Μπουρούσης: «Ήμουν άλλος στην Ελλάδα κι άλλος είμαι στο εξωτερικό!»

Από τότε που υπέγραψε στην Λαμποράλ Κούτσα, δείχνει να έχει βρει ξανά το κέφι του για μπάσκετ και ήδη στις δύο πιο απαιτητικές διοργανώσεις στην Ευρώπη (Ευρωλίγκα και ACB), θεωρείται ο κορυφαίος σέντερ! Ο παλιός καλός Μπουρούσης, βέβαια, ξαναεμφανίστηκε και στο Ευρωμπάσκετ, όπου ο Καρδιτσιώτης ψηλός ήταν ο καλύτερος και ο πιο σταθερός παίκτης της Εθνικής ομάδας, αλλά επειδή στο μεγαλύτερο διάστημα της περυσινής ομάδας, τον είδαμε λίγο - ελέω της απόφασης του Πάμπλο Λασο - πως να το κάνουμε, μας έλλειψε και κάθε φορά που τον βλέπουμε να παίζει τόσο μεγάλο μπάσκετ, όπως την τελευταία εβδομάδα, που αναδείχτηκε MVP στο ισπανικό πρωτάθλημα αλλά και στην Ευρωλίγκα, απολαμβάνουμε ένα ακόμη προϊόν της ελληνικής μπασκετικής παραγωγικής διαδικασίας.

Ο λόγος λοιπόν, για τον Έλληνα ψηλό που έχει τρελάνει τους φιλάθλους της Λαμποράλ Κούτσα. Ο Γιάννης Μπουρούσης μίλησε στο gazzetta.gr για όλα. Ξεκαθαρίζει τα πάντα για τον Πάμπλο Λάσο, τη Ρεάλ Μαδρίτης, την Εθνικη ομάδα, το ΝΒΑ, την Κίνα, τον Ολυμπιακό και την Λαμποράλ Κούτσα. Απολαύστε τον...

Nα τα πάρουμε με τη σειρά, για Κίνα ακούγαμε εδώ και μήνες, κάποια στιγμή υπήρξε ενδιαφέρον από το ΝΒΑ και τελικά από 'κει που δεν το περίμενε κανείς, υπέγραψες στην Λαμποράλ Κούτσα... Πως βρέθηκες τελικά στην Βιτόρια;

«Όταν τελείωσα την περυσινή σεζόν στη Μαδρίτη και οριστικοποιήθηκε η αποχώρησή μου από τη Ρεάλ, έστρεψα την προσοχή μου στην Κίνα, γιατί από πέρυσι υπήρχε ενδιαφέρον από 2-3 ομάδες, που ήταν διατεθειμένες να καταθέσουν προσφορές που δεν βρίσκει κανείς εύκολα εκτός ΝΒΑ. Στη συνέχεια απέρριψα κάποιες προτάσεις από την Ευρώπη και καθώς ο χρόνος άρχισε να πιέζει, μου έστειλαν το συμβόλαιο κι έπρεπε να πάρω την τελική μου απόφαση, διαπίστωσα ότι πέρα από το οικονομικό, υπήρχαν όροι που δεν υπάρχουν πουθενά αλλού στο επαγγελματικό μπάσκετ...»

Όπως...

«Δηλαδή, αν μία μέρα ένιωθες ενοχλήσεις και δεν μπορούσες να προπονηθείς, κάτι που είναι πολύ φυσιολογικό στο μπάσκετ και πολλές φορές σ' αυτό συναινεί και το προπονητικό επιτελείο, στην Κίνα, αν δεν υπάρχει συμφωνία του γιατρού, τότε προβλέπεται σοβαρό πρόστιμο! Κοινώς, αν εσύ πονάς και ο γιατρός λέει ότι "δεν πονάς", πληρώνεις! Αυτός ο όρος, σε συνδυασμό με το ότι δεν δέχονταν να βάλω στο συμβόλαιο ένα "buy-out" για τα μέσα Δεκεμβρίου, με έκαναν να αλλάξω γνώμη και να αποδεχθώ τελικά την πρόταση της Λαμποράλ Κούτσα, που ήδη με περίμενε μία εβδομάδα, γιατί εν τω μεταξύ, στο τραπέζι υπήρχαν και δύο προτάσεις από το ΝΒΑ...»

