Κιριλένκο: Επέστρεψε για να το σηκώσει (pics & vids)
Η απώλεια του 2012 τον έχει στοιχειώσει όπως και ολόκληρη την ομάδα της ΤΣΣΚΑ. Ο Κιριλένκο επέστρεψε στην Ευρώπη με μοναδικό σκοπό ο «αστέρας» του ΝΒΑ να βοηθήσει την ομάδα που ανδρώθηκε να κατακτήσει τον πολυπόθητο τίτλο.
Κρατούσαν τον τίτλο του πρωταθλητή Ευρώπης με το ένα χέρι αλλά ήρθε ο Πρίντεζης και τους γκρέμισε κάθε όνειρο. Επιστροφή στο ΝΒΑ χωρίς να έχει επιτευχθεί στόχος για τον Ρώσο παικταρά. Η φετινή κακή χρονιά και το επερχόμενο τέλος δίνουν το κίνητρο στον ΑΚ47 να επιτρέψει σπίτι του με μοναδικό σκοπό, επιτέλους, η ρώσικη «αρκούδα» να γίνει κυρίαρχος του ευρωπαϊκού μπάσκετ.
O «μαγικός» κόσμος του ΝΒΑ
Η πρώτη φυγή το 2001 για τους Γιούτα Τζαζ και τον μαγικό κόσμο του ΝΒΑ, συνοδεύτηκε με πολύ καλές περγαμηνές για την αξία του νεαρού τότε Κιριλένκο. «Όταν πήγα στο ΝΒΑ διάλεξα το νούμερο 13, επειδή αυτό είχα μάθει να φοράω από εφτά χρονών. Μετά το νταφτ, οι Τζαζ απέκτησαν τον Τζον Αμίτσι, ο οποίος ως μεγαλύτερος και βετεράνος είχε προτεραιότητα κι έτσι πήρε το νούμερο. Έπρεπε να αλλάξω και δεν ήξερα ποιο να διαλέξω. Ένας συμπαίκτης μου, που πρότεινε το “47” επειδή τα αρχικά μου είναι ΑΚ. Έχει πλάκα, αν σκεφτείς πως τώρα όλοι με ξέρουν έτσι». Ο Αντρέι Κιριλένκο θα γινόταν σε ηλικία 18 ετών και 132 ημερών ο νεαρότερος Ευρωπαίος που θα επιλεγόταν στο ντραφτ και ο Ρώσος παίκτης που πήρε την καλύτερη θέση στη διαδικασία.
Η Γιούτα θα τον επέλεγε στο νούμερο 24, όμως το όνειρο του ΝΒΑ θα ολοκληρωνόταν δύο χρόνια αργότερα. Το 2001 υπέγραψε στη Γιούτα εξαετές συμβόλαιο έναντι 86 εκατ. δολαρίων!
Οι αριθμοί του χρονιά με την χρονιά γίνονταν όλο και καλύτεροι. Αυτό του έδωσε πολλές διακρίσεις στον «μαγικό» κόσμο. Ξεχωρίζουν το 2005 που βγήκε πρώτος σε κοψίματα όπως και το ότι έχει βρεθεί δύο φορές στην δεύτερη καλύτερη αμυντική ομάδα (2004- 2005). Η καλύτερη του χρονιά στους Τζαζ ήταν την σεζόν 2003-04 που έφτασε να έχει 16,5 πόντους μέσο όρο και 8,1 ριμπάουντ. Συνολικά η καριέρα του στο ΝΒΑ τελειώνει με 11,9 πόντους και 5,5 ριμπάουντ αριθμοί που μόνο απαρατήρητοι δεν περνάνε. Έχτισε την καριέρα του και τα 10 χρόνια που πέρασε στην Γιούτα και τους Τζαζ, τον κάνουν έναν από τους πιο αγαπητούς Ευρωπαίους παίκτες που έπαιξαν στο ΝΒΑ.
Η επιστροφή στην Ευρώπη
Την σεζόν 2011-12 εξαιτίας του λοκ-άουτ πολλοί από τους παίκτες του ΝΒΑ, επέλεξαν να έρθουν στην Ευρώπη για να παίξουν. Με την λήξη του οι περισσότεροι επέστρεψαν πίσω στην Αμερική. Όχι ο Κιριλένκο. Έμεινε για να φτάσει με την ομάδα στην κατάκτηση της Ευρωλίγκας. Η επιστροφή του στην Ευρώπη συνοδεύτηκε με απίστευτες εμφανίσεις. Την σεζόν 2011-2012 βγήκε καλύτερος παίκτης στην Ευρώπη έχοντας 24, 2 πόντους και 7,5 ριμπάουντ και σάρωσε ότι βραβείο υπήρχε. Στην καλύτερη πεντάδα της Ευρωλίγκας, MVP , όπως και καλύτερος αμυντικός.
Ο Κιριλένκο εντυπωσίασε αλλά... κάπου εκεί βρέθηκε ο Ολυμπιακός και η εκπληκτική του εμφάνιση στον τελικό της Κωνσταντινούπολης, όπου τον άφησε μόνο με τις προσωπικές του διακρίσεις.
Δεύτερη ευκαιρία στην Αμερική
Αφού ο στόχος δεν κατάφερε να επιτευχθεί και με μια γεμάτη χρονιά στην Ευρώπη, θέλησε να ξαναπροσπαθήσει στην Αμερική. Στην Μινεσότα την σεζόν 2012-13 συνέχισε την καλή του χρονιά και με 12,4 πόντους και 5,7 ριμπάουντ γέμισε την στατιστική του. Αυτή ήταν και η τελευταία καλή χρονιά του Κιριλένκο. Με τους Μπρούκλιν Νετς, δεν κατάφερε τίποτα και η επιστροφή του στην Ευρώπη δεν τον βρίσκει στην καλύτερη του κατάσταση. Αναζήτα το κίνητρο που θα τον κάνει να κλείσει την καριέρα του όπως του αξίζει. Όπως και ο ίδιος δήλωσε το τέλος φτάνει και ο ΑΚ47 θέλει να γράψει τον επίλογο με «χρυσά» γράμματα.
Το μόνο που μένει είναι να δούμε αν οι Ρώσοι θα ξεπεράσουν τα φαντάσματα του παρελθόντος και φέτος θα γίνει η χρονιά τους.
«Είμαι χαρούμενος που επιστρέφω στην αγαπημένη μου ομάδα, όπου έπαιξα στο ξεκίνημα της καριέρας μου και στο μέσον αυτής. Είναι σπουδαίο ότι θα έχω την ευκαιρία αυτή και χαίρομαι που την εκμεταλλεύτηκα. Αντιλαμβάνομαι πως πλησιάζει η ώρα που θα σκέφτομαι την αποχώρησή μου από την ενεργό δράση και γνώμη μου είναι πως είναι καλύτερο να το κάνω με τη φανέλα της αγαπημένης μου ομάδας». Ιδού η Ρόδος, ιδού και το πήδημα!
