά τα φέρνει ο πελαργός.

2. Ο Αντώνης Φώτσης είναι ζωντανό σύμβολο της Εθνικής ομάδας και νιώθει ενεργό μέλος της, μολονότι έχει να παίξει από το 2013. Προέρχεται ωστόσο από εξοντωτική χρονιά και –ακόμα και φρέσκος- δεν έχει πια τα πόδια για να κυνηγήσει τους παίκτες που μπορούν να μας κάνουν τη ζημιά (Γκαλινάρι, Ντατόμε, Τζεντίλε κ.α.). Το μακρυνό του σουτ θα ήταν πολύτιμο, αλλά και το τίμημα βαρύ. Ο Κατσικάρης δεν επιθυμούσε ούτε να ταλαιπωρήσει ούτε να προσβάλει το Φώτση, όπως έκανε το 2013 ο ασυγχώρητος Τρινκιέρι. Υποθέτω ότι δεν το ήθελε ούτε ο ίδιος ο Αντώνης. Ο επίσης «τριανταφεύγα» Κώστας Καϊμακόγλου εμφανίστηκε κουρασμένος και απρόθυμος στην επαφή που είχε με τους ιθύνοντες της Εθνικής, οπότε εξαιρέθηκε από την πρόσκληση. Θα έπαιζε πολύ περισσότερο απ’όσο πέρυσι, αλλά θα κιδύνευε και αυτός με βασανιστήρια από τους γρήγορους και αθλητικούς φόργουορντ της Εθνικής Ιταλίας. Ο Κατσικάρης προτίμησε να φέρει στο προσκήνιο τον δυναμισμό του Παπαπέτρου και το ριζικά διαφορετικό παιχνίδι του Περπέρογλου, μολονότι αμφότεροι είναι κυρίως «τριάρια». Η πιθανή συμμετοχή του αναντικατάστατου Γιάννη Αντετοκούνμπο προφανώς αντιστρέφει το πρόβλημα και το μεταθέτει στην πλευρά των Ιταλών, ακόμα και αν ο Γιάννης χρεωθεί θέση περιφερειακού.

3. Τρίτος κλασσικός σέντερ δεν χωρούσε στην ομάδα, αφού οι Μπουρούσης-Κουφός θα μοιραστούν εξ ημισείας τα 40 λεπτά. Ο εφεδρικός ψηλός που ασφαλώς θα τους πλαισιώσει θα είναι «τεσσαροπεντάρι» και πιθανότατα θα λέγεται Αγραβάνης, με αουτσάιντερ τον Μπόγρη. Επομένως, δεν περίσσευε θέση για παίκτες όπως ο Βουγιούκας ή ο Παπαγιάννης (ή ο Καββαδάς που κλήθηκε για τις προπονήσεις). Ο Σχορτσανίτης έχει κάψει όλες τις γέφυρες και άλλωστε συμπληρώνει εξαετία εκτός ομάδας, ενώ ο Μαυροκεφαλίδης, που θα έλυνε πολλά προβλήματα, δήλωσε πάλι τραυματίας, δικαιώνοντας τα προγνωστικά. Υποψιάζομαι ότι οι δύο τελευταίοι αποτελούν παρελθόν από την Εθνική ομάδα και εύχομαι να διαψευστώ πανηγυρικά.