Από πότε αυτό;

«Από τα μέσα Ιουλίου! Ήθελαν να πάω να παίξω στο summer-league για να με δουν από κοντά, αλλά επειδή είχα υποχρεώσεις με την προετοιμασία της Εθνικής ομάδας, δεν μπορούσα να πάω και γι' αυτό τους είπα ότι "έρχομαι να παίξω με το minimum!"...»

Σε ποιες ομάδες αναφέρεσαι;

«Στη Νέα Υόρκη και τη Γιούτα Τζάζ... Νωρίτερα ενδιαφέρθηκαν και οι Γκόλντεν Στέϊτ Γουόριος, αλλά δεν προχώρησε. Πριν από 6 χρόνια, ήταν λανθασμένη επιλογή μου να μην πάω, αλλά πλέον δεν το σκέφτομαι... Άμα είναι να έρθει, θα έρθει...»

Μας είπες πως βρέθηκες στην Βιτόρια, τι ομάδα βρήκες εκεί, θα μας πεις; Ο Περάσοβιτς πάντως, θα πρέπει να είναι ο πιο τυχερός coach στην Ευρώπη, με την ευτυχή συγκυρία να σε έχει στην διάθεσή του από το πουθενά...

«Κατ' αρχήν, το σημαντικότερο είναι ότι νιώθω υγιής και έχω όρεξη για μπάσκετ! Από 'κει και πέρα, έγινα μέλος ενός νεανικού συνόλου με ταλέντο και δυνατότητες, που από την πρώτη προπόνηση, κατάλαβα ότι είναι ομάδα του προπονητή. Είμαστε όλοι "στρατιώτες" και όπως όλα τα παιδιά, έτσι κι εγώ προσπαθώ ακόμη να προσαρμοστώ, να βρω το ρόλο μου και να βοηθήσω όσο περισσότερο μπορώ.»

Δύσκολο να προσαρμοστείς, από μία ομάδα που έκανε πρωταθλητισμό και σε 2 χρόνια κατέκτησε 6 τίτλους, σε μία άλλη που έχει τελείως διαφορετικούς στόχους κι εσύ πλέον καλείσαι από ΄κει που τους τελευταίους μήνες, δεν έπαιζες, να είσαι ουσιαστικά το πρώτο βιολί;

«Εγώ προσωπικά, δεν έχω ζητήσει ποτέ να έχω κάποιο συγκεκριμένο ρόλο, ούτε στον Ολυμπιακό, ούτε στην Εθνική, ούτε στο Μιλάνο, ούτε στη Ρεάλ! Πάντα, μπαίνω στο γήπεδο για να κάνω το παιχνίδι μου. Δε γίνεται να είμαι πάντα καλός και ειδικότερα σε μία ομάδα που δεν έχω πολύ χρόνο συμμετοχής. Επειδή πλέον είμαι έμπειρος κι εδώ έχω πιο σημαντικό ρόλο, μου δίνεται η δυνατότητα να προσφέρω το κάτι παραπάνω! Αυτό βέβαια, δεν έρχεται μόνο του, δεν μπορεί να συμβεί χωρίς την εμπιστοσύνη και τα plays του προπονητή και χωρίς την αποδοχή και την βοήθεια των συμπαικτών μου. Να μην κρυβόμαστε, η Λαμποράλ Κούτσα δεν έχει ως στόχο την πρόκριση στο φάϊναλ-φορ ή την κατάκτηση του πρωταθλήματος στην Ισπανία και σίγουρα πρέπει να συνηθίσω σε όλη αυτή τη διαφορετικότητα! Η ομάδα χτίζεται από την αρχή, βήμα-βήμα, δεν κοιτάει μακριά και ασχολείται αποκλειστικά με το επόμενο παιχνίδι! Αν μπορούμε να μιλήσουμε για στόχους, τότε το "πλασάρισμα" στην πρώτη οκτάδα στο τέλος του 1ου γύρου, που δίνει το εισιτήριο για το Final-Eight του Copa del Rey και η πρόκριση στο Top-16, αποτελούν τις βασικές μας επιδιώξεις.