4. Η λειψανδρία δεν επιτρέπει πειραματισμούς με παίκτες που βρίσκονται εδώ και χρόνια στον κεντρικό πυρήνα της ομάδας. Ο Παπανικολάου και ο Μάντζαρης προέρχονται από μέτρια χρονιά, αλλά αποτελούν βασικά στελέχη της ομάδας, στο γήπεδο και στα αποδυτήρια. Ο Καλάθης, ο Περπέρογλου, ο Σλούκας, ο Κουφός και φυσικά ο Μπουρούσης (στην τελευταία του χρονιά) γράφτηκαν πρώτοι πρώτοι στο προσκλητήριο του Κατσικάρη. Ουσιαστικά, αυτοί οι επτά μαζί με τον νεώτερο Παπαπέτρου και φυσικά τον Γιάννη Αντετοκούνμπο θα τραβήξουν το κουπί στο Προολυμπιακό τουρνουά. Ένα τουρνουά 4 αγώνων δεν αντέχει rotation μεγαλύτερο των 9-10 παικτών. Εφ’όσον η ομάδα προκριθεί στους Ολυμπιακούς Αγώνες, θα πέσουν στο τραπέζι νέα δεδομένα, με σημαντικότερο, ελπίζω ολόψυχα, την επιστροφή του Γιώργου Πρίντεζη.

5. Ο Θανάσης Αντετοκούνμπο μπορεί να είναι το «μαύρο άλογο» της ομάδας, εφ’όσον χρειαστεί ένας καμικάζι για να κυνηγήσει per mare per terram τον Μπελινέλι ή τον Μπογκντάνοβιτς. Ο Μπράμος θα μπορούσε να παίξει παρόμοιο ρόλο, αλλά δεν πολυταιριάζει στο μπάσκετ που πρεσβεύει ο Κατσικάρης ούτε έχει εξίσου υψηλό ταβάνι. Τα αθλητικά προσόντα του Θανάση δεν τα έχει άλλος Έλληνας μπασκετμπολίστας, ούτε καν ο μικρότερος αδελφός του. Ο μεγάλος Αντετοκούνμπο έχει εθιστεί σε διαφορετικό μπάσκετ, ξένο προς το πατροπαράδοτο ελληνικό modus operandi, αλλά ιδιαίτερα γνώριμο στους Ιταλούς και Κροάτες NBAers. Πιστεύω ότι ο Θανάσης θα βρει θέση στην ομάδα του Τορίνου, εκτός πια κι αν απογοητεύσει στις –ολίγες- προπονήσεις του Ιουνίου. Για να είμαι ειλικρινής, περίμενα να τον δω και στην περυσινή 16άδα, έστω για βοήθεια στην περίοδο της προετοιμασίας. Τότε βέβαια πάλευε για ένα συμβόλαιο στο ΝΒΑ και είχε δουλειές στο Λας Βέγκας. Οσοι πάλι στραβώνουν στη σκέψη μίας Εθνικής Ελλάδας με τρεις μαύρους παίκτες μπήκαν σε λάθος πόρτα.

6. Εάν παίξει στο Προολυμπιακό ο Γιάννης Αντετοκούνμπο, περισσεύει μετά βίας μία θέση για έναν τέταρτο κλασσικό γκαρντ. Ο Τάιλερ Ντόρσεϊ φαίνεται να αποκτά προτεραιότητα, αφού έχει μπροστά του –ελπίζω- πολλά χρόνια αδιάλειπτης συμμετοχής στην Εθνική ομάδα. Ο Αθηναίου όμως έδειξε στον Ολυμπιακό ότι είναι ιδανικός στον ρόλο 12ου παίκτη. Στην ίδια άκρη του πάγκου ελπίζει να καθίσει ο Χαραλαμπόπουλος, με αξιώσεις για σκόρπια λεπτά συμμετοχής. Η παρουσία του θα ισοδυναμεί με εικόνα από το κοντινό αύριο της ομάδας. Την επόμενη φορά, θα είναι σίγουρα δίπλα του ο Παπαγιάννης, μόλις χηρέψει το πόστο του Μπουρούση.