Φέτος είσαι ο πάτερ-φαμίλιας μίας ομάδας... Μόνο ο Εσθονός Κανγκούρ που ήρθε πρόσφατα στην ομάδα, είναι λίγους μήνες μεγαλύτερος... Πως αισθάνεσαι που αρκετοί από τους νέους συμπαίκτες σου, δήλωσαν ότι η "άφιξή" σου στην Βιτόρια, τους δημιούργησε ασφάλεια και τους έδωσε αυτοπεποίθηση;

«Κατ' αρχήν τους ευχαριστώ, αλλά στο ομαδικό μπάσκετ δεν είναι σωστό να μιλάμε για έναν παίκτη, γιατί η αγωνιστική λειτουργία μίας ομάδας στηρίζεται σε πολλούς ρόλους. Αν δεν κάνω εγώ τη δουλειά μου και αυτά που μου έχει ζητήσει ο προπονητής, τότε αυτόματα ένας κρίκος από την αλυσίδα θα σπάσει. Αντίστροφα, αν εγώ είμαι καλός και κάποιο άλλο παιδί δεν ανταποκριθεί, τότε και η δική μου η εμφάνιση θα πάει στράφι!»

Το ότι φέτος έχεις από την αρχή μαζί σου την οικογένεια παίζει ρόλο στην διάθεσή σου και κατ' επέκταση στην απόδοσή σου;

«Όταν αποφασίζεις να κάνεις οικογένεια, σίγουρα θέλεις να έχεις τους δικούς σου ανθρώπους δίπλα σου! Χαίρομαι πολύ που έχω στο πλευρό μου τη γυναίκα μου και τις κόρες μου, νιώθω ευλογημένος που τις βλέπω καθημερινά να μεγαλώνουν και αυτό σίγουρα μου δίνει καλύτερη ψυχολογία και στη δουλειά μου.»

Η διαφορά για την οποία σε απέκτησαν οι Βάσκοι, φάνηκε από τα πρώτα ματς... Διπλό στην Μαδρίτη με Εστουντιάντες, ολική επαναφορά από το -20 στο Μιλάνο και ήττα στο τσακ, μεγάλες εμφανίσεις με Ομπραντόϊρο και Ολυμπιακό, MVP της ΑCB και της Ευρωλίγκα, μέσα σε λιγότερο από μία εβδομάδα... Χθες νικήσατε και μέσα στη Μάλαγα... Τι γίνεται; Μπαίνεις στο γήπεδο και δείχνεις αφιονισμένος; Θέλεις να δώσεις απαντήσεις για κάτι;

«Απλά νιώθω καλά, βρίσκομαι σε ένα αγωνιστικό περιβάλλον που μου ταιριάζει και σίγουρα στα 32 μου, δεν έχω να δώσω απάντηση σε κανέναν! Μπορώ να σου πω ότι κάθε χρόνο απολαμβάνω αυτό που κάνω όλο και περισσότερο, γιατί τα χρόνια περνάνε και κάποια στιγμή, έρχεται και το τέλος! Δυστυχώς...»

Με τον Ολυμπιακό, πάντως, έχεις αρχίσει και χτίζεις παράδοση καλών εμφανίσεων... Πρόπερσι τον νίκησες στα πλέϊ-οφ και πέρυσι στον τελικό του φάϊναλ-φορ και φέτος στην 1η φάση με ρεκόρ καριέρας στην Ευρωλίγκα... Ισχύει ότι έχεις έξτρα κίνητρο κόντρα στους “ερυθρόλευκους”, επειδή όσα χρόνια κι αν έχουν περάσει, νιώθεις μία πικρία για το πως εξελίχθηκε η τελευταία σεζόν σου στον Πειραιά;

«Στα μόνα παιχνίδια που είχα ένα έξτρα κίνητρο κόντρα στον Ολυμπιακό, ήταν στα πλέϊ-οφ για την πρόκριση στο φάϊναλ-φορ του Μιλάνου. Ήταν η πρώτη μου χρονιά στη Ρεάλ και ήθελα να επιστρέψω μετά από χρόνια στο μεγάλο ραντεβού του ευρωπαϊκού μπάσκετ και να διεκδικήσω ένα τρόπαιο, που τόσο πολύ μου έλλειπε! Όλα τα επόμενα παιχνίδια, δηλαδή, αυτό πέρυσι στον τελικό της Μαδρίτης κι εκείνο πριν από λίγες μέρες στη Βιτόρια, ήταν σαν το χθεσινό με τη Μάλαγα για μένα! Δεν έχω κανένα κόλλημα με την πρώην ομάδα μου... Απλά, εύχομαι κάποια στιγμή να καταλάβει ο κόσμος γιατί ένιωσα αδικημένος... Τίποτε άλλο...»

Πως τον είδες φέτος; Λείπει τόσο πολύ ο Σλούκας, όπως συζητιέται ευρέως; Μίλησες καθόλου με τους Έλληνες συμπαίκτες σου στην Εθνική, σε συνεχάρησαν;

«Δεν χρειάζεται να μιλήσεις με κάποιον για να καταλάβεις πόσο λείπει ένας παίκτης που ήταν από τα πιο βασικά γρανάζια της ομάδας. Ο Κώστας (σ.σ.: Σλούκας) έμπαινε μέσα και όταν η ομάδα δεν έπαιζε καλά, γυρνούσε τα παιχνίδια και πολλές φορές τα έπαιρνε και μόνος του. Τώρα από τη στιγμή που εκείνος έκανε την επιλογή να φύγει, εγώ δεν θα τον κρίνω, ίσα-ίσα που του εύχομαι να είναι υγιής και να πετύχει. Όσον αφορά στον Ολυμπιακό, που κάθε χρόνο έχει υψηλούς στόχους, δεν εξαρτάται ποτέ από έναν παίκτη και το ίδιο ισχύει και φέτος.»

Στην Ισπανία που δεν πήγες χθες, τι αντίκτυπο έχουν οι πρώτες εμφανίσεις σου; Μιλάς καθόλου με τους πρώην συμπαίκτες σου; Έχει καταλάβει κανείς γιατί δεν έπαιζες πέρυσι ή πιστεύεις ότι ούτε ο Λάσο ξέρει;

«Μου δίνεις την ευκαιρία να ξεκαθαρίσω κάποια πράγματα, γιατί έχουν ακουστεί και γραφτεί διάφορα, που δεν είναι αλήθεια. Δεν τσακώθηκα ποτέ με τον coach και δεν υπήρχε και κανένας λόγος άλλωστε! Αυτό το υπογράφω! Απλά, κάποια στιγμή στα μέσα της χρονιάς, αποφάσισε να αλλάξει τακτική και να μην παίζει με ψηλό "πεντάρι"... Αυτό μου το επιβεβαίωσαν και οι άνθρωποι της ομάδας, το καλοκαίρι όταν καθίσαμε κάτω για να συζητήσουμε τις λεπτομέρειες της λύσης του συμβολαίου μου. Μεταξύ μας, υπάρχει σχέση αμοιβαίας εκτίμησης και αγάπης και αυτό μπορεί να το διαπιστώσει οποιοσδήποτε θελήσει να ρωτήσει την άποψή τους για μένα. Θέμα κακής συμπεριφοράς μου στη Ρεάλ, δεν υπήρχε ούτε κατά διάνοια! Ήμουν άλλος Γιάννης στην Ελλάδα και άλλος είμαι από τότε που έφυγα πριν από τέσσερα χρόνια για το Μιλάνο! Και σαν παίκτης και σαν άνθρωπος! Βλέπω τελείως διαφορετικά πράγματα, αλλά στην πατρίδα μου, μάλλον δεν θέλουν να το πιστέψουν και πολλές φορές, πιάνονται ενδεχομένως από μία κακή αντίδραση, για να βγάλουν από την μύγα ξύγκι! Δυστυχώς ή ευτυχώς, δεν είμαι αυτός που ήμουν, αυτό έχει τελειώσει. Όποιοι το καταλαβαίνουν, έχει καλώς... Όποιοι αρνούνται, δεν πειράζει...»

Εντάξει αυτό είναι κατανοητό, αλλά αδικημένος, δεν ένιωσες καθόλου πέρυσι;

«Από τη στιγμή που άλλαξε η φιλοσοφία και ο προσανατολισμός του προπονητή μου και μοιραία και ο ρόλος μου, δεν μπορούσα να κάνω κάτι! Κρατούσα για τον εαυτό μου, το ότι είχα κάνει μία αξιόλογη πρώτη χρονιά στη Ρεάλ και είχα ξεκινήσει καλά στους τρεις πρώτους μήνες, που ο προπονητής με χρησιμοποιούσε. Από 'κει και πέρα, έπρεπε να σεβαστώ την απόφασή σου, όσο κι αν πίστευα ότι έπρεπε να παίζω. Τουλάχιστον, ευχαριστήθηκα την κατάκτηση συνολικά έξι τίτλων και στέφθηκα για πρώτη φορά πρωταθλητής Ευρώπης. Κρατάω λοιπόν, τα καλά, τις ευχάριστες αναμνήσεις και κοιτάω μπροστά, έχοντας διατηρήσει - στο ξαναλέω - άριστες σχέσεις με τους πρώην συμπαίκτες μου και με την διοίκηση της ομάδας.»