7. Όπως σωστά επισημαίνει ένας φίλος, η ομάδα του 2016 θυμίζει κάπως την αντίστοιχη του 2004, όταν ο Παναγιώτης Γιαννάκης λανσάρισε για πρώτη φορά την (ακόμη άγουρη) αγία τετράδα Διαμαντίδη-Παπαλουκά-Ζήση-Σπανούλη, αφήνοντας εκτός νυμφώνος καταξιωμένα στελέχη της προηγούμενης γενιάς (Ρεντζιά, Σιγάλα κ.α.). Η διορατικότητά του αποδείχθηκε ευεργετική για το ελληνικό μπάσκετ, με αφετηρία μάλιστα το Ευρωμπάσκετ της αμέσως επόμενης χρονιάς. Η Εθνική Ανδρών του Μουντομπάσκετ 2018 ή των Αγώνων του 2020, εάν προκριθούμε φυσικά, μπορεί να είναι σχεδόν ίδια με τη φετινή, με ελάχιστες προσθαφαιρέσεις. Κρίμα όμως που δεν μπόρεσε νε περάσει τις πύλες της κάποιος παίκτης της ΑΕΚ, του Άρη, του ΠΑΟΚ ή μικρότερης ομάδας.

8. Η φετινή ομάδα στελεχώνεται από τους καλύτερους διαθέσιμους Ελληνες παίκτες και από τρεις κορυφαίους Ελληνες προπονητές. Όλοι τους θα εργαστούν σχεδόν αφιλοκερδώς, με στόχο να μοιράσουν μερικά χαμόγελα και με δυσθεώρητο προσωπικό κόστος (βλ. περίπτωση Πρίντεζη). Ορισμένοι θα ριψοκινδυνεύσουν συμβόλαια δεκάδων εκατομμυρίων και ολόκληρες καριέρες, με υποτυπώδη αποζημίωση σε περίπτωση σοβαρού τραυματισμού. Έγιναν φιλότιμες προσπάθειες για κλωνοποίηση και ελληνοποίηση του Στεφ Κάρι, του Λεμπρόν Τζέιμς και του Γκρεγκ Πόποβιτς, αλλά δυστυχώς έπεσαν στο κενό. Αυτούς έχουμε, αυτούς ξέρουμε, αυτούς εμπιστευόμαστε. Οσοι εύχονται να αποτύχει παταγωδώς η Εθνική για να χορέψουν πάνω στο πτώμα της, παρακαλούνται να μετακομίσουν σε άλλη αμμουδιά, κατάλληλη για μικρά ανόητα παιδιά. Ευχαριστώ για την κατανόηση και δίνω ραντεβού στις 4 Ιουλίου στο Τορίνο. Ακόμα και αν η ομάδα μας αποκλειστεί, που είναι και το πιθανότερο, τουλάχιστον θα ακολουθήσει το δόγμα που την έκανε αγαπητή σε όλους τους πραγματικούς φιλάθλους: «Ενας για όλους και όλοι για έναν». Και σ’όποιον αρέσουμε. Για τους άλλους, λυπάμαι αλλά δεν θα μπορέσουμε.

(Εξυπακούεται ότι δεν θα περάσουν σχόλια που μυρίζουν οπαδισμό.)

Διάβασε όλα τα τελευταία νέα της αθλητικής επικαιρότητας. Μάθε για όλους τους live αγώνες σήμερα και δες τις αθλητικές μεταδόσεις της ημέρας και της εβδομάδας μέσα από το υπερπλήρες Πρόγραμμα TV του Gazzetta.

Νίκος Παπαδογιάννης
Νίκος Παπαδογιάννης

Ανέμων, υδάτων και ακραίων καιρικών φαινομένων το ανάγνωσμα. Μπήκατε στο λημέρι του μπάσκετ, αλλά κινδυνεύετε να διαβάσετε ό,τι άλλο βρέξει ο ουρανός. Το πορτοκαλί ένδυμα υποχρεωτικό, το χαμόγελο προαιρετικό. Εδώ δεν χαϊδεύουμε αυτιά, ούτε κρύβουμε λόγια. Αυτές είναι οι αρχές μας. Αν σας αρέσουν, αφήστε τα έγχρωμα γυαλιά στην είσοδο και κοπιάστε. Αν δεν σας αρέσουν, έχουμε κι άλλες.

Μοναδικός απαράβατος κανόνας είναι ότι όλα επιτρέπονται.