Και με τον Λάσο;

«Δεν έχουμε μιλήσει από τότε, αλλά μέχρι την τελευταία μέρα, είχαμε άριστη σχέση. Δεν θα τον ρωτούσα ποτέ βέβαια γιατί δεν παίζω...»

Πότε παίζετε με τη Ρεάλ, φέτος, έχεις τσεκάρει;

«Ούτε καν και σου λέω αλήθεια (γελάει!!!)...»

Πάντως, με τις εμφανίσεις που έχεις κάνει μέχρι τώρα, είναι λογικό να λέει κάποιος "καλά αυτός ο Μπουρούσης δεν έκανε στη Ρεάλ";

«Αυτό είναι άλλο κομμάτι, όπως και άλλο κομμάτι είναι ότι το σύνολο της Λαμποράλ με βοηθάει να παίζω καλύτερα! Και σε έναν μεγάλο σύλλογο, δεν μπορείς να παίζεις 30 λεπτά και να παίρνεις 15 προσπάθειες. Ένα τρανό παράδειγμα είναι ο Ματσιούλις, που δες τι έκανε στην Εθνική Λιθουανίας και τι ρόλο έχει στη Ρεάλ. Αυτό δε σημαίνει ότι δεν είναι καλός παίκτης. Άλλωστε, ήταν ο πιο καθοριστικός στον τελικό της Ευρωλίγκα. Δες τον Χάκετ, πως έπαιζε στο Μιλάνο και πως ψάχνεται στον Ολυμπιακό... Όλα είναι θέμα χημείας και ρόλων!»

Με την Εθνική τι έγινε; Τώρα που έχεις ηρεμήσει και έχει κοπάσει ο θόρυβος, πιστεύεις η αποτυχία μας να φτάσουμε στα ημιτελικά, δημιούργησε μεγάλη στενοχώρια κι εκνευρισμό, γιατί δεν έχει ξαναγίνει να τελειώσει ένα διεθνές τουρνουά και οι παίκτες, ειδικότερα οι τρεις πιο έμπειροι να μην τοποθετηθούν δημόσια; Μόνο εσύ μίλησες, αλλά μας παρέπεμψες σε μία συνέντευξη Τύπου του αρχηγού που δεν έγινε ποτέ;

«Σίγουρα υπήρξε στενοχώρια, αλλά μην κρυβόμαστε, αποτύχαμε. Ο καθένας ας αναλάβει τις ευθύνες του. Αυτό που είπα μετά το τέλος του αγώνα με τη Λετονία και παρεξηγήθηκαν κάποιοι συνάδελφοί σου, δεν πήγαινε αποκλειστικά για τους δημοσιογράφους. Αφορούσε παράγοντες κι ανθρώπους του μπάσκετ, μέχρι και επιφανή Έλληνα προπονητή, που πέρυσι χαιρόταν που αποκλείστηκε η Εθνική ομάδα από την οκτάδα στο Παγκόσμιο Κύπελλο. Δεν θέλω να γίνω άλλο κακός, όμως, ας γίνω λίγο γλυκός...»

Ισχύει ότι η αποχώρηση του Σπανούλη θα είναι η μοναδική απ' αυτή την Εθνική ομάδα που είδαμε στα γήπεδα της Κροατίας και της Γαλλίας;

«Αυτό δεν μπορώ να το ξέρω! Για τον εαυτό μου, μπορώ να πω ότι όταν τελείωσε το τουρνουά, στα αποδυτήρια σκεφτόμουν να τα παρατήσω! Μέχρι να το πω, μέχρι να γίνει, μπορεί να έρθει κι ένας προπονητής και να μου πει ότι δεν με υπολογίζει... Θα δούμε, είναι ακόμη νωρίς!»